Andrzej Franaszek Biografia II Pan Cogito
Drugi tom biografii Andrzeja Franaszka ukazuje Herberta jako człowieka dojrzałego, coraz bardziej rozgoryczonego i zawiedzionego zmianami w Polsce po Okrągłym Stole, po których bardzo dużo oczekiwał a które go zwiodły.Herbert pokazany jest jako człowiek nie uznający kompromisów, nie mogący wybaczyć innym , że współpracowali z komunistami,oczekujący bezlitosnego rozliczenia działaczy partii.W swoich ocenach innych ludzi często jest niesprawiedliwy, nieobiektywny i krytyczny, sam jakby zapominając, że władza ludowa umożliwiła mu liczne podróże i dała pierwsze mieszkanie ( po znajomości).W wyniku licznych negatywnych wypowiedzi i publikowanych artykułów autor Pana Cogito coraz bardziej zostaje osamotniony. Oprócz krytyki rodzimego środowiska wchodzi również w spory ze swoimi wydawcami zagranicznymi (tak naprawdę dzięki którym osiągnął sukces jako poeta),oskarża ich, że dorobili się na jego twórczości, że został przez nich wykorzystywany czym bardzo ranił dawnych przyjaciół. W gruncie rzeczy śledząc losy Herberta nie ma się wątpliwości, ze mógł być poetą tylko dzięki licznym osobom, które przez całe jego życie wspierali go finansowo czy goszcząc w swoich domach o czym wraz z wiekiem zdawał się zapominać. Krytykował żarliwie i przesadnie Czesława Miłosza co spowodowało zerwanie tej jakże ważnej przyjaźni , wyrzekł się Adama Michnika z którym nie chciał się pogodzić nawet na łożu śmierci. Być może te wszystkie kontrowersyjne wypowiedzi Herberta były wynikiem jego choroby psychicznej a może faktycznie uważał, że jego oceny jako jedne odzwierciedlają prawdę.
Poza poglądami poety poznajemy również Herberta jako człowieka nie mogącego pogodzić się ze starością oraz cierpieniem, które niosła mu choroba. Przez ostatnie 10 lat leżącego w łóżku i tworzącego do końca swoich dni. Rozgoryczonego, osamotnionego i nieco niedocenianego już jako poeta. Podziw budzi jego żona Katarzyna, która całe życie się nim opiekowała, zajmowała sprawami finansowymi była na każde jego skinienie niedostająca w mojej ocenie zbyt wiele w zamian.
Czytając liczne wypowiedzi Herberta ma się wrażenie, że nie był zadowolony ze swojego życia widział się jak poetę zmuszanego do wyjazdów z Polski .Uważam , że miał niesamowicie ciekawe życie, możliwość zwiedzania Europy i mieszkania choćby przez lata we Francji czy w Ameryce, obcowania ze sztuką i ciekawymi ludźmi .Nie miał szarego życia jak przeważająca większość Polaków i mam wrażenie , że chyba do końca nie wiedział jak żyją zwykli ludzie, a być może się mylę….
Niewątpliwie biografia Herberta porusza, zmusza do refleksji i pozostaje w sercu i umyśle na długo. Polecam.

Andrzej Franaszek Biografia II Pan Cogito
Drugi tom biografii Andrzeja Franaszka ukazuje Herberta jako człowieka dojrzałego, coraz bardziej rozgoryczonego i zawiedzionego zmianami w Polsce po Okrągłym Stole, po których bardzo dużo oczekiwał a które go zwiodły.Herbert pokazany jest jako człowiek nie uznający kompromisów, nie mogący wybaczyć innym , że współpracowali z...

Biografia genialna!
Herbert to mój zdecydowanie ulubiony poeta, a jako historyka z wykształcenia pasjonuje mnie trudna historia elit intelektualnych po 1945 roku. Historyk w tej biografii dla siebie nie znajdzie może bardzo dużo (ale coś zawsze),za to miłośnik twórczości jej bohatera wszystko! Czytałem kilka poświęconych Herbertowi książek i żadna tak dogłębnie nie analizowała osobowości poety. Autor na bogatym materiale źródłowym rekonstruuje (Rekonstrukcja poety, hue, hue ;) ) jak Herbert się zmieniał od wczesnej młodości do samej śmierci. Wszystko jest podane w dosyć takiej literackiej konwencji. Często mamy zaburzoną chronologię opowieści, nie jest to też prosty wykaz faktów z życia okraszonych datami i krótkimi komentarzami, jak często wyglądają biografie.
Franaszek rzetelnie przedstawia postać Herberta, który był człowiekiem niezwykle skomplikowanym i niejednoznacznym, miotanym przez skrajne emocje. Cierpiącym fizycznie i psychicznie. Książka wolna jest od uproszczeń, generalizacji i łatwych ocen.
Nie ma co się zastanawiać tylko czytać!

Biografia genialna!
Herbert to mój zdecydowanie ulubiony poeta, a jako historyka z wykształcenia pasjonuje mnie trudna historia elit intelektualnych po 1945 roku. Historyk w tej biografii dla siebie nie znajdzie może bardzo dużo (ale coś zawsze),za to miłośnik twórczości jej bohatera wszystko! Czytałem kilka poświęconych Herbertowi książek i żadna tak dogłębnie nie...

Ponad cztery tygodnie czytałem, odkładałem na chwilę bądź na kilka dni nawet. Sięgałem po inne teksty aby wejść głębiej jak choćby Izaaka Babla "Moje pierwsze honorarium". Taki epizodzik ale warto. To są dopiero przygody literackie. "Wiersze zebrane" i "Utwory rozproszone" obowiązkowo powinny być pod ręką. Dopieszcza to czytelnika. W podróży z Herbertem doświadczymy wyżyn ducha dotykając kamieni we Włoszech i Grecji, oczywiście przepijając winem. Obserwacje ludzi i obrazów których śladem mogłem podążyć Piera della Francesca. I jak nie sięgnąć tutaj po "Barbarzyńcę w ogrodzie" aby po prostu te miejsca odwiedzić. To daje książka. Mamy tutaj także spory literackie i zwykły alkoholizm, chociaż popijanie nie przeszkadzało w ciężkiej pracy naszego bohatera. Spory o polskie miejsce z Miłoszem ale przede wszystkim wiersze z odcieniem filozofii, śladami sporów religijnych... ze sobą. Czytając miałem ogromną przyjemność obcowania z klasyką, zapewne w temacie nie jestem tak dobrze obeznany ale Herbert wnosi nam wielkość i przestrogi. Zachętę do wpatrzenia wnikliwego w to co nas otacza i jak sam mówi: "lepiej być chudym Don Kichotem niż grubym konformistą". Taki miał nawyk chodzenia pod prąd.

Ponad cztery tygodnie czytałem, odkładałem na chwilę bądź na kilka dni nawet. Sięgałem po inne teksty aby wejść głębiej jak choćby Izaaka Babla "Moje pierwsze honorarium". Taki epizodzik ale warto. To są dopiero przygody literackie. "Wiersze zebrane" i "Utwory rozproszone" obowiązkowo powinny być pod ręką. Dopieszcza to czytelnika. W podróży z Herbertem doświadczymy wyżyn...