Trochę makabryczna, brutalna manga, której autor chce zwrócić uwagę na problem przeludnienia Ziemi. Choć ciężko wyobrazić sobie, żebyśmy doświadczyli czegoś identycznego, co w "Pasożycie", to czy jakaś wersja tej historii nie dzieje się obecnie na naszych oczach?

Trochę makabryczna, brutalna manga, której autor chce zwrócić uwagę na problem przeludnienia Ziemi. Choć ciężko wyobrazić sobie, żebyśmy doświadczyli czegoś identycznego, co w "Pasożycie", to czy jakaś wersja tej historii nie dzieje się obecnie na naszych oczach?

Fuj! Takie to jakieś paskudne. Ale jakoś się czyta. Ale Fe!. Niesmak i zdegustowanie pozostaje.

Fuj! Takie to jakieś paskudne. Ale jakoś się czyta. Ale Fe!. Niesmak i zdegustowanie pozostaje.

Ocena na podstawie tomów 1-7.
Pasożyt nie jest typowym horrorem, nie wzbudził we mnie strachu, leku, czy niepewności. Drastyczne, krwawe sceny których nie brakuje, bardziej powodowały uśmiech na mej twarzy, niż obrzydzenie, czy odrazę. Ale to może efekt tego, że wiele już widziałem i jakoś mnie to nie rusza, albo to również kwestia nastawienia. Komiks bardziej porusza zagadnienia związane z egzystencją człowieka i innych istot, granicą między człowieczeństwem, a bestialstwem, potworami. W poszczególnych tomach znajdziemy również segment pytań do autora i jego odpowiedzi, gdzie prowadzone są rozważania nad naturą człowieka.

Prezentowana manga to tytuł, który trudno podciągnąć pod konkretny gatunek. Trochę body horror, trochę komedia, trochę obyczaj filozoficzny i przewodni motyw sci-fi.
Najważniejsze jest jednak to, że bardzo równo trzyma poziom, żaden tom nie odstaje, czyta się dynamicznie i po skończonym tomiku od razu masz ochotę sięgnąć po kolejny. Bo historia wciąga jak diabli.

Dla mnie każdy tom to mocne 8/10!
Więcej na moim kanale YouTube @wombai

Ocena na podstawie tomów 1-7.
Pasożyt nie jest typowym horrorem, nie wzbudził we mnie strachu, leku, czy niepewności. Drastyczne, krwawe sceny których nie brakuje, bardziej powodowały uśmiech na mej twarzy, niż obrzydzenie, czy odrazę. Ale to może efekt tego, że wiele już widziałem i jakoś mnie to nie rusza, albo to również kwestia nastawienia. Komiks bardziej porusza...

Wiecie jak działają pasożyty?

Ich cel na życie jest piękny w swojej prostocie- muszą zaleźć odpowiedniego nosiciela, u którego szybko się rozgaszczają i pobierają wszystko co najlepsze.

A co by się stało, gdyby te pasożyty przybyły z kosmosu?

Tak właśnie się stało w mandze Hitoshiego Iwaaki. Przybyły na Ziemię w ciągu jednej nocy i wpełzły do domów i mieszkań śpiących ludzi. Niezauważone przez nikogo weszły przez nosy, usta czy uszy do ciał swoich żywicieli mając jeden cel - zapanować nad ich mózgami, przejąć kontrolę.

Właśnie to przytrafiło się nastoletniemu Shin'ichi, choć nie wszystko poszło zgodnie z planem kosmicznej istoty.

Pasożytowi udało się zapanować jedynie nad jego ręką. Obaj będą musieli nauczyć się żyć w tej dziwnej symbiozie, bo niebezpieczeństwo grozi im zarówno od strony ludzi, jak i innych pasożytów. W końcu poznanie ich tajemnic przez człowieka jest wysoce niepożądane...

"Pasożyt" to bardzo ciekawa manga. Historia zwraca na siebie uwagę nie tylko ładną kreską, którą została przedstawiona ale także samym pomysłem i potencjałem, który się z nim wiąże. Ciekawie przedstawione kosmiczne pasożyty i ich motywy skutecznie zachęciły mnie do poznania dalszej części tej historii 😊

Osobiście bawiłam się świetnie przy tej mandze imam nadzieję, że przy kolejnych tomach będę się bawić równie dobrze!

A może ktoś z Was ma już "Pasożyta" za sobą? Podzielcie się opinią!

Wiecie jak działają pasożyty?

Ich cel na życie jest piękny w swojej prostocie- muszą zaleźć odpowiedniego nosiciela, u którego szybko się rozgaszczają i pobierają wszystko co najlepsze.

A co by się stało, gdyby te pasożyty przybyły z kosmosu?

Tak właśnie się stało w mandze Hitoshiego Iwaaki. Przybyły na Ziemię w ciągu jednej nocy i wpełzły do domów i mieszkań śpiących...

Historia rozpoczyna się , gdy na ziemię przybywają pasożyty , którzy przejmują władzę nad ludźmi podczas snu. A głównym bohaterem zostaję nastolatek – Shin’ichi , który przetrwał , a pasożyt dał radę przejąć kontrolę tylko nad jego ramieniem. I na początku nie mogą się dogadać , ale w końcu im się to udaję i nawet pasożyt chcę by bohater nazywał go Migi i oboje zaczynają współpracować , ponieważ ścigają ich pasożyty w ciele ludzi. Mamy też postać dziewczyny - Murano w której główny bohater się kocha. A w miastach dochodzi do wielu brutalnych morderstw(pasożyty zabijają ludzi) i nagle w szkolę bohatera pojawia się pasożyt w ciele nauczycielki , ale ta nie chcę ich zabić i przedstawia bohaterowi swojego partnera z którym jest w ciąży i ma urodzić ludzkie dziecko , a następnego dnia jej partner wchodzi do szkoły z zamiarem zabicia bohatera i walczą , a gdy mężczyzna zostaję ranny ucieka i wpada na swoją partnerkę , która go zabija , a następnie mówi bohaterowi , że jak dziecko się urodzi będzie na nim eksperymentować i bohater chcę ją zabić , ale Migi uprzedza go , że to nie będzie łatwe. A na koniec rodzice bohatera wyjeżdżają na krótkie wakacje i chłopak zostaję sam z pasożytem i mamy koniec 1 tomu. Historia jest naprawdę świetna i wciągająca choć trochę długie te tomy. Na plus świetna relacja głównego bohatera z pasożytem. A ataki pasożytów też świetne. Ciekawe jak to się dalej rozwinie. Możliwe , że w drugim tomie będzie walka z nauczycielką.

Historia rozpoczyna się , gdy na ziemię przybywają pasożyty , którzy przejmują władzę nad ludźmi podczas snu. A głównym bohaterem zostaję nastolatek – Shin’ichi , który przetrwał , a pasożyt dał radę przejąć kontrolę tylko nad jego ramieniem. I na początku nie mogą się dogadać , ale w końcu im się to udaję i nawet pasożyt chcę by bohater nazywał go Migi i oboje zaczynają...

Nie lubię patrzeć, kiedy coś dziwnego dzieję się z moim ciałem... Dlatego "Pasożyt" stał się dla mnie ucztą dla oczu i falą mdłości jednocześnie. Autor skutecznie przykuwa uwagę czytelnika, stopniuje napięcie, by kadr po kadrze w końcu wykręcić nam twarze w obrzydzeniu.

Na Ziemi pojawiają się obcy w postaci larw, które potrafią wniknąć w inny żywy organizm i opanować go. Najchętniej rzucają się na ludzkie głowy, bo po dostaniu się do mózgu, mogą następnie sterować człowiekiem i zwyczajnie pozbawić go jego tożsamości. Przypomnijcie sobie pluskwę, która wiła się w ciele Neo w "Matriksie" i przygotujcie się na jeszcze gorszą jazdę.

W parze z makabrą idzie całkiem sensowna fabuła i sporo dających do myślenia scen. Tytułowy pasożyt głównego bohatera w związku z "niefortunnymi" (jak dla kogo) wydarzeniami, opanował tylko jego prawą rękę. Człowiek z kosmitą zaczynają więc rozmawiać i egzystować w symbiozie, zderzają się ze sobą dwa zupełnie inne podejścia do życia.

To seria zdecydowanie warta polecenia, szczególnie dla osób lubiących horrory. Jeśli nigdy dotąd nie czytaliśmy mangi, dla "Pasożyta" warto się przemóc. Nie mogę się doczekać kolejnego tomiku.

Nie lubię patrzeć, kiedy coś dziwnego dzieję się z moim ciałem... Dlatego "Pasożyt" stał się dla mnie ucztą dla oczu i falą mdłości jednocześnie. Autor skutecznie przykuwa uwagę czytelnika, stopniuje napięcie, by kadr po kadrze w końcu wykręcić nam twarze w obrzydzeniu.

Na Ziemi pojawiają się obcy w postaci larw, które potrafią wniknąć w inny żywy organizm i opanować go....

Świetna Manga i Anime.
Jest to opowieść w klimatach pierwszych odcinków Tokyo Ghoul'a, ale seria nie popada w przesadną groteskę. Mamy tu wątek dojrzewania młodego człowieka. Tytuł zada nam Pytania czym jest życie, jaką ma wartość, co odróżnia nas od zwierząt i czy naprawdę jesteśmy tacy różni.
Jest to tytuł który ma w sobie odrobinę filozofii, jednocześnie pozostaje na ziemi i ma plan na siebie.

Anime miało wybitną ścieżkę dźwiękową i zostało uwspółcześnione, radziłbym w pierwszej kolejności je obejrzeć, później sięgnąć po Pierwowzór i odkryć tą opowieść na nowo, gdyż tytuł ma już swoje lata, podobnie jak styl artystyczny. Chociaż kolorowe stronny oddają swoje.

Świetna Manga i Anime.
Jest to opowieść w klimatach pierwszych odcinków Tokyo Ghoul'a, ale seria nie popada w przesadną groteskę. Mamy tu wątek dojrzewania młodego człowieka. Tytuł zada nam Pytania czym jest życie, jaką ma wartość, co odróżnia nas od zwierząt i czy naprawdę jesteśmy tacy różni.
Jest to tytuł który ma w sobie odrobinę filozofii, jednocześnie pozostaje na...

Historia rozpoczyna się od niespodziewanej wizyty naszej planety przez przybyszów z głębi kosmosu. Zjawili się oni pod osłoną nocy, nie zwracając na siebie niczyjej uwagi. Ich robakopodobna postać pozwoliła na wdarcie się do domów/mieszkań nieświadomych niczego śpiących ludzi i przejęcie ich ciał. Jedną z potencjalnych ofiar miał stać się 17-letni Shinichi Izumi. „Istota” nie mogąc wedrzeć się do mózgu chłopaka przez ucho, czując się zagrożona zagłębia się w jego prawej dłoni. Wszystko początkowo dla młodego bohatera wydaje się być tylko snem. Szybko jednak tytułowy „pasożyt” (kazujący nazywać się „Migi”) zaczyna nabierać intelektu, komunikować się ze swoim żywicielem i coraz mocniej wpływać na jego życie. Oboje będą zmuszeni nauczyć się ze sobą koegzystować, szczególnie podczas niebezpiecznych spotkań z innymi ”pasożytami”, dla których głównym celem jest eliminacja ludzkości.

Seria od samego początku doskonale pokazuje, że chce być czymś więcej niż tylko mocnym horrorem. Autorowi udało się stworzyć dzieło, w którym bardzo dobrze mieszają się elementy dramatu, akcji i filozofii, które są odpowiednio doprawione krwawą treścią. Pierwszy tom skupia się głównie na prezentacji zarówno świata, jak i dwójki najważniejszych protagonistów. Hitoshi bawi się tutaj obrazowaniem przeciwieństw, jakie dzielą ludzkość i obcą rasę. To właśnie dzięki temu świetnie obserwuje się rozwijającą się relację pomiędzy chłopakiem, a jego „pasożytem”. „Miki” z każdą kolejną stroną nie tyle zaczyna rozumieć naturę ludzką, co dostosowuje się do pewnych norm moralności człowieka. Jednocześnie cały czas pozostaje „maszynką do zabijania”, w której zakodowana jest żądza krwi i chęć eksterminacji ludzi. Sytuacja zmusza go jednak do walki ze swoimi pobratymcami (głównie w obronie nosiciela i tym samym własnej egzystencji).

Autor nie przesadza tutaj jednak z krwawą akcją, doskonale wykorzystując ją do podsycania suspensu. Mocniejsze sceny dzieli on bardziej przyziemnymi motywami z życia nastolatka. Począwszy od pokazania jego relacji z rodzicami przez kiełkujące uczucie do koleżanki z klasy. Wszystko to podane jest w naprawdę doskonałych proporcjach, tak aby historia była mocno angażująca dla czytelnika.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-mangi-pasozyt-tom-1/

Historia rozpoczyna się od niespodziewanej wizyty naszej planety przez przybyszów z głębi kosmosu. Zjawili się oni pod osłoną nocy, nie zwracając na siebie niczyjej uwagi. Ich robakopodobna postać pozwoliła na wdarcie się do domów/mieszkań nieświadomych niczego śpiących ludzi i przejęcie ich ciał. Jedną z potencjalnych ofiar miał stać się 17-letni Shinichi Izumi. „Istota”...

Dziwaczny komiks. Reklamowany raczej jako horror w praktyce jest absurdalną komedią z bodyhorrorowymi motywami. Scenariusz jest na tyle zajmujący, że chętnie sprawdzę następne tomy. Niestety na minus zalicza rysunkowe lenistwo osoby autorskiej. Postacie i potwory wyglądają bardzo dobrze, ale tła są przeraźliwie puste i bardzo psuje to odbiór całości.

Dziwaczny komiks. Reklamowany raczej jako horror w praktyce jest absurdalną komedią z bodyhorrorowymi motywami. Scenariusz jest na tyle zajmujący, że chętnie sprawdzę następne tomy. Niestety na minus zalicza rysunkowe lenistwo osoby autorskiej. Postacie i potwory wyglądają bardzo dobrze, ale tła są przeraźliwie puste i bardzo psuje to odbiór całości.

Swietny horror komediowy. Przy lekturze bawie sie rewelacyjnie, jestem bardzo ciekawa dalszego ciagu i perypetii glownego bohatera.
Serdecznie polecam.

Swietny horror komediowy. Przy lekturze bawie sie rewelacyjnie, jestem bardzo ciekawa dalszego ciagu i perypetii glownego bohatera.
Serdecznie polecam.