Maleńka

Maleńka, taka byłaś, kiedy odeszłam od Twojego ojca – alkoholika, znęcającego się nad nami...

Maleńka pozostałaś, mimo tego, że skończyłaś osiemnasty rok życia. A teraz nie jesteś tolerowana przez ojczyma – również nadużywającego alkoholu, do tego flirciarza... Zofia zawsze najpierw szuka winy w sobie, po każdej kłótni tłumaczy sobie, że przesadza. W ostateczności sama nie wie, czego chce i kim jest. Potrafi zrezygnować z siebie i z własnych marzeń dla dobra rodziny. Cały czas ciążą nad nią nieprzepracowane traumy.

Maleńka, zabiorę Cię w podróż marzeń, bo dla mnie nie ma już przyszłości... Zofia dowiaduje się o chorobie, jednakże nie czekając na potwierdzenie diagnozy, wyrusza w podróż życia, jednocześnie żegnając się ze światem. Wydaje pieniądze na najpiękniejsze wakacje z jej kochaną córeczką. Wyjazd do USA pozwolił jej złapać oddech, poczuć wolność i swobodę, co zakończyło się romansem, a chyba do końca o to nie chodziło...

Powieść melancholijna, momentami otulająca. Naszpikowana przemyśleniami głównej bohaterki, chwilami może wydawać się nawet przytłaczająca. Przez nieuleczone traumy główna bohaterka nie może zrobić kroku w przód. Kobieta skrzywdzona, niedoceniana przez ojca, wykorzystywana przez męża, niezrozumiana przez Leona.

Powieść wzbudza wiele sprzecznych emocji z mocnym i zaskakującym zakończeniem. A wszystko to pośród wspaniałych zakątków Ameryki. Do tego o najpiękniejszej więzi łączącej matkę z córką.

Maleńka, taka byłaś, kiedy odeszłam od Twojego ojca – alkoholika, znęcającego się nad nami...

Maleńka pozostałaś, mimo tego, że skończyłaś osiemnasty rok życia. A teraz nie jesteś tolerowana przez ojczyma – również nadużywającego alkoholu, do tego flirciarza... Zofia zawsze najpierw szuka winy w sobie, po każdej kłótni tłumaczy sobie, że przesadza. W ostateczności sama nie...

Bardzo dobra życiowa książka. Polecam.

Bardzo dobra życiowa książka. Polecam.

Mamy dwie części Pierwsza : poznajemy życie małżeńskie naszej bohaterki - trudy, rozterki ...druga część : wyjazd do Stanów i jak kogoś interesuje, co tam można zobaczyć to ok ...Bohaterka poznaje młodszego od siebie mężczyznę i trochę wszystko się komplikuję. I moje ale, zakończenie - może być takie, ale w innej formie ujęte .... uczuciowo tak , turystycznie mówię nie, tej obyczajówce

Mamy dwie części Pierwsza : poznajemy życie małżeńskie naszej bohaterki - trudy, rozterki ...druga część : wyjazd do Stanów i jak kogoś interesuje, co tam można zobaczyć to ok ...Bohaterka poznaje młodszego od siebie mężczyznę i trochę wszystko się komplikuję. I moje ale, zakończenie - może być takie, ale w innej formie ujęte .... uczuciowo tak , turystycznie mówię nie,...

zaskakujący rozwój wydarzeń

zaskakujący rozwój wydarzeń

Pięknie pokazuje nieprzewidywane koleje życia...

Pięknie pokazuje nieprzewidywane koleje życia...

OK

OK

Momentami historia się dłużyła i była dość przewidywalna. To, co podnosi moje podsumowanie to ciekawa, mądra, wartościowa puenta od Autorki.

Momentami historia się dłużyła i była dość przewidywalna. To, co podnosi moje podsumowanie to ciekawa, mądra, wartościowa puenta od Autorki.

Wielokrotnie czytając książki i pisząc recenzję zastanawiałam się, jak to się dzieje, że w większości moje lektury podobają mi się. Oczywiście były jakieś niedociągnięcia, ale zdecydowanie dawno nie przeczytałam książki, którą uważam za złą. Ale wiadomo, w końcu musi się taka trafić…
Zofia, czyli główna bohaterka, ma 40 lat, z zawodu jest tłumaczką, ma drugiego męża- Leona i córkę Julię z pierwszego związku. Na początku Zofia myślała, że jej drugie małżeństwo to istna bajka, jednak z czasem czar prysł, bo Leon nie do końca akceptuje swoją pasierbicę. Kiedy Julia kończy osiemnaście lat, Zofia postanawia zabrać ją na wycieczkę po USA. To miała być niezapominana podróż matki i córki, jednak wkrada się w nią powoli postać Oliwera Prinza- młodego i przystojnego kardiologa. Mężczyźnie nic nie przeszkadza w relacji tworzącej się między nim a Zofią, ani to że jest ona od niego dekadę starsza, ani to, że kobieta jest mężatką. Co zrobi Zofia i jakie będą konsekwencje jej decyzji? Przekonajcie się sami.
Niestety, tak jak pisałam na początku ta powieść autorki mi się kompletnie nie podobała. Czytałam już książki pani Niemczynow i przy poprzednich nie miałam tak negatywnych uczuć. Główna bohaterka według mnie jest marudna i zgorzkniała. Dużo narzeka na swój związek i jak źle jest jej z drugim mężem (z pierwszym było jeszcze gorzej),ale jednocześnie przez długi czas nic nie robi, żeby zmienić swoje położenie. Apogeum biadolenia miało miejsce, kiedy Zofia nie dostała pierścionka na dziesiątą rocznicę ślubu, bo Leon jej tak obiecał. Z jednej strony rozumiem, bo obietnica nie powinna zostać złamana, ale z drugiej strony czuję frustrację, bo to chyba nie jest aż tak duży powód do narzekania. Leon także nie jest wzorem w tym małżeństwie: nadużywa alkoholu, flirtuje z innymi kobietami, a także poniża pasierbicę. Tym bardziej nie rozumiem, dlaczego Zofia mając bardzo konkretne powody do rozstania nadal tkwi w nieszczęśliwym związku. Główna bohaterka na wycieczce w Stanach Zjednoczonych zachowuje się już trochę lepiej. Widać w niej jakiś „luz” i naturalność. Jej relacja z córką jest bardzo pięknym uczuciem i to chyba jedyny plus tej książki. Jednak kiedy między Zofią a Oliwerem pojawia się pewna zażyłość i dochodzi do czegoś więcej niż „niewinnego” flirtu, kobieta nagle wycofuje się z tej relacji w myśl „co było w Vegas, zostaje w Vegas” i „to i tak nie ma przyszłości”. Oliwer jest tym załamany, a Zofia po prostu się nim zabawiła, dowartościowała i porzuciła. I ja wiem, że życie czasem takie jest, okrutne i pełne sprzeczności, ale ta książka pokazuje jak nie powinny wyglądać relacje między mężczyzną i kobietą… Rozumiem też, że często takie książki powstają, aby czytelniczki oderwały się od swoich problemów i żeby zobaczyły, że „ktoś ma gorzej”. Mam tylko nadzieję, że nie będą brały przykładu z Zosi. Na tej powieści się zawiodłam i jej wam nie polecę. Dużo bardziej zachęcam was do przeczytania książki „Ciche cuda” również autorstwa pani Niemczynow, bo jest istotnie lepszą pozycją w jej twórczości.

Wielokrotnie czytając książki i pisząc recenzję zastanawiałam się, jak to się dzieje, że w większości moje lektury podobają mi się. Oczywiście były jakieś niedociągnięcia, ale zdecydowanie dawno nie przeczytałam książki, którą uważam za złą. Ale wiadomo, w końcu musi się taka trafić…
Zofia, czyli główna bohaterka, ma 40 lat, z zawodu jest tłumaczką, ma drugiego męża- Leona...

Czterdziestoletnia Zofia Wolant-Abramowicz, z zawodu tłumaczka, ma na koncie nieudane małżeństwo i niezwykle udaną córkę z tego związku. Kobieta wychodzi ponownie za mąż za mężczyznę będącym spełnieniem jej marzeń. Sielanka jednak nie trwa długo, bowiem mąż nie do końca akceptuje pasierbicę i pomimo starań nie udaje mu się tego ukryć.
Gdy córka Zofii kończy osiemnaście lat, ta postanawia zabrać ją w niezapomnianą podróż po Stanach Zjednoczonych. W wyprawę, która miała być przygodą tylko dla matki i córki, nieoczekiwanie wkracza Oliwer Prinz, przystojny młody kardiolog. Nie przeszkadza mu fakt, że Zofia jest od niego o dziesięć lat starsza i jest mężatką, i tak naprawdę lepiej by było, gdyby zamiast matką, zainteresował się córką.
Wspaniała książka , która odpowiada na szereg bardzo istotnych pytań , które w naszym życiu są ważne :
Czy życie oby na pewno zaczyna się po czterdziestce?
Czy drugie małżeństwa są bardziej udane od pierwszych?
Jak mocno można kochać dziecko i ile jest się w stanie dla niego poświęcić?
Na te pytania i szereg innych , które los stawia przed Zofią , autorka w sposób niezwykle wrażliwy i mądry odpowiada czytelnikom .
" Żyć trzeba już , teraz , każdego dnia . Rok po roku , miesiąc po miesiącu , godzina po godzinie i minuta po minucie. We wszystkim dostrzegać piękno i kochać . Kochać do utraty tchu . Najpiękniej , jak to tylko możliwe ...."

Czterdziestoletnia Zofia Wolant-Abramowicz, z zawodu tłumaczka, ma na koncie nieudane małżeństwo i niezwykle udaną córkę z tego związku. Kobieta wychodzi ponownie za mąż za mężczyznę będącym spełnieniem jej marzeń. Sielanka jednak nie trwa długo, bowiem mąż nie do końca akceptuje pasierbicę i pomimo starań nie udaje mu się tego ukryć.
Gdy córka Zofii kończy osiemnaście lat,...

Świetna książka, polecam 😊

Świetna książka, polecam 😊