Młoda dziewczyna przychodzi do mieszkania Poirota i wygłasza dwa zaskakujące zdania. Prawdopodobnie popełniła morderstwo oraz stwierdza, że belgijski detektyw jest za stary. Nie podniosła go tym na duchu... ale jednocześnie zaniepokoiła swoją osobą. Słusznie, ponieważ naprawdę działo się coś złego.

Otoczenie uważa ją za nienormalną, sama zainteresowana obraca się w środowisku cyganerii artystycznej, sprawia wrażenie błądzącej myślami, czasami rzuca niepokojące słowa o nienawiści, nie dogaduje się z ojcem i macochą. Brzmi podejrzanie, czyż nie? Na dodatek co jakiś czas znajduje u siebie podejrzane rzeczy.

Całość nie jest jednak taka oczywista, przynajmniej nie do końca. Herkules Poirot bardzo długo nie może połapać się we wszystkich dopływających do niego informacjach, ale jak zawsze daje sobie radę. Z pomocą Ariadny Oliver, autorki kryminałów. Do momentu poznania prawdy książkę czytało mi się dobrze, ale wyjaśnienie nie przypadło mi do gustu w kilku elementach. I to w tych, których nie byłam w stanie przewidzieć. Sprawcę jednocześnie zgadłam i nie zgadłam. :D

Młoda dziewczyna przychodzi do mieszkania Poirota i wygłasza dwa zaskakujące zdania. Prawdopodobnie popełniła morderstwo oraz stwierdza, że belgijski detektyw jest za stary. Nie podniosła go tym na duchu... ale jednocześnie zaniepokoiła swoją osobą. Słusznie, ponieważ naprawdę działo się coś złego.

Otoczenie uważa ją za nienormalną, sama zainteresowana obraca się w...