"Siewca wojny" jest genialny. Po prostu wybitny. Pomysł na magię - oryginalny, naprawdę jeszcze się z takim nie spotkałam. Świat - niezwykle barwny, wydawałoby się chaotyczny, ale posiadający logikę. Postacie - bardzo żywe, sympatyczne, zmieniające się w trakcie książki. Styl - przyjemny, ciężko oderwać od lektury, choć akcja nie pędzi na łeb, na szyję. Już sam początek powieści jest bardzo obiecujący - Vivenna i Siri, dwie księżniczki buntowniczej prowincji, zamieniają się jakby rolami. Vivenna, przygotowywana od dzieciństwa na poślubienie straszliwego ( ale czy na pewno?) Króla - Boga Hallandren i opuszczenie ojczyzny - nagle ma pozostać w kraju, przy boku kochającego ją bardziej niż jej młodszą siostrę ojca. Siri za to ma zostać żoną władcy Hallandren. Polubiłam obie bohaterki, choć bardzo się od siebie różnią. Dzika, nieposłuszna Siri musi posiąść sztukę dyplomacji, by przetrwać na dworze, z kolei spokojna, poważna Vivenna, która wyrusza na ratunek siostrze, doświadcza zdrady, porwania, życia w slumsach. Obie się zmieniają. Moim ulubionym bohaterem stał się Dar Pieśni, "bóg odwagi, który nie wierzy w siebie". Starając się udowodnić wszystkim swa bezużyteczność, poszukuje własnej tożsamości sprzed Powrotu, czyli śmierci i stania się bogiem, starając się uratować Hallandren. Bardzo podobał mi się zabieg narracji z różnych punktów widzenia.
Także generalnie polecam wszystkim miłośnikom fantastyki i nie tylko.

"Siewca wojny" jest genialny. Po prostu wybitny. Pomysł na magię - oryginalny, naprawdę jeszcze się z takim nie spotkałam. Świat - niezwykle barwny, wydawałoby się chaotyczny, ale posiadający logikę. Postacie - bardzo żywe, sympatyczne, zmieniające się w trakcie książki. Styl - przyjemny, ciężko oderwać od lektury, choć akcja nie pędzi na łeb, na szyję. Już sam początek...