Nie do końca odnajduję się w stylu pisania autorki,może dlatego czytanie szło mi tak opornie. Fińskie nazwy,imiona brzmią obco .Za dużo jest zbędnych opisów,które nic nie wnoszą. Pierwsza połowa książki jest tak zagmatwana,że naprawdę ciężko nadążyć co kto i po co..druga część jest zdecydowanie bardziej płynna.
Nie zrezygnowałam z czytania ponieważ byłam ciekawa rozwiazania tragicznej śmierci nastolatki ...Sama fabuła jest ciekawa..jest tajemnicza śmierć,krąg ludzi ,którzy milczą..
..kolejne mroczne morderstwa,które łącza się z tajemnicą sprzed lat...
...pp latach jest ktoś kto wreszcie chce odkryć prawdę...Czy się uda nie zdradzę...

Nie do końca odnajduję się w stylu pisania autorki,może dlatego czytanie szło mi tak opornie. Fińskie nazwy,imiona brzmią obco .Za dużo jest zbędnych opisów,które nic nie wnoszą. Pierwsza połowa książki jest tak zagmatwana,że naprawdę ciężko nadążyć co kto i po co..druga część jest zdecydowanie bardziej płynna.
Nie zrezygnowałam z czytania ponieważ byłam ciekawa...

Lacberg po fińsku? Chyba trochę na wyrost ale się nie dłużyło. Jak będę miał okazję to przeczytam kolejne pozycje autorki. Ale bez presji...

Lacberg po fińsku? Chyba trochę na wyrost ale się nie dłużyło. Jak będę miał okazję to przeczytam kolejne pozycje autorki. Ale bez presji...

Saana, dziennikarka internetowa, została zwolniona z wyczerpującej i wypalającej pracy. Zamierza odpocząć i dojść do siebie spędzając lato u ciotki w małym miasteczku Hartola. Na miejscu zaczyna interesować się sprawą śmierci pewnej nastolatki sprzed kilkudziesięciu lat.
Jednocześnie w Helsinkach przechodzień znajduje ciało mężczyzny z wypalonym znakiem. Nad sprawą brutalnego morderstwa pracuje śledczy Jan Leino i jego zespół. Mimo wysiłków dochodzenie nie posuwa się do przodu. Jan obawia się, że sprawca rytualnego zabójstwa nie poprzestanie na jednej zbrodni. Saana i Jan kontynuują prace nad swoimi sprawami do czasu, aż ich ścieżki się przetną.

Zacznijmy od plusów. Książka jest bardzo ciekawa, akcja jest wartka, intryga misternie uknuta. Całość dzieje się na dwóch płaszczyznach, rok 1989 i 2019. W obu ciężko wytypować sprawcę. Klimat jest mroczny i ponury. Znajdowane zwłoki przyprawiają nas o ciarki. Przez całą lekturę próbujemy sobie odpowiedzieć czy zło rodzi zło? Narracja opowiadana jest z wielu perspektyw, głównych bohaterów, mordercy czy dziennikarzy.

I tu przechodzimy do wad. Tego jest ogrom. Mnóstwo nazw, określeń, które mają Fińskie brzmienie. Czasami ciężko było się odnaleźć i czytanie wymagało ogromnego skupienia. Autorka dodaje również mnóstwo opisów, które nic nie wnoszą do historii, jednak to mi nie przeszkadzało bo lubuje się w piórze Kinga.

Podsumowując, polecam jeżeli macie czas na dobrą, wciągającą, ale i wymagającą lekturę. Pochłonie was bez reszty.

Saana, dziennikarka internetowa, została zwolniona z wyczerpującej i wypalającej pracy. Zamierza odpocząć i dojść do siebie spędzając lato u ciotki w małym miasteczku Hartola. Na miejscu zaczyna interesować się sprawą śmierci pewnej nastolatki sprzed kilkudziesięciu lat.
Jednocześnie w Helsinkach przechodzień znajduje ciało mężczyzny z wypalonym znakiem. Nad sprawą...

Jakoś mnie nie porwała , a szkoda bo opis zaintrygował. Po drugi tom już nie sięgnę

Jakoś mnie nie porwała , a szkoda bo opis zaintrygował. Po drugi tom już nie sięgnę

Dobrze skonstruowany kryminał, którego akcja toczy się w dwóch płaszczyznach - serii współczesnych zabójstw i starej historii zaginionych dziewcząt. Bardzo ciekawa i zajmująca lektura.

Dobrze skonstruowany kryminał, którego akcja toczy się w dwóch płaszczyznach - serii współczesnych zabójstw i starej historii zaginionych dziewcząt. Bardzo ciekawa i zajmująca lektura.

Saana, młoda dziennikarka zostaje zwolniona z pracy.
Chcąc nabrać dystansu, odpocząć od prowadzonego dotychczas życia w biegu, postanawia spędzić lato u swojej ciotki Inkeri w małym fińskim miasteczku Hartola.
Po dotarciu na miejsce postanawia wdrożyć w życie plan napisania książki, na którą jednak brak jej pomysłu.
W trakcie przejażdżki rowerowej z ciotką dowiaduje się, że przed laty znaleziono w okolicznej rzece zwłoki nastoletniej Heleny Toivio.
Ustalenia ówczesnych śledczych mówiły, ze dziewczyna popełniła samobójstwo, jednak postępowanie nigdy nie zostało zamknięte.
Saana postanawia odkryć, co tak naprawdę przydarzyło się latem 1989.

W tym samym czasie w Helsinkach dochodzi do niecodziennej zbrodni. Przy Królewskiej Bramie odnalezione zostają wystawione na publiczny widok nagie zwłoki mężczyzny z wypalonym piętnem o kształcie korony.
Śledztwo przejmuje jeden z najlepszych ludzi Centralnego Biura Kryminalnego - Jan Leino.

W pewnym momencie śledztwa Jan ze swoim zespołem trafiają do Hartoli...

Co takiego wydarzyło się w tym małym fińskim miasteczku, które samo siebie nazwało królestwem?

Przyznam zupełnie szczerze, że podoba mi się ten debiut @elinabackman_crime !

Książka rozgrywa się w dwóch osiach czasowych - w 1989 oraz 2019 roku.

Początkowo totalnie nie mogłam się wciągnąć w ten kryminał, przytłaczały mnie zbyteczne opisy wszystkiego i nic nie wnoszące sceny do fabuły. Jednak im dalej tym było zdecydowanie lepiej.
Drugą połowę książki przeczytałam niemalże jednym tchem.

Podoba mi się ta historia i cały pomysł na książkę. To jak została ona skonstruowana, z niebanalną zagadką i jej rozwiązaniem.

Autorka bardzo sprytnie wodzi nas za nos, sprawia, że niemal każdy z bohaterów jest podejrzany.

Wpleciony w fabułę został motyw wierzeń ludowych, i mamy w niej także polski akcent.

Saana, młoda dziennikarka zostaje zwolniona z pracy.
Chcąc nabrać dystansu, odpocząć od prowadzonego dotychczas życia w biegu, postanawia spędzić lato u swojej ciotki Inkeri w małym fińskim miasteczku Hartola.
Po dotarciu na miejsce postanawia wdrożyć w życie plan napisania książki, na którą jednak brak jej pomysłu.
W trakcie przejażdżki rowerowej z ciotką dowiaduje się, że...

Bardzo dobry debiut. Polecam. Na pewno przeczytam kolejny tom.

Bardzo dobry debiut. Polecam. Na pewno przeczytam kolejny tom.

Bardzo dobry debiut. Nie będę jednak ukrywać, że jest to lektura dość pogmatwana, wymagająca i trudna. Należy się skupić. Mamy wielowątkowość, zmianę, narracji, czas teraźniejszy i przeszły. Wszystko w zależności od tego, który akurat z bohaterów przedstawia nam historię. Początkowo trudno było mi się w tym połapać, nie mogłam się wczuć, ale im dalej tym lepiej i faktycznie ta historia jest warta uwagi. Pomysł na fabułę świetny, umiejętnie dopracowani bohaterowie, zemsta, odkupienie win, no istna gratka dla fanów tego gatunku. Powieść jest bardzo rozbudowana również wątkiem obyczajowym, uczuciami i odczuciami bohaterów, życiem prywatnym. W sumie, okazało się to dość dobrym połączeniem, choć trochę zwalniało całą akcję. Mamy również motyw milczenia, tajemnicy skrywanej w małym miasteczku, a na zadawane pytania, brak jest jakiejkolwiek odpowiedzi, zwłaszcza dla obcych, a tym niewątpliwie byli nasi bohaterowie. Mamy ludzi, którzy mają władzę i to właśnie doprowadza do rozliczenia ich przez kogoś, kto czekał na to wiele lat…
Nie mogę się zdecydować, ale chyba oceniłabym ją 7/10.
,,Widmo’’ genialny zabieg, postać ta wzbudziła we mnie ogromne zainteresowanie, a jej narracja wprawia czytelnika w konsternację.
Przede mną kontynuacja tej powieści i mam nadzieję, wypadnie jeszcze lepiej niż ta.
Saana, aby odpocząć i znaleźć pomysł na siebie, postanawia odwiedzić swą ciotkę w Hartoli. Miasteczko od zawsze było dla niej miłym wspomnieniem. Jej kariera zawodowa stoi w miejscu, właśnie została zwolniona. Na miejscu zaczyna interesować się niewyjaśnioną sprawą z przed lat, tajemniczą śmiercią młodej dziewczyny, Heleny. Znaleziono ją martwą w rzece. Ale czy dziewczyna mogłaby popełnić samobójstwo?
Zbierając materiały i prowadząc własne śledztwo coraz bardziej zagłębia się w historię miasteczka, odkrywając poszczególne zależności przeszłości.

Jan, rozpoczyna śledztwo nad brutalnym morderstwem. Denat to dość znany w środowisku, wpływowy człowiek. Został utopiony a na jego ciele, znajduje się wypalona korona. Ciało wystawione było na widoku, morderca dał im wyraźny znak tylko jaki? Czy jego zespół poradzi sobie z tym śledztwem. Wkrótce jednak kolejne ciało zostaje znalezione i jest to sygnał dla śledczych, że morderca dopiero się rozkręca. Kim są kolejne ofiary? Czy uda im się zatrzymać człowieka, który popełnia zbrodnię?
Kiedy poznaje Saana wszystko może potoczyć się wbrew przewidywaniom. Kobieta bowiem, odkryła coś, co może wpłynąć na rozwiązanie śledztwa lub też ściągnąć na nich kłopoty…

Bardzo dobry debiut. Nie będę jednak ukrywać, że jest to lektura dość pogmatwana, wymagająca i trudna. Należy się skupić. Mamy wielowątkowość, zmianę, narracji, czas teraźniejszy i przeszły. Wszystko w zależności od tego, który akurat z bohaterów przedstawia nam historię. Początkowo trudno było mi się w tym połapać, nie mogłam się wczuć, ale im dalej tym lepiej i faktycznie...

Szukałem nowego autora kryminałów rodem ze Skandynawii i kierując się recenzjami trafiłem na książkę Eliny Backman. I niestety się zawiodłem. Powieść jest za długa, fabuła schematyczna, a wątek romantyczny pomiędzy bohaterami tak mdły, że aż nierealny. Po lekturze książki Backman przypomniałem sobie dlaczego po 4 tomie serii przestałem czytać Camillę Lackberg. Sielskie życie uczuciowe jakoś nie pasuje mi do brutalnych morderstw, mających być główną osią fabularną powieści. W książce kilka razy pojawia się wątek polskiej legendy o Wodnym Królu. Przyznam szczerze, że nie słyszałem nigdy o tej legendzie, zastanawiam się, czy nie jest to wymysł autorki... Opieranie wątku kryminalnego na nieistniejącym micie jest trochę słabe w mojej opinii.

Szukałem nowego autora kryminałów rodem ze Skandynawii i kierując się recenzjami trafiłem na książkę Eliny Backman. I niestety się zawiodłem. Powieść jest za długa, fabuła schematyczna, a wątek romantyczny pomiędzy bohaterami tak mdły, że aż nierealny. Po lekturze książki Backman przypomniałem sobie dlaczego po 4 tomie serii przestałem czytać Camillę Lackberg. Sielskie...

Wahałam się przy ocenie, pasowałoby mi tu idealnie 7,5😄
Książka ta jest idealna na lato, opisuje lipiec w środkowej Finlandii i opisuje go znakomicie. Klimat i nastrój powieści są cudowne. Za to właśnie chciałam dać dodatkowy plus. Sielska, powolna atmosfera, leniwa wieś, spokojna choć wcale nie nużąca akcja - to wszystko sprawia, że czuć ten klimat, można to sobie dokładnie wyobrazić. Przyroda gra też ogromną rolę: ogrody, rośliny, rzeka, i wszystkie opisy krajobrazu są świetnie wplecione w treść akcji, stapiają się w zgrabną całość.
Bardzo polubiłam bohaterów, też są spokojni, idealnie dopasowani do takiej powolnej akcji. Nie narzucają się, nie przypodobują na siłę, powoli i stopniowo poznajemy zarówno ich samych, jak i obserwujemy jak oni poznają się wzajemnie. Świetna relacja pomiędzy nimi, taka prawdziwa.
Sama sprawa również intrygująca, ciekawy opis zdarzeń z przeszłości i teraźniejszości zgrabnie łączący się w całość.
Dużo detali, to szczegóły tworzą tę opowieść - zapach kwitnących kwiatów, smak kawy z ekspresu, którą bohaterowie piją na umór, szum rzeki - te rzeczy budują tę historię. Autorka świetnie to wszystko ujęła. Bardzo miło mi się to czytało.
I przyznam, że na początku zdecydowałam się dać 7 gwiazdek, jednak po napisaniu tego opisu, sama zmieniłam zdanie😄, bo jest to naprawdę inny kryminał, wyróżniający się, i zasługuje na więcej!

Wahałam się przy ocenie, pasowałoby mi tu idealnie 7,5😄
Książka ta jest idealna na lato, opisuje lipiec w środkowej Finlandii i opisuje go znakomicie. Klimat i nastrój powieści są cudowne. Za to właśnie chciałam dać dodatkowy plus. Sielska, powolna atmosfera, leniwa wieś, spokojna choć wcale nie nużąca akcja - to wszystko sprawia, że czuć ten klimat, można to sobie...