"Stary człowiek i może" - tak zapisany tytuł też by oddawał istotę powieści. Tylko kładłby akcent na co innego.
Często powtarzany zarzut, że książka nudna, monotonna. Prawda, ale i po co to dawać na lekturę dla młodzieży. Dla młodości starość jest ogólnie nudna i monotonna i w ogóle mogło by jej nie być. I pewnie dla Młodości wątek przyjaźni Starego z chłopcem to dyrdymały. A to pewnie dlatego, że dziś czasy się tak szybko zmieniają, że raczej żaden stary nie ma szans być autorytetem dla młodych.
Jednak może młodzi za parę lat zechcą powrócić do tej powieści... Przynajmniej ci, którzy będą mieli jakiś cel w życiu, do którego osiągnięcia potrzeba długich i monotonnych treningów. Zobaczą wówczas, że nawet podczas długich i monotonnych czynności zdarzają się wzloty i upadki i wówczas mają one rangę wielkich wydarzeń.
Poza tym podoba mi się stosunek Starego do ryby, którą upolował. Ten szacunek do przyrody, do zwierząt, które mają służyć za pokarm to tak rzadko spotykane w dzisiejszych zmakdonaldyzowanych czasach.

"Stary człowiek i może" - tak zapisany tytuł też by oddawał istotę powieści. Tylko kładłby akcent na co innego.
Często powtarzany zarzut, że książka nudna, monotonna. Prawda, ale i po co to dawać na lekturę dla młodzieży. Dla młodości starość jest ogólnie nudna i monotonna i w ogóle mogło by jej nie być. I pewnie dla Młodości wątek przyjaźni Starego z chłopcem to dyrdymały....