Jak dla mnie jest to książka kierowana typowo do dzieci. Dorośli nie znajdą tu niczego dla siebie, zwłaszcza jeśli kiedykolwiek wcześniej czytali coś z gatunku fantasy.
Ale przede wszystkim jest to po prostu słaba książka. Worldbuilding praktycznie nie istnieje, został nakreślony w 2-3 zdaniach, nie wiadomo jak to wszystko działa, o co chodzi. W tym świecie funkcjonują papierowe postacie, z jednej strony karykaturalne, z drugiej tak bardzo niecharyzmatyczne i nieinteresujące. Nie ma między nimi żadnych ciekawych interakcji.
Aspekt grozy? Najstraszniejszą rzeczą w tej książce są te dialogi - okropnie sztuczne, bez polotu, do tego miejscami dość patetyczne, wypowiadane przez jakieś dzieciaki. Zawodzi również akcja - miejscami pędzi na łeb, na szyję, najważniejsze decyzje są podejmowane w przeciągu jednego zdania (!),a Gaiman z jakiegoś kompletnie niezrozumiałego powodu rozpisuje się nad tym co po kolei jadła Koralina, opisuje dokładnie wygląd i krój jej ubrań oraz wylicza wszystkie interesujące czynności jakie robi bohaterka: rozbiera się, bierze prysznic, myje zęby itd. Ciężko przejąć się jej losem, bo jej postać nie wiadomo skąd wie jak działa ten świat i wyciąga bezpodstawne wnioski co i jak zrobić. No i nigdy realnie nie zagraża jej żadne niebezpieczeństwo, wszystko jej się udaje, a jej przeciwniczka w każdej scenie daje popis swojej ułomności.
A i cała akcja jest tu rozgrywana na zasadzie: jakiś zdefomowany potwór ją goni, ona ucieka, koniec. W efekcie historia nie jest w stanie kompletnie nas zaangażować i co kilka stron człowiek ma ochotę przysnąć.
Jak ktoś nie widział, to polecam animację - o niebo lepszą od ksiażki, twórcy sporo zmienili względem oryginału - wszystko na korzyść potencjału tej historii, udało im się tchnąć życie w te postacie i jakoś zainteresować nas tym światem.
Dorosłym nie polecam, wynudzicie się, dzieciakom też nie - sama czytałam ją pierwszy raz będąc dzieckiem i poza głównym konceptem nie zrobiła na mnie wrażenia. Powrót po latach okazał się wielkim zawodem.
Istnieją znacznie lepsze ksiązki dla dzieciaków, jeśli Koralina to tylko w wersji animowanej

Jak dla mnie jest to książka kierowana typowo do dzieci. Dorośli nie znajdą tu niczego dla siebie, zwłaszcza jeśli kiedykolwiek wcześniej czytali coś z gatunku fantasy.
Ale przede wszystkim jest to po prostu słaba książka. Worldbuilding praktycznie nie istnieje, został nakreślony w 2-3 zdaniach, nie wiadomo jak to wszystko działa, o co chodzi. W tym świecie funkcjonują...

Jestem zakochana w tej książce. Świetna historia!

Jestem zakochana w tej książce. Świetna historia!

Lekko się różni od fabuły filmu ale to jak większość książek, łatwo się na czytało i ciekawiła z każdą stroną, myślę że jest w sam raz dla młodych czytelników

Lekko się różni od fabuły filmu ale to jak większość książek, łatwo się na czytało i ciekawiła z każdą stroną, myślę że jest w sam raz dla młodych czytelników

Zdecydowany ulubieniec jeśli chodzi o książki Gaimana. Czytałam ją chyba z dziewięć razy i za każdym razem wciąga i bawi tak samo 🥰🥰 Mrok i tajemniczość dosłownie biją z każdej strony tej książki. Mimo że jestem dorosłą kobietą, co rok do niej wracam 😊

Zdecydowany ulubieniec jeśli chodzi o książki Gaimana. Czytałam ją chyba z dziewięć razy i za każdym razem wciąga i bawi tak samo 🥰🥰 Mrok i tajemniczość dosłownie biją z każdej strony tej książki. Mimo że jestem dorosłą kobietą, co rok do niej wracam 😊

Uwielbiam historie tworzone przez Neila Gaimana, bo są nieoczywiste, oryginalne, pełne zawiłości i metafor. Równie często mają drugie dno, ukryte pomiędzy wersami. Nic nie jest w nich pewne, każdy element może być jedynie złudzeniem. Choć sporo z jego opowieści na pierwszy rzut oka wygląda na książki dla dzieci, to często wcale tak nie jest. "Koralina" to opowieść pełna subtelnego mroku, grozy, a nawet brutalności. Nie wiem, czy sama przedstawiłabym ją moim dzieciom. W końcu pojawiają się tu motywy trochę makabryczne, takie jak jedzenie robaków, przyszywanie guzików zamiast oczu, rzucanie nożem w dziewczynkę, na głowie której leży balon.

Oglądałam filmową adaptację, stworzoną przez Tima Burtona, która w moim odczuciu jest łagodniejsza od oryginalnej historii. Bardziej podoba mi się oczywiście papierowa wersja.

"Koralina" to książka o strachu i pokonywaniu własnych lęków. Na kartach tej krótkiej opowieści czai się dużo dziwnych i strasznych stworów, przerażających kreatur, które tylko czyhają na bezbronne istoty i które uwielbiają różnego rodzaju gierki. Jest niezwykle klimatycznie, tajemniczo i po prostu mrocznie. Wydarzenia, rozgrywające się tutaj, to idealny przykład walki dobra ze złem. Mała dziewczynka trafia do świata złudzeń, spowitego gęstą mgłą, gdzie musi mierzyć się ze stworzeniem okrutnym, podszywającym się pod jej matkę. Jak na tak krótką książkę, dzieje się stosunkowo sporo.

Autor porusza kwestię rodzicielstwa, na zasadzie kontrastu zestawiając ze sobą prawdziwych rodziców Koraliny z pseudo rodzicami, pochodzącymi z drugiego świata. Ci prawdziwi ciągle są zapracowani, nie mają czasu na to, by pobawić się z dziewczynką. Wysyłają ją ciągle do sąsiadów lub wymyślają dla niej dziwne zajęcia, byle dała im spokój. Nie chcą kupić jej ciekawych, kolorowych ubrań, wybierają za to szare i bure, takie jak mają wszystkie dzieci, czym nieświadomie mogą zabić w niej oryginalność i utrudnić jej wyjście z systemu. Sprawiają wrażenie niezainteresowanych córką w odróżnieniu od rodziców z guzikami zamiast oczu, którzy kuszą Koralinę ciekawymi zajęciami, pysznymi obiadami, wymyślnymi strojami i nieustanną miłością. Tyle że miłość, którą oferują, nie jest szczera, prawdziwa i bezwarunkowa. To miłość do posiadania, bo kochają Koralinę tak, jak np. smok kocha swoje złoto.

Po raz kolejny świetnie się bawiłam, zaczytując się w historii stworzonej przez Neila Gaimana. Jeśli jeszcze nie znacie tego autora, gorąco Wam go polecam.

Uwielbiam historie tworzone przez Neila Gaimana, bo są nieoczywiste, oryginalne, pełne zawiłości i metafor. Równie często mają drugie dno, ukryte pomiędzy wersami. Nic nie jest w nich pewne, każdy element może być jedynie złudzeniem. Choć sporo z jego opowieści na pierwszy rzut oka wygląda na książki dla dzieci, to często wcale tak nie jest. "Koralina" to opowieść pełna...

Daję 6, bo pewnie gdybym była młodsza, książka zrobiłaby na mnie większe wrażenie. Czytając ją jako osoba dorosła byłam lekko zawiedziona. Oczekiwałam ciekawej lektury, którą szybko przeczytam. Niestety skończyłam ją z musu. Próbowałam dopatrzeć się jakiejś nauki z tej lektury np. że nie powinno zaniedbywać się dzieci. Po skończeniu jej stwierdzam jednak, że nie taki był zamysł autora.

Podsumowując, dla osób młodszych zapewne jest to ciekawa książka. Dorosłym jej nie polecam.

Daję 6, bo pewnie gdybym była młodsza, książka zrobiłaby na mnie większe wrażenie. Czytając ją jako osoba dorosła byłam lekko zawiedziona. Oczekiwałam ciekawej lektury, którą szybko przeczytam. Niestety skończyłam ją z musu. Próbowałam dopatrzeć się jakiejś nauki z tej lektury np. że nie powinno zaniedbywać się dzieci. Po skończeniu jej stwierdzam jednak, że nie taki był...

Dobrze, że jest krótka, to poszło szybko. Niestety, nie bezboleśnie.

Przewidywalna fabuła - Koralina trafia do drugiego świata i ratuje kogo się da, czyli wszystkich. NIby nie wiadomo, gdzie ich szukać, ale już na początku zwiedzania drugiego domu mam hinta, bo nagle autor opisuje coś, co normalnie byś olał. I to chyba sen był, bo nikt do wydarzeń nie wraca, nie nawiązuje.

Tak sobie myślę, że to opowiastka grozy dla dzieci. Z trudnym wyrazami. Nie dla mnie.

Dobrze, że jest krótka, to poszło szybko. Niestety, nie bezboleśnie.

Przewidywalna fabuła - Koralina trafia do drugiego świata i ratuje kogo się da, czyli wszystkich. NIby nie wiadomo, gdzie ich szukać, ale już na początku zwiedzania drugiego domu mam hinta, bo nagle autor opisuje coś, co normalnie byś olał. I to chyba sen był, bo nikt do wydarzeń nie wraca, nie...

Bardzo krótka i pouczającą bajka.

Bardzo krótka i pouczającą bajka.

Jeszcze nie spotkałam się z tym, aby to książka była gorsza od ekranizacji.
Ale jednak zasługą zachwytu Koraliną odbył się przez piękną animację w bajce:)

Jeszcze nie spotkałam się z tym, aby to książka była gorsza od ekranizacji.
Ale jednak zasługą zachwytu Koraliną odbył się przez piękną animację w bajce:)

„Koralina” autorstwa Neila Gaimana jest powieścią grozy dla młodych osób, ale i baśnią dla dorosłych, tyle zawiera mrocznych scen, postaci i miejsc.
Czytając książkę miałam wrażenie, że to inny wariant "Alicji w krainie czarów".

Tytułowa bohaterka wraz z rodzicami przeprowadza się do nowego domu. W trakcie przeprowadzki postanawia zwiedzić nowe mieszkanie i natrafia na drzwi zamknięte na klucz. Po otwarciu odkrywa nowy świat, lepszy od znanego - jej dawny dom, z pyszniejszym jedzeniem, z fajniejszymi zabawkami, rodzicami bardziej skupionymi na córce.
Nie przeczuwa, że w jej życiu pojawiło się zło, mrok i potwory.

Nie cierpię opowiadań na granicy męczącego snu. Wszystko dzieje się w upiornie powoooolnym tempie. Nudna jest bohaterka i nużące jest to opowiadanie. Napisać, że mi się nie podobało - niedopowiedzenie.

„Koralina” autorstwa Neila Gaimana jest powieścią grozy dla młodych osób, ale i baśnią dla dorosłych, tyle zawiera mrocznych scen, postaci i miejsc.
Czytając książkę miałam wrażenie, że to inny wariant "Alicji w krainie czarów".

Tytułowa bohaterka wraz z rodzicami przeprowadza się do nowego domu. W trakcie przeprowadzki postanawia zwiedzić nowe mieszkanie i natrafia na...