Wielokrotnie czytając książki i pisząc recenzję zastanawiałam się, jak to się dzieje, że w większości moje lektury podobają mi się. Oczywiście były jakieś niedociągnięcia, ale zdecydowanie dawno nie przeczytałam książki, którą uważam za złą. Ale wiadomo, w końcu musi się taka trafić…
Zofia, czyli główna bohaterka, ma 40 lat, z zawodu jest tłumaczką, ma drugiego męża- Leona i córkę Julię z pierwszego związku. Na początku Zofia myślała, że jej drugie małżeństwo to istna bajka, jednak z czasem czar prysł, bo Leon nie do końca akceptuje swoją pasierbicę. Kiedy Julia kończy osiemnaście lat, Zofia postanawia zabrać ją na wycieczkę po USA. To miała być niezapominana podróż matki i córki, jednak wkrada się w nią powoli postać Oliwera Prinza- młodego i przystojnego kardiologa. Mężczyźnie nic nie przeszkadza w relacji tworzącej się między nim a Zofią, ani to że jest ona od niego dekadę starsza, ani to, że kobieta jest mężatką. Co zrobi Zofia i jakie będą konsekwencje jej decyzji? Przekonajcie się sami.
Niestety, tak jak pisałam na początku ta powieść autorki mi się kompletnie nie podobała. Czytałam już książki pani Niemczynow i przy poprzednich nie miałam tak negatywnych uczuć. Główna bohaterka według mnie jest marudna i zgorzkniała. Dużo narzeka na swój związek i jak źle jest jej z drugim mężem (z pierwszym było jeszcze gorzej),ale jednocześnie przez długi czas nic nie robi, żeby zmienić swoje położenie. Apogeum biadolenia miało miejsce, kiedy Zofia nie dostała pierścionka na dziesiątą rocznicę ślubu, bo Leon jej tak obiecał. Z jednej strony rozumiem, bo obietnica nie powinna zostać złamana, ale z drugiej strony czuję frustrację, bo to chyba nie jest aż tak duży powód do narzekania. Leon także nie jest wzorem w tym małżeństwie: nadużywa alkoholu, flirtuje z innymi kobietami, a także poniża pasierbicę. Tym bardziej nie rozumiem, dlaczego Zofia mając bardzo konkretne powody do rozstania nadal tkwi w nieszczęśliwym związku. Główna bohaterka na wycieczce w Stanach Zjednoczonych zachowuje się już trochę lepiej. Widać w niej jakiś „luz” i naturalność. Jej relacja z córką jest bardzo pięknym uczuciem i to chyba jedyny plus tej książki. Jednak kiedy między Zofią a Oliwerem pojawia się pewna zażyłość i dochodzi do czegoś więcej niż „niewinnego” flirtu, kobieta nagle wycofuje się z tej relacji w myśl „co było w Vegas, zostaje w Vegas” i „to i tak nie ma przyszłości”. Oliwer jest tym załamany, a Zofia po prostu się nim zabawiła, dowartościowała i porzuciła. I ja wiem, że życie czasem takie jest, okrutne i pełne sprzeczności, ale ta książka pokazuje jak nie powinny wyglądać relacje między mężczyzną i kobietą… Rozumiem też, że często takie książki powstają, aby czytelniczki oderwały się od swoich problemów i żeby zobaczyły, że „ktoś ma gorzej”. Mam tylko nadzieję, że nie będą brały przykładu z Zosi. Na tej powieści się zawiodłam i jej wam nie polecę. Dużo bardziej zachęcam was do przeczytania książki „Ciche cuda” również autorstwa pani Niemczynow, bo jest istotnie lepszą pozycją w jej twórczości.

Wielokrotnie czytając książki i pisząc recenzję zastanawiałam się, jak to się dzieje, że w większości moje lektury podobają mi się. Oczywiście były jakieś niedociągnięcia, ale zdecydowanie dawno nie przeczytałam książki, którą uważam za złą. Ale wiadomo, w końcu musi się taka trafić…
Zofia, czyli główna bohaterka, ma 40 lat, z zawodu jest tłumaczką, ma drugiego męża- Leona...

Czterdziestoletnia Zofia Wolant-Abramowicz, z zawodu tłumaczka, ma na koncie nieudane małżeństwo i niezwykle udaną córkę z tego związku. Kobieta wychodzi ponownie za mąż za mężczyznę będącym spełnieniem jej marzeń. Sielanka jednak nie trwa długo, bowiem mąż nie do końca akceptuje pasierbicę i pomimo starań nie udaje mu się tego ukryć.
Gdy córka Zofii kończy osiemnaście lat, ta postanawia zabrać ją w niezapomnianą podróż po Stanach Zjednoczonych. W wyprawę, która miała być przygodą tylko dla matki i córki, nieoczekiwanie wkracza Oliwer Prinz, przystojny młody kardiolog. Nie przeszkadza mu fakt, że Zofia jest od niego o dziesięć lat starsza i jest mężatką, i tak naprawdę lepiej by było, gdyby zamiast matką, zainteresował się córką.
Wspaniała książka , która odpowiada na szereg bardzo istotnych pytań , które w naszym życiu są ważne :
Czy życie oby na pewno zaczyna się po czterdziestce?
Czy drugie małżeństwa są bardziej udane od pierwszych?
Jak mocno można kochać dziecko i ile jest się w stanie dla niego poświęcić?
Na te pytania i szereg innych , które los stawia przed Zofią , autorka w sposób niezwykle wrażliwy i mądry odpowiada czytelnikom .
" Żyć trzeba już , teraz , każdego dnia . Rok po roku , miesiąc po miesiącu , godzina po godzinie i minuta po minucie. We wszystkim dostrzegać piękno i kochać . Kochać do utraty tchu . Najpiękniej , jak to tylko możliwe ...."

Czterdziestoletnia Zofia Wolant-Abramowicz, z zawodu tłumaczka, ma na koncie nieudane małżeństwo i niezwykle udaną córkę z tego związku. Kobieta wychodzi ponownie za mąż za mężczyznę będącym spełnieniem jej marzeń. Sielanka jednak nie trwa długo, bowiem mąż nie do końca akceptuje pasierbicę i pomimo starań nie udaje mu się tego ukryć.
Gdy córka Zofii kończy osiemnaście lat,...

Świetna książka, polecam 😊

Świetna książka, polecam 😊

Smutna książka. Chciałam napisać, że smutna jak diabli, ale to nie do końca prawda, bo przecież radość też tutaj była, w końcu Zofia i Julia spełniły swoje marzenie sprzed lat. Ale ogólnie to smutek towarzyszył Zofii prawie ciągle, zarówno w przeszłości, jak i w teraźniejszości. A szkoda, bo jak o niej czytałam, to według mnie jej postać nie zasługiwała na tyle rozczarowań.
Postać Oliwera nie przypadła mi do gustu, w sumie też zdziwiłam się, że jednak okazał się innym człowiekiem, niż myślała Zofia.
Zanim zaczęłam czytać tę książkę, to prześledziłam kilka opinii o niej i większość osób pisało, że zakończenie było zaskakujące. No i rzeczywiście, zgadzam się z tym, też byłam zaskoczona, gdy dotarłam do końca książki. W życiu bym na to nie wpadła :P
A jak ktoś czytał wcześniej co nieco o autorce, to na pewno domyśli się, że nie wszystko w tej książce jest fikcją ;) A książkę jak najbardziej polecam do przeczytania ;)

Smutna książka. Chciałam napisać, że smutna jak diabli, ale to nie do końca prawda, bo przecież radość też tutaj była, w końcu Zofia i Julia spełniły swoje marzenie sprzed lat. Ale ogólnie to smutek towarzyszył Zofii prawie ciągle, zarówno w przeszłości, jak i w teraźniejszości. A szkoda, bo jak o niej czytałam, to według mnie jej postać nie zasługiwała na tyle...

Książka naprawdę dobra i taka dosyć życiowa, a to nie jest oczywiste w polskiej literaturze ;)

No i Autorka po raz kolejny zaskakuje za sam koniec, a to zawsze jest ogromny plus, kiedy mamy do czynienia z nieoczywistym zakończeniem!

Książka naprawdę dobra i taka dosyć życiowa, a to nie jest oczywiste w polskiej literaturze ;)

No i Autorka po raz kolejny zaskakuje za sam koniec, a to zawsze jest ogromny plus, kiedy mamy do czynienia z nieoczywistym zakończeniem!

"Maleńka" to książka, która otrzymała nagrodę główną internautów. Gratulacje dla @annahniemczynow i @wydawnictwoluna
"Maleńka" to wielka książka o życiu. Książka skłaniająca do przemyśleń, refleksji nad własnym losem i relacjami z najbliższymi. Przeczytamy o miłości, romansie, relacji mama-córka, o przemianie. Książka wciąga, uczy i pokazuje, że nie zawsze jest kolorowo. Szczęśliwe życie - co to tak naprawdę jest? Ilu ludzi tyle definicji możnaby stworzyć... To niesamowita podróż nie tylko po Stanach Zjednoczonych, ale i po życiu, prawdziwym życiu... Szczęśliwe życie Zosi, romans z kardiologiem, wymarzona podróż z córką, a jednak coś poszło nie tak... Tylko co? Czyżby zawiodła intuicja? Dlaczego wszystko miało taki, a nie inny finał? Dlaczego??? Często zadajemy sobie to pytanie DLACZEGO??? niestety jasnej odpowiedzi nie dostajemy, a jak jest w tym przypadku? Przeczytajcie koniecznie!!! A zakończenie... wbija w fotel ... 🙃

"Maleńka" to książka, która otrzymała nagrodę główną internautów. Gratulacje dla @annahniemczynow i @wydawnictwoluna
"Maleńka" to wielka książka o życiu. Książka skłaniająca do przemyśleń, refleksji nad własnym losem i relacjami z najbliższymi. Przeczytamy o miłości, romansie, relacji mama-córka, o przemianie. Książka wciąga, uczy i pokazuje, że nie zawsze jest kolorowo....

Jeśli szukasz rozrywki to nie jest książka dla ciebie, ale jeśli jesteś gotowy na przemyślenia, emocje i wzruszenia oraz psychologię, to sięgaj po nią śmiało. Ta powieść ma głębię, drugie dno, odkrywa sens życia i pokazuje, że o niczym nie decydujemy, że tylko nam się tak wydaje. Największe znaczenie ma wybór, podejmowanie decyzji oraz zrozumienie i empatia dla drugiego człowieka. Zawsze, są dwie strony medalu a jedna z nich jest dla nas nieznana, choć myślimy, że wiemy, to tak naprawdę nie wiemy nic, co czuje najbliższy nam człowiek. Jak odbiera zdarzenia i sytuacje, co powoduje jego, takie lub inne zachowanie. Oceniamy, najczęściej niesprawiedliwie, krzywdząco i powierzchownie, a tak naprawdę każdy ma swoje racje i nikt nie jest całkiem zły ani też całkiem dobry.
Tę powieść interpretuje głosowo Magda Karel, jedna z moich ulubionych lektorek. Dodaje tej lekturze uroku i moim zdaniem, jakby pozbawia znużenia, które może się pojawiać, przy samodzielnym czytaniu, szczególnie na początku, kiedy nie znamy jeszcze bohaterów. Na pewno podnosi jakość książki o dodatkową gwiazdkę.

Jeśli szukasz rozrywki to nie jest książka dla ciebie, ale jeśli jesteś gotowy na przemyślenia, emocje i wzruszenia oraz psychologię, to sięgaj po nią śmiało. Ta powieść ma głębię, drugie dno, odkrywa sens życia i pokazuje, że o niczym nie decydujemy, że tylko nam się tak wydaje. Największe znaczenie ma wybór, podejmowanie decyzji oraz zrozumienie i empatia dla drugiego...

Maleńka – Pięknie opisana wycieczka Zofii z córką Julią po USA. Czytając wędrowałam z nimi we wszystkich miejscach na google maps 🙂
W książce Zosia podała dokładny przepis swojej babci na szczęśliwe ciasteczka, więc upiekłam je 🙂

Maleńka – Pięknie opisana wycieczka Zofii z córką Julią po USA. Czytając wędrowałam z nimi we wszystkich miejscach na google maps 🙂
W książce Zosia podała dokładny przepis swojej babci na szczęśliwe ciasteczka, więc upiekłam je 🙂

Przepiękna książka. Bardzo życiowa. Pełno refleksji.

Przepiękna książka. Bardzo życiowa. Pełno refleksji.

Jedyny problem całej książki polega na tym, że główna bohaterka już dawno temu powinna trafić na terapię. Bardzo ciężko się czyta takie infantylne zachowania: typu nie domyślił się i nie przeprosił, że ona go zostawiła w mroźną zimę bez odpowiedniego ubioru i odjechała po czym zagroziła, że go do domu nie wpuści. Cały czas mylą jej się mężowie i ten drugi otrzymuje baty za tego pierwszego. Jedynym ciekawym zjawiskiem jest alkoholizm w wyższych kręgach.

Jedyny problem całej książki polega na tym, że główna bohaterka już dawno temu powinna trafić na terapię. Bardzo ciężko się czyta takie infantylne zachowania: typu nie domyślił się i nie przeprosił, że ona go zostawiła w mroźną zimę bez odpowiedniego ubioru i odjechała po czym zagroziła, że go do domu nie wpuści. Cały czas mylą jej się mężowie i ten drugi otrzymuje baty za...