Ile to razy kusiło by wejrzeć za "kotarę" intymności i dostrzec pociągnięcia tuszu listów ukochanych pradziadków, babek i rodziców. To co czyni listy jedynymi w swoim rodzaju to owa "prostota" wyrażania uczuć wyrażana w taki sposób, że trudno nie przyznać racji zwolennikom korespondencji jako "twórczej" wysławiającej ludzkie wnętrze jak mało, która ludzka działalność.

Pożyczyłem tą książkę dla prozy Wiśniewskiego, Gretkowskiej i Kuczoka. Jednakże jak przeczytałem list miłosny Anny Boleckiej "Czeczeńska piosenka" uzmysłowiłem sobie jak mało wiemy o świecie. Postrzegamy kulturę czeczeńską jako "darmozjadów" żyjących z naszych podatków. Autorka listu do Czeczena pokazuje jego ludzką twarz, przystojnego, zagubionego mężczyzny, który przez wojnę przestał rozumiec co się dzieje wokół niego. Dopiero Polka dała mi powód by na nowo wierzyc w sens życia.

Gretkowska napisała nie dosłowny, ale można się domyśleć "Nieślubny list do męża". Jest on stworzony w taki sposób, że nie można oprzeć się wrażeniu, iż pisze go do swojego życiowego partnera Piotra Pietuchy. Jest w nim wiele ironii, pogodzenia się z przeszłością i śmiałe patrzenie w przyszłość poprzez Polę, która "wymieszała" ich oboje. A także filozoficzne podejście do Boga. Autorka zaś zdradza jego hebrajskie imię.

Wiśniewski jak to on opiera się na kunszcie historii miłośnej, w której zdradzona kobieta daje odczuć mężczyźnie swoją pogardę, pył jakim dla niej jest niczym kurz starty z mebli. Urażona męska duma jest jak "jad sączący" w żyłach. Nie daje się go "wyssać". Podobnie odczuwa bohater tego listu. Sprzeniewierzył się pięknemu uczuciu, które mogło trwać lata. Zrobił to dla "chwili słabości", które trwało parę minut kończąc się szczytowaniem na "wzniesieniu próżności".

Kuczok zaskoczył mnie swoim pomysłem listu miłosnego. Jego Danse macabre(taniec śmierci). Nieoczekiwane uczucie do karczmarki kończy się wykorzystaniem tego do pozycji na rachunku jako "płatna usługa erotyczna". Poniżony pastor primo przez to, że zdradził żonę, a secundo przez jego uczucie żywione do tej kobiety spowodowało, że pozostawił owej Pani Schwarz dwa podarki, beczułkę "pozorującą " przednie wino i pięknie zdobiony kufer zawierający nietuzinkowe zawartość.

Listy te są świadectwem, że jak wiele ludzi tak wiele "określeń" na miłość, a każde jest ważne, bo pokazuje jak kochamy bądź jak wydaje się, że mamy świadomość czy mogłaby być miłość, gdybyśmy umieli dostrzec "zjawisko kochania" .

Ile to razy kusiło by wejrzeć za "kotarę" intymności i dostrzec pociągnięcia tuszu listów ukochanych pradziadków, babek i rodziców. To co czyni listy jedynymi w swoim rodzaju to owa "prostota" wyrażania uczuć wyrażana w taki sposób, że trudno nie przyznać racji zwolennikom korespondencji jako "twórczej" wysławiającej ludzkie wnętrze jak mało, która ludzka działalność....