Biorąc pod uwagę rok wydania książki oraz fakt, że jej autor jest katolickim księdzem trzeba przyznać , że treść momentami jest bardzo odważna. Po zakończeniu lektury dochodzę do wniosku , że próba kontroli ludzkich pragnień, żądz i emocji zwłaszcza przyjmująca tak sformalizowaną formę jaką jest celibat jest zwyczajnie śmieszna i skazana na całkowitą porażkę . I nie jest to krytyka kapłanów którzy nie byli lub nie są w stanie przestrzegać tego zakazu , jest to natomiast krytyka tych którzy próbują pouczać zwykłych ludzi i narzucać im standardy i ideały nie mające nic wspólnego z prawdziwym życiem ... Bo życie to fala pragnień , emocji i doświadczeń których mamy prawo kosztować i kolekcjonować je nawet wtedy kiedy oznacza to błędy i łamanie " standardów " i czasami lepiej nie oceniać abyśmy sami tej ocenie nie byli poddawani .

Biorąc pod uwagę rok wydania książki oraz fakt, że jej autor jest katolickim księdzem trzeba przyznać , że treść momentami jest bardzo odważna. Po zakończeniu lektury dochodzę do wniosku , że próba kontroli ludzkich pragnień, żądz i emocji zwłaszcza przyjmująca tak sformalizowaną formę jaką jest celibat jest zwyczajnie śmieszna i skazana na całkowitą porażkę . I nie jest to...

Super się czytało. Jako osoba wierząca czasem łapałam się za głowę. I choć czytałam książkę jako osoba dorosła to ona pokazała mi świat kleru z zupełnie innej strony. Okazało się, że to też ludzie. Poza tym ciekawa intryga, fajnie pokazane zmagania z kryzysem, słabości. Do tego tło historyczne na przestrzeni kilku dziesięcioleci, kulisy wyborów papieża. Zakupiona niedawno i znów przeczytana po 25 latach podoba się tak samo. Polecam.

Super się czytało. Jako osoba wierząca czasem łapałam się za głowę. I choć czytałam książkę jako osoba dorosła to ona pokazała mi świat kleru z zupełnie innej strony. Okazało się, że to też ludzie. Poza tym ciekawa intryga, fajnie pokazane zmagania z kryzysem, słabości. Do tego tło historyczne na przestrzeni kilku dziesięcioleci, kulisy wyborów papieża. Zakupiona niedawno i...

Nie do końca wiedziałem, jaką dać tej książce ocenę, więc dałem środek skali, czyli piątkę.
Nie wiem, czy nie za dużo.
Autor wyraźnie epatuje tak zwanymi „dobrymi chęciami”, tyle że – jak mawiała moja babcia (świętej pamięci zresztą): „dobrymi chęciami, to jest piekło wybrukowane”.
Książka opowiada na dobrą sprawę o postępującym upadku kościoła katolickiego, a sam autor zdający sobie z tego sprawę czy też nie – jest tego upadku częścią.
To zadziwiające, że pisarz będący ponoć katolickim księdzem nie ma zielonego pojęcia o podstawach pewnych elementów katolickiej doktryny. Jeśli przyjmie się bowiem katolicką koncepcję człowieka i Boga, to pewne rzeczy z tej koncepcji wynikać muszą. Ot, choćby to, że jeśli ktoś zostaje księdzem, to zawiera coś w rodzaju „małżeństwa z Bogiem”. Sakrament kapłaństwa jest odpowiednikiem sakramentu małżeństwa. Życie księdza ma być poświęcone Bogu i wiernym (kościołowi),a nie żonie i dzieciom, co musiałoby wystąpić jako poważny dylemat i konflikt interesów w przypadku zlikwidowania celibatu. To, że życie amerykańskiego kleru obraca się wokół wagin i odbytów nie świadczy o konieczności zlikwidowania celibatu, tylko o upadku kościoła.
Ciekawe, że katolicki ksiądz nie ma bladego pojęcia o podstawach doktrynalnych nauki swojego kościoła w kwestii kontroli urodzin. To, że nie słyszał o Metodzie Billingsów  (o czym świadczą pewne porady bohatera książki udzielane pewnej kobiecie) jest dość szokujące, zważywszy na fakt, że afrykańskie kobiety od wieków stosowały z powodzeniem tę metodę. Przecież kalendarzyk małżeński, jako jedyna metoda postępowania celem uniknięcia ciąży bądź zajścia w ciążę, to jakiś żart. Nie zamierzam tu wykładać doktryny KK, ale pewne wywody autora ocierają się po prostu o żenadę. Nauka KK w kwestii kontroli urodzin wynika, jak napisałem wyżej, z katolickiej koncepcji człowieka i Boga. Zmiana tej narracji musiałaby mieć dalekosiężne skutki zmieniające w tej koncepcji bardzo, bardzo wiele.
Książka będąca wręcz dziennikiem zapisu procesu prowadzącego do dzisiejszego upadku kościoła stanowi pośredni dowód, jak cienko wygląda KK w dziedzinie informacji i propagandy, skoro sam ksiądz katolicki i to z tytułami naukowymi jest tak niedouczony: bardziej niedouczony, niż piszący te słowa ateistyczny czytelnik, nie będący jednak wrogiem KK z pewnym względów związanych z zagrożeniami życia społecznego. Trzeba pogratulować dzisiejszym marksistom sukcesu w rozpieprzaniu kościoła, wskutek którego nawet ksiądz katolicki posługuje się w swojej książce językiem jedynie słusznego „postępu” przyjmując zmienione znaczenia słów zgodnie z duchem marksistowskiego „zwrotu lingwistycznego”.

Nie do końca wiedziałem, jaką dać tej książce ocenę, więc dałem środek skali, czyli piątkę.
Nie wiem, czy nie za dużo.
Autor wyraźnie epatuje tak zwanymi „dobrymi chęciami”, tyle że – jak mawiała moja babcia (świętej pamięci zresztą): „dobrymi chęciami, to jest piekło wybrukowane”.
Książka opowiada na dobrą sprawę o postępującym upadku kościoła katolickiego, a sam autor...

"Grzechy kardynalne" są trzecią powieścią jaką napisał zmarły w 2013 roku , w wieku 85 lat, Andrew Greeley i pierwszą jaka odniosła sukces komercyjny.

Nie dziwię się, że tak się stało, gdyż jest to intrygująca i bardzo dobrze się czytająca opowieść nie tylko o skomplikowanych relacjach czwórki przyjaciół, ludzi wierzących głęboko w Boga a jednak wciąż upadających, ale również o stosunkach panujących, w tamtych latach, w kościele katolickim, a w tym przede wszystkim w Chicago. Akcja książki, momentami nawet sensacyjna, toczy się w szybkim tempie - głównie w USA, w Chicago, ale również w Rzymie i Watykanie - w gorących czasach dla kościoła katolickiego - lata 50 i 60 aż do 78 roku, gdy papieżem zostaje Karol Wojtyła - w środowisku księży, dostojników kościelnych oraz ludzi świeckich z nimi związanych. Na jej kartach pojawiają się postaci wymyślone i autentyczne, bohaterowie jej są jednak fikcyjni. Nie jest ona, jak sam Greeley to stwierdza w jednym z przypisów, ani biografią / narrator wzorowany jest na samym pisarzu, jeżeli chodzi o drogę jaką przebył w ramach kościoła, ani autobiografią, ale jest według niego bardzo prawdziwa. W powieści tej Andrew M.Greeley, sam będący katolickim księdzem, profesorem socjologii i wykładowcą, przybliża nastroje panujące wśród katolików amerykańskich, szczególnie w czasie trwania II Soboru Watykańskiego, kiedy to oczekiwano, że Paweł VI, który finalizował dzieło Jana XXIII, zmieni prawo kanoniczne w kwestii kontroli urodzeń.
Książka warta jest uwagi, gdyż zawiera wiele prawdziwie interesujących wątków i mówi o problemach, które są aktualne do dzisiaj.

"Grzechy kardynalne" są trzecią powieścią jaką napisał zmarły w 2013 roku , w wieku 85 lat, Andrew Greeley i pierwszą jaka odniosła sukces komercyjny.

Nie dziwię się, że tak się stało, gdyż jest to intrygująca i bardzo dobrze się czytająca opowieść nie tylko o skomplikowanych relacjach czwórki przyjaciół, ludzi wierzących głęboko w Boga a jednak wciąż upadających, ale...

Niezwykle wciągająca i pouczająca książka - pokazuje świat duchownych katolickich od podszewki, bardzo daleki od naszych wyobrażeń. Skupia się przede wszystkim na zagadnieniu przestrzegania celibatu i podejściu do tego osób duchownych. Fabularna powieść obyczajowa o charakterze dokumentalnym, fikcyjna, jednak niewątpliwie opisane sytuacje miały swoje źródło w prawdziwych sytuacjach. Smaczku dodaje fakt, że autor jest duchownym, więc wie, o czym pisze. Autor nie ocenia, nie ustosunkowuje się do treści - pozostawia to czytelnikowi. Widzimy duchownych z powołania i karierowiczów, osoby przestrzegające celibatu i wręcz przeciwnie, nurzające się w grzechu, bogobojne i grzeszników... Uczciwe spojrzenie na wewnętrzne układy w Kościele Katolickim, ukazujące jego bolące punkty. Polecam wszystkim, bo każdy z nas powinien poznać zasady funkcjonowania tego hermetycznego świata.

Niezwykle wciągająca i pouczająca książka - pokazuje świat duchownych katolickich od podszewki, bardzo daleki od naszych wyobrażeń. Skupia się przede wszystkim na zagadnieniu przestrzegania celibatu i podejściu do tego osób duchownych. Fabularna powieść obyczajowa o charakterze dokumentalnym, fikcyjna, jednak niewątpliwie opisane sytuacje miały swoje źródło w prawdziwych...

Wspaniała książka. Autor porusza drastyczne problemy, które obecnie szarpią niejednym wierzącym człowiekiem. Ukazuje różne zachowania ludzi, relacje miedzy nimi, hart ducha, głęboką wiarę, załamania i wiele różnych sytuacji, które rozgrywają się wokół nas. Czasami wolimy przemilczeć pewne problemy, szczególnie te dotyczące kościoła, ale bohater Greeley'a nie obawia się nazwać rzeczy po imieniu. Nie boi się też otwarcie przyznać do swojego zdania i nie chwieje się w swych zasadach, mimo wytykania palcami czy ostrego karcenia za swoją postawę.
Dawno czytałam tę książkę i chętnie wrócę do niej ponownie.

Wspaniała książka. Autor porusza drastyczne problemy, które obecnie szarpią niejednym wierzącym człowiekiem. Ukazuje różne zachowania ludzi, relacje miedzy nimi, hart ducha, głęboką wiarę, załamania i wiele różnych sytuacji, które rozgrywają się wokół nas. Czasami wolimy przemilczeć pewne problemy, szczególnie te dotyczące kościoła, ale bohater Greeley'a nie obawia się...

Na pewno to jest ta książka,;którą będzie się długo pamiętać i chętnie wracać. Opowoada o życiu księży, które jest wyboiste jak życie każdego innego człowieka.

Na pewno to jest ta książka,;którą będzie się długo pamiętać i chętnie wracać. Opowoada o życiu księży, które jest wyboiste jak życie każdego innego człowieka.

Przeciętne czytadło, bardzo pobieżnie i naiwnie poruszające głębokie problemy natury ludzkiej i religii.

Przeciętne czytadło, bardzo pobieżnie i naiwnie poruszające głębokie problemy natury ludzkiej i religii.

Jedna z lepszych książek które czytałam.

Jedna z lepszych książek które czytałam.

Poruszająca książka. Pokazująca, że ksiądz jest tylko człowiekiem i ma prawo do błędów i grzechów.

Poruszająca książka. Pokazująca, że ksiądz jest tylko człowiekiem i ma prawo do błędów i grzechów.