Książka autora po którym można się spodziewać dobrej książki , a innym razem totalnej „szmiry”. Moja uwaga padła tym razem na jedną z jego pierwszych publikacji pt. „Gniew”. Moje odczucia, po jej przeczytaniu niestety, w pełni zgadzają się z tytułem...

To historia Rachel, która jednego dnia traci męża, oraz dziecko, które zostaje porwane. Teraz kobieta zrobi wszystko by odnaleźć syna. No właśnie „wszystko” to chyba dobre słowo. Bohaterka musi w książce kopać łopatą, siedzieć we więzieniu, udawać dziennikarkę, a nawet zabijać. W tym miejscu muszę stwierdzić, że Abrahams nieco w niektórych momentach się zagalopował, gdyż pomimo szczerych chęci, jakoś nie mogę wyobrazić sobie kobiety z kilkukilogramową nadwagą, która jednym kopnięciem powala, co prawda starszego ale równocześnie silniejszego od niej faceta. Zresztą później staje się to jeszcze mniej wiarygodne, gdy się dowiadujemy, że był on w przeszłości zawodowym żołnierzem. Następną rzeczą, która bardzo mnie zdenerwowała są emocje bohaterki, które jakby sobie przeczą. Z jednej strony jest przedstawiona kochana żona, która płacze po mężu, by kilkadziesiąt stron później, ta sama kobieta po wspomnieniu seksu ze swym jedynym i uczuciu „igieł na udach”, nie miała oporów przespać się z właścicielem przydrożnego baru.

Postacią na którą warto zwrócić uwagę, jest Simon Calvi, który jest najbardziej tajemniczy w całej książce i potrafi w jednej chwili być szczery i miły by później związać kogoś i zakneblować. W dodatku jest pomysłowy i w swój plan wciąga przedsiębiorcę pogrzebowego i małego chłopca…

Teraz troszkę o formie pisarskiej. Dla wszystkich, którzy znają już inne książki tego autora nie będzie zaskoczeniem, że brak tu kwiecistych opisów. Z jednej strony akcja jest dość ciekawa, ale napisana tak beznamiętnym językiem, że robi się po prostu nudno? Kiczowato? Sama nie wiem. Styl sprawia, że bywa tak, że błądzisz po książce jak dziecko we mgle i nic nie rozumiesz. To sprawia, że moja ocena tej książki jest tak niska. Bo pomimo ogólnie dobrej fabuły, książka się nie obroni, bo mało kto ją przeczyta do końca i zrozumie. A miała taki potencjał.

Książka autora po którym można się spodziewać dobrej książki , a innym razem totalnej „szmiry”. Moja uwaga padła tym razem na jedną z jego pierwszych publikacji pt. „Gniew”. Moje odczucia, po jej przeczytaniu niestety, w pełni zgadzają się z tytułem...

To historia Rachel, która jednego dnia traci męża, oraz dziecko, które zostaje porwane. Teraz kobieta zrobi wszystko by...