Wiele postaci występujących w cyklu Jordana jest pozytywnymi bohaterami, ale wskutek nieszczerości nie staje wyraźnie po tej samej stronie barykady albo ma inny sposób czynienia dobra i walki ze złem. Powoduje to zamęt i konflikty między potencjalnymi sprzymierzeńcami. Na szczęście po drugiej stronie też nie ma jednolitego muru bo np. każdy z przeklętych chce być najlepszy i w jakiś sposób działa najlepiej tylko dla siebie, a niekoniecznie dla innych występujących po stronie Czarnego. Ogólnie rzecz biorąc obserwujemy losy wszystkich najważniejszych postaci. Nynaeve nadal szarpie swój warkocz, nieraz nawet chce go wyrwać ze złości :) Ale w międzyczasie również działa, nierzadko całkiem skutecznie dokonując rzeczy, których nikomu wcześniej się nie udało. Przygód żółtookiego Perrina mimo opisu z tyłu książki w tym tomie niestety nie ma zbyt wielu, pojawia się dopiero pod koniec tomu. Niespodziewana i wyjątkowa sytuacja spotyka jedną z głównych postaci, a mianowicie Egwene, trochę tylko w związku z tym brakowało mi wyjaśnienia dlaczego tak się stało, dlaczego ona ? W książce nie jest to jasno stwierdzone, można się jedynie domyślać. Wieża Aes Sedai nadal jest podzielona i ze sobą konkuruje. Wszyscy się zbroją i kolejne wielkie konfrontacje różnych stronnictw mogą nastąpić w każdej chwili. A Rand i kobiety to całkiem skomplikowana sprawa i temat rzeka :) Bardzo dobra i dłuuuga część cyklu !
I taka uwaga, z tyłu okładki jest krótki opis wydarzeń, w którym jest wyraźny błąd odnośnie losów Nynaeve i Elayne, no chyba że dotyczy on kolejnych części cyklu.

Wiele postaci występujących w cyklu Jordana jest pozytywnymi bohaterami, ale wskutek nieszczerości nie staje wyraźnie po tej samej stronie barykady albo ma inny sposób czynienia dobra i walki ze złem. Powoduje to zamęt i konflikty między potencjalnymi sprzymierzeńcami. Na szczęście po drugiej stronie też nie ma jednolitego muru bo np. każdy z przeklętych chce być najlepszy...