Piękna historia, przyjemnie się czytało 🥰

Piękna historia, przyjemnie się czytało 🥰

Piękna i tajemnicza historia o przyjaźni i miłości . Nastoletnia miłość , która doprowadza do tragedii. Ona jedna i ich dwóch . Po 12 latach Jagna i Jędrek dostają tajemniczą wiadomość , że mają stawić się w miejscu , gdzie kiedyś wydarzyło się coś, co zmieniło ich życie . Kto chce, aby dzień przed Wigilią ponownie weszli na Rysy? Jak zareagują na spotkanie po latach ? Czy to co ich łączyło w dzieciństwie i młodości ma szansę teraz ? Fascynująca lektura z Tatrami na pierwszym planie. Polecam gorąco pierwszy tom dylogii tatrzańskiej

Piękna i tajemnicza historia o przyjaźni i miłości . Nastoletnia miłość , która doprowadza do tragedii. Ona jedna i ich dwóch . Po 12 latach Jagna i Jędrek dostają tajemniczą wiadomość , że mają stawić się w miejscu , gdzie kiedyś wydarzyło się coś, co zmieniło ich życie . Kto chce, aby dzień przed Wigilią ponownie weszli na Rysy? Jak zareagują na spotkanie po latach ? Czy...

Dosyć ciekawa historia z górami w tle. Polubiłam bohaterów i chętnie sięgnę po kolejną część. Książka całkiem spoko, wątki miłosne przeplatają się z trudną przeszłością.

Dosyć ciekawa historia z górami w tle. Polubiłam bohaterów i chętnie sięgnę po kolejną część. Książka całkiem spoko, wątki miłosne przeplatają się z trudną przeszłością.

Bardzo ciekawa powieść. Ale jak lubię i to bardzo książki o górach, tak nie znoszę Jagny. No niestety, nie akceptuję takiego zachowania jakie zaprezentowała autorka w postaciach kilku bohaterów.

Bardzo ciekawa powieść. Ale jak lubię i to bardzo książki o górach, tak nie znoszę Jagny. No niestety, nie akceptuję takiego zachowania jakie zaprezentowała autorka w postaciach kilku bohaterów.

💎

💎

Wiecie zapewne, że od jakiegoś czasu uwielbiam czytać książki, których fabuła dzieje się w górach (głównie w Tatrach). Był to jeden z powodów, dla których sięgnęłam po „Przełęcz snów” Anny Olszewskiej. Książki zapowiadającej się dość nostalgicznie. Przede wszystkim chciałam zanurzyć się w historię, która przeniesie mnie do moich ukochanych gór. Przeniesie mnie do miejsc, które pokochałam od pierwszego wejrzenia. A jeśli przy tym fabuła okazałaby się wyjątkowo ciekawa, tym większy plus dla tej powieści. Jakie są zatem moje wrażenia po przeczytaniu tej książki?

Brat Jędrka – Staszek zginął tragicznie w górach. Chłopak codziennie mierzy się z tą stratą mając dodatkowo poczucie winy. Pracuje jako ratownik górski próbując tym samym zwalczyć wyrzuty sumienia. Liczy, że pewnego dnia wszystko się ułoży, a on będzie mój ze spokojem wyjść na szlak bez myślenia o przeszłości. Los ma jednak inne plany. Tajemnicza wiadomość sprawia, że do domu rodzinnego wraca Jagna – dawna przyjaciółka Jędrka i dziewczyna jego brata. Ktoś chce, aby Jagna stanęła w przeddzień wigilii Bożego Narodzenia na szczycie Rysów tam, gdzie zginął Staszek.

Co tak naprawdę wydarzyło się kilkanaście lat wcześniej, gdy doszło do tragedii? Czy tajemnicza wiadomość sprawi, że prawda wyjdzie na jaw?

Nie ukrywam. Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony, jak już wcześniej napisałam, moje ukochane Tatry plus fabuła okazała się intrygująca i zaskakująca. Z drugiej strony postępowanie głównej bohaterki, jej niezdecydowanie, jakieś takie użalanie się nad swoim położeniem bardzo mnie zniechęcało. Rozterki miłosne z góry skazane na porażkę. Do tego próba oszukania przeznaczenia, gdzie od zarania dziejów wiadomo, że prawda zawsze wychodzi na jaw. A im później do tego dochodzi, tym więcej owa prawda niszczy. Dodatkowo, akcja dzieje się w małej mieścinie, gdzie każdy każdego zna i każdy o każdym wie wszystko. Niestety, główna bohaterka chyba do końca (niekoniecznie chodzi tu o koniec książki) łudziła się, że wszystko jakoś się ułoży bez konsekwencji. Dość mocno mnie to irytowało.

Niemniej, na plus jest zdecydowanie sama fabuła. Pomijając w mojej ocenie wątek miłosny, bo za takimi trójkątami nie przepadam (jakkolwiek by to nie zabrzmiało). W tej historii króluje element mrocznej tajemnicy, która poniekąd się wyjaśnia na sam koniec. Żeby nie było jednak tak oczywiście, autorka wprowadziła pewien zwrot akcji, przez który po prostu nie można nie chcieć sięgnąć po kolejny tom.

„Przełęcz snów” to moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Anny Olszewskiej. I chociaż ta powieść nie do końca spełniła moje oczekiwania, z czystej ciekawości sięgnę po kolejny tom. Liczę, że Jagna nie będzie mnie już tak drażnić, jak w teraz.

Wiecie zapewne, że od jakiegoś czasu uwielbiam czytać książki, których fabuła dzieje się w górach (głównie w Tatrach). Był to jeden z powodów, dla których sięgnęłam po „Przełęcz snów” Anny Olszewskiej. Książki zapowiadającej się dość nostalgicznie. Przede wszystkim chciałam zanurzyć się w historię, która przeniesie mnie do moich ukochanych gór. Przeniesie mnie do miejsc,...

Wciągająca historia, akcja osadzona w zimowej scenerii. Ciekawie poprowadzone losy bohaterów. Czyta się bardzo dobrze :)

Wciągająca historia, akcja osadzona w zimowej scenerii. Ciekawie poprowadzone losy bohaterów. Czyta się bardzo dobrze :)

Bardzo lubię takie książki. Wciągająca fabuła, ciekawy pomysł na losy bohaterów, całość osadzona w zasypanych śniegiem w Tatrach.
Niestety, Jagny nie udało mi się polubić...

Bardzo lubię takie książki. Wciągająca fabuła, ciekawy pomysł na losy bohaterów, całość osadzona w zasypanych śniegiem w Tatrach.
Niestety, Jagny nie udało mi się polubić...

„Przełęcz snów” Anny Olszewskiej to opowieść o Jagnie i Jędrku. O utraconej miłości, o Tatrach, przeszłości i niejednej stracie.

Mając na półce drugi tom postanowiłam wg kolejności zacząć od pierwszego i całe szczęście, że nie poszłam na skróty.
Akcja pierwszej części dzieje się współcześnie, w sporej mierze nawiazując do pewnego grudniowego wypadku na Rysach, który miał miejsce dwanaście lat wcześniej.
Mamy wiec niewyjaśnioną zagadkę z przeszłości i jej konsekwencje w późniejszych latach.
Książka okazała się cudowna, wzruszająca oraz bardzo intrygująca. Nie zabrakło mi w niej żadnych emocji. Zakończenie nie było przedziwnym zakończeniem, tylko częściowym wyjaśnieniem starych spraw, a dalsze losy bohaterów są nadal nieznane. Cieszę się jak dziecko, że kontynuację mam już u siebie. Świetna historia napisana w fantastycznym stylu.

„Przełęcz snów” Anny Olszewskiej to opowieść o Jagnie i Jędrku. O utraconej miłości, o Tatrach, przeszłości i niejednej stracie.

Mając na półce drugi tom postanowiłam wg kolejności zacząć od pierwszego i całe szczęście, że nie poszłam na skróty.
Akcja pierwszej części dzieje się współcześnie, w sporej mierze nawiazując do pewnego grudniowego wypadku na Rysach, który miał...

Ten tytuł znalazłam na jednej z grup taternickich na Facebooku, na której ktoś powrzucał wszystkie chyba możliwe tytuły traktujące o górach. Część oczywiście już znałam i miałam za sobą, pozostałe "klepnęłam" sobie na półkę "do przeczytania" wszystkie jak leci, bez względu na gatunek, nawet znienawidzony romans. No i "Przełęcz snów" jest właśnie taką wygrzebaną na grupie obyczajówką z wątkiem romantycznym (kawałek thrillera też się tam znajdzie),który - na moje szczęście - jest tylko dalszym tłem powieści, na pierwszym planie bowiem mamy wielką niewiadomą związaną z przeszłością bohaterów i tajemniczą intrygę, w której nie sposób wpaść na jej właściwy trop i odkryć prawdę skrytą za kolejnymi tajemniczymi wydarzeniami. A to wszytko okraszone wyważonymi opisami zimowych klimatów,
ośnieżonych górskich szczytów i tatrzańskich szlaków, z zapierającymi dech widokami i poczuciem wolności, jakie potrafią dać tylko góry - idealne tło do sielankowej historii, która nie jest tutaj typową historią o wielkiej miłości, tylko książką, która pokazuje, co jest naprawdę w życiu ważne, jak niszczycielską siłę ma w sobie zazdrość oraz o błędach popełnionych z premedytacją i zatruwających życie wyrzutach sumienia....

Dobrze, że jest druga część bo powieść kończy się w takim momencie, że napięcie sięgnęło zenitu....

Ten tytuł znalazłam na jednej z grup taternickich na Facebooku, na której ktoś powrzucał wszystkie chyba możliwe tytuły traktujące o górach. Część oczywiście już znałam i miałam za sobą, pozostałe "klepnęłam" sobie na półkę "do przeczytania" wszystkie jak leci, bez względu na gatunek, nawet znienawidzony romans. No i "Przełęcz snów" jest właśnie taką wygrzebaną na grupie...