Przyznam, że czuję wstyd. O Inkwizycji do tej pory czytałam pobieżnie i bez zgłębiania jej szczegółów. Ta książka jest krótka, ale bardzo konkretna i wypełniona po brzegi wiedzą popartą niezliczonymi historycznymi dokumentami. Nie dziwię się, że rekomenduje ją Waldemar Łysiak we własnej osobie i cieszę się, że wpadła w moje ręce, bo jestem dzięki niej mądrzejsza o ogrom wiedzy.
Autor analizuje zaganienie Inkwizycji od podszewki, czyli realiów średniowiecznej Europy. Dzięki temu lepiej rozumiemy mechanizmy, które rządziły władzą świecką i kościelną. Poznajemy rodzaje herezji, dowiadujemy się jak rzeczywiście funkcjonowały trybunały inkwizycyjne, poszczególne Inkwizycje(papieska, hiszpańska,rzymska) i kto faktycznie palił na stosie "czarownice". Zdziwiłam się jak wiele mitów zostało odczarowanych i jak w bezczelny sposób świat literatury( Umberto Eco, Dostojewski, Herling-Grudziński, J.Andrzejewski), sztuki i filmu zakłamuje rzeczywistość i godzi w intelektualną rzetelność.
Mity o Inkwizycji są wynikiem oczywistej propagandy protestantów i ideologów Oświecenia. Warto podkreślić, że Luter był jednym z największych zwolenników palenia na stosie, gdy tymczasem kary kanoniczne stosowane przez Święte Oficjum sprowadzały się do noszenia szaty pokutnej, odmawiania modlitw czy odbywania pielgrzymek.
Autor porusza też kwestię legendarnych postaci, symboli nietolerancji katolicyzmu wobec postępu, takich jak Giordano Bruno, Savonarola czy Galileusz.
Poznajemy również niechlubne przypadki nadużyć wśród inkwizytorów i próby wybielanie postępowania duchownych, co świadczy o obiektywizmie i umiłowaniu prawdy historycznej autora.
Nie będę zdradzać wszystkich smaczków, które kryje ta niewielka objętościowo książka. Myślę, że zainteresuje naprawdę każdego i otworzy oczy na prawdę, która dziś, w dobie habermasowskiego dyskursu, straciła swoje znaczenie.

Przyznam, że czuję wstyd. O Inkwizycji do tej pory czytałam pobieżnie i bez zgłębiania jej szczegółów. Ta książka jest krótka, ale bardzo konkretna i wypełniona po brzegi wiedzą popartą niezliczonymi historycznymi dokumentami. Nie dziwię się, że rekomenduje ją Waldemar Łysiak we własnej osobie i cieszę się, że wpadła w moje ręce, bo jestem dzięki niej mądrzejsza o ogrom...