Moim zdaniem bardzo dobra. Przeczytana w dwa wieczory. Czyta się płynnie. Sprawa trudna i smutna, ale niestety życiowa.

Moim zdaniem bardzo dobra. Przeczytana w dwa wieczory. Czyta się płynnie. Sprawa trudna i smutna, ale niestety życiowa.

Ciekawa historia dobrze sie czytalo:)

Ciekawa historia dobrze sie czytalo:)

Początkowo ciekawa, później zaczęła mnie nudzić. Raczej nie jest to typowy thriller.

Początkowo ciekawa, później zaczęła mnie nudzić. Raczej nie jest to typowy thriller.

Kolejna książka klasyfikowana jako thriller, a ja zupełnie nie mam pojęcia dlaczego. Bardzo dobra historia, ale zdecydowanie thrillerem nie jest. Mnie pochłonęła bez reszty

Kolejna książka klasyfikowana jako thriller, a ja zupełnie nie mam pojęcia dlaczego. Bardzo dobra historia, ale zdecydowanie thrillerem nie jest. Mnie pochłonęła bez reszty

Większego gniota nie słuchałam (audiobook ) dawno . Nudna ,nie trzyma w napięciu. Nawet końcówka była tak ciekawa ,że przesunęłam aby dociągnąć do końca.

Większego gniota nie słuchałam (audiobook ) dawno . Nudna ,nie trzyma w napięciu. Nawet końcówka była tak ciekawa ,że przesunęłam aby dociągnąć do końca.

Kolejna książka E. Gunnis, która podczas czytania wywołała we mnie dużo emocji.
Polecam!

Kolejna książka E. Gunnis, która podczas czytania wywołała we mnie dużo emocji.
Polecam!

Przesłuchana w audiobooku. Książka ciekawa lecz nie zaliczyłabym jej do kategorii thriller, bardziej powieść psychologiczna.
Wydaje mi się, że gdybym miała książkę w formie papierowej, to nie dotrwałabym do końca. Momentami była nudna.

Przesłuchana w audiobooku. Książka ciekawa lecz nie zaliczyłabym jej do kategorii thriller, bardziej powieść psychologiczna.
Wydaje mi się, że gdybym miała książkę w formie papierowej, to nie dotrwałabym do końca. Momentami była nudna.

Bardzo dobra książka!

Tyle słowem wstępu :)

Historia opowiadająca o losach 13-letniej Rebekki, której matka zostaje zamordowana na jej oczach. Sprawcą jest ojciec. Ojciec, który cierpiał na bojowy stres pourazowy, leczył się psychiatrycznie, znęcał się nad żoną, którą w końcu zabił, a sam popełnił samobójstwo. Jednak jak jest naprawdę? Kogo w noc śmierci rodziców widziała mała Rebecca? Jakie tajemnice kryje Saeview Cottage? Czy po latach Rebecca otworzy się przed swoimi córkami i zmierzy się z prawdą?

"Zaginione dziecko" Emily Gunnis to emocjonalna fikcja historyczna. Wspaniały psychologiczny obraz wielopokoleniowej rodziny. Autorka przedstawiła świat pełen ludzkich dramatów, łez, rozpaczy i skutków wojny. Stajemy się świadkami brutalnej powtarzalności losu głównych bohaterek. Kobiety z pokolenia na pokolenie "dziedziczą" traumatyczne przeżycia związane z macierzyństwem. Depresja poporodowa jest wpisana w ich kod genetyczny. Obserwujemy także niemoc i bezsilność najbliższych, którzy pragną pomóc zarówno matkom, jak i nowo narodzonym dzieciom. Autorka wykreowała charakterystycznych bohaterów, dzięki czemu każdy z nich wyraźnie zaznaczył się w tej opowieści. Styl, w jaki została napisana ta książka, jest przejmujący, pozwalający nam zagłębić się w psychikę człowieka, porusza wiele tematów, z którymi może spotkać się każdy z nas. Żeby bardziej zrozumieć Rebeccę, autorka przeplata przeszłość z teraźniejszością. Akcja książki rozgrywa się na dwóch liniach czasowych — w latach 45. i 60. oraz w 2014 roku. Książka ta skrywa mrok i tragedię, jednak autorka sprawia, że historia ta wciąga już od pierwszych stron.

Bardzo dobra książka!

Tyle słowem wstępu :)

Historia opowiadająca o losach 13-letniej Rebekki, której matka zostaje zamordowana na jej oczach. Sprawcą jest ojciec. Ojciec, który cierpiał na bojowy stres pourazowy, leczył się psychiatrycznie, znęcał się nad żoną, którą w końcu zabił, a sam popełnił samobójstwo. Jednak jak jest naprawdę? Kogo w noc śmierci rodziców widziała...

Moim zdaniem słaba książka. Podstawowy zarzut to taki. iż nie jest to, wbrew reklamie, thriller. To książka z gatunku literatury obyczajowej. A to jednak duża różnica. Jest w niej co prawda wątek kryminalny ale chyba raczej służy ukazaniu zasadniczego tematu tej książki jakim jest , dawniej i dziś, szeroko rozumiana przemoc wobec kobiet. Przy czym chodzi tu nie tylko o przemoc fizyczną wobec kobiet. Książka posłużyła bowiem autorce w głównej mierze do ukazania problemu wielu kobiet w postaci psychozy poporodowej oraz stosunku mężczyzn do swoich żon, które borykają się z tego typu problemem.
Niby temat istotny, ale cała ta historia jak dla mnie była zbyt przekombinowana , zbyt łzawa, a postaci tego dramatu zbyt przerysowane. Reasumując, mogę stwierdzić, że wynudzilła mnie ta pozycja. Dla miłośników tego typu książek może być jednak ciekawa. No cóż, rzecz gustu.

Moim zdaniem słaba książka. Podstawowy zarzut to taki. iż nie jest to, wbrew reklamie, thriller. To książka z gatunku literatury obyczajowej. A to jednak duża różnica. Jest w niej co prawda wątek kryminalny ale chyba raczej służy ukazaniu zasadniczego tematu tej książki jakim jest , dawniej i dziś, szeroko rozumiana przemoc wobec kobiet. Przy czym chodzi tu nie tylko o...

Niesamowita opowieść o kobietach, które samotnie, bez wsparcia i zrozumienia walczyły z przeciwnościami losu; z depresją, traumą z dzieciństwa czy też z przemocą domową.Książka poruszyła czułe struny w mym sercu. Duży ładunek emocjonalny.

Niesamowita opowieść o kobietach, które samotnie, bez wsparcia i zrozumienia walczyły z przeciwnościami losu; z depresją, traumą z dzieciństwa czy też z przemocą domową.Książka poruszyła czułe struny w mym sercu. Duży ładunek emocjonalny.