Obraz środowiska krakowskiego. Bawi odgadywanie kto jest pierwowzorem poszczególnych postaci. Jak zwykle przy prozie Świetlickiego bawiłem się znakomicie.

Obraz środowiska krakowskiego. Bawi odgadywanie kto jest pierwowzorem poszczególnych postaci. Jak zwykle przy prozie Świetlickiego bawiłem się znakomicie.

Twórczością Marcina Świetlickiego zacząłem interesować się kilka lat temu, dlatego wielkie było moje zdziwienie, gdy dowiedziałem się, że istnieje sobie taka książka wydana w 2001 roku. Znajdujemy w niej charakterystykę środowiska artystycznego Krakowa początku lat dziewięćdziesiątych, a raczej ostrą satyrę na ten kulturalny światek. Istny Babilon, rozpusta bez postu. Alkohol i kobiety grają główne role.

Pozycja jest tylko i wyłącznie dla fanów autora, a nawet rzekłbym, że dla fanatyków. W trakcie czytania nasunęło mi się skojarzenie z tabloidami. Taki pudelek dla wymagających użytkowników. Osoba postronna, którą nie fascynują takie hasła jak Brulion, poezja, nie ma szans na odnalezienie się w tych skomplikowanych bajdurzeniach.

Twórczością Marcina Świetlickiego zacząłem interesować się kilka lat temu, dlatego wielkie było moje zdziwienie, gdy dowiedziałem się, że istnieje sobie taka książka wydana w 2001 roku. Znajdujemy w niej charakterystykę środowiska artystycznego Krakowa początku lat dziewięćdziesiątych, a raczej ostrą satyrę na ten kulturalny światek. Istny Babilon, rozpusta bez postu....

Bardzo nowatorska pozycja, ciężkostrawna na pewno. Kto z Krakowem nigdy nie był związany (duchowo czy jakkolwiek) może mieć mały kłopot ze odnalezieniem się w tego typu klimatach.

Bardzo nowatorska pozycja, ciężkostrawna na pewno. Kto z Krakowem nigdy nie był związany (duchowo czy jakkolwiek) może mieć mały kłopot ze odnalezieniem się w tego typu klimatach.

Powieść z kluczem, oczywiście najbardziej docenią ją ci, którzy śledzą życie literackie w Polsce (a szczególnie w Krakowie) i odnajdą w bohaterach powieści prawdziwe postaci poetów, prozaików, krytyków literackich. Utwór pełen humorystycznych sytuacji (wywód o terapeutycznej roli słowa KURWA spodoba się zapewne nie tylko filologom znającym charakterystykę głosek),zabaw językowych (fragment o ociemniałym onaniście),aluzji, nawiązań do osób i wydarzeń rzeczywistych. Przyjemność podwójna - wynikająca z lektury, ale też z możliwości rozszyfrowywania kim tak naprawdę są bohaterowie.

Powieść z kluczem, oczywiście najbardziej docenią ją ci, którzy śledzą życie literackie w Polsce (a szczególnie w Krakowie) i odnajdą w bohaterach powieści prawdziwe postaci poetów, prozaików, krytyków literackich. Utwór pełen humorystycznych sytuacji (wywód o terapeutycznej roli słowa KURWA spodoba się zapewne nie tylko filologom znającym charakterystykę głosek),zabaw...

Jak dla mnie przyciężka książka z koszmarną, kanciastą fabułą. Zbyt.. Nowatorska? Artystyczna? Będąca owocem frustracji autora, który wręcz uwielbiał dręczyć Czytelników coraz to wymyślniejszymi frazami?
Do tego trzeba mieć siłę, ja nie miałam. Poczucie humoru też mi legło w gruzach. Amen.

Jak dla mnie przyciężka książka z koszmarną, kanciastą fabułą. Zbyt.. Nowatorska? Artystyczna? Będąca owocem frustracji autora, który wręcz uwielbiał dręczyć Czytelników coraz to wymyślniejszymi frazami?
Do tego trzeba mieć siłę, ja nie miałam. Poczucie humoru też mi legło w gruzach. Amen.

To był taki eksperyment literacki. Do tego Świetlicki poeta jako prozaik Marianna Świeduchowska. Ksiązka szumu narobiła, ale nie okazała sie kulturotwórczą...

To był taki eksperyment literacki. Do tego Świetlicki poeta jako prozaik Marianna Świeduchowska. Ksiązka szumu narobiła, ale nie okazała sie kulturotwórczą...