W podstawówce/gimnazjum bardzo lubiłam czytać książki z serii "Nie dla mamy, nie dla taty, lecz dla każdej małolaty", a kiedyś trafiłam na tę pozycję. Przyznam, że ani okładka ani tytuł ani bodajże nawet opis nie zrobiły na mnie większego wrażenia. Ot, kolejna lekka książeczka z cyklu. A jednak, w trakcie czytania wciągnęła mnie tak bardzo, że siedziałam do później nocy czy nawet rana, z włączonym komórowym wyświetlaczem - służącym jako latarka, bowiem musiałam doczytać ją do końca, bez żadnych zbędnych przerw. Pamiętam, że bardzo mnie wzruszyła, chyba jak żadna inna książka z tej serii. Uznałam ją wówczas za ulubioną.

Ze względu na pamięć o wywołanych emocjach i sentyment, sięgnęłam po nią ponownie, kilka lat później, będąc już w liceum. Zaczęłam czytać pierwsze strony... i rozczarowałam się. Pamiętam, że poczułam się zirytowana i prawie oszukana, że książka, którą tak miło wspominałam okazała się być pisana tak prostym językiem i niewyszukanym stylem. Nie dobrnęłam nawet do połowy.

No cóż, nie jestem już małolatą, więc widocznie tego typu literatura przestała do mnie docierać ; ). Ale młodszym czytelniczkom, lubiącym lekkie młodzieżowe romanse, jak najbardziej polecam.

W podstawówce/gimnazjum bardzo lubiłam czytać książki z serii "Nie dla mamy, nie dla taty, lecz dla każdej małolaty", a kiedyś trafiłam na tę pozycję. Przyznam, że ani okładka ani tytuł ani bodajże nawet opis nie zrobiły na mnie większego wrażenia. Ot, kolejna lekka książeczka z cyklu. A jednak, w trakcie czytania wciągnęła mnie tak bardzo, że siedziałam do później nocy czy...