Bardzo polecam! Ciekawa fabuła, niezwykle wciągająca pozycja!

Bardzo polecam! Ciekawa fabuła, niezwykle wciągająca pozycja!

Nie najlepsza, nie najgorsza. Pisana przyzwoitym językiem, ale wydarzenia nie są zbyt jasne, dużo wątków jest nierozwiniętych. Z jednej strony chciałem współczuć bohaterom, a z drugiej ich rozszarapać, bo ich zachowanie było bardzo manipulatywne wzgledem czytelnika. Najbardziej poirytowała mni postawa „wrażliwego księdza”. Wiedział dobrze jaka jest sytuacja Koriny i do niej startował. Ponadto,
niektórym postaciom brakuje wyrazistości — niby są opisane, ale ich cechy charakteru nie przekładają się na to co robią, jest tak chyba u każdego, prócz głównego antagonisty. Jest wyjątkowo wyrachowany i myślę, że jako jedyny zasługuje na miano idealnie napisanej postaci — ma cechy dobrego „złego”, dąży po trupach do celu, ale finalnie zaciska mu to pętlę na szyję. Myślę, że Ren jest dobrze dopieszczony, ale reszta — tak sobie.

Nie najlepsza, nie najgorsza. Pisana przyzwoitym językiem, ale wydarzenia nie są zbyt jasne, dużo wątków jest nierozwiniętych. Z jednej strony chciałem współczuć bohaterom, a z drugiej ich rozszarapać, bo ich zachowanie było bardzo manipulatywne wzgledem czytelnika. Najbardziej poirytowała mni postawa „wrażliwego księdza”. Wiedział dobrze jaka jest sytuacja Koriny i do niej...

Niebagatelna książka. Czytało się ciekawie, ale widać błędy nowicjusza. Radzę popracować nad tymi niuansami, ponieważ mogą one powodować niejasności. Chciałbym dla przykładu wiedzieć, o co chodzi z tą "miniówą" bo wątek nie jest zbyt jasny. Poza tym postacie bardzo barwne. Podobał mi się dialog księdza ze słonecznikami. Widać nietypowy charakter postaci, która jest wyjątkowa wrażliwa. Czy można się utożsamić? wątpię, ale definitywnie miła dla ducha. W przeciwieństwie do tego zbója Rena. Oby nigdy więcej się nie pojawił, bo to co robi jest karykaturalne i obrzydliwe! Pomijając fakt istnienia tego potwora, to sam utwór ma sporo obiecujących wątków. Co z tym kreatorem? Co dalej z główną bohaterką? Ciekawe....

Niebagatelna książka. Czytało się ciekawie, ale widać błędy nowicjusza. Radzę popracować nad tymi niuansami, ponieważ mogą one powodować niejasności. Chciałbym dla przykładu wiedzieć, o co chodzi z tą "miniówą" bo wątek nie jest zbyt jasny. Poza tym postacie bardzo barwne. Podobał mi się dialog księdza ze słonecznikami. Widać nietypowy charakter postaci, która jest...

Nie podoba mi się rola kobiet w utworze. Odebrałam rolę córki głównej bohaterki jako jakiegoś informatora. Nie wiadomo o co z nią chodzi. Tak samo główna bohaterka. Jest irytująca do pewnego momentu. ale potem w końcu bierze sprawy w swoje ręce. To jest dziwne. Interesujące jest natomiast przedstawienie głównego antagonisty - opisuje się go najpierw jako kogoś pokrzywdzonego. W pierwszej chwili było mi szkoda Rena, a w następnej poczułam odrazę za to co zrobił. Przez cały dalszy tok Ren jest dwulicowy i parszywy. Czuję niedosyt czytając jego finał. Nie zasługiwał na takie łagodne potraktowanie. Na koniec dodam, że jedyny innowacyjny element, którego nie widziałam w innych utworach jakie czytałam, a przez który warto zwrócić uwagę na utwór to fakt możliwości zadecydowania o losach bohaterów poprzez wybranie ścieżki fabularnej a także istnienie dwóch zakończeń. Ciekawe, które będzie kanoniczne? Oba są owiane niepokojącą aurą. To jest tak jakby się czytało list samobójcy. Nie mówię, że to źle. Sumując: utwór chyba warty polecenia, jeśli ktoś lubi faktycznie nietypowe łamigłówki to jest to coś dla niego.

Nie podoba mi się rola kobiet w utworze. Odebrałam rolę córki głównej bohaterki jako jakiegoś informatora. Nie wiadomo o co z nią chodzi. Tak samo główna bohaterka. Jest irytująca do pewnego momentu. ale potem w końcu bierze sprawy w swoje ręce. To jest dziwne. Interesujące jest natomiast przedstawienie głównego antagonisty - opisuje się go najpierw jako kogoś...

Super książka młodego zdolnego pisarza

Super książka młodego zdolnego pisarza

Super

Super

Całkiem ciekawa, po tytule i okładce spodziewałambym sie czegoś bardziej popularnonaukowego ale bardzo się nie zawiodłam. To nie była najlepsza książka jaką przeczytałam ale była w porządku. Nie lubię fikcji literackiej ale przeczytałam więc musiało być nieźle.

Całkiem ciekawa, po tytule i okładce spodziewałambym sie czegoś bardziej popularnonaukowego ale bardzo się nie zawiodłam. To nie była najlepsza książka jaką przeczytałam ale była w porządku. Nie lubię fikcji literackiej ale przeczytałam więc musiało być nieźle.

Moim zdaniem groteskowo, ale... ciekawie. Wstrząsająco i niestandardowo: czytając, moje oczekiwania były zupełnie inne co do wydarzeń. Nie spodziewałem się takiej „dominacji” sił zła nad siłami dobra. Mimo, że charakter utworu jest wyniosły i niekiedy archetypy postaci są zbyt wyhiperbolizowane, to myślę, że taki był zamiar — bo finalnie wszystko odnosi się do burzliwości ludzkiego umysłu. Utwór wymaga trochę myślenia. W moim mniemaniu — nietypowa fantastyka. Czy dobra? Brakuje wiele do ideału, niektóre elementy nie są do końca jasne, liczę, że wszytko się wyjaśni w następnych częściach cyklu. Póki co: przyzwoicie.
Staraj się zachowywać większą konsekwencję, bo póki co wiele wątków wydaje się rozjechanych.

Moim zdaniem groteskowo, ale... ciekawie. Wstrząsająco i niestandardowo: czytając, moje oczekiwania były zupełnie inne co do wydarzeń. Nie spodziewałem się takiej „dominacji” sił zła nad siłami dobra. Mimo, że charakter utworu jest wyniosły i niekiedy archetypy postaci są zbyt wyhiperbolizowane, to myślę, że taki był zamiar — bo finalnie wszystko odnosi się do burzliwości...

Styl - wyniosły i niekoherentny, historia - bolesna w odbiorze i beznadziejnie (jak postacie) karykaturalna. Debiut się był nie udał niestety, dość tragicznie się nie udał, kiedy rzecz wchodzi na tory intymności jakiejś postaci to staje się obrzydliwy, kiedy próbuje spojrzeć oczami jakiejś postaci, to okazuje się, że postać owa jest niespełna rozumu albo całość jej charakteru swobodnie mieści się w jednej cesze. Akcja również nie porywa, bywa, że czytelnik spędza 10 stron na czytaniu jak jakiś idiota rozstawia zastawę stołową słonecznikom, bywa, że do magicznego gnoma przychodzi sam szatan i prosi o zabicie boga, bywa znowu, że czytelnik jest światkiem brutalnego gwałtu przeplatanego z łkaniem na wspomnienie "magicznej miniówki" która znika i się pojawia. Książka w odbiorze nie jest bardziej jasna niż to co opisałem. Mam nadzieję, że następna powieść autora nie będzie już tragedią, a katastrofa tego pokroju "ziemianina" czegoś nauczyła.

Styl - wyniosły i niekoherentny, historia - bolesna w odbiorze i beznadziejnie (jak postacie) karykaturalna. Debiut się był nie udał niestety, dość tragicznie się nie udał, kiedy rzecz wchodzi na tory intymności jakiejś postaci to staje się obrzydliwy, kiedy próbuje spojrzeć oczami jakiejś postaci, to okazuje się, że postać owa jest niespełna rozumu albo całość jej...

Fajne

Fajne