http://www.nieperfekcyjnie.pl/2013/07/cukiereczki-mian-mian.html

Niektóre książki czytamy z nieukrywaną przyjemnością, delektując się każdym słowem, które wyszło spod pióra pisarza. Powieść intryguje i zachęca do przewracania kolejnej kartki, a czasami wymaga ogromnego skupienia, aby odpowiednio zinterpretować to, co miał na myśli autor. Pewne lektury sprawiają, że czytelnik nie potrafi o nich zapomnieć, a co ważne - nawet nie chce tego robić. Jednak nieraz w naszej pamięci pozostają książki, o których moglibyśmy zapomnieć, ponieważ nie wniosły niczego wartościowego do naszego życia, a do tego niepotrzebnie zajęły cenny czas, jaki można byłoby przeznaczyć na ciekawszą pozycję bądź inną, bardziej konstruktywną czynność. Pomimo potencjału, jaki zawierają "Cukiereczki" Mian Mian, zaliczam je do tej ostatniej kategorii książek. A szkoda, ponieważ zapowiadało się naprawdę nieźle.

Główną bohaterką "Cukiereczków" jest Hong - niepokorna i odważna, choć wrażliwa, nastoletnia Chinka, która zbyt szybko pragnie dorosnąć i samodzielnie decydować o swoim życiu. Dziewczyna rzuca szkołę i wyjeżdża z rodzinnego Szanghaju, aby szukać szczęścia w innym mieście, gdzie na młodą kobietę czyha wiele niebezpieczeństw. Nocne kluby, alkohol i narkotyki, przystojni mężczyźni, seks oraz przelotne znajomości kuszą, przyciągając do siebie. Niezdrowa relacja, jaka zaczyna łączyć Hong z młodym muzykiem Sainingiem, rozpoczyna lawinę wielu niefortunnych i zaskakujących zdarzeń, które zmienią życie dziewczyny na zawsze.

"Jak to w końcu jest – czy tracimy kontrolę nad sobą, by w rezultacie osiągnąć wolność, czy też wolność jest tylko jednym ze sposobów utraty kontroli?"

Ta lektura ukazuje, jak ogromne nadzieje w wyjazdach do innych miejsc pokłada mnóstwo ludzi, którzy wierzą, że w innym zakątku świata znajdą szczęście. Najczęściej przeliczają się, a to, co miało być przepiękną przygodą oraz początkiem czegoś nowego, przeistacza się w wydarzenie okupione łzami, bólem i wstydem. Powiedzenie "wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma", często okazuje się całkowitą prawdą, którą najczęściej doświadczamy na własnej skórze.

Ponadto na podstawie relacji, jaka zawiązuje się pomiędzy główną bohaterką a Sainingiem, można ujrzeć głupotę niektórych zakochanych osób. Młody mężczyzna traktuje dziewczynę bardzo źle, pomiatając nią, zdradzając, wyzywając i wyżywając się na niej przy każdej okazji. Hong dalej trwa przy nim, chociaż sama również zachowuje się nader dziwacznie. Para dalej trwa w tym toksycznym związku, zdając się nie zauważać jego bezsensowności.

Przyznam szczerze, że tę lekturę czytałam bardzo długo, a jeszcze więcej czasu zabrało mi opisanie swoich odczuć oraz wrażeń związanych z tą pozycją. Mian Mian stworzyła niezwykle chaotyczną i zagmatwaną historię. Pomieszane wątki, nieraz zupełnie niezwiązane ze sobą, nie ułatwiają zapoznawania się z opowieścią. Generalnie "Cukiereczki" nie niosą ze sobą nieocenionego oraz nadzwyczajnie ważnego przesłania, jakie należałoby zapisać w sercu i głowie. Intrygujący opis znajdujący się na tylnej okładce, a także przyciągająca okładka to stanowczo za mało... Żałuję, że autorka zmarnowała potencjał tej powieści, ponieważ "Cukiereczki" zapowiadały się niesamowicie. Autorka dotknęła tematu uzależnień, chorych relacji międzyludzkich, przemocy, życia przestępczego czy uzależnień, ale tak naprawdę nie poruszyła ich głębiej, co sprawiło, że owa książka jest niby o wszystkim, a w istocie o niczym.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2013/07/cukiereczki-mian-mian.html

Niektóre książki czytamy z nieukrywaną przyjemnością, delektując się każdym słowem, które wyszło spod pióra pisarza. Powieść intryguje i zachęca do przewracania kolejnej kartki, a czasami wymaga ogromnego skupienia, aby odpowiednio zinterpretować to, co miał na myśli autor. Pewne lektury sprawiają, że...