Próg wejścia jest dużo wyższy, niż się tego spodziewałam. Długo nie udawało mi się w wciągnąć w wydarzenia i dość chętnie jej odpuszczałam. Syn bardzo szybko stracił zainteresowanie, a o Cukierka nadal się upomina. Mąż poprosił o zmianę, na coś innego, nie mając nic przeciwko n-temu podejściu do Cukierka. Nie mam wersji papierowej, więc ciężko mi stwierdzić jednoznacznie, czy to tylko wina audiobooka. Wiele ich już przesłuchałam i lubię tą formę. Bywają jednak książki, które w audiobooku są trudniejsze w odbiorze.

Dużo też zależy od lektora, niektórych słuchać się nie da. Cukierka rewelacyjnie czyta Janusz Zadura. Wynalazkowem zajęła się Anna Konieczna, może nie zniechęca, ale mojej rodziny nie przyciąga tak jak Pan Janusz.

Założenia były fajne. Bohaterowie ciekawi, kreatywni, różnorodni, a przynajmniej wystarczająco dla młodego czytelnika. Nowe miejsce, nowe zasady, wakacje, więc niby dużo czasu wolnego. A jednocześnie dużo się dzieje. Młoda ekipa próbuje uratować świat przed geniuszem zła. Wynalazki mające ułatwić życie, które nie do końca spełniają swoje zadanie. Humorzaste roboty.

Daje się ją lubić, przynajmniej moim zdaniem. Bo moi panowie zrezygnowali z możliwości bliższego zapoznania się z tą pozycją.

Próg wejścia jest dużo wyższy, niż się tego spodziewałam. Długo nie udawało mi się w wciągnąć w wydarzenia i dość chętnie jej odpuszczałam. Syn bardzo szybko stracił zainteresowanie, a o Cukierka nadal się upomina. Mąż poprosił o zmianę, na coś innego, nie mając nic przeciwko n-temu podejściu do Cukierka. Nie mam wersji papierowej, więc ciężko mi stwierdzić jednoznacznie,...

"Do jasnej śrubki galwanizowanej" wołam, cytując fragment przeczytanej właśnie książki - ależ historia!
"Witajcie w Wynalazkowie" Waldemara Cichonia wciąga od pierwszych stron i robi to lepiej niż niejeden odkurzacz samosprzątający 😉
Ciekawa fabuła, wspaniałe ilustracje Pawła Widery i niesztampowi bohaterowie - to wszystko sprawia, że tę książkę chce się czytać!
A dzieje się w niej sporo. Poznamy Tosię i Tośka, urocze rodzeństwo, które wyjeżdża na wakacje do swojego wujka Inwentoriusza. Mieszka on w Wynalazkowie, miasteczku pełnym wynalazców, nieustanne dokonujących innowacyjnych odkryć, ulepszeń i usprawnień technologicznych. Potrafią oni godzinami konstruować kolejne elementy tworzonych misternie nowoczesnych gadżetów, które w ostateczności i tak wymagają poprawek. Kompletnie przy tym nie zwracają uwagi na sprawy najbardziej istotne. Dla pochłoniętego pracą odkrywcy nie liczy się bowiem nic innego. Tośka i Tosiek pełni są obaw, czy nuda nie da im się nadmiernie we znaki. Tymczasem tuż po przyjeździe natrafiają na tajemniczego jegomościa w czarnym kapeluszu. Kim jest? I dlaczego ich śledzi? Jakie ma zamiary?
Czy rodzeństwo rozwikła tę tajemniczą zagadkę? Co ukrywa przed światem wuj?
Odpowiedzi na wszystkie te pytania znajdziecie oczywiście na kartach książki.
Wiele w niej pomysłów na ciekawe przedmioty, które czasem przydałyby się nam w codziennym życiu 😊
Nowa historia napisana przez Waldemara Cichonia przypadła nam do gustu. Mam nadzieję, że fani przygód kota Cukierka podzielą nasze zdanie.

"Do jasnej śrubki galwanizowanej" wołam, cytując fragment przeczytanej właśnie książki - ależ historia!
"Witajcie w Wynalazkowie" Waldemara Cichonia wciąga od pierwszych stron i robi to lepiej niż niejeden odkurzacz samosprzątający 😉
Ciekawa fabuła, wspaniałe ilustracje Pawła Widery i niesztampowi bohaterowie - to wszystko sprawia, że tę książkę chce się czytać!
A dzieje...

Oczywiście, że przyjęłam zaproszenie do miasta, które składa się z samych wynalazków. Szansa, żeby to wszystko odkryć, albo i samemu coś wyznaleźć była pokusą nie do pokonania.
Przygoda jaką przeżyło rodzeństwo należała do prostych i średnio kreatywnych. W kilku kwestiach autor poszedł na łatwiznę, co było gorzką pigułką do przełknięcia. Oczekiwałam więcej.
Pozycja jest dla dzieci +8, które już samodzielnie mogą czytać i im polecam, zaś nastoletni czytelnicy jak i rodzice z już określonymi wymaganiami mogą być zawiedzieni. Ilustracje świetnie dopełniają całe opowiadanie.

Oczywiście, że przyjęłam zaproszenie do miasta, które składa się z samych wynalazków. Szansa, żeby to wszystko odkryć, albo i samemu coś wyznaleźć była pokusą nie do pokonania.
Przygoda jaką przeżyło rodzeństwo należała do prostych i średnio kreatywnych. W kilku kwestiach autor poszedł na łatwiznę, co było gorzką pigułką do przełknięcia. Oczekiwałam więcej.
Pozycja jest...