https://popkulturowcy.pl/2023/02/09/star-wars-leia-tom-1-recenzja-mangi/

Nie spodziewałem się, że jeden tom mangi jest w stanie rzucić tyle nowego i interesującego światła na tytułową postać. Czyta się to niezwykle przyjemnie i tak, Leia przypadła mi do gustu znacznie bardziej, niż druga manga wydana ostatnio przez Egmont. Jakość wydania, radość z czytania, idealne wyważenie akcji i rozwoju postaci – wszystko jest na zaskakująco wysokim poziomie! Ale to, co przeszkadza mi w pełnym delektowaniu się tą lekturą to fakt, że ta młoda, niezwykle charyzmatyczna i interesująca postać, w końcu wyląduje w fabule Ostatniego Jedi i Skywalker. Odrodzenie… Niemniej – czekam na drugi tom!

https://popkulturowcy.pl/2023/02/09/star-wars-leia-tom-1-recenzja-mangi/

Nie spodziewałem się, że jeden tom mangi jest w stanie rzucić tyle nowego i interesującego światła na tytułową postać. Czyta się to niezwykle przyjemnie i tak, Leia przypadła mi do gustu znacznie bardziej, niż druga manga wydana ostatnio przez Egmont. Jakość wydania, radość z czytania, idealne...

Genialna kreska, dość dynamiczna, bardzo dobra mimika, proste rastrowanie. Przewidywalna i prosta ale interesująca opowieść o emocjonalnym przekazie :) Polecam :D

Genialna kreska, dość dynamiczna, bardzo dobra mimika, proste rastrowanie. Przewidywalna i prosta ale interesująca opowieść o emocjonalnym przekazie :) Polecam :D

Tak naprawdę ta manga to budowanie klimatu przed kolejnym tomem co nie znaczy że manga jest zła.

Tak naprawdę ta manga to budowanie klimatu przed kolejnym tomem co nie znaczy że manga jest zła.

Oprócz Lei pojawia się wiele innych interesujących postaci. Na przykład Harp Allor to niezwykle pozytywna i wrażliwa osoba. Albo Amilyn Holdo, która ma trochę dziwny styl bycia oraz nieodpartą chęć pchania się tam, gdzie grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. Z początku myślałam, że będzie niemiła dla głównej bohaterki. Na szczęście autorka zrezygnowała z tego oklepanego motywu. Poznajemy również Kiera Domadi, w którym Leia ewidentnie się zauroczyła. To nie są wszyscy, ale resztę interesujących postaci polecam odkryć samemu. Ich różnorodność w charakterze i wyglądzie bardzo dobrze ubarwia historię.

Jeśli chodzi o samą fabułę, to uważam, iż Claudia Gray stanęła na wysokości zadania. Przygody księżniczki mocno mnie wciągnęły i niecierpliwie czekam na kolejny tom. Czytając, miałam wrażenie, że akcja pędzi zbyt szybko, ale potem zrozumiałam dlaczego. Otóż zeszyt jest podzielony na trzy epizody. Każdy dotyczy innego zadania Lei. Począwszy od misji humanitarnej, poprzez lekcję przetrwania w dziczy, aż do rozpoczęcia praktyk w senacie. Z tym że koniec rozdziału wcale nie jest finałem danej historii. Moim zdaniem to ciekawy zabieg, który sprawia, że czytelnik jeszcze bardziej chce poznać kolejne części trylogii.

Więcej na: CzasoStrefa.pl

Oprócz Lei pojawia się wiele innych interesujących postaci. Na przykład Harp Allor to niezwykle pozytywna i wrażliwa osoba. Albo Amilyn Holdo, która ma trochę dziwny styl bycia oraz nieodpartą chęć pchania się tam, gdzie grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. Z początku myślałam, że będzie niemiła dla głównej bohaterki. Na szczęście autorka zrezygnowała z tego oklepanego...

PopKulturowy Kociołek:
Manga osadzona w uniwersum Gwiezdnych Wojen nie jest może całkowitym novum, ale na rynku nie mamy zbyt wielu takich tytułów. Z tym większą ciekawością chce się sięgnąć po Star Wars: Leia tom 1, aby przekonać się o tym, czy podobnie jak książki i standardowe komiksy pozycja ma potencjał do zapewnienia solidnej dawki rozrywki.

Zanim przejdziemy do rozwinięcia tej kwestii, trzeba w kilku słowach napisać, z czym tak naprawdę mamy tu do czynienia. Historia, z którą mamy tu przyjemność obcować jest oparta na książce Claudi Gray pod tym samym tytułem. Amerykańska pisarka specjalizuje się w kreśleniu powieści dla „młodych dorosłych” i takim właśnie typem literatury jest wspomniana publikacja.

Jak sam tytuł mangi wskazuje, centralną częścią historii jest Leia Organa. Księżniczka, która w przyszłości ma objąć po swoich rodzicach władzę na planecie Alderaan. Zanim jednak stanie się ona pełnoprawną spadkobierczynią tronu, musi przejść przez trzy bardzo ważne dla siebie wyzwania. Pierwsza połowa mangi skupia się właśnie na ukazaniu życia nastoletniej (szesnastoletniej) księżniczki i tego jak stara się ona sprostać stawianym jej oczekiwaniom. Uwolniona spod opiekuńczych skrzydeł rodziców i bezpiecznego pałacu, zaczyna ona poznawać świat (ze swoim brutalnym obliczem) i jednocześnie coraz lepiej przygotowując się do roli przyszłego władcy. W dalszej części historia nabiera wyraźnego tempa, na scenę wkracza Rebelia, a Leia powoli zaczyna dążyć w stronę przyszłości, która powinna być dobrze znana każdemu miłośnikowi oryginalnej filmowej trylogii.

Scenariusz mangi, podobnie jak książki, na której została ona oparta, nie jest może czymś nadmiernie „rewolucyjnym”. Trudno jest bowiem zaskoczyć czymś czytelnika, kiedy trzeba oprzeć się na pewnych sprawdzonych ramach znanej historii. Pomimo tego Claudia Gray serwuje odbiorcy swój własny i nader przyjemny w odbiorze pomysł na zaprezentowanie przeszłości znanej bohaterki. Miło jest poznać wycinki życia Lei, których nie znamy z filmów, a które w dość znaczący sposób ukształtowały jej przebojowy i bezpardonowy charakter. Opowieść jest na tyle fascynująca i angażująca, że kolejne kartki pochłania się z niekłamaną przyjemnością i z wielką ochotą chce się sięgnąć po kolejny tom.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-mangi-star-wars-leia-tom-1/

PopKulturowy Kociołek:
Manga osadzona w uniwersum Gwiezdnych Wojen nie jest może całkowitym novum, ale na rynku nie mamy zbyt wielu takich tytułów. Z tym większą ciekawością chce się sięgnąć po Star Wars: Leia tom 1, aby przekonać się o tym, czy podobnie jak książki i standardowe komiksy pozycja ma potencjał do zapewnienia solidnej dawki rozrywki.

Zanim przejdziemy do...

"Leia. Trzy wyzwania księżniczki" to manga, której bohaterką jest postać ikoniczna i uwielbiana. Przynajmniej ja tak uważam. A sama manga bardzo fajnie pokazuje wchodzącą w dorosłość księżniczkę Alderaana. Przed dzielną Leią trzy zadania mające potwierdzić jej gotowość do objęcia tronu. Każde z zadań stawia nacisk na inny aspekt rozwoju młodego władcy, polityka, ale i człowieka zaradnego i współczującego. Księżniczka szybko przekonuje się, że nie wszystko jest takie na jakie wygląda na pierwszy rzut oka. Przyjdzie jej połknąć gorzką pigułkę i poczuć smak rozczarowania po chwilowej euforii pozornego sukcesu.

Rysunki są bardzo ładne i trzeba przyznać, że udało się nie zatracić klimatu "Gwiezdnych wojen" co mogło się przydarzyć w tak charakterystycznym gatunku jakim jest manga.

"Leia. Trzy wyzwania księżniczki" to manga, której bohaterką jest postać ikoniczna i uwielbiana. Przynajmniej ja tak uważam. A sama manga bardzo fajnie pokazuje wchodzącą w dorosłość księżniczkę Alderaana. Przed dzielną Leią trzy zadania mające potwierdzić jej gotowość do objęcia tronu. Każde z zadań stawia nacisk na inny aspekt rozwoju młodego władcy, polityka, ale i...

Jakbym miała obstawiać, to w życiu nie postawiłabym na to, że przed powieścią "Leia, Princess of Alderaan" autorstwa Claudii Gray doczekamy się w Polsce jej mangowej adaptacji. A jednak wydawnictwo Egmont zaskoczyło i zabrało się za wydawanie mang i tym sposobem w na początku lutego ukazała się "Leia. Trzy wyzwania księżniczki", czyli pierwsza z trzech zapowiedzianych na ten rok tomów z serii. Kolejne wstępnie mają się ukazać w maju i we wrześniu. Za adaptację książki na mangę oraz rysunki odpowiada japoński rysownik Haruichi.



Na wstępie zaznaczę, że czytałam po angielsku książkę, więc fabuła mangi nie była dla mnie zaskoczeniem. Dzięki temu jednak mogę powiedzieć, że naprawdę dość wiernie przeniesiono ją na rysunkowe medium. Jest to też manga w pełnym tego słowa znaczeniu, co mnie lekko zaskoczyło. Czyta się ją bowiem od prawej do lewej, a "Edge of Balance", czyli manga z Wielkiej Republiki, po którą sięgałam po angielsku premierowo, była wydawana "normalnie".


Drugim zaskoczeniem okazała się obwoluta. Kiedy zapowiadano mangę, to zakładałam, że jej okładka będzie dokładnie taka jak na zdjęciu, a jest to jedynie właśnie obwoluta - sama okładka jest jednolicie czarna z białymi napisami.
Manga składa się z prologu oraz czterech części, z czego ten pierwszy faktycznie jest przypomnieniem historii z prequeli i w przeciwieństwie do całej mangi ma rysunki w kolorze.



Centralnym elementem fabuły jest oczywiście Leia. Poznajemy ją w momencie jej szesnastych urodzin, kiedy ma odbyć się dzień żądania - Leia podejmuje się trzech wyzwań, które według tradycji mają dowieść, że nadaje się na następczynie tronu. Planuje więc misje humanitarne, zdobycie jednego ze szczytów Alderaana oraz rozpoczyna uczestniczenie w obradach młodzieżowego Senatu.

Śledzimy więc każdy z tych elementów - jej debiut w Senacie, misję humanitarną i przygotowania na kursie przed wspinaczką. Patrzymy, jak zdobywa przyjaciół - w tym między innymi Amylin Holdo - oraz stwarza sobie wrogów. Jednocześnie Leia mimo bycia rezolutną i mądrą jak na swój wiek ma poczucie, że rodzice ją odtrącają. Nie mają dla niej czasu, nie mówią jej wszystkiego i za wszelką cenę stara się zwrócić na siebie uwagę oraz sprawić, żeby byli z niej dumni. Jest po prostu w tym wszystkim zagubioną nastolatką, z którą można się utożsamiać.

Jeśli miałabym porównywać rozbudowę i rozwój postaci młodej Lei w serialu o Kenobim a tutaj, to jakbym porównywała Ziemię z Księżycem. Z przewagą mangi oczywiście. Nie chcę wchodzić bardziej w fabularne szczegóły, żeby nie psuć Wam zabawy, bo naprawdę warto z tą pozycją się zapoznać.



Nie przepadam w założeniu za rysunkami w stylu anime i mangowym, ale tutaj ku mojemu zaskoczeniu nie przeszkadzały mi wcale, a wręcz przeciwnie. Kilka kadrów jest naprawdę świetnych - radosny wąż podczas wyprawy górskiej, Leia podczas burzy, a przedstawienie malutkiej Lei zawsze kradnie całe show. Zdecydowanie bardziej wyobrażam sobie ją właśnie jako takie urocze dziecko niż to, co zaprezentowano nam w serialu Kenobi. Rysunki jednak nie są idealne (do tej pory uśmiech rekina jednej z bohaterek mnie prześladuje),ale całościowo oceniam je na duży plus.



Podsumowując, tak samo dobrze, jak bawiłam się podczas lektury książki, tak i bawiłam się przy mandze. Jest to naprawdę solidna adaptacja książki Claudii Gray z całkiem przyjemnymi rysunkami. Żałuję, że na następną część historii trzeba czekać do maja, bo chętnie pochłonęłabym już całość i naprawdę polecam ją Waszej uwadze.

Jakbym miała obstawiać, to w życiu nie postawiłabym na to, że przed powieścią "Leia, Princess of Alderaan" autorstwa Claudii Gray doczekamy się w Polsce jej mangowej adaptacji. A jednak wydawnictwo Egmont zaskoczyło i zabrało się za wydawanie mang i tym sposobem w na początku lutego ukazała się "Leia. Trzy wyzwania księżniczki", czyli pierwsza z trzech zapowiedzianych na...