Czuć, że autor wierzy w bogów greckich i pisze z miłością dla przedmiotu swoich badań. Ten subiektywizm jednak wydaje się w tym przypadku zaburzać tok rozumowania - w przypadku np. "Filozofii zen" Agnieszki Kozyry do dziś zastanawiam się nad wyznaniem autorki, tak tę pracę czyta się nieco jak neopogański pamflet.

Czuć, że autor wierzy w bogów greckich i pisze z miłością dla przedmiotu swoich badań. Ten subiektywizm jednak wydaje się w tym przypadku zaburzać tok rozumowania - w przypadku np. "Filozofii zen" Agnieszki Kozyry do dziś zastanawiam się nad wyznaniem autorki, tak tę pracę czyta się nieco jak neopogański pamflet.

W zasadzie Otto jest dość szalony, i cała ta książka jest dość szalona, ale jakże to pasuje do jej przedmiotu! Przewybornie stymulująca i bardzo mile edukująca, sama w sobie będąc bliżej poezji, ale nic przy tym nie tracąc z dzieła humanistyczno-naukowego.

W zasadzie Otto jest dość szalony, i cała ta książka jest dość szalona, ale jakże to pasuje do jej przedmiotu! Przewybornie stymulująca i bardzo mile edukująca, sama w sobie będąc bliżej poezji, ale nic przy tym nie tracąc z dzieła humanistyczno-naukowego.

Nie wiem czy książkę Otta można nazwać jedną "z najważniejszych książek w humanistyce XX wieku" jak napisał w przedmowie prof. Włodzimierz Lengauer, jednak z całą pewnością zaliczam ją do prac wybitnych. Otto, badacz greckich mitów, sam wierzący w greckich bogów, dokonuje znakomitej analizy kultu dionizyjskiego, znaczeń świata roślinnego i zwierzęcego w kulcie, roli kobiet, roli Ariadny czy związków z Apollinem/Apollem. Dla wszystkich zainteresowanych religią grecką, zarówno w ujęciu starożytnym jak i współczesnego hellenizmu, jest to pozycja obowiązkowa.
Mam tylko zastrzeżenie do wydania polskiego. Tam gdzie Otto wprowadza bądź cytuje słowa greckie są one zapisane w oryginale i mamy zero przypisów "u dołu strony" z tłumaczeniem. Tłumaczenie jest i owszem, na końcu książki, jednak Czytelnik nie za bardzo wie, że są takowe są. Uważam że o wiele lepiej byłoby w ramach tekstu od razu wstawić przetłumaczone na polski teksty z greckiego, czy to w cudzysłowie, czy kursywą. Tak byłoby dla Czytelnika prościej. No ale trudno, jest jak jest. I tak przeczytać warto.

Nie wiem czy książkę Otta można nazwać jedną "z najważniejszych książek w humanistyce XX wieku" jak napisał w przedmowie prof. Włodzimierz Lengauer, jednak z całą pewnością zaliczam ją do prac wybitnych. Otto, badacz greckich mitów, sam wierzący w greckich bogów, dokonuje znakomitej analizy kultu dionizyjskiego, znaczeń świata roślinnego i zwierzęcego w kulcie, roli kobiet,...