Druga część wydała mi się znacznie dojrzalsza od pierwszej. Może to za sprawą wieku bohaterów, może usprawnionego warsztatu pisarskiego, a może wszystkiego na raz. Motyw drogi jest dopracowany, a "przypadkowe wątki" często przeplatają się z główną osią fabularną i fajnie ją uzupełniają, odsłaniając czytelnikowi coraz wyraźniejszy obraz.
Jeśli komuś spodobały się "Diabły z Saints", to raczej polubi też "Czarnoksiężnika z Thyholmu". Ja zdecydowanie czekam na kolejne części.

Druga część wydała mi się znacznie dojrzalsza od pierwszej. Może to za sprawą wieku bohaterów, może usprawnionego warsztatu pisarskiego, a może wszystkiego na raz. Motyw drogi jest dopracowany, a "przypadkowe wątki" często przeplatają się z główną osią fabularną i fajnie ją uzupełniają, odsłaniając czytelnikowi coraz wyraźniejszy obraz.
Jeśli komuś spodobały się "Diabły z...

Świetna pozycja! Dawno nie czytałam tego oryginalnego fantasy. Czuć w nim delikatny posmaczek Gaiman'a a może Sandersa.
Dziwi mnie tylko taka niska popularność tej książki! 23 czytelników??? Oby powstał III tom! A póki co idę nadrabiać zaległości z I.
Polecam

Świetna pozycja! Dawno nie czytałam tego oryginalnego fantasy. Czuć w nim delikatny posmaczek Gaiman'a a może Sandersa.
Dziwi mnie tylko taka niska popularność tej książki! 23 czytelników??? Oby powstał III tom! A póki co idę nadrabiać zaległości z I.
Polecam

Nie spodziewałem się skrętu powieści w taką stronę. Z zastraszonych dzieci bracia stali się prawdziwymi łowcami potworów niczym Van Helsing. Bardziej podobała mi się poprzednia część. Było czuć w niej więcej grozy, tutaj poszło to bardziej w stronę akcji. Niemniej książka bardzo przypadła mi do gustu. Trafiłem na nią bardzo przypadkiem, a pierwsza część na tyle mi się spodobała, że starałem się obserwować kiedy pojawi się kontynuacja.

Nie spodziewałem się skrętu powieści w taką stronę. Z zastraszonych dzieci bracia stali się prawdziwymi łowcami potworów niczym Van Helsing. Bardziej podobała mi się poprzednia część. Było czuć w niej więcej grozy, tutaj poszło to bardziej w stronę akcji. Niemniej książka bardzo przypadła mi do gustu. Trafiłem na nią bardzo przypadkiem, a pierwsza część na tyle mi się...

Trochę mniej mi się podobał ten tom od poprzedniego, jednak był dalej dobry. Bracia są już dorośli i jeżdżą po świecie mordując potwory. Historii jest kilka o w miarę podobnym poziomie. Jeszcze nie poznaliśmy prawdy o tym co się stało z Alanem, więc możliwe, że dostaniemy kolejnym tom. Z chęcią go wtedy przeczytam.

Trochę mniej mi się podobał ten tom od poprzedniego, jednak był dalej dobry. Bracia są już dorośli i jeżdżą po świecie mordując potwory. Historii jest kilka o w miarę podobnym poziomie. Jeszcze nie poznaliśmy prawdy o tym co się stało z Alanem, więc możliwe, że dostaniemy kolejnym tom. Z chęcią go wtedy przeczytam.

Marcin Rusnak
"Czarnoksiężnik z Thyholm"
czyta Jarosław Rodzaj

* "Próba zgłębienia czegoś czego nie rozumiesz, może cię kosztować życie."

Alan i Zack to już nie Ci sami chłopcy, których poznałam w poprzedniej częsci opowiadań "Diabły z Saints". Teraz to zawodowi łowcy potworów. Problem w tym, że w ich przypadku, nie oznacza to stabilności i bezpieczeństwa, wręcz przeciwnie, tylko jeszcze większe kłopoty.

Co tutaj się wydarzyło! Mamy trzy opowiadania, gdzie każde jest lepsze od poprzedniego, ale razem tworzą coś genialnego! Nie powiem, które skradło moje serce bardziej, które mniej, bo każde z opowiadań miało w sobie coś innego, co przyciągało mnie do siebie.

Zacznę od fabuły, która mimo trzech opowiadań, nadal krąży wokół głównych bohaterów, a jest ona jak pazur, który wbija się mocniej w ciało powodując ból, ale kiedy ten ból już robi się słabszy, Ty nadal chcesz go odczuwać, bo to rodzaj przyjemnego bólu.

Dodatkowym plusem fabuły jest to, że mimo opowiadań, które różnią się od siebie wszystkim, ale właśnie nie ciągłością wydarzeń fabuły. Niby osobne, ale razem tworzą dobrze dopracowaną historię.

Akcja każdego z opowiadań, miała swój indywidualny klimat, ponieważ opowiadała losy naszych głównych bohaterów i ich drogę w odkryciu sekretu, ale również życie innych bohaterów i ich problemy. W każdym z opowiadaniu poznałam Zacka i Alana coraz bardziej, a oni jeszcze mocniej kradli moje serce.

Opisy są tak realistyczne, że niektórych momentów nie chciałabym sobie wyobrazić, ale nie dało się tego nie zrobić i wieczorami nie mogłam słuchać. 🫣 Oczywiście to jest plus, ponieważ jak dobrze wiecie kocham realistyczne i dokładne opisy. Dzięki nim można przenieść się do innego świata, przeżyć, poczuć, zobaczyć i cieszyć się.

Dodatkowym plusem jest sam lektor, który swoim głosem dodał życia każdej z postaci, charakteru i pewnego rodzaju wyobrażenia sobie jak dany bohater coś mówi. Niesamowita robota. 😁

I pojawił się mój tajemniczy, mroczny i intrygujący Karaka, był tylko na moment, ale on ma coś w sobie, co mnie do niego przyciąga. I znowu było go mało, za mało!
Mam nadzieję, że jeszcze nie raz będę mogła usłyszeć o Kopsonach. Bardzo się z nimi zżyłam. A opowiadania są genialne! Naprawdę warto je poznać 😍
Podsumowując jest to seria opowiadań, którą najlepiej zacząć od "Diabły z Saints". Dla fanów mrocznych książek i fantastyki będzie to pozycja idealna. 😊

Marcin Rusnak
"Czarnoksiężnik z Thyholm"
czyta Jarosław Rodzaj

* "Próba zgłębienia czegoś czego nie rozumiesz, może cię kosztować życie."

Alan i Zack to już nie Ci sami chłopcy, których poznałam w poprzedniej częsci opowiadań "Diabły z Saints". Teraz to zawodowi łowcy potworów. Problem w tym, że w ich przypadku, nie oznacza to stabilności i bezpieczeństwa, wręcz...

Druga część przygód braci bliźniaków pojawiła się bardzo niespodziewanie, ale jak zobaczyłem że jest to musiałem przeczytać. Pierwsza część bardzo mi się podobała była taka świeża. Druga część już nie zrobiła na mnie aż tak wielkiego wrażenia, ale dalej jest to dobra książka. Tak jak część pierwsza podzielona jest na trzy opowiadania o braciach. I w tej części najlepsze jak dla mnie było ostatnie opowiadanie. Zack i Alan stali się młodzieńcami i zajmują się tym w czym są najlepsi czyli usuwaniem duchów i innych potworów przy okazji szukając odpowiedzi na nurtujące ich pytanie "kim jest żmija". Ogólnie polecam lubię polską fantastykę i na takie serię czekam, mam nadzieje że autor nie porzuci tematu i uraczy nas w niedługim czasie kolejną częścią przygód bliźniaków.

Druga część przygód braci bliźniaków pojawiła się bardzo niespodziewanie, ale jak zobaczyłem że jest to musiałem przeczytać. Pierwsza część bardzo mi się podobała była taka świeża. Druga część już nie zrobiła na mnie aż tak wielkiego wrażenia, ale dalej jest to dobra książka. Tak jak część pierwsza podzielona jest na trzy opowiadania o braciach. I w tej części najlepsze jak...