"A właśnie, że tak" to druga po "Grze o miłość" książka Justyny Szymańskiej, jaką przeczytałam. Jak i poprzednia ta również opowiada o kobietach z różnych pokoleń. I podobnie jak w tamtej najbardziej odważną jest najstarsza z nich. To ona potrafi się w pełni cieszyć życiem i próbuje tym zarazić młodsze dziewczyny, motywując je do działania. Okazuje się, że warto marzyć i nie rezygnować z tych marzeń, a gdy nadarzy się okazja, by coś w swoim życiu zmienić - nie bać się tych zmian, bez względu na wiek i stan, tylko odważnie wychodzić im naprzeciw. A wtedy, gdy my stajemy się szczęśliwi, to i wszystko wokół nabiera innych wymiarów.

"A właśnie, że tak" to ciepła opowieść o perypetiach życiowych, o niespełnionych marzeniach i wynikających z tego zgorzknienia, które dopada nas na różnych etapach życia i bez względu na wiek. O stagnacji, którą ciężko przełamać. Ale przede wszystkim o tym, że to od nas zależy jak żyjemy, czy się poddajemy i wiecznie narzekamy, czy jednak staramy się o siebie zawalczyć nawet z najbliższymi, którzy w zasadzie nie mają wyjścia....muszą postarać się zaakceptować nowe i zobaczyć w nas nie przedmioty, a osoby.

Autorka swych bohaterek i ich perypetii nie traktuje lekko, ale jednak z pewną dozą humoru, co sprawia, że jest to lektura nieskomplikowana, w trakcie której kibicuje się z sympatią każdej z bohaterek :
- Alinie, która wreszcie da - poprzez catering - upust swemu kulinarnemu zacięciu i postanowi wyjechać, mimo niezadowolenia męża, do sanatorium;
- Jolce, która zacznie się realizować jako fotograf , ponadto zrozumie kto jest ważny w jej życiu,
- Irenie, która pojmie, że w jej wieku jeszcze można ułożyć sobie życie, że to żaden wstyd nie pozostać wieczną wdową,
- Klarze, która w końcu zrozumie, że mąż nigdy do niej nie wróci i że traci tylko czas, próbując nakłonić go do powrotu.

"A właśnie, że tak" czytało mi się bardzo dobrze, bo to lekka i przyjemna lektura. Lubię dobrze napisane książki, których czytanie nie tylko odpręża lecz również zaraża optymizmem, którego tak nam brakuje.

"A właśnie, że tak" to druga po "Grze o miłość" książka Justyny Szymańskiej, jaką przeczytałam. Jak i poprzednia ta również opowiada o kobietach z różnych pokoleń. I podobnie jak w tamtej najbardziej odważną jest najstarsza z nich. To ona potrafi się w pełni cieszyć życiem i próbuje tym zarazić młodsze dziewczyny, motywując je do działania. Okazuje się, że warto marzyć i...