Pięknie wydana książka od strony graficznej. Fragmenty po polsku malownicze, wciągające. I dialogi, które nawet mimo miliona przypisów trudno zrozumieć. Szkoda.

Pięknie wydana książka od strony graficznej. Fragmenty po polsku malownicze, wciągające. I dialogi, które nawet mimo miliona przypisów trudno zrozumieć. Szkoda.

Piękna, choć smutna historia okraszona gwarą Warmii. Borowa Ciotka, przypominająca postać dobrotliwej, choć potężnej Baby Jagi, bożątka pod podłogą leśnej chaty, tajemnicza postać Smętka oraz inni mieszkańcy Uroczyska. No i dwie ludzkie-nieludzkie dziewczyny. Niezwykła rzeczywistość pełna dobrych i złych czarów, o których warto poczytać.

Piękna, choć smutna historia okraszona gwarą Warmii. Borowa Ciotka, przypominająca postać dobrotliwej, choć potężnej Baby Jagi, bożątka pod podłogą leśnej chaty, tajemnicza postać Smętka oraz inni mieszkańcy Uroczyska. No i dwie ludzkie-nieludzkie dziewczyny. Niezwykła rzeczywistość pełna dobrych i złych czarów, o których warto poczytać.

''Uroczysko'' to moje pierwsze zetknięcie ze światem warmińskich legend. Mogę tylko stwierdzić, że było niezwykle udane. Ta baśniowa kraina urzekła mnie pod każdym względem. Z ciekawością śledziłam losy Lotty i Morki, wczytując się w historię okraszoną gwarą warmińską, która tylko dodawała książce magii. Nie można tu nie wspomnieć o przepięknych ilustracjach, dzięki którym mogłam jeszcze dokładniej wyobrazić sobie tę krainę. ''Uroczysko'' czytało się niezwykle przyjemnie. Z pełnym przekonaniem mogę stwierdzić, że nie mogłam trafić na lepszą pozycję, która wprowadziłaby mnie w realia tego świata. Świata, w którym nic nie jest do końca oczywiste. Świata, w którym dawne wierzenia przeplatają się z rzeczywistością.

''Uroczysko'' to moje pierwsze zetknięcie ze światem warmińskich legend. Mogę tylko stwierdzić, że było niezwykle udane. Ta baśniowa kraina urzekła mnie pod każdym względem. Z ciekawością śledziłam losy Lotty i Morki, wczytując się w historię okraszoną gwarą warmińską, która tylko dodawała książce magii. Nie można tu nie wspomnieć o przepięknych ilustracjach, dzięki którym...

"Uroczysko" Aleksandry Dobies przenosi w świat dawnej, otulonej magią Warmii. Zabiera do wilgotnego lasu, który zamieszkują postacie z dawnych, słowiańskich legend i opowiadań, gdzie jest mrocznie, niepokojąco i tajemniczo.
"Uroczysko" napisane jest piękną polszczyzną, w którą wplecione zostały dialogi gwary warmińskiej, pozwalające na jeszcze lepsze wciągnięcie czytelnika w baśniowy świat. W świecie tym mieszkają nie tylko ludzie, ale i Smętek, Borowa Ciotka, Jarchuk, są też bożątka, południce, topniki i skarbnik. Kogo się obawiać? Przed kim stronić?
Dodam tylko, że nie tylko tekst zasługuje na uwagę, ale także piękne ilustracje, które wieńczą dzieło i dodają wyjątkowego charakteru całej książce.

"Uroczysko" Aleksandry Dobies przenosi w świat dawnej, otulonej magią Warmii. Zabiera do wilgotnego lasu, który zamieszkują postacie z dawnych, słowiańskich legend i opowiadań, gdzie jest mrocznie, niepokojąco i tajemniczo.
"Uroczysko" napisane jest piękną polszczyzną, w którą wplecione zostały dialogi gwary warmińskiej, pozwalające na jeszcze lepsze wciągnięcie czytelnika...

Przyznaję, że na tą książkę czekałam z niecierpliwością. Przyznaję też, że jak tylko trafiła do biblioteki do obłożenia to przeczytałam jej fragment i już po kilku zdaniach wiedziałam, że będę chciała ją przeczytać.
Lubię nasze warmińskie klimaty, lubię nasze legendy, słowiańskie wierzenia. Cieszę się, gdy mogę do nich wrócić we współczesnej literaturze. I chociaż ta książka naszpikowana jest gwarą warmińską mi w ogóle nie przeszkadza, bo historia jaką zawiera jest przepiękna. Dla mnie jest to książka o poszukiwaniu siebie, o tęsknocie i o przyjaźni. O odnajdywaniu w prostych sprawach przyjemności. Bo właśnie w tej książce, to ludzie przedstawieni są jako źli i nie ma co ukrywać część z nas zapomina w gonitwie za życiem, że to właśnie nim powinniśmy się cieszyć. Bardzo chciałabym poznać dalsze losy Morki i Lotty. Polecam. Piękna historia.

Przyznaję, że na tą książkę czekałam z niecierpliwością. Przyznaję też, że jak tylko trafiła do biblioteki do obłożenia to przeczytałam jej fragment i już po kilku zdaniach wiedziałam, że będę chciała ją przeczytać.
Lubię nasze warmińskie klimaty, lubię nasze legendy, słowiańskie wierzenia. Cieszę się, gdy mogę do nich wrócić we współczesnej literaturze. I chociaż ta...

Szczęśliwy ten, kto spotka "Uroczysko" (albo... którego spotka "Uroczysko") na swojej drodze.

Aleksandra Dobies uplotła przepiękną i niepowtarzalną opowieść, ożywiając warmińskie legendy oraz duchy, które z pomocą Edwarda Cyfusa (gawędziarza, popularyzatora gwary i kultury warmińskiej) zyskały prawdziwy głos — bohaterowie mówią bowiem warmińską gwarą. Ale co (lub kto) skrywa się w środku "Uroczyska"? Kłobuk, Smętek, demon Bobo. Baba Jaga? Być może. Jednak obok tego baśniowego folkloru toczy się całkiem poważna historia...

To bardzo wartościowa pozycja, poszerzającą wiedzę na temat regionalnych tradycji i wierzeń, wspaniale wydana i opracowana, ciesząca oko pełnymi mrocznego folkloru, przyciągającymi ilustracjami, a przede wszystkim — prawdziwa literacka uczta.

Szczęśliwy ten, kto spotka "Uroczysko" (albo... którego spotka "Uroczysko") na swojej drodze.

Aleksandra Dobies uplotła przepiękną i niepowtarzalną opowieść, ożywiając warmińskie legendy oraz duchy, które z pomocą Edwarda Cyfusa (gawędziarza, popularyzatora gwary i kultury warmińskiej) zyskały prawdziwy głos — bohaterowie mówią bowiem warmińską gwarą. Ale co (lub kto)...

Jako warmiński "słoik" z wielką ciekawością zagłębiam się w historię i kulturę tej krainy. Szczególnie w odniesieniu do ludowych wierzeń i legend. A te na Warmii okazały się bardzo klimatyczne.

Tak klimatyczne, jak książka, o której Wam dziś opowiem. Nadmienię, że autorkę znam osobiście i kibicowałam powstaniu tej leśnej baśni, od pierwszego momentu, kiedy informacja o niej ujrzała światło dzienne.

Opisana historia Mortki i Lotty to baśń w wyjątkowym, ludowym klimacie. Połączenie świata realnego i baśniowego. Języka oficjalnego i gwary (swoją drogą, dzięki niej poznałam warmińską gwarę). To wszystko razem pozwala zatopić się w leśnym klimacie, nieco mrocznym, tajemniczym i niekiedy niebezpiecznym.

Żaden ze światów, ukazanych w baśni, nie jest idealny. Każdy chowa mroczną stronę. Każdy też na swój sposób jest niebezpieczny. A wzajemny lęk, nie pomaga w odkryciu się wzajemnie.

Olu, dziękuję Ci za możliwość ujrzenia, co skrywają zarośla. Za barstuki, Smętka i Borową Ciotkę. Za Mortkę i Lottę i za zakończenie, które pozwala oczekiwać kontynuacji opowieści ❤️

Jako warmiński "słoik" z wielką ciekawością zagłębiam się w historię i kulturę tej krainy. Szczególnie w odniesieniu do ludowych wierzeń i legend. A te na Warmii okazały się bardzo klimatyczne.

Tak klimatyczne, jak książka, o której Wam dziś opowiem. Nadmienię, że autorkę znam osobiście i kibicowałam powstaniu tej leśnej baśni, od pierwszego momentu, kiedy informacja o...