I jak nie łupnie..!:D A tak serio, napięcie nagromadzone przez poprzednie tomy w końcu doszło do kumulacji. Trochę brakowało mi jakieś błysku w samym zakończeniu, ale cieszę się, że chyba wszystkie interesujące mnie wątki zostały zamknięte. Autorka co prawda mruga oczkiem sugerując kolejną pod-serie z Amber, ale boje się eksploatacji tematu, który został ładnie wyeksploatowany ale nie wymęczony.

I jak nie łupnie..!:D A tak serio, napięcie nagromadzone przez poprzednie tomy w końcu doszło do kumulacji. Trochę brakowało mi jakieś błysku w samym zakończeniu, ale cieszę się, że chyba wszystkie interesujące mnie wątki zostały zamknięte. Autorka co prawda mruga oczkiem sugerując kolejną pod-serie z Amber, ale boje się eksploatacji tematu, który został ładnie...

Nie będę kłamać słowa ,które cisnęły mi się na usta gdy myślałam o tłumaczce nie nadają się do czytania. To jest jak profanacja i tyle. Dotarłam do końca serii i czuje ulgę. Prawie taką jak Tingalia gdy węże dotarły na plażę ,na której się zmienią. Wątki się splotły i lekko mnie to zniesmaczyło. W życiu tak się niestety nie układa ,by pomagały nam siły sprawcze . Jeśli sami nie weźmiemy się z życiem za bary to będziemy tylko trwać a nie prawdziwie żyć. Zbyt piękne zakończenia mogą nam zepsuć efekt. Tu niestety tak było. Zdaje sobie sprawę iż to moje odczucie i może być inne od reszty czytelników. By odpocząć od banalnych historii autorki zaczynam inną serie .

Nie będę kłamać słowa ,które cisnęły mi się na usta gdy myślałam o tłumaczce nie nadają się do czytania. To jest jak profanacja i tyle. Dotarłam do końca serii i czuje ulgę. Prawie taką jak Tingalia gdy węże dotarły na plażę ,na której się zmienią. Wątki się splotły i lekko mnie to zniesmaczyło. W życiu tak się niestety nie układa ,by pomagały nam siły sprawcze . Jeśli sami...

Żałuję, że przeczytałem Sagę o Żywostatkach po przeczytaniu sagi o Bastardzie.

Powinienem przeczytać "Żywostatki" po 3 części o Bastardzie. I tak też polecam zrobić wszystkim :)

No nic, ale i tak jestem zadowolony, bo cała historia z Żywostatków była szalenie interesująca i wspaniale się zazębiła z sagą o Bastardzie ;)

Żałuję, że przeczytałem Sagę o Żywostatkach po przeczytaniu sagi o Bastardzie.

Powinienem przeczytać "Żywostatki" po 3 części o Bastardzie. I tak też polecam zrobić wszystkim :)

No nic, ale i tak jestem zadowolony, bo cała historia z Żywostatków była szalenie interesująca i wspaniale się zazębiła z sagą o Bastardzie ;)

Zakochałam się w trylogii o Żywostatkach. Chociaż nie mogę wybaczyć tej zmiany tłumaczenia imion w trakcie serii.. Takich rzeczy się nie robi czytelnikom! Ale pomijając ten, jakże istotny mankament, to mam żal że to już koniec serii. Pirackie przygody i Miasto Wolnego Handlu niesamowicie mnie urzekły. Do tego żywe galiony i interesująco przedstawione smoki. Wisienką na torcie jest intrygująca postać Amber ;) Serdecznie polecam!

Zakochałam się w trylogii o Żywostatkach. Chociaż nie mogę wybaczyć tej zmiany tłumaczenia imion w trakcie serii.. Takich rzeczy się nie robi czytelnikom! Ale pomijając ten, jakże istotny mankament, to mam żal że to już koniec serii. Pirackie przygody i Miasto Wolnego Handlu niesamowicie mnie urzekły. Do tego żywe galiony i interesująco przedstawione smoki. Wisienką na...

Trudno opisać zakończenie tej sagi bez spoilerów. Akcja przyśpiesza aż do ostatnich rozdziałów, cały czas przykro doświadczając nasze postaci (pani Hobb ma chyba skłonności do sadyzmu!),a gdy nadchodzi punkt kulminacyjny - książka praktycznie się kończy. Budzi to we mieszane uczucia, podobnie jak coś przypominającego próbę "rekompensaty" wszystkim (prawie) że tyle wycierpieli. Przypomina to nieco poważny psychologiczny dramat, który w końcówce staje się zwykłą sensacją (oczywiście, z zachowaniem odpowiedniej skali - "Kupcy i ich żywostatki" zawsze były w miarę lekkim fantasy). Nic tu jednak nie jest bez powodu - motywy wielu postaci stają się nagle zrozumiałe, a całość nawet dobrze się układa. Bez pomocy Tintaglii autorce chyba nigdy nie udałoby się tak uporządkować tego ambarasu.

Trudno opisać zakończenie tej sagi bez spoilerów. Akcja przyśpiesza aż do ostatnich rozdziałów, cały czas przykro doświadczając nasze postaci (pani Hobb ma chyba skłonności do sadyzmu!),a gdy nadchodzi punkt kulminacyjny - książka praktycznie się kończy. Budzi to we mieszane uczucia, podobnie jak coś przypominającego próbę "rekompensaty" wszystkim (prawie) że tyle...

Ostatnia część cyklu w mojej ocenie najlepsza ze wszystkich. Bardzo dobrze się czyta, dużo się dzieje i aż szkoda, że to już koniec.

Ostatnia część cyklu w mojej ocenie najlepsza ze wszystkich. Bardzo dobrze się czyta, dużo się dzieje i aż szkoda, że to już koniec.

Jak zwykle nie zawiodłam się na pani Hobb. Akcja powoli się rozkręca, początkowe tomy posiadały parę dłużyzn jednak do przebrnięcia, im dalej tym lepiej. Wielowątkowość, narracja pochodząca od różnych postaci plus dodatkowe smaczki w postaci nawiązań do Skrytobójcy skutkują wieloaspektowością książki. Sam przykład Bystrego jako człowieka widzianego różnymi oczyma (np. Prawego a z drugiej stony Althei) oraz kierowany swoimi własnymi tylko jemu znanymi pobudkami skłania do przemyśleń. Wątek Prawego i jego przemiany też jak najbardziej na plus.
Ogólnie, jeśli ktoś polubił Skrytobójce i sam styl pisania Hobb będzie zadowolony. Co prawda nie umywa się do wyżej wspomnianej książki, ale sama wielowątkowość, sposób kreowania świata przedstawianego, wiele wprowadzonych postaci, brak głównego bohatera oraz sploty wydarzeń są charakterystyczne dla tej autorki. Polecam fanom Skrytobójcy. 8/10.

Jak zwykle nie zawiodłam się na pani Hobb. Akcja powoli się rozkręca, początkowe tomy posiadały parę dłużyzn jednak do przebrnięcia, im dalej tym lepiej. Wielowątkowość, narracja pochodząca od różnych postaci plus dodatkowe smaczki w postaci nawiązań do Skrytobójcy skutkują wieloaspektowością książki. Sam przykład Bystrego jako człowieka widzianego różnymi oczyma (np....

Coś się dzieje ostatnio z portalem i nie mogę wstawić opinii... Postaram się napisać krótko: Hobb powala. Nie tempem akcji, nie zaskakującymi zwrotami, ale skupieniem się na swoich cudownych postaciach i klimatem stworzonego przez siebie świata. Jak nikt przeprowadza czytelnika przez proces dojrzewania i poszukiwania własnej tożsamości i swego miejsca w świecie przez bohaterów. Mądrze nakreślony rys feministyczny powieści dodaje jej charakteru. Jeśli dodać do tego pełen tajemnicy, klimatyczny świat, którego losy śledzimy w kulminacyjnym dla niego momencie, nie-ckliwie prowadzone wątki romantyczne, nieco polityki, dostajemy fantasy na najwyższym poziomie. Polecam gorąco!

Coś się dzieje ostatnio z portalem i nie mogę wstawić opinii... Postaram się napisać krótko: Hobb powala. Nie tempem akcji, nie zaskakującymi zwrotami, ale skupieniem się na swoich cudownych postaciach i klimatem stworzonego przez siebie świata. Jak nikt przeprowadza czytelnika przez proces dojrzewania i poszukiwania własnej tożsamości i swego miejsca w świecie przez...

Seria przeczytana w oryginale. Nie jestem w stanie pojąć, czemu nasz polski wydawca wpadł na tak fatalny pomysł, jak podział książki na 2 tomy. Historia opisania w trylogii jest wciągająca i niesamowicie jest śledzić zmiany i dojrzewanie głównych bohaterów. Nie podobała mi się ilość seksualnej przemocy pobrzmiewająca w serii. Myślę, że gwałt na Althei był zbędny dla końcowej fabuły książki. Nie jestem pewna, czy chcę tę serię komukolwiek polecać mimo, że czytało mi się ją dobrze. Zostawiła we mnie bardzo mieszane uczucia.

Seria przeczytana w oryginale. Nie jestem w stanie pojąć, czemu nasz polski wydawca wpadł na tak fatalny pomysł, jak podział książki na 2 tomy. Historia opisania w trylogii jest wciągająca i niesamowicie jest śledzić zmiany i dojrzewanie głównych bohaterów. Nie podobała mi się ilość seksualnej przemocy pobrzmiewająca w serii. Myślę, że gwałt na Althei był zbędny dla...

Podstawowa lektura dla miłośników dobrej, ŚWIETNEJ fantasy. Dłuuuuga przygoda...:-)

Podstawowa lektura dla miłośników dobrej, ŚWIETNEJ fantasy. Dłuuuuga przygoda...:-)