A wydawało mi się,że rekord padł w "Pozdrowieniach z Moskwy", jeśli chodzi o to, kiedy Bond pojawia się w książce. Wtedy to była 1/3 powieści,a tym razem agent 007 pojawia się dokładnie w 57% książki. Czytając początek, niejeden czytelnik jeszcze raz rzuci okiem na okładkę tytułową, by upewnić się,że nie pomylił książek. Historia będąca główną osią fabularną dotyczy pewnej młodej dziewczyny i sposób jej przedstawienia przypomina początek jakiegoś kryminału przeznaczonego dla żeńskiego odbiorcy. Pomimo tego faktu, ten początek właściwie jest dobrze napisany i jest niezwykle interesujący. Takie nieco dłuższe preludium do historii Bonda. Całość odbieram bardzo pozytywnie, ale dostrzegam tutaj pewną hipokryzję autora lub niewinną ignorancję. Autor przedstawia historię dwukrotnie zranionej przez facetów dziewczyny (emocjonalnie i seksualnie), a jej serce i psychika zostają ostatecznie uleczone przez wiecznego kobieciarza, który ostatecznie i tak bohaterkę opuści, jak wszystkie swoje kochanki (no z wyjątkiem dwóch).Trochę dziwne podejście, ale pamiętajmy,że mamy do czynienia z książkami szpiegowskimi pisanymi raczej dla męskiej populacji i pewne rzeczy można im zwyczajnie wybaczyć :)

A wydawało mi się,że rekord padł w "Pozdrowieniach z Moskwy", jeśli chodzi o to, kiedy Bond pojawia się w książce. Wtedy to była 1/3 powieści,a tym razem agent 007 pojawia się dokładnie w 57% książki. Czytając początek, niejeden czytelnik jeszcze raz rzuci okiem na okładkę tytułową, by upewnić się,że nie pomylił książek. Historia będąca główną osią fabularną dotyczy pewnej...