„Faktoria Jedwabiu” jest debiutem autora, a przy okazji pierwszą malajską powieścią, jaką udało mi się przeczytać (choć napisana została po angielsku i wydana w Londynie…). Nie była to miłość od pierwszego wejrzenia, ale całkiem obiecująca nowa znajomość.

Książka opowiada historię Chińczyka, Johnny’ego Lima, kupca tekstylnego, o którym krążą różnorodne plotki i legendy, a ludzie nie mogą się zdecydować, czy jest to oszust odpowiedzialny za śmierć wielu ludzi, czy bohater, dzięki któremu miasto przeżyło pomimo napaści Japończyków. Jednak to nie Johnny jest głównym bohaterem powieści – jego losy poznajemy z perspektywy trzech bliskich mu osób: syna, żony Snow i przyjaciela, Petera Wormwooda. Każde z nich patrzyło na Johnny’ego z trochę innej perspektywy, ale wydaje się, że żadne nie poznało go do końca, o ile w ogóle można mówić o poznaniu. Mimo to otrzymujemy całą historię chińsko-malajskiej rodziny z pewnym angielskim akcentem.

Książka napisana jest naprawdę ładnym językiem, choć ostatnia część (opowiedziana przez Petera) mocno mi się dłużyła i miałam ochotę przeskakiwać całe fragmenty. Postać Johnny’ego intryguje i czytelnik chętnie kompletuje układankę zbierając informacje od trzech narratorów. Syn, Jasper, buntuje się przeciw ojcu, ze strzępków informacji, jakie zdobył o nim i o swej matce ułożył postać człowieka bezwzględnego i okrutnego. Z dalszych części wyłania się jednak zupełnie inny obraz, nie tylko Johnny’ego, ale także Snow, jej rodziców i Petera, a także innych istotnych postaci. Mnie Johnny wydał się przede wszystkim bardzo samotnym i niezrozumianym człowiekiem. Z podanych myśli i wypowiedzi ułożyłam sobie własny portret tego wpływowego Chińczyka i podejrzewam, że tak jak Snow, Jasper i Peter posiadali własną wizję Johnny’ego patrząc na niego z ograniczonej perspektywy, tak każdy czytelnik dopasowując te czasem sprzeczne wizje utworzy sobie własny obraz, decydując, które zdarzenia były prawdziwe i jakie intencje kierowały bohaterem. Właśnie ta możliwość interpretowania po swojemu spodobała mi się w powieści najbardziej. Przypomina to także o interpretowaniu historii w ogóle, o tym jak uważnym trzeba być oceniając kogoś i zawsze mieć świadomość, jak zawężony jest nasz obraz widzenia wydarzeń, w zwłaszcza ludzi. Łatwo jest kogoś źle oceniać, ranić i skazywać na samotność, nie troszcząc się o wysiłek zapoznania się z jego punktem widzenia i obiektywnym spojrzeniem na zaistniałe sytuacje. Potem nierzadko jest za późno na odwrócenie zła, które się wyrządziło.

Oczywiście ciekawie było także dowiedzieć się czegoś o Malezji, jej historii i kulturze, bo to jeden z zakątków świata, o których wciąż wiem zdecydowanie za mało. Tash Aw ma talent do opisywania swojego rodzimego kraju i ludzi w nim żyjących. Przeglądając zdjęcia z Malezji ma się wrażenie, że to świat z bajki.

„Faktoria Jedwabiu” jest debiutem autora, a przy okazji pierwszą malajską powieścią, jaką udało mi się przeczytać (choć napisana została po angielsku i wydana w Londynie…). Nie była to miłość od pierwszego wejrzenia, ale całkiem obiecująca nowa znajomość.

Książka opowiada historię Chińczyka, Johnny’ego Lima, kupca tekstylnego, o którym krążą różnorodne plotki i legendy, a...