Emile jest traktowana przez swojego ojca - alchemika trochę mysz doświadczalna. Matka Emile umiera przy porodzie - w dniu narodzin córki, sir John zakłada brulion, w którym zaczyna notować "zapiski o Emile". Stawia sobie cel, aby nauczyć Emile do jej 18 urodzin wszystkiego, co sam wie o świecie przyrody i prawach fizyki i chemii. Jeśli Emile w wieku 18 - 20 lat będzie posiadała wiedzę swojego ojca, jakie możliwości otworzą się przed nią? Czego dokona? Co odkryje?
Postępy w nauce są skrzętnie odnotowywane - Emile całe dnie spędza z ojcem w laboratorium, tłumaczy książki i teksty, asystuje przy eksperymentach, jest przepytywana z praw fizyki i chemii. Jednak ojciec traktuje ją dość chłodno, nie okazuje uczuć, nie chce rozmawiać o jej matce.
Sielankę przerywa pojawienie się dwóch mężczyzn, którzy wywierają na Emile ogromne wrażenie. Odkrywa, że poza laboratorium istnieje świat uczuć, miłości, namiętności.
Podczas nieobecności ojca w domu (wyjechał do Londynu), Emile zaprzyjaźnia się z pewnym dżentelmenem... Po powrocie z podróży sir John dowiaduje się o uczuciu córki do mężczyzny i o tym, że prawdopodobnie zostanie ona matką.
Ojciec popada w otępienie, nie może wybaczyć Emile tego, że zaprzepaściła swoją życiową szansę; zrywa z nią kontakt.
Emile pozna co to ból, smutek, łzy, zawiedzione oczekiwania i nadzieje... Nie potrafi się odnaleźć w światku zabaw i gier karcianych, nie potrafi odnaleźć swojego miejsca w świecie nauki. Kobiety jej unikają, porażone ogromem jej wiedzy, mężczyźni jej nie doceniają, wnioskując, że kobieta posiada wiedzę powierzchowną. Czeka ją długa droga do poznania samej siebie i odnalezienia brulionów zawierających "zapiski o Emile".

Książka bardzo mi się podobała; zachwyciło mnie świeże spojrzenie Emile na otaczający ją świat; spojrzenie na rzeczywistość dziewczyny, która całe dotychczasowe życie spędziła przy boku ojca.

Emile wyciągnęła wnioski ze swojego postępowania, uczyła się na swoich błędach, a jej determinacja zasługuje na uznanie. I ostatecznie udowodniła, że jest prawdziwą córką swojego ojca. :)

Emile jest traktowana przez swojego ojca - alchemika trochę mysz doświadczalna. Matka Emile umiera przy porodzie - w dniu narodzin córki, sir John zakłada brulion, w którym zaczyna notować "zapiski o Emile". Stawia sobie cel, aby nauczyć Emile do jej 18 urodzin wszystkiego, co sam wie o świecie przyrody i prawach fizyki i chemii. Jeśli Emile w wieku 18 - 20 lat będzie...