"Ciernie" są historią Pięknej i Bestii. Baśniowa para Roberta Silverberga zostaje za sprawą autora uwspółcześniona, a nawet wyprzedzająca czas dzisiejszego Czytelnika. Dochowując wierności klasycznemu kanonowi fantastyki naukowej pisarz zaproponował przypomnienie losów znanych postaci w trochę zawoalowany ale najzupełniej czytelny sposób. Losy obojga są oparte o znaną baśń ale pozostają wydatnie symboliczne za czym przewidywane zakończenie utworu nie zaskakuje, a nawet wydaje się być oczywiste. Ikonowość Pięknej i Bestii została przez Silverberga potraktowana odrobinę przedmiotowo i w dość prostej regule. Minner Burris jest byłym oficerem floty kosmicznej, który swój pierwszy lot odbył na planetę istot inteligentnych. Stał się ofiarą nieznanych chirurgów, którzy poddali jego fizjologię i powierzchowność gruntownej przemianie. Na Ziemi uchodzi za osobnika o odrażającym wyglądzie. Wszelkie próby choćby częściowego przywrócenia jego człowieczej biologii są dla ziemskich medyków zbyt trudne. Niebywale zaawansowana technologicznie obca cywilizacja udoskonaliła Burrisa zgodnie z sobie tylko znanymi wymaganiami za czym on sam stał się osobnikiem tak różnym od przeciętnego człowieka, a jednocześnie odznaczający się pewnymi zdolnościami nieprzeciętnymi.
"(...) Obecnie błony, które zastępowały powieki odsuwały się na zewnątrz ku kącikom oczu. (...) Oko ludzkie porusza się drobnymi skokami, które mózg koryguje stwarzając wrażenie płynności. Oczy Burrisa poruszały się jak obiektyw idealnie ustawionej kamery - ruchem płynnym i ciągłym,bez żadnych drgnięć. (...) Bóg jeden tylko wiedział skąd brały się jego enzymy, ale były to te same enzymy. Renina, pepsyna, lipazy, amylaza, trypsyna, ptyalina. Cały zestaw. Co się stało z jelitem cienkim? Jaki był los dwunastnicy i innych organów? Co zastąpiło krezkę i otrzewną? Wszystkie zniknęły, ale renina i pepsyna nadal wykonywały swoje zadania.Tak przynajmniej orzekli ziemscy lekarze. (...) Jego wargi odchylały się na zewnątrz jak muszla mięczaka, odsłaniając podzieloną na segmenty palisadę niezniszczalnych zębów. (...)"*
Piękną jest Lona Kelvin. Siedemnastolatka, która stała się swoistym idolem poprzez uczestnictwo w eksperymencie medycznym. Została dziewiczą matką setki dzieci, których nawet nie widziała na oczy.
"(...) Wcześnie osierocona i wychowana przez państwo. Niezbyt ładna. (...) Był to trudny eksperyment o wielu aspektach. Mieli około stu lat na udoskonalenie technologii i teraz wszystkie te technologie połączono w jednym przedsięwzięciu. Naturalna ortogeneza połączona z syntetycznym dojrzewaniem jajeczek. (...)"**

Oboje wzbudzają zainteresowanie Duncana Chalka, który jest królem ziemskiej rozrywki. Tak Minner jak i Lona otrzymują od niego oferty udziału w przedsięwzięciu medialnym będącym specyficzną formą reality show. Bestia zostaje skuszony wizją sponsoringu skomplikowanej operacji chirurgicznej, która ma pomóc mu odzyskać dawne człowiecze ciało. Taka możliwość ma zaistnieć w ciągu kilku najbliższych lat, a w tym czasie Minner Burris ma pozostawać do dyspozycji Chalka. Medialny potentat manipulując uczuciami i grając na emocjach oferuje Lonie pomoc w zalegalizowaniu i przydzieleniu dwojga dzieci z setki, których jest matką. W zamian namawia ją do zbliżenia się do Minnera i nawiązanie z nim przyjacielskich stosunków. Oboje są śledzeni przez ludzi Chalka, obserwowani i kontrolowani dzięki technikom oraz urządzeniom audiowizualnym. Sam Duncan Chalk jest typem bezwzględnego człowieka interesu, który wyżej stawia osiąganie zysków w wątpliwej jakości przedsięwzięciu nad wartości i moralność ludzką.

Styl w jakim napisano "Ciernie" można uznać za przeciętny ale lektura może przypaść do gustu miłośnikom fantastyki naukowej (i nie tylko). Książka nie nudzi ślamazarnym tempem, zaś Silverberg stara się świat przyszłości przedstawiać w możliwie szeroki sposób przydając w detalach pewnych osiągnięć technologicznych dnia jutrzejszego w wielu dziedzinach. Wybierając się na kolację do niezwykłej Sali Galaktycznej bohaterowie dobierają strój i przyodziewają się w odzież natryskową. Poruszając się i przemieszczając korzystają z grawitronów i płyt grawitacyjnych. Linie wysokiego napięcia zostały zastąpione bezprzewodowymi przekaźnikami energii. Zarysowany zostaje proces transplantacji mózgu. Ziemianie podróżują bez przeszkód poza granice Układu Słonecznego. Powieść jest dość krótka i nie stanowi kolejnej części jakiejś rozbudowanej wielotomowej sagi. Nie wybija się ponad przeciętność ale jest warta przeczytania. Przypomina dłuższe w formie opowiadanie od tych jakie zawierano w wielu popularnych przed laty antologiach. Napisane w 1967 roku "Ciernie" prezentują przy tym jakieś odbicie problematyki istotnej nie tylko dla pisarza i będącej czymś więcej, niźli zaledwie tłem utworu. Losy Pięknej i Bestii Roberta Silverberga zwracają uwagę na rozwój technik medialnych i poziom rozrywki, który jest bezlitośnie regulowany w zgodzie z niższymi instynktami przez żądnych zysku przedsiębiorców. Autor sygnalizuje rozwój świata medycyny koncentrując się na technikach zapłodnienia i daje do zrozumienia, że istnieją pewne rozbieżności co do etycznej i moralnej oceny prowadzonych eksperymentów. Książka nie stanowi na dzień dzisiejszy żadnego przełomu ale w dobie zainteresowania opinii publicznej zamieszaniem wokół sejmowych prac nad ustawą mającą sprecyzować założenia związane z zapłodnieniem in vitro może być chwilą wytchnienia i przyczynkiem myśli nad poprawą kondycji rodzaju ludzkiego.

* - cytat z książki Roberta Silverberga pt. "Ciernie"
** - jw.

"Ciernie" są historią Pięknej i Bestii. Baśniowa para Roberta Silverberga zostaje za sprawą autora uwspółcześniona, a nawet wyprzedzająca czas dzisiejszego Czytelnika. Dochowując wierności klasycznemu kanonowi fantastyki naukowej pisarz zaproponował przypomnienie losów znanych postaci w trochę zawoalowany ale najzupełniej czytelny sposób. Losy obojga są oparte o znaną baśń...