Inspektor Vera postanawia zawalczyć o zdrowie. Aby zrzucić kilka(dziesiąt) kilogramów uczęszcza na basen i saunę w pobliskim hotelu. Podczas jednego z "seansów" znajduje w saunie martwą kobietę. Ofiarą jest Jenny, pracownica społeczna. Kobieta na pierwszy rzut oka perfekcyjna w każdym calu, niosą pomoc słabszym, komu się naraziła tak by ją zabił? Kto ma taki tupet, by zrobić to tak bezczelnie w miejscu publicznym? Niedługo później w ogródku przed domem zostaje znaleziony jeden z sezonowych pracowników hotelu. Sprzątacz basenu i sauny zostaje sprzątnięty z tego świata w taki sam sposób jak Jenny. Czyżby widział mordercę? Czy może łączyło go coś z kuratorką? Policja ma ciężki orzech do zgryzienia. Jak zwykle jest więcej pytań niż odpowiedzi. Na szczęście sprawą kieruje Vera, kobieta taran i buldożer w jednym - odkopie wszystkie skrzętnie skrywane tajemnice :)

Inspektor Vera postanawia zawalczyć o zdrowie. Aby zrzucić kilka(dziesiąt) kilogramów uczęszcza na basen i saunę w pobliskim hotelu. Podczas jednego z "seansów" znajduje w saunie martwą kobietę. Ofiarą jest Jenny, pracownica społeczna. Kobieta na pierwszy rzut oka perfekcyjna w każdym calu, niosą pomoc słabszym, komu się naraziła tak by ją zabił? Kto ma taki tupet, by...

Czwarty tom śledztw pani inspektor, z ciekawą historią, jak zwykle dużo nazwisk, dużo powiązać między bohaterami, ale również coraz więcej informacji o Verze i jej przeszłości.

Czwarty tom śledztw pani inspektor, z ciekawą historią, jak zwykle dużo nazwisk, dużo powiązać między bohaterami, ale również coraz więcej informacji o Verze i jej przeszłości.

Największą zaletą tej serii jest postać głównej bohaterki, ale i zagadkom kryminalnym niczego nie brakuje. Bardzo dobra.

Największą zaletą tej serii jest postać głównej bohaterki, ale i zagadkom kryminalnym niczego nie brakuje. Bardzo dobra.

I tym razem nie napiszę nic nowego. Czwarty tom równie dobry jak poprzednie. Tym razem Vera osobiście odkrywa zwłoki kobiety w saunie i prowadzi sprawę jej zabójstwa. Niezmiennie zachwyca mnie sposób przedstawienia postaci.

I tym razem nie napiszę nic nowego. Czwarty tom równie dobry jak poprzednie. Tym razem Vera osobiście odkrywa zwłoki kobiety w saunie i prowadzi sprawę jej zabójstwa. Niezmiennie zachwyca mnie sposób przedstawienia postaci.

Znów miło było spotkać się z Verą Stanhope. Jest taka niestandardowa! A kryminały lubię za to, że króluje w nich logika. Od początku każdej książki Ann Cleeves mam do niej zaufanie, bo wiem, że sprawa zostanie rozwiązana jak trzeba, winni zostaną ukarani, a pozostali przy życiu bohaterowie prawdopodobnie będą żyli długo i szczęśliwie. I tak było i w tym przypadku.

Vera postanawia słuchać zaleceń lekarza i zapisuje się na basen. Tylko po to, żeby w basenowej saunie znaleźć zwłoki. Okazuje się, że sprawa jest skomplikowana i prawdopodobnie sięga w przeszłość. Na szczęście na Verę i jej zespół można liczyć.

Ann Cleeves nie byłaby jednak sobą, gdyby nie wyjątkowa sceneria jej powieści - mała, zamknięta społeczność i jej sekrety. No i szalona, mroczna przyroda. Tym razem jest piękna wiosna. Ale potem leje, więc wszystko się zgadza👍

Znów miło było spotkać się z Verą Stanhope. Jest taka niestandardowa! A kryminały lubię za to, że króluje w nich logika. Od początku każdej książki Ann Cleeves mam do niej zaufanie, bo wiem, że sprawa zostanie rozwiązana jak trzeba, winni zostaną ukarani, a pozostali przy życiu bohaterowie prawdopodobnie będą żyli długo i szczęśliwie. I tak było i w tym przypadku.

Vera...

Najsłabszym ogniwem tej książki jest intryga. Od samego początku, od wprowadzenia wątku opiekunki społecznej, ukrywającej się przed dziennikarzami, poprzez wprowadzenie morderczo przystojnego terapeuty. przez kolejne wątki, które miały utrudnić odgadnięcie mordercy - wszystkie postaci są słabo narysowane, ich pobudki naciągane a sama zbrodnia i jej motywacja - niewiarygodne. Gdyby nie końcowe przedstawienie intrygi przez policjantkę, nadal zresztą pozostawiające duże wątpliwości co do motywu - czytelnicy nic by nie zrozumieli z historii.
Autorka rozbudowała więc tło, skupiając się na ekipie śledczej, ze szczególnym naciskiem na wzajemnych relacjach, codziennie spożywanym menu oraz niechlujstwie samej pani komisarz. Ten zabieg był zresztą kluczowy; Autorka z rozmysłem oparła postać inspektor Very w opozycji do młodych, ładnych, prawie doskonałych policjantek - bohaterek skandynawskich kryminałów.
Ale ten pomysł też nie jest odkrywczy - tu w zbiorowej świadomości raczej zapisał się wygnieciony płaszcz porucznika Colombo.
Daję 4, bo istotnie "może być".

Najsłabszym ogniwem tej książki jest intryga. Od samego początku, od wprowadzenia wątku opiekunki społecznej, ukrywającej się przed dziennikarzami, poprzez wprowadzenie morderczo przystojnego terapeuty. przez kolejne wątki, które miały utrudnić odgadnięcie mordercy - wszystkie postaci są słabo narysowane, ich pobudki naciągane a sama zbrodnia i jej motywacja -...

Ciekawa opowieść, chociaż smutna. Może nawet bardziej niż kryminał jest to dramat, taki tragiczny, w którym każdy i tak jest skazany na swój los. I nic nie może na to poradzić, nawet jak się stara zmienić przeznaczenie swoim działaniem.

Autorka plącze watki i zależności, może nawet za bardzo - bo w pewnym momencie historia staje się trochę absurdalna. Wszyscy bohaterowie są ze sobą jakoś powiązani, aż do przesady.
Ale inspektor Vera STanhope jest tak zajmująca i fascynująca, w tym co mówi, robi i myśli, że dla niej z przyjemnością przeczytałam ksiązkę do końca. I na pewno przeczytam kolejne.

Książka jest pełna dzieci i ich matek. Niekoniecznie w szczęśliwych połączeniach, chociaż, w sumie, czasem trudno to oceniać. To taka książka o rodzicielstwie, ale napisana z punktu widzenia Very, ktora nie ma dzieci, a i jej dzieciństwo było raczej dziwaczne niż szczęśliwe.

Ciekawa opowieść, chociaż smutna. Może nawet bardziej niż kryminał jest to dramat, taki tragiczny, w którym każdy i tak jest skazany na swój los. I nic nie może na to poradzić, nawet jak się stara zmienić przeznaczenie swoim działaniem.

Autorka plącze watki i zależności, może nawet za bardzo - bo w pewnym momencie historia staje się trochę absurdalna. Wszyscy bohaterowie...

Northumberland mi służy. Lubię tam przebywać w ramach lektury. W towarzystwie Very Stanhope rozwiązywałam zagadkę kolejnego morderstwa. Ann Cleeves w „Stłumionych głosach” przedstawiła losy kilku kobiet, pozornie niepowiązanych ze sobą, każdej z traumami z przeszłości. Wśród nich wspomniana Vera, gnana swoimi domysłami inspektor sprawnie łącząca kropki. Autorka zgrabnie prowadzi czytelnika przez meandry relacji rodziców z dziećmi jednocześnie wracając do dzieciństwa Very, którą wychowywał nietuzinkowy ojciec.
Mimo, że to już kolejna - czwarta - część serii, mam wyraźny kłopot z polubieniem postaci pani inspektor. Momentami jest niezwykle odpychająca, wręcz toksyczna, nie wolna od uzależnień. Niemniej trzeba jej oddać, że z pomocą zespołu wnikliwie bada każdy szczegół prowadzonych spraw. Czy można na coś przymknąć oko, bo coś innego jest wykonywane skutecznie? Nic nie jest czarno-białe; mam wrażenie, że tak robimy wszyscy: idziemy na kompromis.
Przede mną kolejne części ze sprawami Very. Dam znać, jak sobie poradzi.

Northumberland mi służy. Lubię tam przebywać w ramach lektury. W towarzystwie Very Stanhope rozwiązywałam zagadkę kolejnego morderstwa. Ann Cleeves w „Stłumionych głosach” przedstawiła losy kilku kobiet, pozornie niepowiązanych ze sobą, każdej z traumami z przeszłości. Wśród nich wspomniana Vera, gnana swoimi domysłami inspektor sprawnie łącząca kropki. Autorka zgrabnie...

Seria się rozkręca, jesteśmy za pan brat ze śledczymi. Bardzo ciekawa intryga.

Seria się rozkręca, jesteśmy za pan brat ze śledczymi. Bardzo ciekawa intryga.

Świetna! Najlepsza z serii.

Świetna! Najlepsza z serii.