W jednym z listów W. F. Otto napisał: "Siedzę właśnie przed nową ryzą papieru i dosłownie przywołuję bogów, by mi się objawili. Za każdym razem napominają mnie, żebym pisał o nich jak najbardziej wzniośle i klarownie.". Podejście Otta było inne niż innych wszystkich badaczy religii greckiej (chyba tylko Karl Kerenyi miał podobne). Uważał że cywilizacja grecka osiągnęła mistrzostwo w architekturze, filozofii czy kulturze i wciąż się nimi zachwycamy. Dlaczego więc lekceważymy ich religię? Otto wyznawał bogów greckich. Pisząc o nich robił to z olbrzymim szacunkiem, co krytykowali inni badacze, aczkolwiek filolog klasyczny, niejaki Wilamowitz, powiedział że nie można zrozumieć boga, nie będąc jego wyznawcą. Otto bardzo dobrze rozumie greckich bogów i religię grecką. Nie uważa by byli wytworami ewolucji animizmu, lecz że bliskość, którą przeniknięty jest grecki świat wynika po prostu z objawienia bogów ludziom. W tej niewielkiej książeczce Otto nie tylko pisze o bogach; pisze o kwestiach związanych z religią grecką, błędnie przez ludzi rozumianych jak moralność Greków czy kwestia zaświatów w mitologii greckiej. Tzw. próg wejścia jest dosyć wysoki, dobrze być już obeznanym z mitami greckimi i pamiętać że dla Otta bogowie Grecji to nie fantastyczne istoty z baśniowej krainy (jak opisywani są u Parandowskiego czy nawet Gravesa) lecz realnie istniejące byty, nawet jeśli, jak chciał filozof Epikur, żyjące gdzieś w wymiarze pomiędzy światami. Znakomita pozycja.

W jednym z listów W. F. Otto napisał: "Siedzę właśnie przed nową ryzą papieru i dosłownie przywołuję bogów, by mi się objawili. Za każdym razem napominają mnie, żebym pisał o nich jak najbardziej wzniośle i klarownie.". Podejście Otta było inne niż innych wszystkich badaczy religii greckiej (chyba tylko Karl Kerenyi miał podobne). Uważał że cywilizacja grecka osiągnęła...

Theophania to ciekawa książka. Otto opisuje religię starożytnych Greków z perspektywy człowieka, który sam wierzy w istnienie greckich bogów. Jest to perspektywa przepełniona szacunkiem. Wielu autorów książek o starożytnych religiach nie potrafi wybić się ponad protekcjonalny ton. Choćby Parandowski, dla którego mitologia zdaje się być tylko zbiorem baśni. Tymczasem wyznawcy religii starogreckiej dali światu demokrację, rozwijali nauki, tworzyli wspaniałą sztukę i rzemiosła. Dlatego nie powinno się zakładać, że byli głupi i naiwni, a ich system wierzeń był mniej wartościowy niż np. chrześcijaństwo.
Książkę Waltera Otto polecam z przekonaniem. W szczególności podobały mi się rozdziały o moralności starożytnych oraz o istocie mitu. O mitach Otto pisze, że "nierozsądnie byłoby wierzyć, że sprawy mają się dokładnie tak, jak przedstawiają je owe opowieści, ale też ośmielając się twierdzić, że rzeczy przekraczające naszą zdolność poznania i rozumienia właśnie tak mniej więcej wyglądają.".

Theophania to ciekawa książka. Otto opisuje religię starożytnych Greków z perspektywy człowieka, który sam wierzy w istnienie greckich bogów. Jest to perspektywa przepełniona szacunkiem. Wielu autorów książek o starożytnych religiach nie potrafi wybić się ponad protekcjonalny ton. Choćby Parandowski, dla którego mitologia zdaje się być tylko zbiorem baśni. Tymczasem...