Książka przepiękna. Nostalgiczna. Dwudziestolatek nią się nie zachwyci ale osoba mająca dwa lub trzy razy tyle będzie z lektury czerpać dużo radości. Retrospektywna opowieść o dzieciństwie w czasach które są już prawiekiem. Ckliwa i jednocześnie okraszona humorem i morałem. Polecam wszystkim Może stanie się przyczynkiem do zanurzenia się we wspomnieniach najprzyjemniejszych chwil dzieciństwa.

Książka przepiękna. Nostalgiczna. Dwudziestolatek nią się nie zachwyci ale osoba mająca dwa lub trzy razy tyle będzie z lektury czerpać dużo radości. Retrospektywna opowieść o dzieciństwie w czasach które są już prawiekiem. Ckliwa i jednocześnie okraszona humorem i morałem. Polecam wszystkim Może stanie się przyczynkiem do zanurzenia się we wspomnieniach...

Pogodna powieść, w której świat prowansalskiej prowincji ukazany jest oczyma dziecka. Narrator wspomina dzieciństwo jako niepowtarzalny okres w życiu, pełen zadziwiających sytuacji, przygód, fascynujących lektur, przyjaźni i rywalizacji, podziwu dla ojca, który jest dla niego autorytetem.

Nie ma tu oszałamiającej akcji. Wydarzenia snują się powoli, chociaż jest sporo fragmentów, w których dzieje się wiele i w życiu narratora , i jego rodziny.

Ujmujący jest sposób postrzegania świata przez Marcela, który na własny użytek tworzy różne teorie (np. rozważa, czy dzieci mogą być wyjmowane z brzuchów matek przez pępek - wnioski, do jakich dochodzi, są rozbrajające, ale nie brak im rzetelnej logiki).

W powieści jest miejsce na humor, wzruszenia, dziecięce lęki i radości, sentyment i tęsknotę za beztroskim dzieciństwem.

Przeczytałam z prawdziwą przyjemnością. A ponieważ było to moje pierwsze spotkanie z prozą M. Pagnola, na pewno sięgnę jeszcze po inne tytuły.

Pogodna powieść, w której świat prowansalskiej prowincji ukazany jest oczyma dziecka. Narrator wspomina dzieciństwo jako niepowtarzalny okres w życiu, pełen zadziwiających sytuacji, przygód, fascynujących lektur, przyjaźni i rywalizacji, podziwu dla ojca, który jest dla niego autorytetem.

Nie ma tu oszałamiającej akcji. Wydarzenia snują się powoli, chociaż jest sporo...