Eseje filozoficzne napisane przystępnym językiem również dla laika. Niestety widać, że książka to zlepek różnych tekstów, które nie zostały przeredagowane na potrzeby książki. Powtórzenia są najsłabszą stroną książki, niektóre zdania powtarzają się kilka razy słowo w słowo, przez co całość staje się trochę nudna. Mnie irytuje również maniera autora, który pisze w sposób nieznoszący sprzeciwu, nie ma tutaj żądnych "być może" lub czegokolwiek co świadczyłoby o wahaniu się autora w swojej opinii. Aż sprawdziłem wiek Hana i wychodzi, że ma 65 lat (2024r.). Można by go zdegradować i upupić krótkim słowem "boomer", ale myślę, że nie byłoby to sprawiedliwe. Chociaż wrażenie "kiedyś to było, a teraz to nie ma" pojawiało się u mnie dość często czytając kolejne strony. Grzegorz Jankowicz, na okładce książki twierdzi, że autor stawia diagnozę i przedstawia antidotum. Ja żadnego antidotum nie odnalazłem. Bardziej mam wrażenie, że Han obraził się na ludzkość, że poszła w stronę, w którą poszła, a nie wybrała "jego jedynej właściwej drogi".

Eseje filozoficzne napisane przystępnym językiem również dla laika. Niestety widać, że książka to zlepek różnych tekstów, które nie zostały przeredagowane na potrzeby książki. Powtórzenia są najsłabszą stroną książki, niektóre zdania powtarzają się kilka razy słowo w słowo, przez co całość staje się trochę nudna. Mnie irytuje również maniera autora, który pisze w sposób...

To jest całkiem dobra książka. Pod warunkiem, że uda się przez nią przebrnąć. Raczej do czytania po kilka stron dziennie i do kontemplowania. Niektóre spostrzeżenia ciekawe.

To jest całkiem dobra książka. Pod warunkiem, że uda się przez nią przebrnąć. Raczej do czytania po kilka stron dziennie i do kontemplowania. Niektóre spostrzeżenia ciekawe.

Ja czytałam tę książkę z wielką przyjemnością, podobają mi się liczne odniesienia do literatury i eseistyczna forma, ale ujmuję jedną gwiadkę za... gwiazdorskie pozerstwo, bo faktycznie całość podszyta jest jest nim niewąsko ;-)

Ja czytałam tę książkę z wielką przyjemnością, podobają mi się liczne odniesienia do literatury i eseistyczna forma, ale ujmuję jedną gwiadkę za... gwiazdorskie pozerstwo, bo faktycznie całość podszyta jest jest nim niewąsko ;-)

Tytuł dość chwytliwy, nie znałem ani autora ani wydawnictwa ale postanowiłem zaryzykować. Niestety książka dla mnie okazała się słaba, ciężki język, za dużo odwołań i ciągłe powtarzanie swoich tez. Starałem się przeczytać tą książkę, ale mniej więcej w połowie skończyło się na szybkim czytaniu. Końcowe zdanie i kilka przemyśleń uważam za trafne, ale odniosłem wrażenie jakby licznik stron był tutaj nabijany na siłę. Bez powielania przemyśleń i z prostszym językiem można było tą wiedzę zawrzeć w 50 stronach. Jeśli ktoś lubi taki styl filozoficznego masła maślanego to będzie pływał w tej książce, dla mnie jest ona aczytalna.

Tytuł dość chwytliwy, nie znałem ani autora ani wydawnictwa ale postanowiłem zaryzykować. Niestety książka dla mnie okazała się słaba, ciężki język, za dużo odwołań i ciągłe powtarzanie swoich tez. Starałem się przeczytać tą książkę, ale mniej więcej w połowie skończyło się na szybkim czytaniu. Końcowe zdanie i kilka przemyśleń uważam za trafne, ale odniosłem wrażenie jakby...

Czuję się jak jakiś czarny charakter pisząc tę opinię, ale strasznie mnie ta książka zirytowała! Zaczęła się nieźle, autor stawiał interesujące tezy, natomiast im dalej, tym moim zdaniem było gorzej. Strasznie męczący wywód z masą powtórzeń pisany pretensjonalnym tonem. Miałam wrażenie, jakby autor uważał się za lepszego od każdego (może poza jakąś piątką filozofów, których się uczepił). Bardzo długo męczyłam tę książkę i zdecydowanie nie uważam, że jest napisana w przystępny sposób.

Czuję się jak jakiś czarny charakter pisząc tę opinię, ale strasznie mnie ta książka zirytowała! Zaczęła się nieźle, autor stawiał interesujące tezy, natomiast im dalej, tym moim zdaniem było gorzej. Strasznie męczący wywód z masą powtórzeń pisany pretensjonalnym tonem. Miałam wrażenie, jakby autor uważał się za lepszego od każdego (może poza jakąś piątką filozofów, których...

Eseje analizujece filozoficzne aspekty chorób współczesnego świata. Trudna, aczkolwiek bardzo ciekawa książka.

Eseje analizujece filozoficzne aspekty chorób współczesnego świata. Trudna, aczkolwiek bardzo ciekawa książka.

Bardzo niepokojąca wizja (?) współczesnego społeczeństwa (tego z niemal nieskończonym dostępem do informacji i komunikacji).

Bardzo niepokojąca wizja (?) współczesnego społeczeństwa (tego z niemal nieskończonym dostępem do informacji i komunikacji).

Eseje pełne odniesień do klasyków filozofii i literatury. Inspirująca humanistyka jakiej brakuje w dyskursie politycznym, społecznym i psychologicznym - wszędzie tam zadomowił się już kult danych, liczb, pozytywności i tego co evidence-based. A jednak nie tak łatwo wyprzemy się potrzeby metafizycznej, bo wyparcie realizuje się w symptomach - z obserwacji Hana i moich osobistych - wielu :)

Eseje pełne odniesień do klasyków filozofii i literatury. Inspirująca humanistyka jakiej brakuje w dyskursie politycznym, społecznym i psychologicznym - wszędzie tam zadomowił się już kult danych, liczb, pozytywności i tego co evidence-based. A jednak nie tak łatwo wyprzemy się potrzeby metafizycznej, bo wyparcie realizuje się w symptomach - z obserwacji Hana i moich...

Nic tu się nie zgadza. Ani język, ani treść, ani argumentacja. Marnej jakości wywód filozoficzny z dużą liczbą merytorycznych niespójności.

Nic tu się nie zgadza. Ani język, ani treść, ani argumentacja. Marnej jakości wywód filozoficzny z dużą liczbą merytorycznych niespójności.

Trudna książka. Na pewno jest krótko, ale niekoniecznie zrozumiale dla laika, skoro jest to pozycja czysto filozoficzna, a Han odwołuje się do dorobku filozoficznego całej ludzkości, począwszy od Arystotelesa i Platona. Oczywiście autor ma mocno lewicowe, antykapitalistyczne poglądy, co widać. Prezentowane tezy ciekawe, niektóre dość dyskusyjne ("człowiek nie jest stworzony do pracy"),niektóre niestety bardzo trafne. Szkoda, że tekst często się powtarza. Laikom nie polecam, znacznie prościej o tych samych współczesnych problemach pisze Stawiszyński.

Trudna książka. Na pewno jest krótko, ale niekoniecznie zrozumiale dla laika, skoro jest to pozycja czysto filozoficzna, a Han odwołuje się do dorobku filozoficznego całej ludzkości, począwszy od Arystotelesa i Platona. Oczywiście autor ma mocno lewicowe, antykapitalistyczne poglądy, co widać. Prezentowane tezy ciekawe, niektóre dość dyskusyjne ("człowiek nie jest stworzony...