https://www.instagram.com/books_holic/
Z książkami Vi mam już tak, że sięgam po nie w ciemno, nie czytając opisu. Wiem, że się nie zawiodę, bo uwielbiam historie, które tworzy. Tym razem nie powtarza się schemat, jaki często panuje w jej powieściach i nie mamy do czynienia z romansem biurowym. Głównych bohaterów w ogóle nie łączą kwestie zawodowe, a Louise – starsza, zadziorna i rezolutna kobieta. Ależ ją uwielbiam! Sprawiała wrażenie, że to choroba powinna się bać jej, a nie na odwrót. Można śmiało powiedzieć, że również była główną postacią w tej powieści, bo odegrała tu niemałą rolę.
Autorka w tej książce pokazuje nam, jak kruche może być życie i próbuje nam przekazać, że nie powinniśmy go marnować, a czerpać z niego garściami. Nigdy nie wiadomo, co nas czeka następnego dnia i należy wykorzystywać każdą daną nam dobę w pełni. Mam wrażenie, że „Nieplanowana miłość” to jedna z poważniejszych historii, jakie stworzyła Vi. W końcu mamy do czynienia z nieleczoną chorobą, a więc również ze zbliżającą się stratą, jaką będą musieli ponieść bohaterowie. Louise jest babcią Becka, ale dla Nory również jest ważną osobą, przyjaciółką.
Naturalnie, nie zabrakło tutaj też dawki humoru, a między głównymi postaciami aż iskrzy od gromadzonego napięcia. Od pierwszych stron ich do siebie ciągnie, nawet gdy jeszcze nie wiedzieli, kim są. Później jednak nic się w tej chemii nie zmienia, a może wręcz się ona nasila. Nie brakuje też przekomarzanek pomiędzy nimi, co potrafiło rozluźnić i zabawić czytelnika, bo dobrze się bawiłam czytając ich docinki. Oczywiście nie zawsze jest zabawnie, bo tych dwoje ma już za sobą przeżytą historię i doświadczyli co nieco. A czeka ich jeszcze więcej. Przede wszystkim uczucie, którego nie planowali.

„Nieplanowana miłość” jest warta zapoznania, jeśli lubicie romanse w których nie brakuje trudniejszych momentów, ale też jest sporo humoru. Przede wszystkim jednak muszę zauważyć, że jest to naprawdę dobra historia, w której nie zabraknie pewnych zwrotów akcji, ale nie mogę wam nic więcej na ten temat powiedzieć. Szczerze polecam tę lekturę i liczę na to, że jeśli już zdecydujecie się na jej przeczytanie, to tego nie pożałujecie!

https://www.instagram.com/books_holic/
Z książkami Vi mam już tak, że sięgam po nie w ciemno, nie czytając opisu. Wiem, że się nie zawiodę, bo uwielbiam historie, które tworzy. Tym razem nie powtarza się schemat, jaki często panuje w jej powieściach i nie mamy do czynienia z romansem biurowym. Głównych bohaterów w ogóle nie łączą kwestie zawodowe, a Louise – starsza,...

Oceniam na 6,5.
Bardzo lubię książki Vi. Przyzwyczaiłam się już, że podchodzę do nich z pewnym kredytem zaufania, zakładając z góry, że to będzie coś dobrego. Może tą książką trochę nadszarpnęła ten kredyt, bo nie wszystko mi w niej pasowalo, ale wciąż jest to książka, którą czyta się jednym tchem.
Najmocniejsza strona tej pozycji, jak i innych pozycji autorki, to bohaterowie, których kreuje. Dowcipni, bez zadęcia, bez tendencji do dramatyzowania, których da się lubić.
Niestety całość była okraszona dosyć dużą ilością nieco prostackich tekstów nakierowanych typowo na relację fizyczną, seksualną. Wolałabym żeby ta ostatnia część książki, najbardziej emocjonalna była bardziej rozbudowana. Czasem te sceny były potraktowane zbyt ogólnikowo jak dla mnie. Można było wycisnąć z nich więcej i przy tym podnieść walory książki, odpuszczając trochę tę część typowego flirtu. A tak to był taki lekki romans, z małym plot twistem(ktorego z resztą domyśliłam się bardzo szybko),zamiast odpowiedniego podkreślenia siły i głębi uczucia.
Wyłapalam też kilka błędów stricte logicznych, źle podane ilości dni czy różnica wieku bohaterów. Niby nic, ale jeśli ktoś czyta uważnie, to takie mylne dane bardzo denerwują.

Oceniam na 6,5.
Bardzo lubię książki Vi. Przyzwyczaiłam się już, że podchodzę do nich z pewnym kredytem zaufania, zakładając z góry, że to będzie coś dobrego. Może tą książką trochę nadszarpnęła ten kredyt, bo nie wszystko mi w niej pasowalo, ale wciąż jest to książka, którą czyta się jednym tchem.
Najmocniejsza strona tej pozycji, jak i innych pozycji autorki, to...

Piękna książka, o przyjaźni, miłości, wzruszyłam się nie raz! Takie romanse lubię!

Piękna książka, o przyjaźni, miłości, wzruszyłam się nie raz! Takie romanse lubię!

Piękna wzruszająca książka, o wielkiej przyjaźni dwóch kobiet w różnym wieku, które połączyła choroba. A także o sile miłości .

Piękna wzruszająca książka, o wielkiej przyjaźni dwóch kobiet w różnym wieku, które połączyła choroba. A także o sile miłości .

Powtarzam to za każdym razem, @vi_keeland to mój pewniak 🥰

Ale ta książka mnie zaskoczyła. Spodziewałam się jak zwykle przyjemnego, szybko czytającego się, lekkiego romansu.
Nieplanowana miłość to istny rollercoaster emocji. Chyba pierwszy raz, czytając książkę tej autorki, dosłownie zalewam się łzami, mimo, że jak to u Vi, pękałam też że śmiechu.
Obok standardowego romansu, gdzie bogaty przystojniak, spotyka piękną kobietę w barze i próbuje ja poderwać, mamy cudownie wzruszającą historię o życiu, jego wartości i podejmowaniu najtrudniejszych decyzji. Mamy tu lęk,żałobę, ale i nadzieję i wiarę. Pięknie pokazana miłość i oddanie, nie tylko do partnera ale też rodziny.
Tak jak mówiłam, cały wachlarz różnych emocji.

Jest to pozycja obowiązkowa!

Powtarzam to za każdym razem, @vi_keeland to mój pewniak 🥰

Ale ta książka mnie zaskoczyła. Spodziewałam się jak zwykle przyjemnego, szybko czytającego się, lekkiego romansu.
Nieplanowana miłość to istny rollercoaster emocji. Chyba pierwszy raz, czytając książkę tej autorki, dosłownie zalewam się łzami, mimo, że jak to u Vi, pękałam też że śmiechu.
Obok standardowego...

Beck, mężczyzna, który w przeszłości przeżył już stratę bliskiej osoby, martwi się o swoją babcię. Kobieta kolejny raz choruje na raka i nie chce się leczyć. Postanawia za to na maksa wykorzystać czas, który jej pozostał. Razem z Eleanor (Norą),młodszą od niej o ponad czterdzieści lat kobietą postanawiają spełnić jej listę życzeń. W tym celu wyruszają w podróż i robią rzeczy, na które starsza pani ma ochotę. Jej wnukowi się to nie podoba. Mężczyzna jest jednak wdzięczny Eleanor za opiekę nad jej babcią. Obydwoje są względem siebie uszczypliwi lecz choroba bliskiej osoby zmusza ich do obcowania ze sobą. Jak ich znajomość się rozwinie i co jeszcze wyjdzie w trakcie jej trwania?

Tej autorki raczej nie trzeba przedstawiać. Z chęcią sięga się po jej książki. Mnie bardzo zaciekawił opis. Muszę przyznać, że początek mnie trochę nużył. Sam wątek śmiertelnej choroby był ciekawy, jednak czegoś mi brakowało, co bardziej przyciągnęłoby mnie do pochłaniania tej historii. Nie sądziłam, że coś mnie tu zaskoczy. A jednak! Wydarzyło się coś, co sprawiło, że wiele sytuacji z książki zaczęłam odbierać inaczej. Był element zwrotny, który sprawił, że książkę po prostu przeczytałam migiem. Połączenie tej lekkości czytania z trudnym wątkiem choroby i śmierci, powoduje, że jest to niezwykła historia.

Główni bohaterowie są postaciami, którzy żyli w poczuciu straty. Beck nie chciał uchodzić za miłego faceta, a kreował się raczej na sztywniaka i gbura, choć miał dobre serce. Nora zaś miała tendencję do pomocy, ale także szalonych pomysłów. Te parę łączyła niechęć, lecz ich znajomość ewoluowała. Oboje jednak byli zdecydowanie na nie jeśli chodzi o miłość i związek.

To czego ta historia uczy to tego, że nie wolno życia odkładać na później, bo później może nie nadejść. Trzeba cieszyć się każdym dniem i czerpać z życia garściami. Jest momentami zabawna (duża w tym zasługa babci😉),ale też smutna i poruszająca. Mogę wam ją szczerze polecić!

Beck, mężczyzna, który w przeszłości przeżył już stratę bliskiej osoby, martwi się o swoją babcię. Kobieta kolejny raz choruje na raka i nie chce się leczyć. Postanawia za to na maksa wykorzystać czas, który jej pozostał. Razem z Eleanor (Norą),młodszą od niej o ponad czterdzieści lat kobietą postanawiają spełnić jej listę życzeń. W tym celu wyruszają w podróż i robią...

„Czasami znajdujemy właściwą osobę w złym momencie i musimy po prostu zaufać losowi.”

Beck to dość nadopiekuńczy wnuk, który stara się przemówić swojej babci do rozumu. Chorej kobiecie pozostało już kilka miesięcy życia, a ona chce czerpać z niego garściami. Dlatego też stara się nieco odsunąć od wnuka, a ze swoją przyjaciółką wyrusza w podróż… A Beck nie potrafi zrozumieć tych szalonych planów babci i postanawia wsiąść do samolotu i z nią porozmawiać. A samotny wieczór w barze sprawia, że poznaje Norę… A jak się okazuje później, to towarzyszka jego babci…

„Nigdy nie jest za późno na bycie takim człowiekiem, jakim chciało się być.”

Uwielbiam książki Vi Keeland. Sięgam po nie w ciemno, bo wiem, że się nie rozczaruję. Są to dość zwyczajne historie, które nie wymagają dużo od czytelnika, ale jakież było moje zdziwienie, kiedy zagłębiłam się w treść tej powieści!
Szczerze mówiąc, nie spodziewałam się, że autorka poruszy tutaj tak ważne tematy. Choroby nowotworowe to naprawdę ciężkie i dla wielu osób bolesne tematy, z którymi ciężko się zmierzyć. Czytając historię Becka i Nory niejednokrotnie czułam, jak w oczach zbierały mi się łzy, a po chwili już moczyły mój policzek. To była historia naładowana emocjami i bólem, a czasem miałam wrażenie, że pojawiały się momenty, w których ja sama chyba bym sobie nie poradziła. Z jednej strony rozumiałam Beck’a i to, jak starał się walczyć o babcię. O osobę, która była dla niego wszystkim. Jednak moim zdaniem były momenty, w których wykazywał się zadufaniem w sobie i miałam wrażenie, że ważniejsze jest dla niego to, jak on się czuje. Wtedy w mojej głowie myślałam sobie, że niezły z niego dupek. Ale później… Dosłownie skradł moje serce i tak już było do końca. Eleanor? Początkowo miałam mieszane uczucia co do jej osoby. Jakoś nie potrafiłam zrozumieć tej jej przyjaźni ze starszą kobietą. Jednak z czasem łapałam się na tym, że ta ich więź była naprawdę magiczna. I zapewne niejedna dziewczyna chciałaby być tak blisko ze swoją babcią, jak te dwie kobiety. Wyrozumiała, a do tego podobało mi się to, jak potrafiła traktować Beck’a. I za to miała u mnie duży plus. Jednak moim zdaniem, sercem tej historii jest babcia mężczyzny. Louise to tak pozytywna kobieta, że nie mogłam jej nie polubić. Od razu skradła moje serce i sprawiła, że ją pokochałam. Kobieta, która wie, że nie zostało jej zbyt dużo czasu, a czerpie z życia garściami. Czasem jej zazdrościła: tej odwagi, tej radości z życia i przede wszystkim szczęścia, które było naprawdę u niej widoczne gołym okiem. Zdecydowanie była to osoba, którą osobiście dosłownie pokochałam.
Vi Keeland przekonała mnie do swojego pióra i stylu od pierwszej historii, która wpadła w moje ręce. Od tamtego momentu sięgam po jej książki i z tą nie było inaczej. Jej styl jest lekki i naprawdę przyjemny, a do tego potrafi kupić czytelnika tym, że umie połączyć smutne elementy z momentami, które dają radość. Tutaj zdecydowanie tak było.

„Tak naprawdę nigdy się nie umiera, jeśli żyje się w duszach ludzi, którzy zostali.”

Podsumowując. „Nieplanowana miłość” to historia, po którą sięgnęłam z wielką przyjemnością. Autorka daje tutaj czytelnikowi dość ciężkie tematy z nowotworem w roli głównej, jednak umiejętnie łączy to z momentami, które zapierają dech w piersi. Dostajemy tutaj nieplanowaną miłość, ból – czasem rozrywający serce, ale też uczucie, które jest nie do opisania. Polecam!

„Czasami znajdujemy właściwą osobę w złym momencie i musimy po prostu zaufać losowi.”

Beck to dość nadopiekuńczy wnuk, który stara się przemówić swojej babci do rozumu. Chorej kobiecie pozostało już kilka miesięcy życia, a ona chce czerpać z niego garściami. Dlatego też stara się nieco odsunąć od wnuka, a ze swoją przyjaciółką wyrusza w podróż… A Beck nie potrafi zrozumieć...

Uwielbiam ❤️❤️❤️
Kiedy zaczynałam czytać byłam pewna, że to kolejne standardowe romansidło, ale nic bardziej mylnego. Dwie szalone kobiety, w tym jedna pokręcona starsza pani, która nie ma nic do stracenia i wykorzystuje ostatnie chwile życia, aby spełniać swoje marzenia.

Do połowy książki płakałam ze śmiechu, pokręcone akcje tych pań, utarczki słowne między główną bohaterką i wnukiem starszej pani, bardzo "subtelne" swatanie tej dwójki po prostu świetnie się bawiłam.

Wszystko pięknie do połowy książki, bo wtedy zaczęłam płakać przez smutne i tragiczne wydarzenia. Dla osób wrażliwych polecam sobie przygotować chusteczki.

Historia wciągająca, wspaniale się czyta, lekko i szybko. Emocjonalny rollercoaster, trudne tematy, wspaniała prawdziwa przyjaźń i piękne świadectwo miłości. ❤️

Uwielbiam ❤️❤️❤️
Kiedy zaczynałam czytać byłam pewna, że to kolejne standardowe romansidło, ale nic bardziej mylnego. Dwie szalone kobiety, w tym jedna pokręcona starsza pani, która nie ma nic do stracenia i wykorzystuje ostatnie chwile życia, aby spełniać swoje marzenia.

Do połowy książki płakałam ze śmiechu, pokręcone akcje tych pań, utarczki słowne między główną...

Miłość puka do Twych drzwi niespodziewanie, czasem nie chcesz jej, odtrącasz, robisz wszystko, by uczucie umarło... ale czy da się wymazać wspólne chwile, rozmowy i małe szaleństwa?

Beck nie potrafi pogodzić się z diagnozą, że jego babcia Louise umiera, pragnie dla niej spokojnego życia bez dużych ekscesów. Niestety babcia robi mu psikusa, bo Louise pragnie wykorzystać czas, który został jej dany tworzy wraz z przyjaciółką Norą listę i krok po kroku skreślają swoje marzenia. Beck pragnie przemówić do rozumu dwóm ekscentrycznym Panią. Zdziwienie jest ogromne gdy jedną z kobiet okazuje się młoda atrakcyjna Nora, którą poznał jakiś czas temu w dziwnych okolicznościach.

Historia jest bardzo zabawna, lista jest nie oczywista i zadania które są do wykonania czasem przysparzają nie małych kłopotów, ale dzięki temu Louise i Nora poznają wiele niebanalnych osób, a zawarte przyjaźnie trwają na wieki, z opałów ratuje dziewczyny Beck i chodź nie jest tym faktem zachwycony to z każdym dniem coraz bardziej lubi te szalone towarzystwo, a ich optymizm przechodzi również i na samego mężczyznę.

Nie zabraknie łez i wzruszenia, bo chodź chcemy zatrzymać czas to on płynie i po mimo dobrych chęci to co nieuniknione musi się stać - pozostają wspomnienia i dobry duch, który nawet po swojej śmierci potrafi namieszać. Są dziwne listy i wskazówki, ale czy Beck i Nora będą potrafili je wykorzystać? To historia słodko - gorzka... Jest w niej dużo uśmiechu, ale i łez, bo przeplatają się te chwile, ale dzięki temu można docenić życie i być szczęśliwy za każdy kolejny dzień.

Miłość puka do Twych drzwi niespodziewanie, czasem nie chcesz jej, odtrącasz, robisz wszystko, by uczucie umarło... ale czy da się wymazać wspólne chwile, rozmowy i małe szaleństwa?

Beck nie potrafi pogodzić się z diagnozą, że jego babcia Louise umiera, pragnie dla niej spokojnego życia bez dużych ekscesów. Niestety babcia robi mu psikusa, bo Louise pragnie...

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Ciężko mi cokolwiek napisać bez spoilerów bo konkretne sceny mi się albo podobały albo niekoniecznie. Trochę gryzie mi się lekki wątek między głównymi bohaterami i ich relacja, która początkowo miała opierać się tylko na fizycznym pociągu, na flirtowaniu i uprawianiu seksu z wątkiem bardziej poważnym, czasem wzruszjacym, skłaniającym do refleksji czyli losy babci Becka. Pożądanie, miłość, rozstania, powroty, refleksje nad życiem, śmierć, rozpacz, nieuleczalne choroby - Książka bawi, wzrusza, smuci, skłania do myślenia, trzyma w napięciu. I to wszystko zmienia się bardzo szybko. Jedna ze scen łóżkowych mnie nawet zniesmaczyła, ponieważ nastąpiła zaraz po wydarzeniu, które było dla głównych bohaterów bardzo przykre.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Ciężko mi cokolwiek napisać bez spoilerów bo konkretne sceny mi się albo podobały albo niekoniecznie. Trochę gryzie mi się lekki wątek między głównymi bohaterami i ich relacja, która początkowo miała opierać się tylko na fizycznym pociągu, na flirtowaniu i uprawianiu seksu z wątkiem bardziej poważnym, czasem wzruszjacym, skłaniającym...