Paloma, typowa przedstawicielka pokolenia loreal ("jestem tego warta"), wspina się po szczeblach kariery. Poradniki, uczące "jak żyć", zna na wyrywki. A jednak nie czuje się szczęśliwa... Mąż nie dość, że od dnia ślubu cierpi na bezsenność, to jeszcze podejrzanie ociąga się z zaplanowaniem miodowego miesiąca. Lektury specjalistów nie są wystarczająco pomocne, więc Palomie pozostaje tylko zdać się na niekonwencjonalne metody jedynej w swoim rodzaju pani detektyw. Dokąd zaprowadzi Palomę tydzień w towarzystwie ekscentrycznej Matki Polki, znanej również jako Brzytwa?

Miesiąc miodowy – tradycyjne wakacje nowożeńców tuż po ślubie, związane zazwyczaj z wyjazdem (tzw. podróżą poślubną), podczas których para świętuje swoje zaślubiny. Miesiąc miodowy to również synonim beztroskiego okresu bez zmartwień.

Określenie miesiąc miodowy datuje się na koniec XVI wieku. Słowo miodowy pochodzi od miodu pitnego, który podawano parze młodej na weselu. Jego słodycz i zawartość alkoholu miały wprawić nowożeńców w stan miłosnego uniesienia tuż przed nocą poślubną.

Podróż poślubna w Polsce znana i praktykowana od niedawna, zwyczaj ściągnięty najczęściej ze zwyczajów amerykańskich, gdzie młoda para zaraz po ceremonii zaślubin w momencie gdy goście weselni bawią się na weselu wyjeżdża w podróż poślubną. W zwyczajach amerykańskich podróż poślubna trwa miesiąc stąd skojarzenie z miodowym miesiącem.

Jak podróż poślubna to i musi być ślub, tak więc pozwolę sobie dodać kilka życzeń ślubnych jakie otrzymali Paloma i Norbert od swoich gości.
"Dziś wchodzicie w nowe życie. Każdy o tym marzy skrycie. Każdy chciałby tak jak wy, przy ołtarzu ronić łzy".
"Niechaj żyje Para Młoda, niech się każdy gość weseli. Bo Pan Młody Młodej Pani ślubną bramkę dzisiaj strzeli. Niechaj strzela, niech się cieszy, bo to dzisiaj ślubny mecz, aż zmęczona żonka krzyknie: zejdź z boiska mężu, precz".
"Szlocha mama, szlocha tata, łezki widać w oczach brata, siostra też ze szczęścia płacze, a Pan Młody w gorę skacze i ogromnie się raduje, Panna Młoda mu wtóruje. Bo nim trzy kwadranse miną, jedną staną się rodziną".

Tak się zastanawiam co mogę dodać o samej bohaterce książki i tutaj pojawia się problem. Jakoś ciężko jednoznacznie określić mi postać Palomy. Jedno wiemy jest wykształconą osobą, która zanim wyszła za mąż za Norberta miała w swoim życiu wielu mężczyzn i jak sama wspomina przeżyła aż siedem oświadczyn. To na pewno nie jest mała liczba. Sama była kiedyś osobą, która nie potrafiła sobie poradzić z własnymi uczuciami, zazdrością itp. Co mogło mieć jakiś związek z domem rodzinnym i uczuciami tam panującymi. Przechodziła kilka terapii, które w jakimś tam stopniu pozostawiły dla niej pozytywny skutek. Wiemy też, że by zmienić swoje życie zmieniła też trochę swój wygląd mowa tutaj o operacji powiększenia biustu. Paloma to osoba, której całe życie opiera się na postępowaniu wedle zasad poradników specjalistów odnośnie życia, których porady zna na pamięć.

Paloma, typowa przedstawicielka pokolenia loreal ("jestem tego warta"), wspina się po szczeblach kariery. Poradniki, uczące "jak żyć", zna na wyrywki. A jednak nie czuje się szczęśliwa... Mąż nie dość, że od dnia ślubu cierpi na bezsenność, to jeszcze podejrzanie ociąga się z zaplanowaniem miodowego miesiąca. Lektury specjalistów nie są wystarczająco pomocne, więc Palomie...