Trochę jednak liczyłem na więcej legendowych motywów, a mniej na krytykę dawno już upadłego PRLu. No cóż widocznie my Ślązacy tak mamy, że wstydzimy się swojej odrębności i musimy powtarzać krytyki za innymi (bardziej oświeconymi).

Bo niestety te przytyki do dawnego systemu to bajania typowego intelektualisty, który miał bardzo źle w PRLu bo nie stał odpowiednio wysoko ponad robotnikiem i rolnikiem (w jego mniemaniu). Oczywiście nie wszyscy intelektualiści mieli źle i nawet nie tylko ci co współpracowali, ale też bardziej krytyczni, którzy dopiero teraz na popularności krytyki dawno zdechłego systemu wybijają sobie dodatkowe monety i punkciki środowiskowe.

Dużo moglibyśmy wygarnąć PRLowi my Ślązacy i wielu innych, którzy stanowili filary gospodarcze tamtego systemu, a którzy dostali w zamian za mało (i zawsze w świecie pracy będzie za mało, nawet rzekomo lewicowym i marksistowskim). Ale to, co wyciąga Cichoń generalnie mnie nie przekonuje. Już nie mówiąc, że chyba nie o tym miała być to książeczka. Jak lubicie boomersto i jaranie się do porzygu Bareją to będzie w sam raz. A tak to raczej obejrzycie sobie obrazki Grzegorza Chudego (które zresztą przyciągnęły mnie w pierwszej chwili).

Trochę jednak liczyłem na więcej legendowych motywów, a mniej na krytykę dawno już upadłego PRLu. No cóż widocznie my Ślązacy tak mamy, że wstydzimy się swojej odrębności i musimy powtarzać krytyki za innymi (bardziej oświeconymi).

Bo niestety te przytyki do dawnego systemu to bajania typowego intelektualisty, który miał bardzo źle w PRLu bo nie stał odpowiednio wysoko...

Książka o dziwnie brzmiącym tytule "Bebok, heksa i inksi" to szczególna pozycja w mojej biblioteczce. Przepięknie wydana w twardej oprawie, dwujęzyczna z ciekawymi ilustracjami Grzegorza Chudego.

Pierwsze pytanie jakie mi się nasunęło jak zobaczyłam okładkę to pytanie kim jest Bebok? Nie wiedziałam, bo nie znam śląskich strachów, dlatego każdy rozdział był dla mnie zaskoczeniem i czymś nowym. Jak dla mnie to skarbnica wiedzy dla każdego czytelnika, książkę można czytać powoli rozdział po rozdziale, ponieważ to nie jest jedna historia, ale oddzielnie opisane są tematy różnych straszków. Bardzo podobał mi się sposób, jak autor przedstawił Śląsk. Prawda jest taka, że pierwsze skojarzenie z tym regionem Polski to kopalnie, dym, huty - taki obraz pamiętam z dzieciństwa. Trzeba pamiętać, że jest jeszcze jedna dziedzina, która dobrze rozwija się na Śląsku - rolnictwo.

"Bebok, groźny, lecz nieoceniony pomocnik śląskich rodziców w wychowywaniu dzieci, istota, którą dawniej na Górnym Śląsku straszono i dyscyplinowano niegrzecznych milusińskich, niejako - ostatnia instancja, gdy już zawodziło wszystko."

Książka jest dla czytelników dorosłych, możesz poczytać m. in o Beboku, Heksie, Utopku, Skarbku, Strzydze itd. Z ciekawością przypomniałam sobie jak mnie straszono Czarną Wołgą w dzieciństwie. Miłym przerywnikiem między rozdziałami są opisane różne wspomnienia z PRL-u, które znam głównie z filmów.
Każda strona jest podzielona na pół. Po lewej jest tekst po śląsku (spróbujcie przeczytać :)) a po prawej po polsku. Dzięki temu książka jest także w pewnym sensie edukacyjna, ale dzięki niej język śląski ma szansę przetrwać na kartach powieści. Jak dla mnie książka mogłaby spokojnie być lekturą w liceum, tematów do rozmowy i dyskusji byłoby bardzo dużo.

"Śląscy mężczyźni od samego diabła bardziej bali się czasami swoich własnych... żon i teściowych, co znajduje w szeregu powszechnie znanych i często używanych przysłów i powiedzonek."

Książka o dziwnie brzmiącym tytule "Bebok, heksa i inksi" to szczególna pozycja w mojej biblioteczce. Przepięknie wydana w twardej oprawie, dwujęzyczna z ciekawymi ilustracjami Grzegorza Chudego.

Pierwsze pytanie jakie mi się nasunęło jak zobaczyłam okładkę to pytanie kim jest Bebok? Nie wiedziałam, bo nie znam śląskich strachów, dlatego każdy rozdział był dla mnie...