„Igłę w stogu siana” Małgorzaty Kulczyk trudno nazwać pełnowymiarową powieścią, gdyż z uwagi na swe niewielkie rozmiary – zaledwie 43 strony, bliżej jej do opowiadania. Mimo tych skąpych rozmiarów, pora na kilka słów o treści.
Zacznę od tego, że to moje pierwsze spotkanie i z autorką i z samym wydawnictwem AlterNatywnym. Pytanie zatem sprowadza się do tego, czy to spotkanie okazało się udane? Mam niestety mieszane uczucia. Początek zapowiadał się obiecująco, a później… o tym za moment.
Na pewno zaintrygowała mnie sama koncepcja tego opowiadania – blichtr świata w blasku fleszy, popularności i sławy wprowadza czytelnika w nowobogacki świat, gdzie pieniądz rozdaje karty. Z resztą główne postaci – słynna Diva i jej równie popularny mąż to para, która wzbudza emocje i wydaje się, że osiągnęła już sufit swoich możliwości. I kiedy wszystko błyszczy i świeci, szampan leje się litrami z kryształowych kieliszków wtedy… wtedy przychodzi nieoczekiwany koniec, a bogata i słynna Diva przenosi się w zaświaty.
I tu początkowo wszystko mi grało. Bardzo podobał mi się sposób prowadzenia narracji, dużo inteligentnych porównań, ciętego humoru, który lubię. Dowcipnie przedstawiona zarówno wizja nieba, jak i piekła. Widać było, że autorka dobrze bawiła się konwekcją, a podróż między różnymi poziomami zaświatów sprawiła jej przyjemność i mi do pewnego momentu również, ale.. Mniej więcej po połowie zabrakło mi konsekwencji w prowadzeniu wcześniejszej fabuły. Miałam wrażenie, że Autorka nie bardzo ma pomysł jak zakończyć intrygę. A pojawienie się kosmitów i podróży przez uniwers wprowadziło zupełną konsternację. Zrobiło się dziwnie, wręcz przytłaczająco. Poczułam wręcz zawód, że cała historia przybrała taki a nie inny obrót. Szkoda zatem, że świetnie prowadzona historia pikowała jak samolot z uszkodzonym silnikiem.
Co do samej konstrukcji postaci to postać Divy mi się podobała, zwłaszcza jej stylizowanie na pewną popularną piosenkarkę o latynoskich korzeniach, która wraz z mężem stworzyła duet, który przyniósł deszcz złotych monet. Diva jest charyzmatyczna, nieco przekorna, a jednocześnie zmagająca się z własnymi słabościami, lękiem i niepewnością, co czyni ją bardzo realistyczną i wiarygodną. Świetnie ukazane zostały również jej dylematy w drodze przez pozaziemską rzeczywistość.
Podobało mi się również w jaki sposób autorka stworzyła wizję Nieba i Piekła. Jej Raj jest anielski, ale nie zblazowany, aniołowie mają swoje za uszami i chociaż mówimy o Niebie, to raczej bujają w chmurach. Również Piekło nie jest tak piekielne jak można byłoby przypuszczać. Bije żarem, ale przesączonym odrobiną pikanterii i nitką niegrzecznych igraszek bardziej niż smołą z kotła. I szkoda, że tej wizji nie pojawiło się spójności i konsekwencji tylko nagle pojawiły się jakieś nieokreślone byty o kosmicznym pochodzeniu. Mnie to nie przekonało i ostatecznie sprawiło, że ocena całego opowiadania nie okazała się pochlebna.
Mimo braku przekonania do treści tego opowiadania widzę w autorce potencjał, gdyż z całą pewnością potrafi posługiwać się słowem. Ma oryginalny styl i potrafi wzbudzić zainteresowanie czytelnika. Gdyby zatem dodać do tego nieco więcej konsekwencji w budowaniu pomysłu na rozwinięcie stworzonej historii z pewnością efekt końcowy byłby dla mnie bardziej zadowalający.
Myślę jednak, że jeśli ktoś lubi nieoczywiste historie i gotowy jest na równie nieprzewidywalne fajerwerki, które mogą pojawić się w treści fabuły powinien sięgnąć po to opowiadanie i sam się przekonać czy przypadnie mu ono do gustu. Nie zachęcam zatem ale również nie zniechęca. Wybór należy do każdego indywidualnie.

„Igłę w stogu siana” Małgorzaty Kulczyk trudno nazwać pełnowymiarową powieścią, gdyż z uwagi na swe niewielkie rozmiary – zaledwie 43 strony, bliżej jej do opowiadania. Mimo tych skąpych rozmiarów, pora na kilka słów o treści.
Zacznę od tego, że to moje pierwsze spotkanie i z autorką i z samym wydawnictwem AlterNatywnym. Pytanie zatem sprowadza się do tego, czy to spotkanie...

Początek książki obiecujący lecz później wdziera się chaos i mamy przykład typowego czeskiego filmu z lat siedemdziesiątych, gdzie nikt nic nie wie co jest właściwie grane.

Początek książki obiecujący lecz później wdziera się chaos i mamy przykład typowego czeskiego filmu z lat siedemdziesiątych, gdzie nikt nic nie wie co jest właściwie grane.

www.tinarecenzuje.pl
www.facebook.com/tinarecenzuje
www.instagram.com/tinarecenzuje

Recenzja patronacka.

Nagle stała się ciemność… Czy ja śnię? Coś mi tutaj nie pasuje. Po pierwsze. Czuję się jak nowonarodzona, wyczuwam błogość, która ostatnimi czasy była mi zupełnie obca. Po drugie. Kac, a raczej jego brak, chociaż wczoraj nieźle popiłam. Ewidentnie jestem w raju.

Widzę z góry, jak Ci na dole mnie opłakują, natomiast Ci co mnie nie potrafili docenić, wreszcie to zrobili. Nie ma to jak odejść z tego świata w blasku reflektorów, chwały, będąc na pierwszych stronach gazet, u szczytu popularności. Przecież każdy wie, że nie istnieje lepsza reklama dla gwiazdy, niż jej spektakularna, czyli taka jak moja śmierć. Nie spodziewałam się jednak, że nic nie trwa wiecznie i za moment zostanę ponownie wystawiona na próbę…

Czy wiedziałeś, że 19 sierpnia 2022 roku nakładem Wydawnictwa AlterNatywne ukazała się najnowsza powieść fantastyczna Pani Małgorzaty Kulczyk? Jej tytuł to “Igła w stogu siana”. Opowiada o losach młodej, utalentowanej piosenkarki, której przyszło opuścić świat żywych i odwiedzić zaświaty.

Wydawnictwo AlterNatywne – swoją siedzibę posiadają w Poznaniu. Kierują się stwierdzeniem „mniej oznacza lepiej” - mniej wydanych pozycji, oznacza szersze pole promocji, oraz reklamy dla każdej twórczości po etapie selekcji. Łączy to się też ze zdecydowanie wyższą jakością edytorską.

Można być idealnym - posiadać nietuzinkową urodę, ogromny majątek, cudownego męża, zaskakujący talent, ale koniec końców wychodzi na to, że to i tak za mało. Słowa “żyć, nie umierać” w tym momencie diametralne tracą na taktowności.

Jeden pechowy, niefortunny krok na basenie może zmienić wszystko, sprawić, że wszyscy i wszystko co nas do tej pory otaczało staje się nieważne. Ale także może być to pierwszy krok do raju, do niebiańskich wrót, niezapomnianej przygody.

Poznaj Divę i jej nieziemskie życie.

“Igła w stogu siana” Pani Małgorzaty Kulczyk, to powieść realistyczno-fantastyczna. Autorka prezentuje świat żywych, a następnie ten niebiański. Ta króciutka powieść, licząca kilkadziesiąt stron opowiada o młodej kobiecie, która musiała się pożegnać z dotychczasowym żywotem poprzez lekko naciąganą śmierć.

Książka przypomina mi bajkę dla dorosłych, gdzie alkohol leje się strumieniami, a postacie mają niekiedy abstrakcyjne pomysły. Z pewnością jest oryginalna, nie przypominam sobie, żebym kiedyś trafiła na prezentowany motyw przewodni, na tyle zwrotów fabuły i do opanowania, aczkolwiek pojawiającego się momentami chaosu.

Czytając powieść czułam ciekawość, momentami zbicie z tropu, czy nawet całkiem namacalne poczucie humoru. Innymi słowy - mieszankę emocji. Klimat książki jest na ogół żartobliwy, bajkowy, nierealny w dużej mierze. Ukazana została metamorfoza głównej bohaterki będąc w zaświatach.

Pani Małgorzata w swojej twórczości zastosowała narrację trzecioosobową, z licznymi dialogami. Dlatego też twórczości nie można odmówić dynamiki. Napisana lekkim, humorystycznym piórem, które przyjemnie się czyta.

Postaciami są zarówno ludzie, jak i istoty, które są znane, aczkolwiek nie są z krwi i kości. Przykładowo niegdyś należeli do społeczeństwa, obecnie przybrali inną boską postać, która bez względu na to, czy jest “dobra”, czy “zła”, ma prawo się podobać.

Podsumowując: “Igła w stogu siana” Pani Małgorzaty Kulczyk to dynamiczna książeczka, która z pewnością potrafi poprawić humor. Napisana lekkim językiem, z nieco przemądrzałymi, innym razem uroczymi bohaterami, osadzona w dwóch światach: fantastycznym, niebieskim oraz nie zawsze kolorowym codziennym. Jak dla mnie warta przeczytania. Polecam każdemu na gorsze dni i nudne wieczory.

www.tinarecenzuje.pl
www.facebook.com/tinarecenzuje
www.instagram.com/tinarecenzuje

Recenzja patronacka.

Nagle stała się ciemność… Czy ja śnię? Coś mi tutaj nie pasuje. Po pierwsze. Czuję się jak nowonarodzona, wyczuwam błogość, która ostatnimi czasy była mi zupełnie obca. Po drugie. Kac, a raczej jego brak, chociaż wczoraj nieźle popiłam. Ewidentnie jestem w raju....

Można mieć urodę, bogactwo, sławę, świetnego męża, w dodatku niekwestionowany talent, a i tak okaże się, że to za mało. Stwierdzenie „żyć, nie umierać” w tym konkretnym przypadku jest dość... nietaktowne.
Jeden nieostrożny krok na krawędzi basenu może sprawić, że wszystko okazuje się nic niewarte. Może też być pierwszym krokiem do piekielnie niebiańskiej przygody.
Poznajcie Divę i historię jej nieziemskiego żywota.


Igła w stogu siana to powieść o Divie, która trafia do czyśćca. Jak przystało na osobę pełną pychy, która twierdziła do końca, że skoro nie ma na swoim koncie złych uczynków postanowiła zwiedzić zarówno Niebo i Piekło. Po drodze spotykała osoby, które ją znały i jak na postać zapatrzoną w siebie, bardzo ją ten fakt cieszył. Pomyślała nawet żeby zrobić im przedstawienie ale najzwyczajniej się jej nie chciało.
Historia mimo, że krótka to wciągająca i szybciutko ją się czyta. Rewelacyjnie się tu sprawdza powiedzenie „Nie znasz dnia ani godziny…”. Szkoda że opowieść ta jest tak krótka ponieważ nie poznajemy zbyt dobrze bohaterki.
Autorka w interesujący sposób przedstawia nam zaświaty, tym samym dając wiele tematów do przemyśleń.

Można mieć urodę, bogactwo, sławę, świetnego męża, w dodatku niekwestionowany talent, a i tak okaże się, że to za mało. Stwierdzenie „żyć, nie umierać” w tym konkretnym przypadku jest dość... nietaktowne.
Jeden nieostrożny krok na krawędzi basenu może sprawić, że wszystko okazuje się nic niewarte. Może też być pierwszym krokiem do piekielnie niebiańskiej...

Choć książka króciutka, to jednak niesie za sobą pewne przesłanie. Niby dzieją się tu rzeczy niemożliwe, bo nasza Diva w pewien sposób trafiła do miejsca, gdzie wszyscy idą po śmierci. Tam zaczęła zwiedzać Czyściec w którym powinna pozostać, lecz zbyt ciekawa postanowiła zwiedzić Niebo i Piekło. Była bardzo pyszną osobą i do końca twierdziła, że nie ma złych uczynków na koncie. Bardzo ucieszył ją fakt, że osoby po tej drugiej stronie doskonale ją znały. Nawet miała zrobić im przedstawienie, ale co poradzi na to, że akurat jej się nie chciało. Na domiar złego nie mogła się zdecydować gdzie powinna przebywać, bo żadne warunki, jakie jej przedstawiali w ogóle jej nie pasowały. W końcu bycie Divą do czegoś ją zobowiązywało. Nie mogła na nic od razu się zdecydować, gdyż to źle by o niej świadczyło. Na swojej drodze spotykała różne osoby, które tak jak ona niby we wszystkim były niewinne. Jednak jak sądzicie, jaką drogę obrała i dokąd ją to zaprowadziło?
Książka podkreśla, że nie znamy dnia ani godziny, kiedy nagle coś się stanie i znajdziemy się w punkcie bez wyjścia. To jak żyjemy na Ziemi ma bardzo duży wpływ na to, co stanie się z nami później. Podobały mi się tutaj sarkazmy i ukazanie świata po drugiej stronie. Najbardziej jednak utkwiło mi w głowie stwierdzenie, że ludzie są bardzo pomysłową cywilizacją. Mamy na tyle dobrze rozwinięte mózgi, aby móc spełniać to na co mamy ochotę. Wystarczy, że coś nam przyjdzie do głowy, będziemy te myśli kontynuowali i dążyli do ich spełnienia. W końcu natrafimy na to, co było naszym pragnieniem. Zalecała nam nawet, by zamiast samemu we wszystko wierzyć, wpierw upewnić się czy to prawda, a nie nieść dalej kłamliwą pogłoskę. Mądra pozycja z przesłaniem, gdzie każdy znajdzie dla siebie coś, co go zainteresuje. Idealna dla osób, którzy nie często robią sobie rachunek sumienia:-)

Choć książka króciutka, to jednak niesie za sobą pewne przesłanie. Niby dzieją się tu rzeczy niemożliwe, bo nasza Diva w pewien sposób trafiła do miejsca, gdzie wszyscy idą po śmierci. Tam zaczęła zwiedzać Czyściec w którym powinna pozostać, lecz zbyt ciekawa postanowiła zwiedzić Niebo i Piekło. Była bardzo pyszną osobą i do końca twierdziła, że nie ma złych uczynków na...

To w zasadzie bardziej krótkie opowiadanie. Tomik liczy zaledwie 40 stron. Główna bohaterka, Diva, bogata piosenkarka u szczytu sławy, ginie przez jeden fałszywy ruch i trafia w zaświaty.

Zwiedza niebo i piekło, gdzie szuka przysłowiowej igły w stogu siana. Poznaje inne dusze, nie tylko ludzkie. Niewiele mogę tu napisać, żeby nie zdradzić fabuły.

Opowieść czyta się dobrze, autorka pisze ciekawie. Historia jest bardzo krótka. Nie mamy czasu poznać zbyt dobrze Divy. Wiemy z opisu, że ma o sobie wysokie mniemanie, choć wydaje się całkiem sympatyczna.

Przez fabułę mknie się bardzo szybko. Dużo się dzieje jak na tak cienką książeczkę. Szkoda, że nowelka jest taka krótka. Chętnie przeczytałabym dłuższą opowieść Małgorzaty Kulczyk, bo ma dobry styl.

To w zasadzie bardziej krótkie opowiadanie. Tomik liczy zaledwie 40 stron. Główna bohaterka, Diva, bogata piosenkarka u szczytu sławy, ginie przez jeden fałszywy ruch i trafia w zaświaty.

Zwiedza niebo i piekło, gdzie szuka przysłowiowej igły w stogu siana. Poznaje inne dusze, nie tylko ludzkie. Niewiele mogę tu napisać, żeby nie zdradzić fabuły.

Opowieść czyta się...

Żywot Divy.

Jaka jest cena sławy? Czy bogactwo, sława i pieniądze to rzeczywiście źródło szczęścia i opoka, na której można budować udane życie? Przynajmniej to doczesne... Nie trwa ono bowiem długo i czasem wypadek sprawia, że przenosimy się gdzieś indziej, gdzie to, czego dokonaliśmy żyjąc, nie ma zbyt wielkiego znaczenia... A może jednak ma? "Igła w stogu siana" to historia Divy, która zbyt wcześnie pożegnała się ze swą ziemską sławą i przedwcześnie odkryła to, co czeka na nas za zasłoną śmierci.

Można mieć urodę, bogactwo, sławę, świetnego męża, w dodatku niekwestionowany talent, a i
tak okaże się, że to za mało. Stwierdzenie „żyć, nie umierać” w tym konkretnym przypadku jest
dość... nietaktowne. Jeden nieostrożny krok na krawędzi basenu może sprawić, że wszystko okazuje się nic niewarte. Może też być pierwszym krokiem do piekielnie niebiańskiej przygody. Poznajcie Divę i historię jej nieziemskiego żywota.

"Igła w stogu siana" to raczej opowiadanie, niż powieść - raptem kilkadziesiąt stron to zbyt mało na zakwalifikowanie książki do jakiejś innej kategorii. Jednak przykład "Igły..." pokazuje, że często nie liczy się ilość (lub objętość),lecz jakość - czego jak czego, ale jakości i treści na kartach tej krótkiej książki akurat nie brakuje.

Małgorzata Kulczyk zadaje nam pod pozorem historii Divy wiele interesujących pytań i skłania do co najmniej kilku ważnych przemyśleń. Oto bowiem dostajemy do rąk historię, która każe nam zastanowić się nad tym, jak w zasadzie możemy wykorzystać dany nam czas. Co więcej, wiąże się z tym kwestia tego, czy w obliczu śmierci ma to jakiekolwiek znaczenie - a jeśli tak, to jakie? W jaki sposób (i czy w ogóle) nasze doczesne czyny przekładają się na to, co może czekać nas po śmierci? Ciekawe. I warte przemyślenia.

"Igła..." to także - co prawda krótki i mocno skrótowy, ale jednak - obraz dzisiejszego showbiznesu oraz tego, co niesie on ze sobą dla swych gwiazd. Można za jego sprawą mieć pozycję, pieniądze i sławę, jednak, paradoksalnie, wszystko to bardzo wiele kosztuje. Nic nie jest, jak się okazuje, za darmo. I nie ma w gruncie rzeczy znaczenia, wszystko bowiem może skończyć się w mgnieniu oka, wraz z nieopatrznym krokiem na krawędzi basenu.

Książka jest krótka, niepozorna, a jednak pełna treści. Bardzo interesujący jest w niej sposób przedstawienia zaświatów, którym w wersji autorki dużo bliżej jest do fantastycznych wersji literackich i nie tylko),niż do tradycyjne pojmowanych, religijnych wyobrażeń, do których większość z nas przywykła za sprawą tradycji, w których tkwimy od dzieciństwa. To bardzo interesujące "przełamanie", czyniące lekturę naprawdę atrakcyjną, a pod kątem postaci głównej bohaterki jeszcze bardziej intrygującą.

Wniosek? Nigdy nie osądzajcie książki po okładce, ani po objętości. Nawet coś niepozornego może bowiem kryć w sobie wiele treści, które są w stanie dać nam wiele tematów do przemyśleń.

Wydawnictwo AlterNatywne - dziękuję.

#igławstogusiana #małgorzatakulczyk #alternatywne #wydawnictwoalternatywne #cosnapolce #dobraksiazka #zaświaty #bookstagram #bookstagrampolska #recommendedbooks

https://cosnapolce.blogspot.com/2022/10/iga-w-stogu-siana-magorzata-kulczyk.html

Żywot Divy.

Jaka jest cena sławy? Czy bogactwo, sława i pieniądze to rzeczywiście źródło szczęścia i opoka, na której można budować udane życie? Przynajmniej to doczesne... Nie trwa ono bowiem długo i czasem wypadek sprawia, że przenosimy się gdzieś indziej, gdzie to, czego dokonaliśmy żyjąc, nie ma zbyt wielkiego znaczenia... A może jednak ma? "Igła w stogu siana" to...

!!!Recenzja Patronacka!!!

Na temat życia po śmierci, a dokładnie tego, co się po niej dzieje powstają różne teorie, wierzenia lub przypuszczenia. Niektóre z nich są bardziej prawdopodobne, a inne są nazbyt abstrakcyjne. Często dane podejście do sprawy zależy od tego, w jakiej kulturze wychowała się osoba głosząca dane tezy.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Divę, która wraz z mężem prowadzi bogate życie w branży z szeroko pojmowanego show-biznesu. Para na każdym kroku chwali się pieniędzmi zwłaszcza na okazjonalnych imprezach. Podczas jednej z nich kobieta potyka się i tonie w basenie. Diva jest szczęśliwa, że odeszła będąc u szczytu sławy, dzięki czemu będzie jeszcze o niej długo głośno i nikt o niej nie zapomni. Kogo kobieta spotka po drugiej stronie i w jakie miejsca trafi? Czego Diva dowie się o otaczającym nas świecie? Jak zakończy się ta historia? O tym w książce „Igła w stogu siana” autorstwa Małgorzaty Kulczyk.

Miejsce akcji

Autorka wpadła na doskonały sposób zaprezentowania życia po śmierci. Jest to alternatywna metoda postrzegania niektórych spraw podważanych przez wielu ludzi różnych wyznań. Zapewne osoby głęboko wierzące nie będą zadowolone z lektury tej książeczki, a w najlepszym wypadku potraktują ją, jako bajkę nie mającą nic wspólnego z rzeczywistością i ta droga jest najlepsza, bowiem często odbiorcy zapominają czytając różne treści, że mają do czynienia z czystą fikcją literacką. W tym wypadku otrzymujemy powieść fantasy, więc nikt nie powinien się obrażać na przedstawienie danych tematów w tenże sposób. Osobiście mogę pogratulować autorce wyobraźni do stworzenia tak niepowtarzalnej opowieści.

Podsumowanie

Książka jest niewielkiego gabarytu, ale potrafi zaciekawić na tyle, by ją przeczytać jednym tchem. Dzieje się tak dzięki niepowtarzalnej akcji pozbawionej zbędnych sytuacji, które nie miałyby nic wspólnego z głównym tematem powieści. Przesłaniem z tej pozycji może być to, że nie warto opływać w bogactwie, pysznić się zapominając o prawdziwych wartościach, które powinien stosować każdy z nas, gdyż za ich brak może spotkać nas sroga kara. Na okładce mamy przedstawioną piosenkarkę, która idealnie pasuje do głównej bohaterki Divy i dzięki swej niepowtarzalności rzuca się w oczy potencjalnego odbiorcy. Gorąco polecam pozycję każdemu, kto chciałby zagłębić się w fantastycznej historii dotyczącej życia grzeszników po śmierci.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu AlterNatywne.

!!!Recenzja Patronacka!!!

Na temat życia po śmierci, a dokładnie tego, co się po niej dzieje powstają różne teorie, wierzenia lub przypuszczenia. Niektóre z nich są bardziej prawdopodobne, a inne są nazbyt abstrakcyjne. Często dane podejście do sprawy zależy od tego, w jakiej kulturze wychowała się osoba głosząca dane tezy.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Divę, która...

Książka do przeczytania w nieco ponad pół godziny. Jeśli więc będziecie mieli okazje przeczytać, warto to zrobić i ocenić samemu.

Moim zdaniem książka jest dość specyficzna. Ale klimaty fantasy czy science fiction nigdy nie były dla mnie. Językowo jest ok. Są dialogi, są opisy. Czyta się dobrze.

Fabularnie odwiedzimy tutaj zaświaty i dowiemy się jak wygląda życie po drugiej stronie. Główna bohaterka wcale nie była aż tak dobra jak jej się wydawało, aby od razu trafić do raju. Miała trafić do czyśćca, ale każdemu może się przecież pomylić droga... a może to było ukartowane?

Książka do przeczytania w nieco ponad pół godziny. Jeśli więc będziecie mieli okazje przeczytać, warto to zrobić i ocenić samemu.

Moim zdaniem książka jest dość specyficzna. Ale klimaty fantasy czy science fiction nigdy nie były dla mnie. Językowo jest ok. Są dialogi, są opisy. Czyta się dobrze.

Fabularnie odwiedzimy tutaj zaświaty i dowiemy się jak wygląda życie po...

"Igła w stogu siana" to bardzo króciutka książeczka. Właściwie można to uznać za opowiadanie. I wcale nie obraziłabym się, gdyby powstała książka, a "Igła..." byłaby jednym z jej rozdziałów czy części.

Pewna znana, urodziwa i bogata Diva, prawdziwie utalentowana i posiadająca fantastycznego męża ma w życiu wszystko. A przynajmniej tak to wygląda. W pewnym momencie pechowy krok kończy ziemski żywot piosenkarki i posyła ją w podróż po drugiej stronie. Jak się okazuje, życie po życiu wygląda inaczej niż większość z nas potrafi sobie wyobrazić.

Czy anioły zawsze są bogobojne, święte i nieomylne? A diabły zawsze złe i przebiegłe? Czy po drugiej stronie można spotkać życzliwych ludzi? I czy na pewno jesteśmy tak dobrzy, jak nam się wydaje?

To nie jest filozoficzna książka, ale powiedziałabym, ze literatura osobliwa. Coś z pogranicza realizmu magicznego i fantastyki. W dodatku okraszone humorem. Lekkie pióro, krótka forma - książka ta to świetna odskocznia od codzienności, w sam raz na jeden wieczór.

"Igłę w stogu siana" można uznać za prześmiewcze pokazanie tego, jak ludzie, którzy odnieśli estradowy sukces, zmieniają się pod wpływem sławy. Choć sami nie mają sobie nic do zarzucenia okazuje się, że nie są tacy święci, jak im się wydaje.

Mnie historia Divy przypadła do gustu. Opowiadanie czytało mi się na tyle dobrze, że chętnie poczytałabym więcej historii spod pióra autorki.

"Igła w stogu siana" to bardzo króciutka książeczka. Właściwie można to uznać za opowiadanie. I wcale nie obraziłabym się, gdyby powstała książka, a "Igła..." byłaby jednym z jej rozdziałów czy części.

Pewna znana, urodziwa i bogata Diva, prawdziwie utalentowana i posiadająca fantastycznego męża ma w życiu wszystko. A przynajmniej tak to wygląda. W pewnym momencie pechowy...