Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy lubicie mroczne wersje bajek?

Czy miałbyś na tyle odwagi, aby napisać własny scenariusz, pogrążając bohaterkę w koszmarze lub pomagając jej odnieść zwycięstwo? Czy napiłaby się eliksiru z tajemniczej butelki z etykietą „wypij mnie”? Zaufała Szalonemu Kapelusznikowi? Dołączyła do herbatki z Marcowym Zającem i Susłem? W Koszmarze Alicji w Krainie Czarów to TY decydujesz, jakimi ścieżkami podąży tytułowa bohaterka, jakim wyzwaniom stawi czoło i z którymi dziwnymi mieszkańcami Krainy Czarów stoczy walkę. Ale uważaj! – od Ciebie zależy, czy misja Alicji zakończy się sukcesem czy dziewczynka pogrąży się w koszmarze.

Moja druga gra książkowa i tym razem udałam się z Alicją do Mrocznej Krainy Czarów. Książka zakłada trzy warianty rozgrywek – rzucanie kostkami, korzystanie z talii kart lub pominięcie tego i skakanie po paragrafach. Tym razem nie było dodatkowych postaci, więc mogłam spróbować rozegrać koszmar na trzy sposoby. W każdym z nich starałam się doprowadzić Alicję do szaleństwa. Raz tego dokonałam i raz udało mi się wygrać całą walkę o Krainę Czarów.

Królowa, o której opowiada na samym początku Biały Królik nie jest tak zła jak zapamiętaliśmy z bajki lub filmowej wersji. Jest o wiele gorsza i ona może sprawić, że Alicja zostanie na zawsze w koszmarze. Zanim do niej dotarłam, mogłam poznać różne ścieżki historii. Spotkałam Kapelusznika, Susła i zjadłam kawałek tajemniczego grzybka. Brak kostek lub talii kart, nie gwarantuje wygranej. Każda może doprowadzić nas do zwycięstwa lub przegranej. Od nas zależy, w którą stronę Mrocznej Krainy się udamy!

Czy lubicie mroczne wersje bajek?

Czy miałbyś na tyle odwagi, aby napisać własny scenariusz, pogrążając bohaterkę w koszmarze lub pomagając jej odnieść zwycięstwo? Czy napiłaby się eliksiru z tajemniczej butelki z etykietą „wypij mnie”? Zaufała Szalonemu Kapelusznikowi? Dołączyła do herba...

Rozwiń

Zwiń

Czy z rodziną dobrze wygląda się tylko na zdjęciu?

Heinrich Vogel był kiedyś innym człowiekiem. Miał inne nazwisko, życie i świat, który stał przed nim otworem. Dwadzieścia lat wcześniej jedno zdarzenie zniszczyło wszystko i zmieniło go bezpowrotnie. Gdy już poukładał sobie życie na nowo, dociera do niego wiadomość, że w katastrofie śmigłowca ginie jego niewidziany od tamtej pory ojciec, a niedługo potem znajduje pływające w wodzie ciało zastrzelonej kobiety. Nękany przez Miszę, dawnego współwięźnia i we współpracy z komisarz Iwoną Banach z CBŚP, Vogel idzie śladem ojca uwikłanego w ciemne interesy. Tropy wiodą go do Niemiec, skąd pochodzi część jego rodziny i prowadzą do tajemniczej kasety VHS: nagrany na niej krótki film jest kluczem do zrozumienia wszystkiego.

Książka okazała się oryginalna i nieprzewidywalna. Nie znałam bohaterów z poprzednich pozycji autora, ale wzbudzili moją sympatię i będę chciała poznać ich lepiej. Autor posługuje się dość specyficznym językiem przez co czasami miałam wrażenie, że jest dość sztywno. Historia skupia się wokół Vogela, który musi zmierzyć się z przeszłością. Coś, co dawno zostawił za sobą – wraca do niego z podwójną siłą.

Morderstwo nie jest rozwiązywane przez policję, ale przez samego bohatera. Policja pojawia się tylko na początku i później sporadycznie.
Może nie dostajemy tutaj efektu WOW, na jaki liczyłam – to warto sięgnąć po „Ptasznika”. Jest on bardzo dobrym prologiem do kolejnych rozdziałów i daje też nowy początek historii dla Iwony, która niektórzy mieli okazję poznać w poprzedniej dylogii. Vogel jeszcze nie raz nas zaskoczy i mam przeczucie, że dopiero pokaże na co go stać.

Czy z rodziną dobrze wygląda się tylko na zdjęciu?

Heinrich Vogel był kiedyś innym człowiekiem. Miał inne nazwisko, życie i świat, który stał przed nim otworem. Dwadzieścia lat wcześniej jedno zdarzenie zniszczyło wszystko i zmieniło go bezpowrotnie. Gdy już poukładał sobie życie na nowo,...

Rozwiń

Zwiń

Jaki jest Twój największy lęk?

Kołatanie serca, duszności, bóle brzucha – to typowe objawy płynące z ciała, jakie może wywoływać lęk. Zwykle osoby dotknięte zaburzeniami lękowymi, dawniej nazywanymi powszechnie nerwicą, dopiero na końcu swojej długiej drogi po gabinetach lekarskich trafiają do psychiatry lub psychoterapeuty. Zaburzenia lękowe są obecnie najczęstszym psychicznym problemem Polek i Polaków. Występują częściej niż depresja. Autor opisuje własne zmagania z nadmiarowym lękiem i pyta inne osoby dotknięte zaburzeniami lękowymi: Jak wam się żyje? Co dla was oznacza lęk? Ile wam odebrał? Ile odebrać nie zdołał? Na jaką pomoc możecie liczyć? Być może jest to książka także o Tobie. Choć może jeszcze tego nie wiesz.

Książka w formie reportażu w interesujący sposób ukazuje jak zaburzenia lękowe wpływają na jakość naszego życia. Historie osób, które musiały mierzyć się z niezrozumieniem wśród społeczeństwa. Osoby, które bagatelizowały swój stan, bo normy społeczne określają to za coś złego. Mówienie o swoich lękach i problemach jest w społeczeństwie odbierane jako słabość. Ludzie często decydują się milczeć niż szukać pomocy u specjalisty. Niekiedy swoją wędrówkę zaczynają od kardiologa, neurologa – ciało wysyła sygnały, które kojarzone są np. z zawałem.

W społeczeństwie rośnie coraz większa świadomość dotycząca zaburzeń lękowych. Niestety, leczenie jest kosztowne. Nie każdego na to stać, a pomoc z NFZ ma bardzo długi czas oczekiwania. Autor zbadał temat i w niektórych miastach, na pomoc specjalisty można czekać nawet trzy lata – będąc na liście rezerwowej. Książka nie jest lekarstwem, nie pomoże rozwiązać problemu. Jednak mam nadzieję, że pomoże odnaleźć odpowiedzi osobom, które tego potrzebuję i wskażą drogę do szukania pomocy u specjalisty.

Jaki jest Twój największy lęk?

Kołatanie serca, duszności, bóle brzucha – to typowe objawy płynące z ciała, jakie może wywoływać lęk. Zwykle osoby dotknięte zaburzeniami lękowymi, dawniej nazywanymi powszechnie nerwicą, dopiero na końcu swojej długiej drogi po gabinetach lekarskich trafia...

Rozwiń

Zwiń

Jaka jest według Was najdziwniejsza norma społeczna?

Dla Frances Wynn, wdowy po zmarłym hrabim Harleigh, życie nabrało kosmopolitycznego smaku. Ledwie wysłała matkę i córkę na zakupy do Paryża, ona i jej narzeczony – George Hazelton – spotykają się z członkami rosyjskiej rodziny królewskiej. A wtedy wybucha skandal! Przed domem Frances pojawia się inspektor Delaney z młodą Francuzką, która twierdzi, że jest... żoną George'a! Kobieta twierdzi, że jest także nieślubną córką pochodzącą z rosyjskiej rodziny, że była wielokrotnie uprowadzania i że ktoś wysłał jej list z pogróżkami. Wkrótce dochodzi do tragedii... Aby zdemaskować zabójcę – i oczyścić swoje imię – Frances i George muszą ustalić, które z dziwacznych historii Ireny są prawdziwe. Poszukiwania mogą jednak doprowadzić do szokującego wniosku i odkryć, że zło czai się bardzo blisko ich domu i rodziny.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki jak i serii „Poradnik Prawdziwej Damy”. Bardzo podobał mi się pomysł na fabułę oraz wątki drugoplanowe. Wnosiły powiew do fabuły i sprawiały, że książka była lekka i przyjemna. Nie czułam znużenia czytając książki, a wręcz strony same przeskakiwały. Dużym ułatwieniem dla mnie był fakt, że nie muszę znać poprzednich części, by zostać wplątanym w fabułę. Co nie zmienia faktu, że poprzednie części muszę przeczytać!

Autorka stworzyła świetny scenariusz oraz postacie pierwszoplanowe są wyraziste, intrygujące. Frances, która nie zgadza się na sztywne ramy protokołów i próbuje z tym walczyć. Pomimo skandalu, który wybuchł – wciąż chciała żyć na własnych zasadach, a nie norm narzuconych przez społeczeństwo. Dodatkowym atutem jest samo zakończenie, bo trochę się go nie spodziewałam. Książka warta polecenia i sięgnięcia. Czeka na Was intrygująca przygoda.

Jaka jest według Was najdziwniejsza norma społeczna?

Dla Frances Wynn, wdowy po zmarłym hrabim Harleigh, życie nabrało kosmopolitycznego smaku. Ledwie wysłała matkę i córkę na zakupy do Paryża, ona i jej narzeczony – George Hazelton – spotykają się z członkami rosyjskiej rodziny królewski...

Rozwiń

Zwiń

W jaki sposób budować dobrą relację z sobą?

Relacje, w których jesteśmy i to, jak się w nich czujemy w ogromnym stopniu wpływają na nasze poczucie szczęścia i życiowej satysfakcji. Czym różnią się zdrowe relacje od niezdrowych? Jak wychodzić z tych toksycznych np. z przemocowym partnerem, miejscem pracy czy z jednostronnej przyjaźni, gdy tkwimy w nich w szkodliwym bezruchu, bo wolimy „znane piekło” od „nieznanego raju”? Jak odważać się na prawdziwą bliskość, gdy się jej boimy?

Książka z tych, po które warto sięgnąć i zrozumieć, że relacja z samym sobą jest najważniejsza w całym naszym życiu. Autor w ciekawy sposób przedstawia Trio, które jest naszym wrogiem oraz Trio, które pomaga nam zbudować trochę lepszą relację. Tak, trochę lepszą, bo ten mały kawałek pozwala nam rozwijać swoje możliwości. W bardzo prosty sposób możemy zobaczyć jak negatywne emocje, narzucone w dzieciństwie przekonania czy zupełne czarnowidztwo wpływa na nasze wybory. Nie tylko partnera życiowego, ale innych relacji, które są w naszym życiu. W szczególności to, w jaki sposób na siebie patrzymy.

Najważniejsze kwestie zostały zaznaczone na czerwono, a możliwość robienia notatek po każdym rozdziale – pozwala na zapisanie własnych przemyśleń. Dzięki tej książce możemy lepiej poznać siebie, swoje przekonania i pragnienia. Mamy tu różne ćwiczenia, które niczym w grze pokażą ci co jest dla nas najważniejsze. Autor podkreśla, że nasze ciało czasem wie lepiej od nas, czego potrzebujemy. Liczne historie, które zostały w niej zawarte są potwierdzeniem tej tezy. Książka nie jest lekarstwem, może być tylko drogowskazem do pracownia nad swoimi przekonaniami.

W jaki sposób budować dobrą relację z sobą?

Relacje, w których jesteśmy i to, jak się w nich czujemy w ogromnym stopniu wpływają na nasze poczucie szczęścia i życiowej satysfakcji. Czym różnią się zdrowe relacje od niezdrowych? Jak wychodzić z tych toksycznych np. z przemocowym partnerem,...

Rozwiń

Zwiń

Czy brutalne zachowanie prowadzące do sprawiedliwości, jest właściwe?

Czerwiec 1975 roku. Do Biura Wydziału Kryminalnego Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej zgłasza się Irenka, była podopieczna jednego ze szczecińskich domów dziecka. Przekonuje, że będąc dzieckiem była świadkiem sprzedaży swojej młodszej siostry. Zgłoszenie trafia do kapitan Barbary Romanowskiej. Milicjantka, która spędziła całe dzieciństwo w sierocińcu, angażuje się w sprawę emocjonalnie. Nie wie, że przekraczając próg Państwowego Domu Dziecka im. Pionierów Szczecina wkroczy w ciemność, która może ją pochłonąć. Mroczne ścieżki prowadzą na szczyty komunistycznej władzy. Śledczy, decydując się na przekroczenie granicy pierwotnego zła, zostaną wystawieni na próbę.

Autor zabiera nas w podróż do PRL, gdzie poznajemy historię Irenki, która okazuje się być zapalnikiem do czegoś większego. Fabuła toczy się powoli, małymi krokami autor serwuje nam elementy układanki. Nie spieszy się, co jedynie podsycało moją ciekawość. Czułam okrucieństwo, niesmak i obrzydzenie do ludzi, którzy zamiast dbać o dzieci zaserwowali im piekło. Historia, która wydarzyła się w latach 70-tych i pokazuje, że zło nie ma daty ważności. Czeka na właściwy moment, aby uderzyć z zdwojoną siłą.

Kiedy dokończyłam czytać książkę, żałowałam, że nie przeczytałam dwóch pierwszych. To był największy minus, bo nie poznałam lepiej Galanta. Jest ciekawą postacią, choć naznaczony tragedią. I choć nie znałam całej jego historii, to liczyłam na inne zakończenie. Było dla mnie nieco przerysowane, ale jednocześnie smutne. Liczyłam, że autor na kolejnej stronie wprowadzi wyjaśnienie, zmianę tego co nastąpiło. Nie znajdziemy tu typowego zamknięcia historii, dzięki temu książka jest ciekawsza i warta przeczytania.

Czy brutalne zachowanie prowadzące do sprawiedliwości, jest właściwe?

Czerwiec 1975 roku. Do Biura Wydziału Kryminalnego Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej zgłasza się Irenka, była podopieczna jednego ze szczecińskich domów dziecka. Przekonuje, że będąc dzieckiem była świadkiem sprze...

Rozwiń

Zwiń

Jaki jest Wasz ulubiony napój?

Kiedyś George „GT” Thompson był gwiazdą futbolu. Osiągnięcie tego szczytu zabrało lata, dziś jednak sława pozostała jedynie wspomnieniem. Wiedział, że po ciężkiej kontuzji nie zdoła wrócić do gry, i ta świadomość była trudna do zniesienia. Jakby tego było mało, został porzucony przez dziewczynę, zupełnie jak zbędny przedmiot. Kiedy więc siostra zasugerowała mu wyjazd do Bootleg Springs, miasteczka słynącego z gorących źródeł, spakował się i ruszył w drogę. June Tucker była analityczką danych. Świetnie radziła sobie z liczbami i ze statystykami, ale z ludźmi było gorzej. Nie rozumiała ich emocji i nieracjonalnych zachowań. Obserwowała ich jak naukowiec: zawsze nieco z boku. Oczywiście wiedziała, kim był GT, i znała na pamięć wszystkie jego osiągnięcia. Musiało jednak minąć trochę czasu, zanim dostrzegła w nim wspaniałego mężczyznę, zafascynowanego jej inteligencją i szczerością.

Zauroczyła mnie książka. Historia, którą znajdziemy w wielu książkach, ale jednocześnie wyjątkowa. Może kwestia bohaterki, która była inna, a przy tym interesująca. Jej analityczny umysł, który nie potrafił zrozumieć ludzi, jej cięty język i szczerość. A przy tym ogromna wrażliwość, której w ogóle nie rozumiała. Podobało mi się zestawienie bohaterów, którzy są zgoła inni, a jednak tacy sami. Niekiedy czytając, łapałam się na tym, że zaczynam się uśmiechać z zdań, słów jakich używała June.

Nie czytałam poprzednich historii, ale nie przeszkadzało mi to w czytaniu. Może nie znam historii miłosnych przyjaciółek June, ale dzięki tej książce zapragnęłam je poznać. Polubiłam „dziwactwa” miasteczka i to, jak mieszkańcy dbają o siebie.

Jaki jest Wasz ulubiony napój?

Kiedyś George „GT” Thompson był gwiazdą futbolu. Osiągnięcie tego szczytu zabrało lata, dziś jednak sława pozostała jedynie wspomnieniem. Wiedział, że po ciężkiej kontuzji nie zdoła wrócić do gry, i ta świadomość była trudna do zniesienia. Jakby tego było ma...

Rozwiń

Zwiń

Czy wybaczylibyście zdradę?

Kiedy Beth znalazła odciętą główkę swojego ukochanego kanarka, od razu wiedziała. Pokazała otoczony strużką krwi łebek swojej pięcioletniej córce. Na widok błysku zadowolenia w jej oczach i z trudem ukrywanego uśmiechu Beth przeszył lodowaty dreszcz. Wiedziała, że Hannah jest trudnym dzieckiem. Nie przypuszczała, że aż tak. Odrywała lalkom kończyny. Zrzuciła młodszego brata ze schodów. Beth codziennie umierała ze strachu, do czego jeszcze jej córeczka może być zdolna. Ale Beth i jej mąż Doug mieli związane ręce. Od kiedy Hannah odkryła ich mroczne sekrety, mogli ją tylko z niemym przerażeniem obserwować. Z każdym dniem bali się coraz bardziej uśpionego w dziewczynce zła. Bo Hannah tylko czekała, aż będzie na tyle duża, żeby jej cios naprawdę zabolał.

Książka, w której czuć zło, niepokój i strach od pierwszego rozdziału. Autorka przedstawia dwie linie czasowe, które toczą się swoim tempem i pozornie nie są ze sobą związane. Atmosfera jest gęsta, mroczna, a każdy skrywa sekrety. Z zaciekawieniem przewracałam kolejne strony, aby dowiedzieć się, co było katalizatorem wszystkich wydarzeń. Miałam swój trop od początku, który okazał się słuszny, ale nie spodziewałam się niektórych elementów. Autorka zaserwowała mi kubeł zimnej wody na sam koniec.

Przez całą książkę krążyło mi pytanie, czy człowiek rodzi się zły. Czytałam już kilka świetnych pozycji na ten temat, ale patrząc na postać Hannah zastanawiałam się dlaczego. Zło, które pojawiło się w rodzinie, było przed poznaniem prawdy. Autorka pokazała, że człowiek owładnięty zemstą zdolny jest do okropnych rzeczy i nie jest w stanie zatrzymać się przed spełnieniem. Zakończenie zostawia nam furtkę na kolejny tom, który chętnie przeczytałabym!

Czy wybaczylibyście zdradę?

Kiedy Beth znalazła odciętą główkę swojego ukochanego kanarka, od razu wiedziała. Pokazała otoczony strużką krwi łebek swojej pięcioletniej córce. Na widok błysku zadowolenia w jej oczach i z trudem ukrywanego uśmiechu Beth przeszył lodowaty dreszcz. Wiedziała,...

Rozwiń

Zwiń

Jakie jest według Was najbardziej niekomfortowe pytanie?
Gdy Chloe Davis miała dwanaście lat, w jej rodzinnym miasteczku na amerykańskim Głębokim Południu zaczęły znikać nastoletnie dziewczęta. Nim parne luizjańskie lato dobiegło końca, ojciec Chloe został zatrzymany w związku z zaginięciami, a cała ich dotąd szczęśliwa rodzina dosłownie rozpadła się na drobne kawałki. Teraz, 20 lat później, Chloe pracuje jako psychoterapeutka i jest już prawie gotowa uznać, że jej życie wróciło na właściwe tory. Ale wystarczy jeden telefon od dziennikarza, który zadaje niewygodne pytania o przeszłość, aby koszmar ożył na nowo. Zbliża się 20 rocznica zaginięć, a Chloe będzie musiała zweryfikować, co wówczas było prawdą, a co jedynie wytworem dziecięcej wyobraźni. I jakie kształty tak naprawdę kryły się w mroku otaczającym jej rodzinny dom.
Fabuła książki może nie jest innowacyjna, ale z pewnością wciąga. Autorka daje nam mnóstwo poszlak, wątpliwości, zostawia pytania – a dotyczą one nie tylko osób z otoczenia bohaterki. Można mieć mętlik w głowie i całą sieć podejrzeń. Pierwszoosobowa narracja bieżących wydarzeń przeplata się z wspomnieniami bohaterki. Tworzy spójną i szokującą całość. Skłania do przemyśleń i pozwala spojrzeć na obecne chwile z innej perspektywy.
Książka opowiada o ludziach, którzy zostali mocno doświadczeni przez życie. Dzieciach, które widziały okropne rzeczy, z jakimi nawet dorośli nie umieliby sobie poradzić. Mistrzowskie połączenie suspensu, napięcia psychologicznego i eksploracji pamięci. Granice między rzeczywistością a wyobraźnią mocno się zacierają. Napięcie narasta stopniowo, osiągając punkt kulminacyjny, który zaskoczy niejednego czytelnika.

Jakie jest według Was najbardziej niekomfortowe pytanie?
Gdy Chloe Davis miała dwanaście lat, w jej rodzinnym miasteczku na amerykańskim Głębokim Południu zaczęły znikać nastoletnie dziewczęta. Nim parne luizjańskie lato dobiegło końca, ojciec Chloe został zatrzymany w związku z zaginięcia...

Rozwiń

Zwiń