„Gdy ją odnajdą” to przedziwny kryminał. Teoretycznie od początku wiemy, co się wydarzyło, choć łatwo się domyślić, że na końcu poznamy inną wersję wydarzeń.
Zacznijmy jednak od początku...
Noami od zawsze chciała być matką, jednak trzy lata temu opuścił ją mąż i zabrał ze sobą dziecko. Kiedy córka nareszcie ją odwiedza, dochodzi do wypadku. Kobieta nie pamięta, co dokładnie się stało, wpada w panikę i postanawia okłamać policję.
Książka jest podzielona na trzy części. W pierwszych dwóch nie dzieje się za dużo. Tak naprawdę towarzyszymy głównej bohaterce w jej załamaniach, poznajemy przeszłość i czekamy aż prawda wyjdzie na jaw.
W części trzeciej akcja przyśpiesza, pojawia się więcej wątków, okazuje się, że wypadek wyglądał inaczej niż nasza bohaterka sobie wyobrażała, pojawiają się wzajemne oskarżenia, a pomoc dla Noemi przychodzi z nieoczekiwanej strony.
Kiedy sprawa w pełni się wyjaśniła, pomyślałam, że choć się domyślałam, że koniec będzie inny niż autorka zasugerowała na początku, to jednak zakończenie i rozmach całej historii mnie zaskoczyły. A potem, kiedy myślałam, co powinnam wam w recenzji napisać, doszłam do wniosku, że... całość nie ma sensu. Wiem, że ciężko znaleźć sens w kryminalnej historii, ale mam tu na myśli motywacje bohaterów. Mimo, że poznajemy historię Noemi, to nic nie wyjaśnia tego, dlaczego skłamała policji, dlaczego brnęła w wymyśloną przez siebie historię. Podobnie jest z jej mężem i przyjaciółką. Ich zachowania kompletnie nie mają sensu.
Równie bez sensu są wyroki, które w sprawie zapadają. Tak, wiem, że to nie jest sprawa, która wydarzyła się naprawdę, ale skoro już autorka postanowiła proces sądowy opisać, to dobrze byłoby, gdyby był wiarygodny.
Czy sięgnę po kolejną książkę autorki? Raczej tak, bo całość czytało mi się dobrze i pewnie gdybym nie pisała recenzji, tylko zaraz po przeczytaniu bym ją odłożyła, to nie miałabym tylu wątpliwości co do zakończenia 😜
Tak to konieczność przelania wrażeń w słowa pomaga zweryfikować jakość lektury 😉

Więcej recenzji na profilu https://www.instagram.com/sczytalim/

„Gdy ją odnajdą” to przedziwny kryminał. Teoretycznie od początku wiemy, co się wydarzyło, choć łatwo się domyślić, że na końcu poznamy inną wersję wydarzeń.
Zacznijmy jednak od początku...
Noami od zawsze chciała być matką, jednak trzy lata temu opuścił ją mąż i zabrał ze sobą dziecko. Kiedy córka nareszcie ją odwiedza, dochodzi do wypadku. Kobieta nie pamięta, co...

Z tą książką mam jeden problem - jest nim zachowanie głównej bohaterki, szczególnie w początkowych rozdziałach. Nie potrafiłam zrozumieć jej postępowania i irracjonalnych zachowań podczas tragedii, która się wydarzyła. W dniu zaginięcia swojej 4 letniej córki niezmiernie ważne było także przeglądanie zdjęć na instagramie żony byłego męża. Poza wyżej wspomnianymi sytuacjami książkę czyta się bardzo przyjemnie, styl autorki bardzo mi podpasował, akcja była wartka i spójna. Im dalej w las tym bardziej mi się podobała, trzymała w napięciu a zakończenie także było satysfakcjonujące dlatego bardzo chętnie Wam ją polecę jako przyjemną lekturę na weekend ☺️

Z tą książką mam jeden problem - jest nim zachowanie głównej bohaterki, szczególnie w początkowych rozdziałach. Nie potrafiłam zrozumieć jej postępowania i irracjonalnych zachowań podczas tragedii, która się wydarzyła. W dniu zaginięcia swojej 4 letniej córki niezmiernie ważne było także przeglądanie zdjęć na instagramie żony byłego męża. Poza wyżej wspomnianymi sytuacjami...

Sięgnęłam po książkę, w której już na początku wiadomo co się wydarzyło, zastanawiałam się czym ta historia może mnie zaskoczyć, byłam pewna, że zwyczajnym wyjaśnieniem sprawy i udowodnieniem winy. Okazało się, że nie zawsze to co jest oczywiste, takim jest.

Naomi chciałaby spędzać ze swoją córką Freya jak najwięcej czasu, być dla niej matką nie tylko z doskoku, ojciec dziecka się na to nie zgadza. Co takiego w przeszłości zrobiła Naomi, że jej były mąż drży o każdą chwilę, która ta spędza z ich córką? Pewnego dnia się ugina i pozwala córce zostać u matki na noc. Ta decyzja okaże się tragiczna w skutkach, a najgorsze w tym wszystkim jest to, że Naomi niczego nie pamięta i nie potrafi sobie odpowiedzieć na pytanie co tak naprawdę stało się z jej córką. Kłamie i brnie w to kłamstwo, napędza mechanizm, którego nie da się już zatrzymać.

Wywołała u mnie masę emocji. Pierwsza część trochę się ciągnie, ale w drugiej zaczyna się dziać a na światło dzienne wychodzą niewygodne fakty.
Thriller w stylu domestic noir, trzyma w napięciu i mimo że jako czytelnik wiedziałam co się wydarzyło, to drugiej dno tej historii mnie zaskoczyło, nawet przez chwile się tego nie spodziewałam. Bardzo dobry debiut literacki autorki, chętnie sięgnę również po inne jej książki jak pojawią się na rynku wydawniczym.

Sięgnęłam po książkę, w której już na początku wiadomo co się wydarzyło, zastanawiałam się czym ta historia może mnie zaskoczyć, byłam pewna, że zwyczajnym wyjaśnieniem sprawy i udowodnieniem winy. Okazało się, że nie zawsze to co jest oczywiste, takim jest.

Naomi chciałaby spędzać ze swoją córką Freya jak najwięcej czasu, być dla niej matką nie tylko z doskoku, ojciec...

Miłość, cudowny związek, ślub i oczekiwanie na dziecko. Piękny sen młodych ludzi, który się spełnia.
Kiedy rodzi się wyczekiwana córka, w życiu Naomi następuje ogromna zmiana. Ma to czego tak bardzo pragnęła, a jednak nie potrafi czerpać z tego radości.
Tak bardzo chciałby kochać swoje dziecko i kocha,tylko dlaczego to jest takie trudne?
I ten wieczny brak snu i wyczerpanie.

Mała Freya miała rok, gdy mąż zabrał ją od Naomi i odszedł. To jemu zostały przyznane prawa do opieki, a ona musi się podporządkować postanowieniom sądu.

Kiedyś tak bardzo się kochali, a teraz po trzech latach od rozstania, kobieta musi błagać byłego małżonka, by pozwolił ich córce zostać u niej na noc.
Liczy, że może teraz uda się jej być lepszą matką i w jakiś sposób odbuduje więź z córką i stworzy z nią namiastkę rodziny.
Owszem Naomi ma swoje problemy, ale chce też kochać i być kochaną przez bliskie jej osoby.

Ekscytacja sięga zenitu, gdy Freya zostaje przywieziona do domu matki i ma spędzić z nią noc. Naomi zrobi wszystko, by było idealnie, tak jak powinno być zawsze.

Jednak zdarzył się wypadek, a ona skłamała. Kłamstwo nabiera rozpędu i już nie ma mocy, by je zatrzymać.
Naomi tak bardzo pragnie przypomnieć sobie co tak naprawdę się wydarzyło? I czy ona miała w tym swój udział.

Policja, dziennikarze i to wiszące nad Naomi kłamstwo. Jej prawda jest jednak zbyt przerażająca… chociaż są też inne prawdy, których nie ogarnie nawet najmroczniejszy umysł.

W tle jest jeszcze druga kobieta, pytanie tylko czy to przyjaciółka, czy wróg.

Świetny thriller w stylu domestic noir, który m.in porusza temat tej ciemniejszej strony macierzyństwa. Rozdarcie i niełatwą drogę do samej siebie.
Znajdziemy tu niespodziewany zwrot akcji i element takiego zaskoczenia, że powietrze ujdzie nam z płuc.Tętno przyśpieszy czytelnikowi nie raz.
Przejmująca historia z ciarkami grozy rozchodzącymi się po ciele.

Tylko tak się zastanawiam nad pewną dziwną tendencją w historiach, które ostatnio trafiały w moje ręce. Dlaczego, gdy zaginie dziecko, lub stanie mu się jeszcze większa krzywda, to fabularni rodzice czują potrzebę uprawiania ostrego seksu?
Moja mentalność tego akurat nie ogarnia.
Ale książka wciągająca.

Miłość, cudowny związek, ślub i oczekiwanie na dziecko. Piękny sen młodych ludzi, który się spełnia.
Kiedy rodzi się wyczekiwana córka, w życiu Naomi następuje ogromna zmiana. Ma to czego tak bardzo pragnęła, a jednak nie potrafi czerpać z tego radości.
Tak bardzo chciałby kochać swoje dziecko i kocha,tylko dlaczego to jest takie trudne?
I ten wieczny brak snu i...

Z rezerwą początkowo oddawałam się lekturze, by z upływem stron całkowicie zanurzyć się w jej świecie. Bardzo dobra!!!

Z rezerwą początkowo oddawałam się lekturze, by z upływem stron całkowicie zanurzyć się w jej świecie. Bardzo dobra!!!

Historia jakby z życia wzięta, o którym tak często donoszą media.
Czteroletnia Freya miała zaginąć na własnym podwórku, taką informację otrzymuje Brytyjska Policja od matki dziewczynki. Wiadomo, że w takich sytuacjach odpowiednie władze reagują natychmiast stawiając na nogi garnizon policji, by jak najszybciej odnaleźć małą kruszynkę, która być może płacząc błąka się po lesie.
Naomi dobrze wie, że jej córeczka nie zaginęła. Nie wie jednak co stało się tej nocy, kiedy położyła ją spać, a sama zażyła przepisane kiedyś przez lekarza proszki nasenne.
„Spotkało mnie najgorsze, co mogło mnie spotkać – najgorsze, co może spotkać człowieka”.
Od samego początku widzę, ze coś jest nie tak z Naomi. Odebrano jej władzę rodzicielską, dziewczynka może kilka godzin spędzać z matką, ale o zastaniu na noc nie ma mowy. Udało jej się uprosić jednak ex małżonka, to miała być tylko jedna noc. W domu, który on przecież dobrze zna, kiedyś mieszkali tu razem.
Poprzez tę jednoosobową narrację czułem się jak intruz podglądający Naomi i jej życie, również to intymne. Trzeba jednak przyznać, że ten skrupulatnie przemyślany zabieg z narracją to mocna strona opowieści. Mogłem poznać jej myśli, być świadkiem decyzji jakie podejmuje i wyborów jakie dokonuje. A co najważniejsze wraz z nią zastanawiałem się, co naprawdę stało się Freyą?
Kłamstwo zaczyna żyć już swoim życiem. Za późno na wytłumaczenie, że zastała rano martwą córeczkę. Kto mógł to zrobić? Co będzie, gdy ją odnajdą?
Autorka niezwykle realistycznie oddaje miejsce, w którym dzieje się akcja powieści. Samotna farma w spadku po zmarłym ojcu, połacie lasu z ukrytym i dawno zapomnianym schronem, rzeka i ziąb listopadowej brytyjskiej pogody. Wszystko to mogłem niemal poczuć patrząc wraz z zalęknioną Naomi na mrowie ludzi poszukujących zaginione dziecko.
To dobrze napisana powieść psychologiczna, to thriller w stylu domestic noir, który potrafi skutecznie trzymać w swoich szponach. Czytałem wiele podobnych historii, ale ta opowieść ma w sobie jednak to coś, co innym brakowało. Jest element zaskoczenia i nagły zwrot akcji. Jest też zbrodnia i kara za tę zbrodnię. Książka jak najbardziej warta jest uwagi ponieważ w czasie jej czytania tętno przyśpieszało, chciało się czytać szybciej i szybciej, by już mieć za sobą opisaną scenę. A później nadeszła chwila ciszy, czas na krótką zadumę.

Historia jakby z życia wzięta, o którym tak często donoszą media.
Czteroletnia Freya miała zaginąć na własnym podwórku, taką informację otrzymuje Brytyjska Policja od matki dziewczynki. Wiadomo, że w takich sytuacjach odpowiednie władze reagują natychmiast stawiając na nogi garnizon policji, by jak najszybciej odnaleźć małą kruszynkę, która być może płacząc błąka się po...

Dla mnie nie wiarygodna i glowna bohaterka irytujaca. Dziecko zaginelo a bohaterka zastanawia sie nad nowa zona bylego meza i nad bzdurami tym podobnymi. Ostatnia ksiazka tej autorki jak dla mnie.

Dla mnie nie wiarygodna i glowna bohaterka irytujaca. Dziecko zaginelo a bohaterka zastanawia sie nad nowa zona bylego meza i nad bzdurami tym podobnymi. Ostatnia ksiazka tej autorki jak dla mnie.

Powieść w stylu „Dziewczyny z pociągu” i muszę przyznać, że styl ten mi bardzo odpowiada. Autorka od początku zasiewa ziarno niepokoju i natrętne pytanie dlaczego Naomi postąpiła tak jak postąpiła trzyma w napięciu do samego końca. Gęstej od domysłów atmosfery nie rozwiewają krótkie retrospekcje sprzed lat. Coś rzeczywiście jest na rzeczy. W powietrzu wisi pytanie co takiego wydarzyło się w przeszłości, że ojciec boi się zostawić córkę z matką? Gdy dochodzi do tragedii Naomi w obawie przed reakcją męża decyduje się na kłamstwo. A jak się powiedziało A, to potem już trzeba brnąć w zaparte. Tymczasem konsekwencje mogą być nieprzewidywalne.
„Gdy ją odnajdą” to opowiedziana słowami Naomi historia, zaczynająca się w momencie pozostawienia Frey w jej domu na jedną noc. Po fatalnym wypadku podążamy za Naomi poznając jej dylematy od środka. Widzimy jak walczy ze sobą i rozumiemy, że kieruje się jakimiś, sobie tylko znanymi przesłankami brnąc dalej w kłamstwa. Zastanawiamy się, czy jest cokolwiek, co usprawiedliwia jej postępek, czy popadła w obłęd, czy może liczyć na pomoc?
Musze przyznać, że niemal do końca zastanawiałam się co się wydarzyło tamtej nocy i kto jest winny. Ciekawych odsyłam do tego świetnie zapodanego debiutu, w którym emocje trzymają w ciągłym napięciu.

Powieść w stylu „Dziewczyny z pociągu” i muszę przyznać, że styl ten mi bardzo odpowiada. Autorka od początku zasiewa ziarno niepokoju i natrętne pytanie dlaczego Naomi postąpiła tak jak postąpiła trzyma w napięciu do samego końca. Gęstej od domysłów atmosfery nie rozwiewają krótkie retrospekcje sprzed lat. Coś rzeczywiście jest na rzeczy. W powietrzu wisi pytanie co...

Ten thriller jest genialny! Od początku sporo się dzieje,a końcówka ogromnie zaskakuje. Polecam.

Ten thriller jest genialny! Od początku sporo się dzieje,a końcówka ogromnie zaskakuje. Polecam.

Kiedy kolejna droga w twoim życiu okazuje się być tą bez powrotu...

Kiedy kolejna droga w twoim życiu okazuje się być tą bez powrotu...