Szkoda, że historia nie została przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów co pozwoliłoby mi dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się mierzą. A poza tym, gdyby autorka w co drugim zdaniu nie pisała jaki Ed jest przystojny i doskonały to książka wiele by zyskała.

Szkoda, że historia nie została przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów co pozwoliłoby mi dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się mierzą. A poza tym, gdyby autorka w co drugim zdaniu nie pisała jaki Ed jest przystojny i doskonały to książka wiele by zyskała.

Lekka i przyjemna, fajna historia

Lekka i przyjemna, fajna historia

📚"Mi­łość i życie z pew­no­ścią mogą być prze­ra­ża­ją­ce. Ale jeśli nie ży­jesz naj­le­piej, jak umiesz, i nie ko­chasz naj­moc­niej, jak po­tra­fisz... Cóż, tra­cisz mnó­stwo".
.
.
Naznaczona trudami związanymi z poszukiwaniem prawdziwej siebie, odkrywaniem uczuć oraz nauką świata zewnętrznego na nowo. Obrazująca codzienność człowieka cierpiącego na amnezję wsteczną, a także pokazująca jak diametralnie, w ułamku sekundy potrafi zmienić się nasza egzystencja. Zmuszająca do refleksji i zastanowienia się nad tym czy warto wchodzić drugi raz do tej samej rzeki.
.
„Druga szansa” to opowieść o kobiecie i mężczyźnie, którzy otrzymali od losu kolejną szansę na miłość, a tym samym naprawienie popełnionych w przeszłości błędów. Kylie Scott pokusiła się o stworzenie lekkiej, przyjemnej, ale również poruszającej ważne tematy lektury, z którą dobrze spędziłam czas, aczkolwiek nie ukrywam, iż czuję się nią troszeczkę rozczarowana. Za sprawą serii takich jak „Stage Dive” czy „Dive Bar” pokochałam pióro tej autorki i dość często, zresztą z ogromnym sentymentem wracam do tych niezwykłych serii. Zajmują one wyjątkowe miejsce w mojej biblioteczce, dlatego z przykrością stwierdzam, że akurat „Druga szansa” nie do końca mnie usatysfakcjonowała. Nie zrozumcie mnie źle – to bez dwóch zdań poprawny romans z wątkiem second chance, lecz w moim odczuciu momentami naiwny, dziwny i nieco niezrozumiały. Początkowe rozdziały wzbudziły moje zainteresowanie, czułam się zaintrygowana historią, a także przemianą głównej bohaterki, ale w drugiej połowie tego tekstu coś zaczęło się psuć, jakby pisarka niezbyt przemyślała sobie, w jakim kierunku mają potoczyć się dalsze losy postaci.
.
Zagłębiając się w treść „Drugiej szansy” trafiamy do świata Clementine Johns – dziewczyny, która w wyniku brutalnego ataku straciła pamięć oraz jej byłego chłopaka, pięknego zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz tatuażysty Eda Larsena. „Moim pierwszym wspomnieniem po napadzie jest obudzenie się w szpitalu, choć tak naprawdę ocknęłam się późno w nocy na ulicy w centrum miasta. Jakaś para znalazła mnie nieprzytomną i zakrwawioną na chodniku. Bez dokumentów. Bez torebki i portfela. A nieopodal leżało narzędzie zbrodni, czyli pusta, zakrwawiona butelka po szkockiej”. Dwudziestopięciolatka cierpiała na amnezję wsteczną. Zniknęło jej to, co lekarze nazywają „pamięcią epizodyczną” – wszystkie wspomnienia dotyczące wydarzeń, ludzi, historii. Informacje osobiste. Nadal jednak umiała zaparzyć filiżankę kawy, przeczytać książkę czy prowadzić samochód. Clem zaczynała od zera, z tego względu pragnęła wmieszać się w tłum, aby obserwować, uczyć się wszystkiego po raz kolejny. Chciała dowiedzieć się, kim naprawdę była, jakie błędy wcześniej popełniła, dlaczego dokonała takich, a nie innych wyborów. Właśnie z tego powodu udała się do mężczyzny, którego zaledwie miesiąc wcześniej opuściła. W końcu kto, jak nie jej były chłopak, z którym mieszkała osiem miesięcy mógłby odpowiedzieć na dręczące ją pytania?
Z każdym kolejnym rozdziałem poznawałam coraz więcej faktów z dawnego życia protagonistki i powiem Wam, że trwam w przekonaniu, iż nie polubiłabym jej poprzedniej wersji. Wcześniej Clem bywała nerwowa, nadmiernie wszystko analizowała, przejmowała się opiniami innych. Nie zawsze mówiła to, co myślała. Kiedyś nie potrafiła zaznać spokoju w bałaganie, zbierała rzeczy po domu, pilnowała, aby naczynia były pozmywane.
Natomiast z czasem główną cechą definiującą jej związek z Edem stała się podejrzliwość. Siostra panny Johns twierdziła, że to przystojny tatuażysta złamał jej serce, w końcu ona szalała na jego punkcie, a po rozstaniu z nim czuła się potwornie nieszczęśliwa. Jednakże podobno to właśnie ona zniszczyła ich związek. Clementine pojawiła się w salonie tatuażu całkowicie niespodziewanie. Ed obawiał się, iż dwudziestopięciolatka zafunduję mu po raz kolejny bolesne rozczarowanie. Jego uczucia do niej były skomplikowane i nawet pomimo upływu czasu nie potrafił ich zrozumieć. Acz wierzył, że ta kobieta wróciła do jego życia z jakiegoś konkretnego powodu, dlatego postanowił pomóc jej odzyskać utracone wspomnienia. Clem z jednej strony nie chciała stać się dla niego ciężarem, a z drugiej nieustannie pragnęła przebywać w jego towarzystwie. Ed powodował zwarcie w jej mózgu, a pod wpływem jego spojrzenia jej serce zaczynało szybciej bić. „Ten facet uszczęśliwiał ją. Sprawiał, iż czuła się wspaniale. Napełniał ją żarem pożądania, także ciepłem czułości, zajmował puste miejsce w niej i karmił jej ciekawość myślami, słowami i doświadczeniami”. Nie chciała go stracić, gdyż z łatwością wzbudzał w niej wszystkie emocje, pragnienia, ale starała się nie zapominać, że kiedyś ich związek już się rozpadł, a ona dalej nie wiedziała z jakiego powodu. Czy Larsen ją zdradzał? A może po prostu uciekła od niego, jednocześnie uwalniając się z toksycznego związku? Ed i Clementine tak naprawdę nie mieli zielonego pojęcia, co ich łączyło. Zadawali sobie ciągle pytanie czy wchodzenie do tej samej rzeki to na pewno dobry pomysł. Nie wiedzieli czy ich miłość zasługiwała na tytułową drugą szansę….
.
Postać Eda wywarła na mnie stosunkowo pozytywne wrażenie. Ujęła mnie głównie jego cierpliwość, ciepło, opiekuńczość oraz zrozumienie, jakim wykazywał się w stosunku do Clem. Z biegiem czasu zaczął dostrzegać drobne zmiany, jakie zaszły w dwudziestopięciolatce w wyniku napadu. Kiedyś nie potrafiła nikogo przepraszać, teraz za to przepraszała cały czas. Wcześniej była mniej pewna siebie, a aktualnie brnęła naprzód bez względu na wszystko. Nie zwracała na nic uwagi, mniej się przejmowała. Aczkolwiek kompletnie nie zrozumiałam, dlaczego Larsena dręczyły wyrzuty sumienia, tuż po tym jak zaczęli uprawiać z panną Johns ciut ostrzejszy seks. Przejął się niesamowicie, że mając trzydzieści dwa lata, niczym uczniak zrobił swojej partnerce malinkę, co wprawiło mnie w niemałą konsternację. Wkurzało mnie również jego niezdecydowanie względem protagonistki. Raz ją przyciągał, raz odpychał i tak w kółko.
.
Za to Clementine to bohaterka, z którą nie poczułam głębszej więzi. Co prawda, jawiła mi się jako silna, otwarta, waleczna, bezpośrednia, ale jakoś zabrakło w niej tego pazura, głębi czy charakteru. Irytowało mnie, iż idealizowała swojego byłego chłopaka. Uważała go za wspaniałego, seksownego, niezastąpionego Boga. Stawiała go na piedestale nie czując się godna jego towarzystwa, co doskonale pokazuję, do czego niekiedy potrafi doprowadzić u ludzi brak pewności siebie.
.
W fabule pojawił się też dość przeciętny wątek kryminalny, który nie zrobił na mnie piorunującego wrażenia. Szczerze mówiąc typowałam całkowicie innego sprawcę napadu na Clem, a rozwiązanie tej zagadki okazało się, co tu dużo mówić, w mojej ocenie lekko bezsensowne oraz niewiarygodne. Temat amnezji, który autorka poruszyła na łamach swojej powieści na moje oko nie został do końca wyczerpany. Szkoda, że Kylie Scott potraktowała go „po macoszemu”, a co za tym idzie nie pogłębiła tego wątku i nie wplotła tu więcej ciekawostek dotyczących tego zaburzenia. Wspomniałam na początku tej opinii, iż odniosłam wrażenie, że pisarce wyczerpały się pomysły na drugą połowę tej książki. Pomyślałam tak dlatego, iż jej ostatnie rozdziały zdominowały zbliżenia erotyczne postaci, jakoby pisarka nie wiedziała, w jaki sposób dalej pokierować ich losami, bądź jak zainteresować swoich czytelników, więc postawiła na niewyszukane rozwiązanie, czyli liczne sceny intymne.
.
„Druga szansa” to prosta, a jednak w pewien sposób nietuzinkowa opowieść pokazująca, że „każdy z nas ma swoją historię, ale ważna jest tylko teraźniejszość”. Ten tekst obrazuję, do czego mogą doprowadzić domysły, kłamstwa, a także brak szczerej rozmowy w związku dwojga ludzi. Kylie Scott umiejętnie podkreśliła, iż incydentalnie miłość zasługuje na drugą szansę. Ten ciepły, nieskomplikowany, zabawny romans na pewno nie zapadnie na dłużej w mojej pamięci, ale bądź co bądź, naprawdę dobrze spędziłam z nim kilka wieczorów, dlatego pomimo jego wad mogę Wam go z czystym sumieniem polecić.
Moja ocena: 6,5/10 ✨

📚"Mi­łość i życie z pew­no­ścią mogą być prze­ra­ża­ją­ce. Ale jeśli nie ży­jesz naj­le­piej, jak umiesz, i nie ko­chasz naj­moc­niej, jak po­tra­fisz... Cóż, tra­cisz mnó­stwo".
.
.
Naznaczona trudami związanymi z poszukiwaniem prawdziwej siebie, odkrywaniem uczuć oraz nauką świata zewnętrznego na nowo. Obrazująca codzienność człowieka cierpiącego na amnezję wsteczną, a...

Dzisiaj przychodzę z recenzją książki, którą miałam okazję przeczytać w ramach #booktour, który został zorganizowany na Instagramie.
Powieść Kylie Scott "Druga szansa" jest lekkim romansem, który czyta się przyjemnie. Sam tytuł może dużo powiedzieć czytelnikowi o fabule. Autorka przedstawiła tutaj bardzo wzruszającą historię, pokazującą jak silna jest miłość, natomiast umysł ludzki jest bardzo nieprzewidywalny i zmienny.
Główna bohaterka Clementine przez brutalną napaść traci pamięć. Jest to dla niej bardzo straszne przeżycie, ponieważ nie pamięta dosłownie nic z przeszłości. Czy tak przykre wydarzenie może wpłynąć na życie bohaterki i jej bliskich pozytywnie? Kto tak naprawdę jest przyjacielem, a kto wrogiem? Tego się dowiecie czytając książkę. Czy wszyscy bohaterowie wykorzystają daną im "drugą szansę"?
Clementine po tragicznej napaści, utracie pamięci i powrocie ze szpitla mieszka z siostrą. Niestety ona nie chce nic powiedzieć swojej siostrze o przeszłości, a jeśli już bohaterce uda się wyciągnąć jakiekolwiek informacje są one bardzo wybiórcze. Jednak pewnego dnia główna bohaterka zjawia się w salonie tatuażu i pyta o wykonawcę dzieła znajdującego się na jej ciele. Okazuje się, że jest to Ed, właściciel studia oraz jej były chłopak, którego rzuciła. Mężczyzna na początku nie chce z nią rozmawiać, ale po poznaniu historii z napadem zmienia zdanie i postanawia pomóc kobiecie.
Bohaterka mimo amnezji i zagubienia stawia czoła przeciwnościom. Stara się ufać swojej intuicji, kochać samą siebie. dodatkowo zmienia swoją osobowość, słucha innych, ponieważ interesuje się tym, co mają do powiedzenia. Ciekawi ją jej przeszłość. Dodatkowo poznając innych nie wysuwa pochopnych wniosków, a jedynie obserwuje i podchodzi do wszystkiego z dystansem.
Ed jest chłopakiem ze złamanym sercem, który mimo żalu postanawia pomóc dziewczynie oraz dbać o nią. Nie umie o niej zapomnieć ze względu na dawne uczucie, które gdzieś tam się dalej w nim tli. Jednak podchodzi do wszystkiego bardzo ostrożnie. Chce ją chronić ponad wszystko. Im częściej widuje Clem tym bardziej odradza się jego uczucie względem bohaterki.
Nawiązując do tytułu jest to druga szansa na miłość, szczęście i wiarę w siebie. Jest to lektura, od której nie można się oderwać. Czyta się ją bardzo szybko. Lekkie pióro autorki pozwala się odprężyć. Akcja jest bardzo spokojna, ale jest to plusem pozycji, ponieważ historia nie mknie i rozwija się we właściwym tempie. W książce emocje są przedstawione w bardzo ciekawy sposób. Chemia między Edem i Clem jest zobrazowana poprzez sceny erotyczne między bohaterami. Dodatkowo czytelnik znajdzie tutaj również dużą dawkę dobrego humoru. Polecam, szczególnie w okresie wakacyjnym.

Dzisiaj przychodzę z recenzją książki, którą miałam okazję przeczytać w ramach #booktour, który został zorganizowany na Instagramie.
Powieść Kylie Scott "Druga szansa" jest lekkim romansem, który czyta się przyjemnie. Sam tytuł może dużo powiedzieć czytelnikowi o fabule. Autorka przedstawiła tutaj bardzo wzruszającą historię, pokazującą jak silna jest miłość, natomiast...

Tak dla informacji, gdyby kogoś to interesowało :
To pierwszy tom serii zatytułowanej "Larsen Bros*
Drugi tom nosi tytuł "PAUSE"

Tak dla informacji, gdyby kogoś to interesowało :
To pierwszy tom serii zatytułowanej "Larsen Bros*
Drugi tom nosi tytuł "PAUSE"

Leifa mieliśmy okazję już poznać w "Druga szansa" opowiadającej historię Eda i Clementine, w tej części poznamy go jeszcze bliżej.
Pierwsze spotkanie Leifa i Anny jest tragiczne, poznają się w czasie wypadku drogowego, który ma bolesne konsekwencji dla kobiety. Zapada ona w śpiączkę, gdy budzi się z niej, okazuje się że życie pędziło dalej bez niej. Trzeba się odnaleźć w nowej rzeczywistości, gdzie ukochany mąż i przyjaciółka zdradzili ją.
Kobieta odszukuje Leifa, który pomógł jej podczas wypadku, nawiązuje się pomiędzy nimi nić przyjaźni. Spotkania tej dwójki są urocze i zabawne, ich więź się zacieśnia w skutek czego zostają współlokatorami.
Życie polega na tym, że jeden etap się kończy a zaczyna inny. Dla Anny kończy się małżeństwo i przyjaźń z wieloletnią przyjaciółką, którzy "wbili jej nóż w plecy", a zaczyna się przyjaźń z Leifem, który też ma za sobą ciężkie przeżycia ( można je poznać w "Druga szansa"). Obydwoje muszą nauczyć się ufać nie tylko drugiej osobie, ale przede wszystkim sobie. Bo w życiu warto mieć przyjaciela, któremu można się zwierzyć i uzyskać poradę, ale wystarczy czasem że on jest i można na nim polegać.
A co gdy ten przyjaciel jest niesamowicie gorący i pojawiają się w głowie kosmate myśli? A zdradliwy mąż chce cię odzyskać? Kogo wybierze Anna?
Zachęcam do przeczytania "Pożądany przyjaciel", jaki i "Druga szansa", bo warto poznać przystojnych i wytatuowanych braci.

Leifa mieliśmy okazję już poznać w "Druga szansa" opowiadającej historię Eda i Clementine, w tej części poznamy go jeszcze bliżej.
Pierwsze spotkanie Leifa i Anny jest tragiczne, poznają się w czasie wypadku drogowego, który ma bolesne konsekwencji dla kobiety. Zapada ona w śpiączkę, gdy budzi się z niej, okazuje się że życie pędziło dalej bez niej. Trzeba się odnaleźć w...

Pożądany przyjaciel to drugi tom serii, na szczęście niezbyt mocno powiązany z pierwszym, bo oczywiście zaczęłam od końca. Muszę jednak przyznać, że bardziej ciągnęło mnie do tej historii, jednak czy było warto po nią sięgnąć?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2022/10/23/pozadany-przyjaciel-kylie-scott/

Pożądany przyjaciel to drugi tom serii, na szczęście niezbyt mocno powiązany z pierwszym, bo oczywiście zaczęłam od końca. Muszę jednak przyznać, że bardziej ciągnęło mnie do tej historii, jednak czy było warto po nią sięgnąć?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2022/10/23/pozadany-przyjaciel-kylie-scott/

Słodka historia Anny i Leifa. Czułam się jakby ktoś opowiadał mi swoją historię miłosną. Wartkiej akcji to tu z pewnością nie ma, ale na jeden wieczór pozycja idealna

Słodka historia Anny i Leifa. Czułam się jakby ktoś opowiadał mi swoją historię miłosną. Wartkiej akcji to tu z pewnością nie ma, ale na jeden wieczór pozycja idealna

"Pomyśl o tym, młoda Anno. Zawsze prowadzimy dziwne, trochę zbyt szczere rozmowy. To takie ożywcze. W dzisiejszych czasach ludzie zapychają swoje wypowiedzi tak wieloma bzdurami. Tym, co fajne. Tym, co mądre. Tym, co uprzejme. Ale nigdy tym, co szczere i otwarte. Tym, co naprawdę leży im na sercu."- fragment książki

Czasami coś w naszym życiu sprawia, że czujemy się totalnie przytłoczeni i zdezorientowani. Wtedy właśnie, tak ważne jest, by mieć u swego boku prawdziwego przyjaciela. Takiego jak Leif bądź Anna... Przyjaciela, który powie, że będzie dobrze, wytnie nam wszelkie momenty, gdy "świrujemy" i sprawi, że świat dookoła stanie się bezpieczny.
Muszę złożyć solidne zażalenie do wydawnictwa za okładkę "Pożądanego przyjaciela", ponieważ jest ona czymś, co uprzedmiotawia tą książkę. Goła klata, zapewne przyjemna dla oka, dla większości czytelników, ale jest zupełnie myląca. Fakt, ta książka, choć ma duży związek z negliżem i tatuażami, to jednak przede wszystkim piękna opowieść o rozpoczynaniu nowego, lepszego życia. To historia osób, których połączyło traumatyczne wydarzenie. Wydarzenie, które zapoczątkowało szczerą przyjaźń, a także miłość, która rozwijała się powoli w pełnym zaufaniu i skupieniu.
Bardzo podobały mi się tu rozmowy/ dialogi. Są sarkastyczne, ironiczne, z dużą dozą humoru, ale mają w sobie bardzo wiele mądrych, życiowych przesłań.
Relacja bohaterów- cu-do-wna! Te pełne szczerości rozmowy, przyjaźń, bliskość, ale przede wszystkim akceptacja słabości, wad drugiej osoby♥️ Super się czytało "Pożądanego przyjaciela". A co ważniejsze ta książka skłania do refleksji nad własnym życiem.

"Pomyśl o tym, młoda Anno. Zawsze prowadzimy dziwne, trochę zbyt szczere rozmowy. To takie ożywcze. W dzisiejszych czasach ludzie zapychają swoje wypowiedzi tak wieloma bzdurami. Tym, co fajne. Tym, co mądre. Tym, co uprzejme. Ale nigdy tym, co szczere i otwarte. Tym, co naprawdę leży im na sercu."- fragment książki

Czasami coś w naszym życiu sprawia, że czujemy się...

słuchałam jako audiobooka, przyjemna książka do posłuchania na spacerze.
coś nowego w fabule - dziewczyna, która traci pamięć; oraz dużo schematów - super przystojny mężczyzna, zazdrość, seks, przemili ludzie dookoła, sielanka i uczuciowe problemy głównych bohaterów. On jest męski, twardy i szorstki, za co się kaja bo chce być dla niej delikatny jednocześnie, ona to taka typowa dziewczyna z romansów.
Nic wyszukanego, dużo banałów, ale akurat dawno nie czytałam żadnych romansów i właśnie na taką historię miałam ochotę ;)

słuchałam jako audiobooka, przyjemna książka do posłuchania na spacerze.
coś nowego w fabule - dziewczyna, która traci pamięć; oraz dużo schematów - super przystojny mężczyzna, zazdrość, seks, przemili ludzie dookoła, sielanka i uczuciowe problemy głównych bohaterów. On jest męski, twardy i szorstki, za co się kaja bo chce być dla niej delikatny jednocześnie, ona to taka...