W odległej (?) przyszłości na Ziemi rozegrał się konflikt jądrowy, który niemal doprowadził do zagłady cywilizacji i cofnął ludzkość w rozwoju. Większość obszarów naszej planety nie nadaje się już do życia, gdyż albo pokryta jest pustynią, na której panują ekstremalne warunki, albo znajdują się tam tereny skażone radioaktywnym promieniowaniem. Niedobitki ludzkości zamieszkują w górach, które jako jedyne nadają się do życia, albo w tajemniczym Mieście. Tworzą nowe struktury społeczne, wykorzystując resztki technologii przodków, nękają ich jednak choroby i przypadłości, z którymi nie radzą sobie z powodu braku rozwiniętej medycyny. W tym społeczeństwie ważną rolę pełnią uzdrowiciele, którzy zachowali resztki dawnej wiedzy, i którzy leczą pacjentów przy pomocy lekarstw podawanych w niecodzienny sposób -poprzez ugryzienie węża. Każdy uzdrowiciel posiada kilka węży, z których najważniejszy jest wąż snu -pozaziemskiego pochodzenia, jego jad ma właściwości narkotyczne, toteż przynosi ulgę cierpiącym lub umierającym pacjentom. Główna bohaterka powieści, uzdrowicielka Gada, na skutek nieszczęśliwego wypadku traci swojego węża snu i wyrusza w pozornie bezowocną podróż w celu odnalezienia kolejnego...
Zdecydowałam się na ten nieco przydługi opis, żeby pokazać, jaki ogromny potencjał ma ta historia. Wszystko wydaje się intrygujące, oryginalne, czy mogłoby pójść coś nie tak?
"Opiekun snu" jest jedną z pierwszych powieści tej autorki, i niestety widać pewne braki w warsztacie. Przede wszystkim problemem tej książki jest brak właściwego rozplanowania fabuły i stopniowania napięcia -wydarzeniom mało istotnym poświęcone jest zdecydowanie zbyt wiele miejsca w stosunku do tych naprawdę ważnych. Końcówka wydaje się przyspieszona -dotychczas wolno posuwająca się naprzód akcja robi się żywsza dopiero na kilkudziesięciu ostatnich stronach, a samo zakończenie następuje zbyt szybko. Większą część powieści zajmują opisy wędrówek Gady i jej interakcji z różnymi ludźmi, które wydają się mało istotne dla całości. Zupełnie, jakby bohaterka kręciła się bez sensu. Oczywiście, tak nie jest, ale takie to niestety sprawia wrażenie.
Świat przedstawiony jest pokazany z perspektywy żyjących w nim ludzi, więc czytelnik sam musi poskładać sobie jego obraz -normalnie lubię takie zabiegi, tutaj jednak czegoś mi zabrakło. Przydałoby się mimo wszystko więcej informacji o tym świecie po katastrofie, o społeczeństwie. Postacie nie budzą większych emocji, choć zapowiadały się obiecująco.
"Opiekun snu" nie jest książką złą, jednak zachwytu na pewno nie wzbudzi. Co najwyżej rozczarowanie, bo zapowiadał się o wiele, wiele lepiej. Tym bardziej, że po lekturze "Księżyca i słońca" tej samej autorki, która jest bardzo dobrą powieścią, wiem, że Vonda McIntyre umie pisać dobre, wciągające historie, nawet przy braku akcji pędzącej na łeb na szyję.

W odległej (?) przyszłości na Ziemi rozegrał się konflikt jądrowy, który niemal doprowadził do zagłady cywilizacji i cofnął ludzkość w rozwoju. Większość obszarów naszej planety nie nadaje się już do życia, gdyż albo pokryta jest pustynią, na której panują ekstremalne warunki, albo znajdują się tam tereny skażone radioaktywnym promieniowaniem. Niedobitki ludzkości...