Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jedna z tych książek, gdzie liczycie na dobry kryminał a dostajecie dużo więcej. Przede wszystkim jest ona przepełniona smutkiem, o wiele bardziej niż z początku zakładałam. W tą historię się wciąga i przechodząc w każdy kolejny rozdział ma się nadzieję, że szczęśliwe zakończenie czeka za rogiem. Niestety z czasem odkrywa się nowe oblicza bohaterów, tajemnice wychodzą na jaw a prawda jest bliżej niż nam się wydaje. Momentami czułam się aż przytłoczona przygnębiającym klimatem i nieszczęściem, które dotyka każdego z bohaterów. Jezioro staje się tu wręcz osobną postacią o nieznanych intencjach. Książka przekonała mnie by sięgnąć po debiut autorki - „Żar”, który wielu z Was jest już znany ☺️

To jedna z tych książek, gdzie liczycie na dobry kryminał a dostajecie dużo więcej. Przede wszystkim jest ona przepełniona smutkiem, o wiele bardziej niż z początku zakładałam. W tą historię się wciąga i przechodząc w każdy kolejny rozdział ma się nadzieję, że szczęśliwe zakończenie czeka ...

Rozwiń

Zwiń

Czytałam już nie jedną książkę Remigiusza i zawsze z zadowoleniem przez nią płynęłam. Styl autora bardzo mi odpowiada, niestety tym razem nie zaiskrzyło tak jakbym chciała. Po części może to wynikać z tego, że nie miałam okazji czytać pierwszej części - „Langera” choć bez problemu odnajdywałam się w fabule i można czytać Padeborna jako odrębną książkę. Jednak pojawiają się„smaczki” czy wzmianki odnoszące się do poprzedniczki - więc nic innego jak tylko nadrobić poprzednią lekturę!

Nie zrozumcie mnie źle, książkę czyta się dobrze, szybko - nie czuć nawet tej objętości. Natomiast gdy początkowe dialogi pełne humoru, przekomarzania zaczynają zajmować większą część książki to robi się to nie tyle denerwujące co.. nudne i nic nie wnoszące. Wątek astrologiczny jak możecie się domyślać spełniał tutaj dużą rolę - niestety ten też przez większość czasu nic nie wniósł, opisy wchodziły jednym uchem i wychodziły drugim po sekundzie. Plot twist odnośnie ściganego seryjnego zabójcy na plus, zaskoczył mnie - choć tak jak wiele aspektów można poddać go w wątpliwość.

Czytałam już nie jedną książkę Remigiusza i zawsze z zadowoleniem przez nią płynęłam. Styl autora bardzo mi odpowiada, niestety tym razem nie zaiskrzyło tak jakbym chciała. Po części może to wynikać z tego, że nie miałam okazji czytać pierwszej części - „Langera” choć bez problemu odnajdyw...

Rozwiń

Zwiń

Christie ma to do siebie, że tworzy niepowtarzalny styl i klimat, którego na próżno szukać gdzie indziej. To ten typ powieści gdzie rozsiadacie się z herbatą w fotelu i przenosicie w inne miejsce. Tutaj znajdziecie 12 krótkich, różnorodnych opowiadań. I jak to na Christie przystało - zaskoczy Was nie raz a w tym przypadku aż dwanaście razy i potrzebuje na to tylko kilku stron. To jak bardzo fabularnie od siebie odbiegają pokazuje tylko kunszt autorki, która porusza się płynnie w rozmaitych sceneriach. Nie zabraknie tutaj dawki humoru, która wieńczy jedno z pierwszych opowiadań.

Christie ma to do siebie, że tworzy niepowtarzalny styl i klimat, którego na próżno szukać gdzie indziej. To ten typ powieści gdzie rozsiadacie się z herbatą w fotelu i przenosicie w inne miejsce. Tutaj znajdziecie 12 krótkich, różnorodnych opowiadań. I jak to na Christie przystało - zasko...

Rozwiń

Zwiń

Już po opisie wiemy, że całość będzie obracać się wokół konkursu kulinarnego co dla mnie było nowością. Jako osoba, która uwielbia piec nie miałam nic przeciwko kolejnym opisom potraw i przemyśleń na ich temat - jedynie narobiły mi smaka, a teraz herbaciany lukier od kilku dni za mną chodzi i nie daje o sobie zapomnieć!

Uwielbiam gdy książka jest prowadzona z perspektywy kilku osób, dzięki czemu możemy spojrzeć na tą samą sytuację z różnych stron. Sami bohaterowie byli różnorodni z własnym bagażem doświadczeń.

Fabularnie książka będzie dobra dla osób, które dopiero zaczynają przygodę z kryminałami i nie chcą by krew lała się po ścianach. Parę lat temu byłabym zachwycona serwowaną intrygą ale na ten moment łatwo było mi się wszystkiego domyślić. Niemniej jednak był to udany debiut i chętnie sięgnąłbym po kolejną pozycję autorki.

Już po opisie wiemy, że całość będzie obracać się wokół konkursu kulinarnego co dla mnie było nowością. Jako osoba, która uwielbia piec nie miałam nic przeciwko kolejnym opisom potraw i przemyśleń na ich temat - jedynie narobiły mi smaka, a teraz herbaciany lukier od kilku dni za mną chodz...

Rozwiń

Zwiń

Przyznam, że motyw książki w książce najbardziej mnie skusił, tylko raz czytałam coś w podobnym stylu i był to „Billy Summers” Kinga gdzie później stwierdziłam - chcę jeszcze! I dobrze się stało, bo się nie zawiodłam. Po pierwszym rozdziale, ba nawet po pierwszej stronie stwierdziłam „no to się będzie działo” i tak też się stało.
Akcja dziejąca się w książce to z pozoru typowy kryminał, ta dziejąca się jako wątek główny nie należy to standardowych i sam pomysł na intrygę zadowolił mnie bardziej niż się spodziewałam. Mimo, iż miałam swoje podejrzenia i po części się one sprawdziły to nie odebrało mi to przyjemności z czytania a końcówka to idealnie dopełnienie, które mnie zaskoczyło!

Przyznam, że motyw książki w książce najbardziej mnie skusił, tylko raz czytałam coś w podobnym stylu i był to „Billy Summers” Kinga gdzie później stwierdziłam - chcę jeszcze! I dobrze się stało, bo się nie zawiodłam. Po pierwszym rozdziale, ba nawet po pierwszej stronie stwierdziłam „no ...

Rozwiń

Zwiń

Czytając „Dzień zero” miałam wrażenie, że oglądam pełnometrażowy film akcji z elementami thrillera! Dobry reaserch i skonstruowana fabuła, szybka akcja, chęć dowiedzenia „dlaczego to wszystko się stało?” nie pozwala się oderwać od lektury a potem patrzycie na godzinę i okazuje się że jest 1:58 😅 o ile macie wolne kolejnego dnia to mogę polecieć takie rozwiązanie 😂

Dostałam to czego oczekiwałam po przeczytaniu opisu. Warta akcja, wyścig z czasem i wrogiem, o którym nie wiemy wiele więcej poza tym, że - istnieje. Poruszane w książce tematy cyberbezpieczeństwa i wcześniej nie do końca znanej mi profesji, a mowa tu o pen-testerze. Jeśli nie siedzicie w temacie to spokojnie - autorka sprawnie Wam wszystko wytłumaczy. Teraz czuję się bogatsza w nową wiedzę 😁
Nie mogę się doczekać czym autorka zaskoczy nas kolejnym razem!

Czytając „Dzień zero” miałam wrażenie, że oglądam pełnometrażowy film akcji z elementami thrillera! Dobry reaserch i skonstruowana fabuła, szybka akcja, chęć dowiedzenia „dlaczego to wszystko się stało?” nie pozwala się oderwać od lektury a potem patrzycie na godzinę i okazuje się że jest...

Rozwiń

Zwiń

Kolejna klimatyczna historia, która urzekła mnie już od pierwszych stron. Zawsze sięgając po Christie mam wrażenie, że Agatha usadza mnie w wielkim fotelu, otula kocem i podaje mi kubek ciepłej herbaty. Tak bym opisała jak czuję się podczas czytania jej powieści.
Było tak też w tym przypadku! Wręcz uwielbiam jak autorka wodzi nas za nos, ciągle wprowadza w ślepą uliczkę jednocześnie podrzucając mnóstwo puzzli, których nie jesteśmy sami w stanie złożyć. Choć nie raz wydawało się, że wiemy kto może odpowiadać za zbrodnie - bam! Nic z tego 😏 Panna Marple jak zwykle niezawodna, w tej części miałam jednak jej niedosyt. Humor to kolejna rzecz, która w tej książce zdobyła moją uwagę - dla mnie strzał w dziesiątkę! Lubię od czasu do czasu uśmiechnąć się do książki 😉 Sięgajcie jeśli jeszcze nie mieliście okazji, nie będziecie zawiedzeni!

Kolejna klimatyczna historia, która urzekła mnie już od pierwszych stron. Zawsze sięgając po Christie mam wrażenie, że Agatha usadza mnie w wielkim fotelu, otula kocem i podaje mi kubek ciepłej herbaty. Tak bym opisała jak czuję się podczas czytania jej powieści.
Było tak też w tym przypa...

Rozwiń

Zwiń

Gdybym miała określić jak mi się podobało w 4 słowach to padłoby na: ale to było dobre!

Sztuka czytania z rysów twarzy, ruchów czy konkretnych zachowań to coś co zaciekawiło mnie od pierwszych stron. Ta książka w pierwszej kolejności jest dopracowana, dołożyć do tego świetną, wciągającą fabularnie historię i macie gotowy bestseller. Momentami jedynie główna bohaterka bywała irytująca ale przy całości jest to prawie nieodczuwalna wada gdyż sama w sobie stanowi nietuzinkową postać o niecodziennej profesji 😏
Ciekawy styl pisania autora połączony z humorem, który idealnie do mnie trafia. Historia nieszablonowa a zakończenie zaskakujące, takie o którym można powiedzieć, że ma ręce i nogi a nawet więcej 😅 Niecierpliwie czekam na kontynuację!

Gdybym miała określić jak mi się podobało w 4 słowach to padłoby na: ale to było dobre!

Sztuka czytania z rysów twarzy, ruchów czy konkretnych zachowań to coś co zaciekawiło mnie od pierwszych stron. Ta książka w pierwszej kolejności jest dopracowana, dołożyć do tego świetną, wciągającą ...

Rozwiń

Zwiń