Kupując książkę – spodziewałam się znacznie więcej niż dała mi lektura tego tekstu. Wykształcony, refleksyjny człowiek to wszystko wie. No może warto, pewne sprawy uporządkować i przypomnieć...Tylko, że niektóre rozdziały wydawały mi się bardzo słabe. Reguła 9 czytaj książki - w niektórych rozdziałach autor odwołuje się do psychologii- a tu same banały a można było więcej napisać choćby o badaniach jak czytanie wpływ na mózg.
Reguła 11 memento mori – tu również czułam niedosyt. Nie wiem czemu autor tak dużo miejsca poświęcił Castanedzie, który – jak sam pisze - w kręgach akademickich okryty był infamią i w rzeczywistości konfabulował. Czy w dobie zalewu informacji warto o nim pamiętać?
Ocenę nieco podwyższyłam ze względu na lektury na końcu rozdziałów. Niektóre mnie zainteresowały.

Kupując książkę – spodziewałam się znacznie więcej niż dała mi lektura tego tekstu. Wykształcony, refleksyjny człowiek to wszystko wie. No może warto, pewne sprawy uporządkować i przypomnieć...Tylko, że niektóre rozdziały wydawały mi się bardzo słabe. Reguła 9 czytaj książki - w niektórych rozdziałach autor odwołuje się do psychologii- a tu same banały a można było więcej...

Na książkę składają się eseje Tomasza Stawiszyńskiego na temat wybranych przez niego problemów, z którymi boryka się współczesny świat. Z punktu widzenia filozofa diagnozuje on, w których momentach jako społeczeństwo ulegamy pokusie intelektualnego pójścia na skróty, kiedy rządzą nami emocje i atawizmy, do których trudno nam się przyznać i o których istnieniu w konsekwencji dla własnej wygody zapominamy. Stawiszyński najczęściej w sugestywny sposób kreśli konsekwencje takiego postępowania, nazywa i uzmysławia mechanizmy, w których nieświadomie uczestniczymy i każdorazowo sugeruje, że mimo dyskomfortu, jaki to budzi i mimo iż poddaje to w wątpliwość naszą własną nieskazitelność, warto z namysłem i bez ulegania emocjonalnym zrywom, przyglądać się postępowaniu swojemu i bliźnich,
“Reguły na czas chaosu” to prosto napisana książka o ważnych sprawach, która zmusza do zadania sobie pytań, które należy sobie zadać, chcąc świadomie żyć we współczesnym świecie. Polecam tę pozycję wszystkim tym, którzy czują się zagubieni w świecie i życiu i nie widzą możliwości wyjścia z tej plątaniny. Nie gwarantuję prostego i jednoznacznego rozwiązania tych bolączek, ale zapewniam, że znajdziecie coś znacznie więcej - narzędzia pozwalające zrozumieć źródło tych niepokojów i pomysł jak wyjść im naprzeciw.

Na książkę składają się eseje Tomasza Stawiszyńskiego na temat wybranych przez niego problemów, z którymi boryka się współczesny świat. Z punktu widzenia filozofa diagnozuje on, w których momentach jako społeczeństwo ulegamy pokusie intelektualnego pójścia na skróty, kiedy rządzą nami emocje i atawizmy, do których trudno nam się przyznać i o których istnieniu w...

"Reguły na czas chaosu" przeczytałem z prawdziwą przyjemnością i nieukrywanym żalem, że książka już się skończyła. Książkę czyta się bardzo dobrze, bo jest napisana bardzo precyzyjnym, oszczędnym językiem. Dla czytelnika dostrzegalny jest porządek wnioskowania, który prezentuje Stawiszyński w swych eseistycznych wywodach i jego niezaprzeczalna erudycja. Mimo, że autora kojarzę wyraźnie
z mediami demoliberalnymi, szacunek wzbudza jego równy dystans do różnych poglądów, widoczny zwłaszcza, gdy pisze o ruchach tożsamościowych. Niektóre refleksje własne autora bardzo świeże i inspirujące, jak ta o korzeniach pojęcia grzechu pierworodnego. Lektura "Reguł na czas chaosu" zachęciła mnie do zapoznania się z pozostałymi pozycjami, które wyszły spod ręki Stawiszyńskiego, z którymi mam zamiar się zapoznać w przyszłości.

"Reguły na czas chaosu" przeczytałem z prawdziwą przyjemnością i nieukrywanym żalem, że książka już się skończyła. Książkę czyta się bardzo dobrze, bo jest napisana bardzo precyzyjnym, oszczędnym językiem. Dla czytelnika dostrzegalny jest porządek wnioskowania, który prezentuje Stawiszyński w swych eseistycznych wywodach i jego niezaprzeczalna erudycja. Mimo, że autora...

Książka o rzeczach w zasadzie oczywistych, choć czasami i oczywistościach trzeba sobie przypomnieć i je w głowie poukładać. W narratorze jednak ciągle bardziej czułam lekko lewicującego dziennikarza niż filozofa.

Książka o rzeczach w zasadzie oczywistych, choć czasami i oczywistościach trzeba sobie przypomnieć i je w głowie poukładać. W narratorze jednak ciągle bardziej czułam lekko lewicującego dziennikarza niż filozofa.

Książka trochę mnie rozczarowała. Szukałam w niej treści, czytałam czasem po kilka razy te same zdania, ale ciężko było mi tam odkryć coś nowego. Mam wrażenie, że to rozważania, które nie prowadzą do jakichś konkretnych wniosków, czy zmian. Słucham regulrnie podckastu Pana Stawiszyńskiego - to daje mi więcej korzyści.

Książka trochę mnie rozczarowała. Szukałam w niej treści, czytałam czasem po kilka razy te same zdania, ale ciężko było mi tam odkryć coś nowego. Mam wrażenie, że to rozważania, które nie prowadzą do jakichś konkretnych wniosków, czy zmian. Słucham regulrnie podckastu Pana Stawiszyńskiego - to daje mi więcej korzyści.

Ksiazka jest napisana jak dla osob ktore zyly w odosobnieniu przez ostatnie 3 dekady. Nie wiem jak autor doszedl do wniosku ze ktos siegnie po te ksiazke, bez znajomosci podstaw obslugi internetu i wydarzen na swiecie. Okrutnie rozczarowujaca lektura

Ksiazka jest napisana jak dla osob ktore zyly w odosobnieniu przez ostatnie 3 dekady. Nie wiem jak autor doszedl do wniosku ze ktos siegnie po te ksiazke, bez znajomosci podstaw obslugi internetu i wydarzen na swiecie. Okrutnie rozczarowujaca lektura

Zabawnie wydumany język. Wyczuwam tu jakąś pozę, albo może uwielbienie do składania erudycyjnych w wyglądzie sformułowań. Treść gdzieś się zgubiła w tych rokokowych, wielokrotnie złożonych zdaniach.
Nie pierwszy raz widzę książkę gwiazdy internetu w podobny sposób rozwleczoną i według mnie, przepraszam autora, traktującą o niczym odkrywczym.

Zabawnie wydumany język. Wyczuwam tu jakąś pozę, albo może uwielbienie do składania erudycyjnych w wyglądzie sformułowań. Treść gdzieś się zgubiła w tych rokokowych, wielokrotnie złożonych zdaniach.
Nie pierwszy raz widzę książkę gwiazdy internetu w podobny sposób rozwleczoną i według mnie, przepraszam autora, traktującą o niczym odkrywczym.

Popularność tej książki to wyłącznie owoc marketingu i sprawnej dystrybucji. Treść to bogate słownikowo pustosłowie zarażające bezradnością i niemocą. Omijać z daleka.

Popularność tej książki to wyłącznie owoc marketingu i sprawnej dystrybucji. Treść to bogate słownikowo pustosłowie zarażające bezradnością i niemocą. Omijać z daleka.

Warto przeczytać te eseje. Nie są odkrywcze. Fajnie, że na koniec każdego autor dodał "lektury dla dociekliwych".

Warto przeczytać te eseje. Nie są odkrywcze. Fajnie, że na koniec każdego autor dodał "lektury dla dociekliwych".

Książka napisana trudnym językiem, czasem można się zgubić w toku myślenia autora. Mimo to odświeżająca i wpuszczająca lekkość tam gdzie można zatracić się w swoich lękach, aspiracjach i zamknąć w swojej bańce informacyjnej. Orzeźwia.

Książka napisana trudnym językiem, czasem można się zgubić w toku myślenia autora. Mimo to odświeżająca i wpuszczająca lekkość tam gdzie można zatracić się w swoich lękach, aspiracjach i zamknąć w swojej bańce informacyjnej. Orzeźwia.