Uwielbiam uniwersum Warcrafta, jednak widać, że sama książka to dwie, nierówne części. Tak jak większość tu komentujący - pierwsza, związana z pierwszymi latami Sylwany jest świetna. Dobrze się czyta, wiele ciekawostek też tu wpada, kilka wątków jest wyjaśnionych. Widać, że tutaj włożono sporo pracy, chociaż można było się domyślać co będzie dalej. Speedrun zaczyna się jakoś po wątku Arthasa - tu widać pewien pośpiech w pisaniu, streszczaniu, jakby autorkę goniły terminy lub w pewnym momencie stwierdziła, że pora zmniejszyć objętość książki, bo będzie zbyt długa. Przez to ma się wrażenie, że to są jakieś migawki, gdzie skaczemy pomiędzy wątkami aż do wydarzeń współczesne bohaterom książki. Sylwana ma bardzo ważne miejsce w uniwersum, a jej wątek ma ciekawe podłoże psychologiczne. Warta uwagi pozycja, aczkolwiek szkoda, że nie jest ona równa od początku do końca.

Uwielbiam uniwersum Warcrafta, jednak widać, że sama książka to dwie, nierówne części. Tak jak większość tu komentujący - pierwsza, związana z pierwszymi latami Sylwany jest świetna. Dobrze się czyta, wiele ciekawostek też tu wpada, kilka wątków jest wyjaśnionych. Widać, że tutaj włożono sporo pracy, chociaż można było się domyślać co będzie dalej. Speedrun zaczyna się...

Ta książka miała niesamowity potencjał i niestety został on wykorzystany w 50-60%, bo mniej więcej taka objętość książki to dobrze napisana powieść. Pozostałe 40%, od momentu spotkania tajemniczego nadzorcy, to niestety streszczenia połączone z wplataniem na siłę tytułowej bohaterki we wszystkie dodatki WoWa, które wyszły do tej pory. Natomiast pierwsza połowa książki do dzieciństwo, lata młodzieńcze Sylwanas co czyta się z duża przyjemnością. Na plus także okres bezpośredniej przemiany bohaterki i jej więzi z Arthasem. Tutaj autorka wykorzystała swój kunszt pisarki i widać, że miała dość dużo swobody odnośnie wyjaśnienia pewnych zagadnień fabularnych, które miały miejsce w trzeciej części serii Warcraft, kiedy to gra była jeszcze produktem z gatunku strategii a nie MMO. Mam wrażenie, że to Blizzard wymusił na Pani Golden wplecenie w każde fabularne wydarzenie z WoWa tytułowej Sylwany co odbiło się negatywnie na jakości treści i było najzwyczajniej zbędne. W moim przekonaniu lepiej byłoby skupić się na tych dodatkach, gdzie postać Sylwany faktycznie była obecna, co pozwoliłby na lepsze poszerzenie działań bohaterki w zaprezentowanych wydarzeniach.
Mimo wszystko warto sięgnąć po ten tytuł.

Uwaga od autora opinii: z WoWem byłem związany bardzo krótko, a faktyczne doświadczenie ze światem Wacrafta miałem za sprawą 3 części znanej strategii oraz związanego z nią rozszerzenia Frozen Throne. Mimo to zaprezentowany w tej grze świat i jego bohaterowie tak mocno utkwiły mi w pamięci, że w końcu skusiłem się na sprawdzenie jednej z książek związanej z uniwersum Blizzarda. Z przykrością stwierdzam, że wyszedł z tego trochę długi tasiemiec (ponad 20 książek, czyli jak dla mnie to zdecydowanie za dużo),i po przygodzie z powyższym tytułem sprawdzę może jeszcze którąś z treści uniwersum, ale mój głód na treści z tego świata, zdecydowanie zmalał. Szczególnie, że tworzony jest on przez różnych autorów, z różną jakością tekstu.

Ta książka miała niesamowity potencjał i niestety został on wykorzystany w 50-60%, bo mniej więcej taka objętość książki to dobrze napisana powieść. Pozostałe 40%, od momentu spotkania tajemniczego nadzorcy, to niestety streszczenia połączone z wplataniem na siłę tytułowej bohaterki we wszystkie dodatki WoWa, które wyszły do tej pory. Natomiast pierwsza połowa książki do...

Elfia część życia Sylvanas i relacje z rodzeństwem opisane są rewelacyjnie. Ciekawa historia i wiele emocji. Jednak od przemiany do śmierci Arthasa nie czyta się tego przyjemnie i trudno lubić bohaterkę. Wszystko się zmienia wraz ze spotkaniem z Nadzorcą i książka do samego końca trzyma rewelacyjny poziom.

Na minus trzeba książce zaliczyć tłumaczenie nazw własnych na siłę, taka polityka Blizzarda jest po prostu głupia. Szkoda też trochę, że nieopisane są spore kawałki historii z wowa, w którego nigdy nie zagram przez wzgląd na alergię na multiplayer. Z drugiej strony skupianie się na nich odciągnęło by uwagę od ładunku emocjonalnego i samej esencji postaci, więc w ostatecznym rozrachunku wyszło to raczej książce na dobre.

Elfia część życia Sylvanas i relacje z rodzeństwem opisane są rewelacyjnie. Ciekawa historia i wiele emocji. Jednak od przemiany do śmierci Arthasa nie czyta się tego przyjemnie i trudno lubić bohaterkę. Wszystko się zmienia wraz ze spotkaniem z Nadzorcą i książka do samego końca trzyma rewelacyjny poziom.

Na minus trzeba książce zaliczyć tłumaczenie nazw własnych na siłę,...

Znam wszystkie książki z uniwersum Warcrafta i muszę przyznać, że ta konkretna pozycja jest jedną z najsłabszych. Osobiście zdziwiło mnie to, jak płytko została opisana tak ważna i cenna historia (Sylwana to jedna z najbardziej znanych postaci, z bardzo rozbudowanym lore!) przez doświadczoną ze światem Warcrafta pisarkę. Czytając o rodzicach Sylwany i ich codziennym życiu miałam wrażenie, że te postacie nie mają nic wspólnego z elfami. Do tego te mocno spłycone wątki, uproszczone dialogi, nieścisłości/niejasności (jakim cudem Nathanos tak po prostu mógł sobie siedzieć tyle czasu wśród Elfów? I to jeszcze zanim Sylwana została Dowódcą? Nie było o tym ani słowa, nie licząc kilku zdawkowych - według mnie nielogicznych - informacji). Ogółem rzecz biorąc spodziewałam się czegoś na wzór historii Thralla czy Draenei, a dostałam coś w stylu fanowskiej historyjki opisanej na blogu. Szkoda. Mimo to polecam wszystkim, którzy interesują się światem Warcrafta.

Znam wszystkie książki z uniwersum Warcrafta i muszę przyznać, że ta konkretna pozycja jest jedną z najsłabszych. Osobiście zdziwiło mnie to, jak płytko została opisana tak ważna i cenna historia (Sylwana to jedna z najbardziej znanych postaci, z bardzo rozbudowanym lore!) przez doświadczoną ze światem Warcrafta pisarkę. Czytając o rodzicach Sylwany i ich codziennym życiu...

Dla miłośników uniwersum Warcraft oraz gry World of Warcraft. Jako całość bardzo dużo wyjaśnia co do zawiłości w głównej historii gry. Zarówno sympatycy, jak i przeciwnicy postaci Sylwany Windrunner znajdą tutaj dla siebie sporo nowych informacji, które ciężko zdobyć, a już na pewno zrozumieć w świecie wirtualnym. I to jest wielki plus tej pozycji.
Co do fabuły powieści fantastycznej, czytanej dla przyjemności książka ma braki i skoki poziomów. Bardzo dobrze wykreowany przez autorkę, początkowy nastój i wydarzenia nagle tracą rytm i powodują niedosyt w końcowych rozdziałach książki. Tak jakby nagle Blizzard obciął autorce budżet lub była myślami już przy innym projekcie — aż szkoda zmarnowanego potencjału.

Polecam wszystkich, którzy do dzisiaj do końca nie wiedzą, co stało za decyzjami poszczególnych bohaterów dodatku "Shadowlands" oraz losami Sylwany w grze World of Warcraft.

Dla miłośników uniwersum Warcraft oraz gry World of Warcraft. Jako całość bardzo dużo wyjaśnia co do zawiłości w głównej historii gry. Zarówno sympatycy, jak i przeciwnicy postaci Sylwany Windrunner znajdą tutaj dla siebie sporo nowych informacji, które ciężko zdobyć, a już na pewno zrozumieć w świecie wirtualnym. I to jest wielki plus tej pozycji.
Co do fabuły powieści...

Bardzo. Się. Zawiodłam.

Niemalże przez całą lekturę nie potrafiłam pozbyć się wrażenia, że czytam na siłę cięte streszczenie. Zresztą w podziękowaniach autorka sama wskazuje, iż z założenia miała to być zwięzła, wartka powieść z głębią. Głębia chyba również została wycięta, bo całokształt wyszedł banalny i nie skłaniający do jakiejkolwiek refleksji - zwłaszcza płytkie zakończenie. Nigdy nie lubiłam Sylwany, a po lekturze moja antypatia do niej osiągnęła apogeum.

Generalnie pozycja przeznaczona dla czytelników otrzaskanych z uniwersum Warcrafta, szczególnie graczy mających za sobą wszystkie dodatki i znających fabułę. Shadowlands to część, na której skończyłam przygodę z WoWem i przyznaję, że kompletnie pogubiłam się w końcowych, opisywanych w książce wydarzeniach. Przy czym "opisywanych" to zbyt wiele powiedziane - opisów nie ma prawie żadnych, czego bardzo mi brakowało. Aż prosi się, aby w barwny sposób przedstawić piękno Silvermoon oraz Eversong Woods. Niestety, tutaj mamy tylko "poszli, zrobili, powiedzieli, wrócili". Z rzadka mogłam wymalować w wyobraźni krajobraz i scenerię (Och, Saltheril, uwielbiałam twoje questy!),najczęściej doznawałam jednak efektu pustego tła (jak w starych grach, kiedy obszar się nie załadował).

O samej fabule nie napiszę za wiele, ale momentami było zbyt naiwnie i młodzieżowo, a później leciało na łeb na szyję, by bez sensu roztrzaskać się w epilogu.

Bardzo. Się. Zawiodłam.

Niemalże przez całą lekturę nie potrafiłam pozbyć się wrażenia, że czytam na siłę cięte streszczenie. Zresztą w podziękowaniach autorka sama wskazuje, iż z założenia miała to być zwięzła, wartka powieść z głębią. Głębia chyba również została wycięta, bo całokształt wyszedł banalny i nie skłaniający do jakiejkolwiek refleksji - zwłaszcza płytkie...

Historia jednej z najważniejszej postaci z uniwersum World of Warcraft. Opisuje wydarzenia od lat młodości, przez bolesne spotkanie z Arthasem po wydarzenia z dodatku Shadowlands. O ile czyta się szybko i z zaciekawieniem to końcówka, od spotkania z Nadzorcą (Jailerem) już jest słabsza. Denerwuje też czasami bardzo skrótowy opis wydarzeń w linii czasu Sylwany np. spodziewałem się bardziej rozbudowanego wątku Sylwana vs Arthas, kiedy to przybył on podbić Silvermoon.
Ogółem polecam fanom Warcrafta.

7/10

Historia jednej z najważniejszej postaci z uniwersum World of Warcraft. Opisuje wydarzenia od lat młodości, przez bolesne spotkanie z Arthasem po wydarzenia z dodatku Shadowlands. O ile czyta się szybko i z zaciekawieniem to końcówka, od spotkania z Nadzorcą (Jailerem) już jest słabsza. Denerwuje też czasami bardzo skrótowy opis wydarzeń w linii czasu Sylwany np....

Książka podzielona jest na kilka sekcji. Gdybym miał ocenić pierwsze 2 z 3 sekcji to dałbym 9/10. Trzecia część mnie rozczarowała i w mojej opinii nie dorównała poziomowi pierwszym dwóm częściom.

Książka podzielona jest na kilka sekcji. Gdybym miał ocenić pierwsze 2 z 3 sekcji to dałbym 9/10. Trzecia część mnie rozczarowała i w mojej opinii nie dorównała poziomowi pierwszym dwóm częściom.

Poznawania Azeroth ciąg dalszy. Tym razem na świecznik trafia powieść Christie Golden "Sylwana". Do tej pory, ta autorka kojarzyła mi się z uniwersum Assassin's Creed, ze względu na jej książki o asasynach, które czytałem. Nie jest to mój pierwszy tytuł ze świata WoW, dzięki czemu znałem już nieco postaci, występujących w "Sylwanie".

Postać Sylwany Bieżywiatr kojarzę tylko z imienia, ale przed lekturą nie wiedziałem kim ona jest. Książka pomogła mi się tego dowiedzieć, choć nie w całości. Pierwsze dwie części tej powieści są naprawdę dobrze napisane i ciekawe, dzięki czemu czytałem je z przyjemnością. Sylwana opowiadająca o swoim dzieciństwie, dorastaniu i relacjach z rodziną to naprawdę dobry koncept. Jednakże, im dalej w las tym gorzej. Kolejne części traktują całą historię fragmentarycznie. Otóż, zostaje nam pokazane jakieś wydarzenie, o innym bohaterka tylko wspomina, a już za chwilę jesteśmy w nieokreślonej przyszłości. Domyślam się, że jest to spowodowany tym, iż to co zostało pominięte w książce, zostało ukazane w grach, przez co nie mam wiedzy na ten temat. Wolałbym by całość została opisana przez autorkę, a nie została tak pocięta.

Jest jeszcze jednak sprawa, która kłuje mnie w oczy podczas czytania, a mianowicie tłumaczenie nazw własnych. Może i są nazwy, które po polsku brzmią lepiej, ale Wojnowyj i Zaurzykieł do nich nie należą.

Poznawania Azeroth ciąg dalszy. Tym razem na świecznik trafia powieść Christie Golden "Sylwana". Do tej pory, ta autorka kojarzyła mi się z uniwersum Assassin's Creed, ze względu na jej książki o asasynach, które czytałem. Nie jest to mój pierwszy tytuł ze świata WoW, dzięki czemu znałem już nieco postaci, występujących w "Sylwanie".

Postać Sylwany Bieżywiatr kojarzę tylko...

Okropnie dłużąca się książka, nieciekawy sposób narracji, cudem dotrwałam do końca.
Według mnie zmarnowany potencjał, bo historia ciekawa i można było ją opisać w dużo lepszy sposób.

Okropnie dłużąca się książka, nieciekawy sposób narracji, cudem dotrwałam do końca.
Według mnie zmarnowany potencjał, bo historia ciekawa i można było ją opisać w dużo lepszy sposób.