Recenzja „ODKRYJ MNIE”
Autorka: @krytykiweroniki
Wydawnictwo: @wydawnictwo.beya [współpraca]

Dziś przychodzę do was z recenzją książki, która jest zupełnie inna niż te, które do tej pory czytam.
Jeśli spodziewacie się, że cała historia skupia się na romansie głównych bohaterów, to nie jest to pozycja dla was. W książce jest poruszany temat spektrum Autyzmu, dzięki czemu możemy dowiedzieć się jak, wygląda życie z taką osobą i z jakim problemami zmaga się taka osoba. Historia łapie za serce, choć pierwsze kilka rozdziałów trochę mi się dłużyły to, potem kiedy zaczęło się więcej dziać, to wciągnęłam się w historię Klary i Eryka. Jeżeli liczycie, że znajdziecie w tej książce sceny 18+ to, możecie się rozczarować, autorka skupia się głównie na relacjach między bohaterami. Zakończenie moim zdaniem jest idealne i nie zmieniłabym go na inne. Styl pisania Weroniki jest łatwy i przyjemny pochłonęłam całą książkę w jeden dzień, mimo że nie jest to typ książki, który zazwyczaj czytam. Chciałabym zaznaczyć, że jest to debiut tej autorki, więc jest trochę niedociągnięć, ale i tak uważam, że warto przeczytać tę książkę💜.

Ocena 4/5⭐️

Recenzja „ODKRYJ MNIE”
Autorka: @krytykiweroniki
Wydawnictwo: @wydawnictwo.beya [współpraca]

Dziś przychodzę do was z recenzją książki, która jest zupełnie inna niż te, które do tej pory czytam.
Jeśli spodziewacie się, że cała historia skupia się na romansie głównych bohaterów, to nie jest to pozycja dla was. W książce jest poruszany temat spektrum Autyzmu, dzięki czemu...

To jedna z ksiazek, ktora zdecydowanie zasluguje na 10!! Dawno tak sie nie wciagnelam. Ksiazka posiada duzo zabawnych momentow. Piekna opowiesc o pierwszej milosci z chlopakiem w spektrum autyzmu. Polecam

To jedna z ksiazek, ktora zdecydowanie zasluguje na 10!! Dawno tak sie nie wciagnelam. Ksiazka posiada duzo zabawnych momentow. Piekna opowiesc o pierwszej milosci z chlopakiem w spektrum autyzmu. Polecam

Książka opowiada o Klarze i jej byłym chłopaku Wiktorze, któremu „nie chce dać drugiej szansy”. Poznaje ona, jednak Erika, tajemniczego chłopaka, który jak się potem okazuje jest osobą w spektrum autyzmu. Jeśli chodzi o jeden z głównych motywów, czyli właśnie motyw autyzmu, nie ocenie (mimo że wiele osób właśnie o to mnie prosiło),ponieważ nie mam na tyle dużej wiedzy na ten temat, za co z góry przepraszam, jednak nie uważam, że w jakikolwiek sposób zmieniło to moją opinię.

Kiedy zaczynałam książkę byłam niezmiernie podekscytowana i ciekawa historii, jednak w rezultacie mocno się zawiodłam. Nie potrafiłam wkręcić się w fabułę i ciężko było mi w jakikolwiek sposób skupić się na czytanym przeze mnie tekstem, co wpłynęło na to, że z perspektywy dość krótkiego czasu nie pamiętam wiele z całości.

Nie zrozumcie mnie źle, bo naprawdę jestem pewna, że wielu osobom ta książka się spodoba i na pewno już spodobała, jednak do mnie nie trafiła, choć NAPRAWDĘ byłam przekonana, że trafi ona do moich top książek. Na koniec, chciałabym podkreślić, że nie mam zielonego pojęcia jak ocenić tą książkę, dlatego zostawię was z takim podsumowaniem.

Książka opowiada o Klarze i jej byłym chłopaku Wiktorze, któremu „nie chce dać drugiej szansy”. Poznaje ona, jednak Erika, tajemniczego chłopaka, który jak się potem okazuje jest osobą w spektrum autyzmu. Jeśli chodzi o jeden z głównych motywów, czyli właśnie motyw autyzmu, nie ocenie (mimo że wiele osób właśnie o to mnie prosiło),ponieważ nie mam na tyle dużej wiedzy na...

Bardzo chciałabym tę książkę ocenić na więcej niż oceniłam, naprawdę! Dlatego zacznę może tę recenzję od plusów, gdyż uważam, że to właśnie one powinny wybrzmieć od początku. Jest to pierwsza książka, w gatunku obyczajowego romansu, z którą się spotkałam, a która traktuje o osobach w spectrum autyzmu. I widać, że został przeprowadzony odpowiedni reaseach przed napisaniem. Jednakże, czasem miałam wrażenie, że niektóre przedstawione opisy były bardzo podstawowe i takie same uzyskałabym wyniki wpisując po prostu w Google "osoby ze spektrum autyzmu". Możliwe że taki był zamysł książki oraz autorki, ponieważ główna bohaterka tak samo jak my dopiero poznaje osobę ze spektrum autyzmu i uczy się o niej wszystkiego. Jest to książka warta poznania chociażby tylko z uwagi na to, że traktuje o rzeczach których w normalnych rodzajach książek: romansach, obyczajówkach, nie znajdujemy. Dodatkowo niewątpliwym plusem jest sposób w jaki został przedstawiony wpływ dzieci spektrum autyzmu na całą rodzinę.

Bardzo króciutko o fabule: główna bohaterka Klara jest studentką ekonomii. Zauroczyła się ona w swoim koledze ze studiów, jednakże okazuje się że Wiktor swoje zainteresowanie Klarą okazał tylko i wyłącznie dlatego żeby wygrać zakład ze swoimi głupimi kolegami. Klara dostaje również propozycję pracy od swojej koleżanki, ma ona uczyć młodą niegrzeczną dziewczynkę gry na pianinie oraz śpiewu. Bardzo szybko okazuje się, że dziewczynka nie jest niegrzeczna tylko cierpi na zaburzenia spektrum autyzmu. Zgodnie z informacjami podanymi przez jej matkę, nauka gry na pianinie oraz śpiew ją uspokaja. Żeby tego wszystkiego było mało, do grupy na studiach dołącza chłopak o imieniu Eryk, który nie zawsze zachowuje się w zrozumiały dla innych sposób. Okazuje się że Eryk również jest spectrum autyzmu a na dodatek jest bratem Ingi czyli dziewczynki którą uczy Klara.

Jest to debiut literacki autorki i to widać. Pewne rzeczy mogły zostać napisane lepiej pewne rzeczy są zbędne. Uważam, że wątek z Wiktorem był poruszony niepotrzebnie i nic by się nie zmieniło gdyby tego wątku nie było. Dodatkowo uważam że wątek z ojcem Klary oraz petubacje wynikające z jego pojawienia się również są wątkiem poruszonym niepotrzebnie.

Czuję się też trochę oszukana przez wydawnictwo ponieważ krótki brief z tyłu książki jest dość mocnym wyolbrzymieniem wydarzeń, które faktycznie mają w niej miejsce. Nie mogłabym powiedzieć że kłamie, ale bardzo duży sposób hiperbolizuje fakty.

Jednakże, rzeczą która niesamowicie mnie w tej książce denerwuje jest matka głównej bohaterki. Kobieta, co prawda, jest poszkodowana przez los jeździ na wózku, ale to jej absolutnie w żaden sposób nie usprawiedliwia. Nie rozumiem, dlaczego autorka w dzisiejszych czasach zdecydowała się na umieszczenie w książce tak szkodliwych oraz tak niemiłych i powielanych tekstów. Wielokrotnie w tej książce możemy przeczytać jak matka mówi do własnej córki, że 'pomalowałaby się to by wyglądała lepiej", "wygląda jak człowiek bo rozpuściła włosy", "pomalowała się więc nie wygląda już jak trup ". Po co? Ja się pytam: po co? Bo kompletnie tego zabiegu nie jestem w stanie zrozumieć.

Także pomimo moich wielkich chęci, niestety ocena jest jaka jest i zdecydowanie nie jest to topka moich ulubionych książek, które przeczytałam.

Książkę miałam okazję przeczytać i zrecenzować we współpracy z wydawnictwem beYa!.

Bardzo chciałabym tę książkę ocenić na więcej niż oceniłam, naprawdę! Dlatego zacznę może tę recenzję od plusów, gdyż uważam, że to właśnie one powinny wybrzmieć od początku. Jest to pierwsza książka, w gatunku obyczajowego romansu, z którą się spotkałam, a która traktuje o osobach w spectrum autyzmu. I widać, że został przeprowadzony odpowiedni reaseach przed napisaniem....

Odkryj mnie - Weronika Szalewicz-Karda 🎹🎶🎨📚❤️‍🔥

Wiele się mówi teraz o akceptacji, innych, siebie, każdego. Wszędzie self-care, self-love, lecz gdzie podziała się miłość i akceptacja do osób, które szczególnie jej potrzebują?

Klara, z pozoru zwykła studentka ekonomii, Wiktor, który jest jej pierwszym poważnym uczuciem, oraz Eryk, który jest tak inny ale jednocześnie tak wyjątkowy - co wyniknie z tego połączenia?

Wiele rzeczy różni Klarę od Eryka, lecz równie wiele ich łączy. Sytuacja z tatą, trudności w codziennym życiu i problemy najbliższych to tylko część z nich. Przede wszystkim oboje są artystami - ona wspaniałą pianistką, która porzuciła muzykę, on - malarzem, który maluje aby przetrwać trudną codzienność. Czy pomimo trudności uda im się spełnić swoje marzenia?

Podczas czytania tej książki miałam w sobie bardzo wiele różnych emocji. Jednocześnie była to tak prosto napisana i przyjemna historia, że przeczytanie jej zajęło mi dwa wieczory. Dosłownie nie mogłam się oderwać od tej lektury, głównie za sprawą fabuły, ale również przez to, że byłam w podobnej sytuacji co Klara - ja również miałam w planach zdawać na Akademię Muzyczną w Katowicach (u mnie to też pewnego rodzaju niespełnione marzenie).
Z drugiej zaś strony jest to pozycja ogromnie ważna i informacje na temat spektrum, które się w niej pojawiają, chłonęłam całą sobą tak, aby jak najlepiej zrozumieć historię.

Każdemu kto potrzebuje podnoszącej na duchu opowieści, ale również takiej dzięki której można wiele zrozumieć - zachęcam do przeczytania. A autorce @krytykiweroniki gratuluje wspaniałej książki i bardzo się cieszę, że możemy takie tematy poruszać i je rozpowszechniać, gdyż jest to niesamowicie istotne.

W końcu miłość jest dla wszystkich.

Współpraca rezenzencka z wydawnictwo Beya

Odkryj mnie - Weronika Szalewicz-Karda 🎹🎶🎨📚❤️‍🔥

Wiele się mówi teraz o akceptacji, innych, siebie, każdego. Wszędzie self-care, self-love, lecz gdzie podziała się miłość i akceptacja do osób, które szczególnie jej potrzebują?

Klara, z pozoru zwykła studentka ekonomii, Wiktor, który jest jej pierwszym poważnym uczuciem, oraz Eryk, który jest tak inny ale jednocześnie tak...

Początkowo przyznam, że byłam niezbyt dobrze nastawiona do tej książki, bo nie przepadam za polskimi imionami oraz miejscami, ale koniec końców bardzo przyjemnie i szybko mi się czytało. Pierwszy raz również miałam styczność, gdzie jeden z głównych bohaterów miał spektrum autyzmu, ale bardzo mnie też to zainteresowało, gdy pojawiał się Eryk zwracałam większą uwagę na jego zachowania i bardzo mnie zaciekawiła jego wyjątkowość, i trochę sobie o tym poczytałam. Zaś Klara z początku moim zdaniem zachowywała się trochę naiwnie i głupio, ale jakoś wybrnęła z sytuacji z Wiktorem co mnie cieszyło. Historia Klary i Eryka jest osobliwa, przez co na swój sposób dość ciekawa. Autorka świetnie przedstawiła świat i problemy, z jakimi nasi bohaterowie się zmierzają, co do sprawy z chorobą się nie podejmę wypowiedzi, bo nigdy nie miałam styczności z osobą ze spektrum i nie chciałabym strzelić jakiejś gafy. Ale uważam, że książka jest naprawdę warta przeczytania.

Początkowo przyznam, że byłam niezbyt dobrze nastawiona do tej książki, bo nie przepadam za polskimi imionami oraz miejscami, ale koniec końców bardzo przyjemnie i szybko mi się czytało. Pierwszy raz również miałam styczność, gdzie jeden z głównych bohaterów miał spektrum autyzmu, ale bardzo mnie też to zainteresowało, gdy pojawiał się Eryk zwracałam większą uwagę na jego...

Na wstępie dodam, że nie jestem żadnym specjalistą, jednak nie jest to moja pierwsza styczność z tematem osób neuroatypowych.

Jest to książka o spełnianiu marzeń, pragnieniu zrozumienia i akceptacji. Zdecydowanie otwiera oczy na wiele problemów i pomaga zrozumieć z czym zmagają się na co dzień osoby ze spektrum jak i ich rodziny. Główna bohaterka Klara przeszła przez wiele w swoim życiu, jest bardzo pracowita, empatyczna i pod tym względem zdecydowanie zasługuje na miano osoby godnej naśladowania.

Nie podobała mi się jednak jej postawa na początku książki, do tego czułam się, jakbym czytała dwie różne historie. Pierwsze 30 stron to zupełnie odrębna fabuła, która nie ma nic do tego co dzieje się później. Wątek z Wiktorem (moim zdaniem totalnie zbędny) sprawił, że Klara nie zdobyła mojej sympatii.

Za to postaci Eryka i jego siostry zostały bardzo fajnie wykreowane, autorka zrobiła kawał dobrej roboty, przez co książka wydaje mi się być dobrym źródłem podstawowej wiedzy na temat zaburzeń ze spektrum.

Muszę wspomnieć jednak o czymś, co mnie bardzo odrzuciło i sprawiło, że ocena książki sprawiła mi trudność.

~ komentarze mamy Klary na temat wyglądu…

Książka ma mówić o zrozumieniu innych, nieocenianiu i akceptacji, a w kółko czytamy wredne teksty w stylu: “w końcu wyglądasz jak człowiek” (bo Klara się pomalowała) , “wyglądasz jak wieśniak”, sugerowanie, by dziewczyna założyła coś sek.sownego, bo inaczej jej “działania nie dojdą do skutku”.

~ “Każda kobieta od czasu do czasu chce ładnie wyglądać, prawda?”
-”Oczywiście, dziecko. Dobrze, że zrozumienie tego zajęło ci tylko dwadzieścia lat” ~

Może za bardzo to analizuję, ale po prostu nie potrafię zrozumieć w jakim celu autorka wplotła teksty, które tak naprawdę mijają się z przesłaniem lektury.

Fabuła często się powtarzała i niestety trochę się wynudziłam. Autorka wplatała wątki, których później nie rozwijała - wspomniany wyżej wątek Wiktora i wątek ojca Klary, który pojawił się znikąd i szybko zniknął.

Ciężko mi było ocenić tę pozycję. Ksiązka sama w sobie średnio mi się podobała, ale warto jest po nią sięgnąć, aby zapoznać się z trudnym tematem zaburzeń neuroatypowych i zrozumieć z czym zmagają się osoby ze spektrum.

Na wstępie dodam, że nie jestem żadnym specjalistą, jednak nie jest to moja pierwsza styczność z tematem osób neuroatypowych.

Jest to książka o spełnianiu marzeń, pragnieniu zrozumienia i akceptacji. Zdecydowanie otwiera oczy na wiele problemów i pomaga zrozumieć z czym zmagają się na co dzień osoby ze spektrum jak i ich rodziny. Główna bohaterka Klara przeszła przez wiele...

Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie i szybko. Bardzo intrygowało mnie zachowanie Eryka i jego myśli. Uważam, że pomysł o napisaniu książki o spektrum autyzmu jest wspaniały. Musimy pamiętać, że to też są ludzie, którzy nie marzą o niczym bardziej niż o normalnym życiu. Bardzo spodobało mi się, że Klara jak tylko dowiedziała się o spektrum Eryka i jego siostry zaczęła czytać o nim, aby dowiedzieć się więcej i móc im pomóc. Odjęłam te pare gwiazdek z powodu, że ta książka nie porwała mnie tak bardzo, co nie zmienia faktu, że uważam ją za wartą przeczytania. Chciałabym jeszcze pogratulować @krytykiweroniki wydania swojej książki🫶🏻 giga duma oraz podziękować wydawnictwu za egzemplarz!

[współpraca @wydawnictwo.beya ]

Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie i szybko. Bardzo intrygowało mnie zachowanie Eryka i jego myśli. Uważam, że pomysł o napisaniu książki o spektrum autyzmu jest wspaniały. Musimy pamiętać, że to też są ludzie, którzy nie marzą o niczym bardziej niż o normalnym życiu. Bardzo spodobało mi się, że Klara jak tylko dowiedziała się o spektrum Eryka i jego siostry zaczęła...

Zacznijmy od samego wydania tego cudeńka. Okładka od początku mi się spodobała, przeeeśliczna. Treść równie wspaniała co okładka! Nie zawiodłam się. Od początku czułam, że ta historia mi się spodoba. Naprawdę się wciągnęłam.

Podobnie jak Klarę, zachowanie Eryka również mnie intrygowało. Dawało mi do myślenia. Jako bohaterów polubiłam ich. I Klarę, i Eryka.

Książka porusza ważne tematy. Myślę, że z tego właśnie powodu warto ją przeczytać. Cudowna historia, naprawdę. 

[ współpraca @wydawnictwo.beya ]

Zacznijmy od samego wydania tego cudeńka. Okładka od początku mi się spodobała, przeeeśliczna. Treść równie wspaniała co okładka! Nie zawiodłam się. Od początku czułam, że ta historia mi się spodoba. Naprawdę się wciągnęłam.

Podobnie jak Klarę, zachowanie Eryka również mnie intrygowało. Dawało mi do myślenia. Jako bohaterów polubiłam ich. I Klarę, i Eryka.

Książka porusza...

Na samym początku nie byłam do końca przekonana do tej książki, a zwłaszcza po pierwszym rozdziale, który bardzo mnie zniechęcił. Główna bohaterka wykazała się ogromną głupotą na imprezie, na której był Wiktor i w tamtym momencie bardzo się z nią nie polubiłam. Uważam że pierwszy rozdział nie ma kompletnie sensu i był zbędny do dalszego rozwoju fabuły. Ale przejdźmy też do tych dobrych stron tej historii, czyli poruszony wątek spektrum autyzmu. Przyznam szczerze, że nigdy nie miałam styczności z takimi tematami w literaturze i bardzo fajnym pomysłem było napisanie takiej książki i przestawienie prawdziwej rzeczywistości z jakimi zmagają się właśnie takie osoby. Autorka bardzo dobrze poradziła sobie właśnie z tym motywem i widać, że zrobiła porządny research dotyczący spektrum, co jest bardzo na plus. Wie o czym pisze i robi to w tak subtelny sposób, że nie byłaby w stanie nikogo tym urazić.
Eryk to cudowna i urzekająca postać. Skradł moje serce swoją autentycznością i podejściem do życia. Bardzo było mi go szkoda kiedy równieśnicy się z niego śmiali i patrzyli na niego jak na dziwaka, przez swoje zachowania na które nie miał żadnego wpływu. Super bylo również to, że autorka po części obalała mity dotyczące autyzmu jakim było na przykład to, że każda taka osoba kocha liczby i jest miłośnikiem matematyki. Fakt, osoby ze spektrum są nad wyraz inteligentne, ale nie oznacza to, że każdy jest taki sam i ma te same zainteresowania.
Jeśli chodzi o Klarę, to niestety mniej przypadła mi do gustu. Na samym początku jak już wspominałam, wydawała się okropnie płytka i bez wyrazu. Jej zachowania i niektóre decyzję nie wskazywały na to jakby była dorosłą studentką. Nie rozumiem do końca jej relacji z ojcem. Na samym początku wspominała o tym, że nigdy nie będzie w stanie wybaczyć mu tego co zrobił i kompletnie się dla niej nie liczy, a potem dzieje się coś zupełnie odwrotnego. No nie jest to moja ulubiona postać.

Na samym początku nie byłam do końca przekonana do tej książki, a zwłaszcza po pierwszym rozdziale, który bardzo mnie zniechęcił. Główna bohaterka wykazała się ogromną głupotą na imprezie, na której był Wiktor i w tamtym momencie bardzo się z nią nie polubiłam. Uważam że pierwszy rozdział nie ma kompletnie sensu i był zbędny do dalszego rozwoju fabuły. Ale przejdźmy też do...