dzieło z końca lat sześćdziesiątych; jest więc wojna w Wietnamie (i migawkowo The Rolling Stones) w niewielu wplecionych w tekst krótkich okienkach prasowych bądź prasopodobnych relacji zdarzeń z tamtych czasów; to nieliczne momenty zakotwiczenia narracji w widzialnej rzeczywistości; właściwa bowiem treść to - takie odniosłem wrażenie - relacja z jakiegoś przedłużającego się, męczącego, odrealnionego snu, który, jak to sen, zrozumiały jest co najwyżej dla śniącego; wrażenie to tym większe, że główny bohater koszmaru Bea B., wciąż w nieokreślonym ruchu, właściwie nigdy się nie zatrzymuje, podążając nie wiadomo dokąd i po co (w poszukiwaniu źródeł wojny w naturze człowieka?); powstała w ten sposób niekomunikatywna, choć jawnie antywojenna fantasmagoreska, dla mnie osobiście nużąca już po kilkunastu stronach; ale są różne gusta, więc w konkluzji powiem: rzecz dla entuzjastów i hobbystów;

dzieło z końca lat sześćdziesiątych; jest więc wojna w Wietnamie (i migawkowo The Rolling Stones) w niewielu wplecionych w tekst krótkich okienkach prasowych bądź prasopodobnych relacji zdarzeń z tamtych czasów; to nieliczne momenty zakotwiczenia narracji w widzialnej rzeczywistości; właściwa bowiem treść to - takie odniosłem wrażenie - relacja z jakiegoś przedłużającego...

Rozumiem, że dla wąskiego grona akademików i snobów ta pozycja może być odkrywcza, awangardowa i nieoczywista. Dla mnie jednak, prostego chłopa, to jest kompletny gniot, robienie sobie jaj z czytelników przez autora i naciąganie na kasę przez wydawców. Lubię kończyć rozpoczęte książki, tak więc doczołgałem się do końca, ale już po 30 stronach nie wiedziałem po co to czytam. Książka o niczym dla nikogo.

Rozumiem, że dla wąskiego grona akademików i snobów ta pozycja może być odkrywcza, awangardowa i nieoczywista. Dla mnie jednak, prostego chłopa, to jest kompletny gniot, robienie sobie jaj z czytelników przez autora i naciąganie na kasę przez wydawców. Lubię kończyć rozpoczęte książki, tak więc doczołgałem się do końca, ale już po 30 stronach nie wiedziałem po co to czytam....

Uh. Naprawdę ciężko było mi przebrnąć. Ocenę wystawiam wysoką ze względu na język. Le Clezio pisze cudownie. Jego zdania są melodią, lecz samo piękno w książce nie wystarczy.

Uh. Naprawdę ciężko było mi przebrnąć. Ocenę wystawiam wysoką ze względu na język. Le Clezio pisze cudownie. Jego zdania są melodią, lecz samo piękno w książce nie wystarczy.

Czytają tę książkę czuje się jak by świat się powtarzał,alegorie tam przedstawione pasują idealnie do czasów współczesnych.Jak całe życie toczy się wokół konfliktu zbrojnego,to świat może przybierać różne formy,i ta książka jest na to dowodem.Nieustająca wojna która się tam odbywa,wykracza po za ramy konfliktów zbrojnych.Każdego dnia w jakiś sposób walczymy ze sobą i moja choroba jest na to dowodem.Za pomocą tej książki udało mi się selekcjonować moje myśli.

Czytają tę książkę czuje się jak by świat się powtarzał,alegorie tam przedstawione pasują idealnie do czasów współczesnych.Jak całe życie toczy się wokół konfliktu zbrojnego,to świat może przybierać różne formy,i ta książka jest na to dowodem.Nieustająca wojna która się tam odbywa,wykracza po za ramy konfliktów zbrojnych.Każdego dnia w jakiś sposób walczymy ze sobą i moja...

Nic, tylko wojna.

http://trocheksiazkitrochefilmu.blogspot.com/2014/05/jmg-le-clezio-wojna.html

Nic, tylko wojna.

http://trocheksiazkitrochefilmu.blogspot.com/2014/05/jmg-le-clezio-wojna.html

Nie wiem, jak opisać tę powieść. Nie jestem pewna, czy tę książkę można w ogóle nazwać powieścią, bo właściwie nie posiada ona fabuły, bohaterów. Ale przeczytać ją zdecydowanie warto, bo Le Clezio formułuje naprawdę piękne, literackie zdania, które pozostają w pamięci i dla których warto przeczytać "Wojnę" do końca.

Nie wiem, jak opisać tę powieść. Nie jestem pewna, czy tę książkę można w ogóle nazwać powieścią, bo właściwie nie posiada ona fabuły, bohaterów. Ale przeczytać ją zdecydowanie warto, bo Le Clezio formułuje naprawdę piękne, literackie zdania, które pozostają w pamięci i dla których warto przeczytać "Wojnę" do końca.

Ta książka niezwykle trafiła w mój gust literacki. Uwielbiam książki "snuje", gdzie akcja jest na dalszych planach lub praktycznie jej nie ma, a autor zajmuje się szczegółowymi opisami otoczenia, odczuć wewnętrznych, analizami, przemyśleniami itp. Le Clezio robi wszystkie te rzeczy, w dodatku z niespotykanym polotem. Wspaniały klimat książki i bardzo trafny dobór słownictwa. Mimo to na zakończeniu się zawiodłem, było bardzo przewidywalne. Mimo to serdecznie polecam!

Ta książka niezwykle trafiła w mój gust literacki. Uwielbiam książki "snuje", gdzie akcja jest na dalszych planach lub praktycznie jej nie ma, a autor zajmuje się szczegółowymi opisami otoczenia, odczuć wewnętrznych, analizami, przemyśleniami itp. Le Clezio robi wszystkie te rzeczy, w dodatku z niespotykanym polotem. Wspaniały klimat książki i bardzo trafny dobór...

Popłuczyny pseudo-filozoficzne w stylu Coelho. Wstyd Noblisto!

Popłuczyny pseudo-filozoficzne w stylu Coelho. Wstyd Noblisto!

Ciężko pisać o tej książce. To powieść eksperymentalna – i sam ten fakt wystarczy, żeby mogła się komuś zdecydowanie podobać albo zdecydowanie nie. Mnie się podoba, lubię od czasu do czasu takie teoretycznoliterackie zabawy, choć czasem nie nadążam za autorem.

Bohaterką powieści jest Bea B., młoda dziewczyna żyjąca w ciągłym strachu, próbująca się odnaleźć w zmechanizowanym, metalicznym, nowoczesnym świecie. Patrzy na niego z zupełnie nowej perspektywy: piękne wydają się jej skrzyżowania, samochody, puszka konserw. Świat otaczający bohaterkę w jednym momencie wydaje się zimny, obcy, brutalny – nawet drzewa są zarażone nienawiścią – by za chwilę magnetyzować. Przyciąga i wchłania czytelnika.

Powieść eksperymentalna z założenia nie jest lekturą dla każdego i w związku z tym nie dziwią niskie oceny książki tu i tam – trzeba lubić tego typu zabawę językiem, konwencją, literaturą w ogóle. Ja lubię i moim zdaniem książka jest naprawdę godna polecenia.

Pełna recenzja na moim blogu: http://ksiazkozaur.blogspot.com/2012/01/wojna-jako-sposob-istnienia-swiata.html#more

Ciężko pisać o tej książce. To powieść eksperymentalna – i sam ten fakt wystarczy, żeby mogła się komuś zdecydowanie podobać albo zdecydowanie nie. Mnie się podoba, lubię od czasu do czasu takie teoretycznoliterackie zabawy, choć czasem nie nadążam za autorem.

Bohaterką powieści jest Bea B., młoda dziewczyna żyjąca w ciągłym strachu, próbująca się odnaleźć w...

Bełkot

Bełkot