Muszę szczerze przyznać, iż autorka świetnie sobie radzi pisarsko właściwie w każdym gatunku, za jaki się weźmie: w obyczajówce, komedii czy też tak jak w tym przypadku – młodzieżówce. Z zaskoczeniem i prawdziwą przyjemnością odkryłam, że jej książki dla młodzieży są mądre, przemyślane, ale dalekie od moralizatorstwa i pouczania. Na przykładzie bohaterów i ich rodzin możemy poznać problemy z jakimi borykają się nie tylko młodzi ludzie, ale w przypadku tej książki – również pokolenie seniorów.

Linka, to nastolatka, która na swój własny sposób przeżywa rozwód rodziców i fakt, że uwielbiany dotąd ojciec zwyczajnie porzucił rodzinę, a po rozstaniu jego zachowanie także pozostawia wiele do życzenia sprawia, iż dziewczyna przeżywa ciężkie chwile. Do tego dochodzą rozterki miłosne, a wiadomo, że w wieku dojrzewania wszystko przeżywa się intensywniej niż normalnie. Matka zabiera córkę do pałacyku, w którym mieszkają babcia Linki – Musia i prababcia – Bunia. I wszystkie razem tam zamieszkają. Przy okazji śledzimy też niezwykły i dramatyczny życiorys nestorek rodu oraz matki Linki – Joanny. Te dwie babcinki są przecudowne, niezwykle mądre, ciepłe i niesłychanie wyrozumiałe oraz idące z duchem czasu w wielu kwestiach.

Drugim ważnym wątkiem powieści jest alkoholizm policjanta, Tomasza Walczaka, który znęca się nad rodziną w sadystyczny sposób, a szczególnie nad dziećmi – Grzegorzem i Marysią. W dodatku z racji swojego zawodu czuje się zupełnie bezkarny. Zaś Grzegorz przychodzi do pałacyku babć i pomaga im odśnieżać teren wokół niego. Czy kieruje nim tylko chęć pomocy starszym paniom? Otóż nie tylko, ale więcej zdradzić nie mogę. W każdym bądź razie Musia zaczyna go traktować jak członka rodziny, a co się stanie gdy dowie się jakiego chłopak ma ojca, to dowiecie się z książki. Będzie spore “trzęsienie ziemi”, które wywróci życie obu rodzin do góry nogami.

Znajdziecie tu więcej wątków i bohaterów mających wpływ na rozwój akcji, ale po co psuć zabawę i pisać o wszystkim? Każda postać i każdy wątek są po coś, nikt i nic nie jest tu przypadkowe.

Czytając, myślałam sobie o tym, że każda rodzina boryka się z jakimiś problemami i ludzie różnie sobie z tym radzą. W książce jest to pokazane w bardzo subtelny, wyważony sposób, czuje się ciepło bijące od tych babć, które swoją opieka potrafią otulić jak ciepłym kocem, ale same przecież ( z racji wieku i stanu zdrowia) też potrzebują opieki. Jak się wywiąże z tego ich rodzina? Nie sądziłam, że młodzieżówka aż tak bardzo mnie wciągnie i poruszy tyle czułych strun. Dodatkowym atutem jest zimowe otoczenie i ten uroczy, chociaż stary i sypiący się pałacyk. Fajnie się to czytało, chociaż ciężar problemów a jakimi zmagali się bohaterowie książki czasem przygniatał, to jednak odniosłam wrażenie, że to kolejna lektura z cyklu “ku pokrzepieniu serc”, która pokazuje, że życie ma różne oblicza i że warto z nadzieją i optymizmem patrzeć w przyszłość nawet wówczas, gdy los rzuca kłody pod nogi. Polecam!

Muszę szczerze przyznać, iż autorka świetnie sobie radzi pisarsko właściwie w każdym gatunku, za jaki się weźmie: w obyczajówce, komedii czy też tak jak w tym przypadku – młodzieżówce. Z zaskoczeniem i prawdziwą przyjemnością odkryłam, że jej książki dla młodzieży są mądre, przemyślane, ale dalekie od moralizatorstwa i pouczania. Na przykładzie bohaterów i ich rodzin możemy...

Piękna powieść pani Małgosi skierowana nie tylko do młodych czytelników, ale również do dorosłych.

Szesnastoletnia bohaterka powieści Linka również przeżywa rozterki miłosne jak Weronika w innej historii tej samej autorki,, Wystarczy, że jesteś’’. Ale to już są zupełnie innego pokroju wewnętrzne rozdarcia.
Głównym problemem Paulinki jest rozwód rodziców, a tym samym zawalenie się całego jej świata, związanego z przeprowadzką wraz z mamą z Warszawy do Mińska Mazowieckiego do prababci i babci. Zamiast spokojnego przytulnego rodzinnego domu, wystawionego na sprzedaż staje się lokatorką olbrzymiej starej willi , zwanej pałacem. Może on był nim w swojej dawnej świetności, gdyż teraz jest tylko niedogrzaną w całym swoim słowa znaczeniu zimną norą. Sama zmiana mieszkania robi swoje z wielkiego miasta, na prowincję. Dochodzi jeszcze choroba babci.

Fabuła książki nie zawęża się jedynie na tej płaszczyźnie. Dziewczynie trudno odnaleźć się w nowym środowisku, czuje się odrzucona i nikomu niepotrzebna. Trzeba wziąć pod uwagę , że nastolatki wszystko przeżywają podwójnie. Szczególnie dziewczynki takie jak Linka są bardzo wrażliwe. W związku z tym następują bunty ze światem, kłótnie z rodzicami, niezrozumienie przez bliskie osoby otaczające, wzajemne pretensje, kompletny brak uwagi ze strony matki .

Spotykamy tu nie tylko sprawy dojrzewania, pierwszej miłości i związanych z nią zawirowań kogo wybrać od strony nastoletniej dziewczyny. Priorytetem też jest wzajemna przyjaźń i pomoc.

W książce poruszony też został problem alkoholizmu .

Całość tajemniczego nastroju nadaje zimowa i mocno śnieżna sceneria, którą uwielbiam .

Myślę, że historię wszystkich czterech pań z różnego pokolenia sami chętnie przeczytacie. Pokochacie starsze panie i zafascynują Was i rozśmieszą ich dialogi.
Polecam oczywiście, szczególnie wielbicielom książek pani Małgorzaty Gutowskiej - Adamczyk.
Każdy znajdzie tu coś dla siebie. Czyta się bardzo lekko. Książka na jeden wieczór.

Piękna powieść pani Małgosi skierowana nie tylko do młodych czytelników, ale również do dorosłych.

Szesnastoletnia bohaterka powieści Linka również przeżywa rozterki miłosne jak Weronika w innej historii tej samej autorki,, Wystarczy, że jesteś’’. Ale to już są zupełnie innego pokroju wewnętrzne rozdarcia.
Głównym problemem Paulinki jest rozwód rodziców, a tym samym...

dobra młodzieżowa ksiązka ,tylko chyba nie starczyło czasu na zakończenie. Mam takie wrażenie jakby sie ksiązka urwała.

dobra młodzieżowa ksiązka ,tylko chyba nie starczyło czasu na zakończenie. Mam takie wrażenie jakby sie ksiązka urwała.

życie często płata nam figle. Zakończenie coś nie wyszło, ale polecam

życie często płata nam figle. Zakończenie coś nie wyszło, ale polecam

całkiem niezła młodzieżówka, tylko zakończenie beznadziejne, powinna je autorka rozwinąć a nie w jednym zdaniu coś tam napomknąć nieśmiało, może wydawca gonił i tak urwała, szkoda, bo od tego miejsca zaczynało by się wreszcie coś dziać konkretnego

całkiem niezła młodzieżówka, tylko zakończenie beznadziejne, powinna je autorka rozwinąć a nie w jednym zdaniu coś tam napomknąć nieśmiało, może wydawca gonił i tak urwała, szkoda, bo od tego miejsca zaczynało by się wreszcie coś dziać konkretnego

lekka, przyjemna, wciągająca

lekka, przyjemna, wciągająca

Sięgnęłyśmy z córką po kolejną książkę z kolorem niebieskim w tytule.
To "Niebieskie nitki" Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk.

Ja zaplątałam się już na początku.
Setka puzzelków, a każdy dotyczy innej postaci.
Nie rozumiałam ani kto jest kim, ani jakie są powiązania.

Chciałam zrezygnować z czytania...
Dałam jednak książce drugą szansę i próbowałam połączyć poszczególne elementy.

Nastoletnia skryta Linka, zaskakujący i niemiły rozwód rodziców,
matka - stomatolożka Jonnna (do tej pory dość bezwolna),ojciec - prawnik bezwzględny Paweł,
babcia Musia i prababcia Bunia - mieszkające dotąd samotnie w wielkim dworku, zwanym pałacem,
przystojniak Szymon - chłopak Hanki (czy Linka lubi Hankę - koleżankę z licealnej ławki?)
i dwa puzzle z zupełnie innych bajek:
Grzesiek - uczeń samochodówki, syn policjanta-alkoholika, kolega Linki z przedszkola,
Śliwiński - kardiolog opiekujący się babcią po zawale, autor nowej książki o umieraniu chorej żony.
Ach, no i jest jeszcze tajemniczy Wójcik - knuje coś, czy nie knuje?

Autorka zaserwowała niezły miszmasz.
A kolejne elementy dokładała oszczędnie:
coś o Lince, coś o Joannie, coś o Grześku...

Nie było łatwo, ale brnęłam dalej.
A w ogóle, czy mnie to interesuje?
No, przeczytam jeszcze trochę, może coś się wyjaśni....

A potem książka nie dala się już odłożyć;
najpierw mignęła mi setna strona, potem godzina 2 w nocy.
Historie zaczęły się splatać, to i owo utworzyło intrygujący wzór.
Wciągnęłam się na maxa - powiedziałabym młodzieżowym żargonem,
ale nie jestem pewna, czy to jest powieść młodzieżowa.
O, już wiem:
to historia wielopokoleniowa z nastolatką na pierwszym planie.

Polecamy razem z córką ! :-)


https://bajdocja.blogspot.com/2020/01/niebieskie-nitki.html

Sięgnęłyśmy z córką po kolejną książkę z kolorem niebieskim w tytule.
To "Niebieskie nitki" Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk.

Ja zaplątałam się już na początku.
Setka puzzelków, a każdy dotyczy innej postaci.
Nie rozumiałam ani kto jest kim, ani jakie są powiązania.

Chciałam zrezygnować z czytania...
Dałam jednak książce drugą szansę i próbowałam połączyć poszczególne...

Bardzo dobra książka dla tych, którzy jeszcze nie wiedzą bądź nie rozumieją, że w obliczu różnego rodzaju tragedii życiowych "życie, mimo wszystko, trwa nadal!" Przesłanie tej książki jest bardzo pozytywne, choć sama fabuła dotyka naprawdę trudnych i bardzo często przemilczanych spraw. Czyni to z "Niebieskich nitek" książkę prawdziwą, dzięki czemu czytelnicy mogą odnaleźć w niej coś dla siebie. W powieści czytamy, "szczęście przychodzi znienacka, tylko nie zawsze jesteśmy gotowi je przyjąć." Może i tak jest, ale dzięki lekturze tej książki istnieje nadzieja, że to szczęście możemy choć trochę wokół siebie zauważać. Polecam i życzę miłej lektury.

Bardzo dobra książka dla tych, którzy jeszcze nie wiedzą bądź nie rozumieją, że w obliczu różnego rodzaju tragedii życiowych "życie, mimo wszystko, trwa nadal!" Przesłanie tej książki jest bardzo pozytywne, choć sama fabuła dotyka naprawdę trudnych i bardzo często przemilczanych spraw. Czyni to z "Niebieskich nitek" książkę prawdziwą, dzięki czemu czytelnicy mogą odnaleźć...

Muszę przyznać, że książka przypadła mi do gustu :)Początkowo nie mogłam się w nią wgryźć ale jak już wgryzłam, to wnet połknęłam :) Było jakoś tak pogodnie, świątecznie, tak jakoś domowo, swojsko nie wiem jak określić tą atmosferę..W każdym razie takie właśnie mam dzisiaj odczucia po wczorajszym skończeniu czytania. Polecam i młodszym i starszym czytelnikom, którzy potrzebują chwili wytchnienia.

Muszę przyznać, że książka przypadła mi do gustu :)Początkowo nie mogłam się w nią wgryźć ale jak już wgryzłam, to wnet połknęłam :) Było jakoś tak pogodnie, świątecznie, tak jakoś domowo, swojsko nie wiem jak określić tą atmosferę..W każdym razie takie właśnie mam dzisiaj odczucia po wczorajszym skończeniu czytania. Polecam i młodszym i starszym czytelnikom, którzy...

Sięgając po nią spodziewałam się,ze będzie to powieść o nastolatce,a dostałam w pakiecie szereg dorosłych bohaterów. Miałam wrażenie,że cześć wątków została nie dokończona. Odniosłam wrażenie,że książka została zakończona w taki sposób jakby miała ukazać się jej kontynuacja.

Sięgając po nią spodziewałam się,ze będzie to powieść o nastolatce,a dostałam w pakiecie szereg dorosłych bohaterów. Miałam wrażenie,że cześć wątków została nie dokończona. Odniosłam wrażenie,że książka została zakończona w taki sposób jakby miała ukazać się jej kontynuacja.