Czytaliśmy tą niepozorną książeczkę w dniach, kiedy na ukraińskie miasta zaczęły spadać pierwsze bomby. Wraz z nimi zaś na nasze własne głowy rozpacz, strach i złość, na nikczemność i niezmienność natury ludzkiej. I tym prościutkim historyjkom udało się nieco rozjaśnić czerń naszych myśli. Chwała im za to.

Czytaliśmy tą niepozorną książeczkę w dniach, kiedy na ukraińskie miasta zaczęły spadać pierwsze bomby. Wraz z nimi zaś na nasze własne głowy rozpacz, strach i złość, na nikczemność i niezmienność natury ludzkiej. I tym prościutkim historyjkom udało się nieco rozjaśnić czerń naszych myśli. Chwała im za to.

Istnieje właściwie tylko jeden sposób pisania dobrych opowiadań poniżej 10 stron i Shin'ichi Hoshi bez dwóch zdań go opanował - przynajmniej w teorii. Każdy z tekstów w tym skromnym wyborze najlepszych opowiadań trzyma się struktury dowcipu raczej niż bardziej zaawansowanych technik prozatorskich, pokrótce szkicując nieskomplikowaną sytuację, po czym od razu przechodząc do puenty. Konsekwencje są nietrudne do przewidzenia: większość tekstów wylatuje z głowy zaraz po przeczytaniu. Z drugiej strony, trzy z wybranych jedenastu zrobiły na mnie bardzo dobre wrażenie, i tylko nieliczne okazały się nieśmieszne lub całkiem zestarzałe. W sumie jednak niewiele brakowało, a najciekawsza w tomiku byłaby - skądinąd bardzo dobra - przedmowa o autorze, więc daleko mi też do zachwytów.

Istnieje właściwie tylko jeden sposób pisania dobrych opowiadań poniżej 10 stron i Shin'ichi Hoshi bez dwóch zdań go opanował - przynajmniej w teorii. Każdy z tekstów w tym skromnym wyborze najlepszych opowiadań trzyma się struktury dowcipu raczej niż bardziej zaawansowanych technik prozatorskich, pokrótce szkicując nieskomplikowaną sytuację, po czym od razu przechodząc do...

Chyba pierwsza naprawdę udana próba dopuszczenia na rynek przekładu amatorskiego, wykonanego przez studentów japonistyki (po fatalnej "Uczennicy" i nie do końca udanym "Niedźwiedzim bogu"). Opowiadania zabawne, błyskotliwe, zaskakujące. Krótkie, w sam raz do łyknięcia w czasie jazdy tramwajem do pracy. Tylko nie rozumiem jednego: dlaczego wydawnictwo nie wydało tej książki w ramach swojej całkiem ładnej serii (tej, gdzie były "Lata mroku" czy "Błysk"),tylko praktycznie skopiowało toczka w toczkę design szkaradnej czarnej serii PIW?

Chyba pierwsza naprawdę udana próba dopuszczenia na rynek przekładu amatorskiego, wykonanego przez studentów japonistyki (po fatalnej "Uczennicy" i nie do końca udanym "Niedźwiedzim bogu"). Opowiadania zabawne, błyskotliwe, zaskakujące. Krótkie, w sam raz do łyknięcia w czasie jazdy tramwajem do pracy. Tylko nie rozumiem jednego: dlaczego wydawnictwo nie wydało tej książki...

Zbiorek krótkich, naprawdę krótkich opowiadań podobno klasyka japońskiej fantastyki. Ze wstępu dowiadujemy się, że powstał trochę jako wprawka dla przyszłych tłumaczy.

Ogólnie, bez wnikania, są teksty lepsze i gorsze, ale jednak więcej tych lepszych, nie zrażać się po pierwszym. Po przeczytaniu całości dotarło do mnie, że są też w zasadzie humorystycznie, choć to inny humor niż u Lema w takiej "Cyberiadzie". Forma najbardziej przypomina mi zbiorek Jacka Sawaszkiewicza "Między innymi makabra", ale to też nie ten rodzaj humoru. Zwykle zawierają też jakiś plot twist.

Ciekawostka, ale warto, tym bardziej że do przeczytania dosłownie w godzinkę. Gdyby nie to, że korzystam z paczkomatów, napisałbym że w sam raz do kolejki na poczcie. Liczę na więcej.

Zbiorek krótkich, naprawdę krótkich opowiadań podobno klasyka japońskiej fantastyki. Ze wstępu dowiadujemy się, że powstał trochę jako wprawka dla przyszłych tłumaczy.

Ogólnie, bez wnikania, są teksty lepsze i gorsze, ale jednak więcej tych lepszych, nie zrażać się po pierwszym. Po przeczytaniu całości dotarło do mnie, że są też w zasadzie humorystycznie, choć to inny...

10 krótkich, ale precyzyjnych jak cięcie samurajskiego miecza opowiadań w konwencji SF i jedna historia w duchu naszego Twardowskiego, tylko z lepszym rozwiązaniem.
Warto przeczytać.

10 krótkich, ale precyzyjnych jak cięcie samurajskiego miecza opowiadań w konwencji SF i jedna historia w duchu naszego Twardowskiego, tylko z lepszym rozwiązaniem.
Warto przeczytać.

Szkoda, że takie krótkie...

Szkoda, że takie krótkie...